- του Άρη Οικονόμου
Ο λόγος που έχει επιλεχθεί η Ελλάδα για το εν λόγω πείραμα, είναι αφενός μεν η παντελής έλλειψη αντίδρασης εκ μέρους των Πολιτών της στη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών που συντελείται στην επικράτεια της, αφετέρου η φτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας μέσω του εκ προμελέτης εγκλήματος των μνημονίων – η οποία θα ολοκληρωθεί, με τις μαζικές κατασχέσεις και με τους πλειστηριασμούς που θα ακολουθήσουν.
Εξαιτίας αυτής ακριβώς της φτωχοποίησης και επειδή η φτώχεια είναι συγκριτικό μέγεθος (νοιώθουμε φτωχοί μόνο όταν ο διπλανός μας είναι πλουσιότερος), θεωρείται πως η πλειοψηφία θα αντιμετωπίσει χαιρέκακα την επιβολή φόρου σε όλους όσους θα διαθέτουν ακόμη περιουσιακά στοιχεία – οπότε όχι μόνο δεν θα εξεγερθεί αλλά, αντίθετα, θα χαρεί ενδόμυχα με αυτήν την εξέλιξη, αφού δεν θα είναι η μοναδική που θα υποφέρει.
Φυσικά έχει προηγηθεί η «αυτό-ενοχοποίηση» των Πολιτών οι οποίοι, χειραγωγούμενοι επιδέξια μέσω των ΜΜΕ, έχουν πεισθεί ανόητα πως σε αυτούς οφείλεται η υπερχρέωση της χώρας τους, μεταξύ άλλων επειδή αυτοί ψήφιζαν τους διεφθαρμένους πολιτικούς – οπότε είναι δίκαιο και σωστό να πληρώσουν το τίμημα που τους ζητείται από τους δανειστές. Ακόμη χειρότερα, παρά το ότι το τίμημα είναι υπέρογκο και απάνθρωπο – ενώ ασφαλώς δεν οφείλεται στους ίδιους, ιδίως μετά το 2010, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε το ΔΝΤ (ανάλυση).
Η τελευταία ερώτηση τώρα δεν είναι άλλη, από το ποσοστό της φορολόγησης της ιδιωτικής περιουσίας, το οποίο θα μπορούσε να επιβληθεί – κάτι που όμως θα εξαρτηθεί από το ύψος της, καθώς επίσης από την επιδιωκόμενη μείωση του δημοσίου χρέους. Για παράδειγμα, εάν τα συνολικά, ελεύθερα βαρών ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας θα ήταν 600 δις € και το χρέος θα έπρεπε να περιορισθεί στο 90% του ΑΕΠ (στα 160 δις € περίπου), από τα σημερινά 330 δις €, τότε το ποσοστό θα οριζόταν γύρω στο 30% – ποσόν που θα επιβαλλόταν μεν εφάπαξ, αλλά θα εξοφλούταν σε βάθος χρόνου.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου