MENU

style> #navcontainer {float:left;width:100%;background:#transpartent;line-height:normal;} ul#navlist {margin:0;padding:0;list-style-type:none;white-space:nowrap;} ul#navlist li {float:left;font:bold 13px Arial;margin:0;padding:5px 0 5px 0;background:#333;border-top:1px solid #FBBB22;border-bottom:1px solid #FBBB22;} #navlist a, #navlist a:link {margin:0;padding:5px;color:#FFF;border-right: 1px solid #FBBB22;text-decoration:none;} ul#navlist li#active {color:#FFFF00;background:#105105;} #navlist a:hover {color:#FFFF00;background:#740777;}

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Οι 10 κλέφτες της ενέργειας σου



1. Άφησε τους ανθρώπους που μοιράζονται μονάχα παράπονα, προβλήματα, καταστροφικές ιστορίες, φόβο και κριτική στους άλλους. Εάν κάποιος ψάχνει να βρει ένα κάδο απορριμάτων για να πετάξει τα σκουπίδια του, κοίταξε να μην είσαι εσύ!

2. Πλήρωσε τα χρέη σου στην ώρα τους. Ταυτόχρονα ζήτησε πίσω αυτά που σου χρωστάνε ή εάν δεν μπορείς άφησε το να πάει στην ευχή!

3. Να κρατάς τις υποσχέσεις σου. Εάν δεν το έχεις κάνει, αναρωτήσου το γιατί. Πάντοτε μπορείς να αλλάξεις γνώμη ζητώντας συγνώμη, να ξαναδιαπραγματευτείς ή να προσφέρεις μια εναλλακτική λύση σε μια υπόσχεση που δεν διατήρησες, μην το κάνεις, όμως, συνήθεια.
Ο πιο απλός τρόπος για να αποφύγεις να μην κάνεις κάτι που υποσχέθηκες είναι να πεις αμέσως “όχι”.

4. Αφιέρωσε χρόνο μονάχα στα πράγματα που σε ευχαριστούν να κάνεις .

5. Επέτρεψε στον εαυτό σου να ξεκουράζετε όταν χρειάζεται και να δρας όταν σου παρουσιάζεται μια καλή ευκαιρία.

6. Πέτα, συμάζεψε και οργανώσου. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από το να σου “ρουφήξει” την ενέργεια σου ένας χώρος ακατάστατος και γεμάτος από πράγματα του παρελθόντος που δεν σου χρησιμεύουν πια!

7. Να δίνεις προτεραιότητα στην υγεία σου. Χωρίς την μηχανή του σώματος σου , δουλεύοντας στο μέγιστο, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Κάνε συχνά διαλείμματα.

8. Αντιμετώπισε τις τοξικές καταστάσεις που ανέχεσαι, από το να εξαγοράσεις ένα φίλο ή κάποιο μέλος της οικογένειας, μέχρι στο να ανέχεσαι αρνητικές ενέργειες ενός συντρόφου ή κάποιας ομάδας. Λάβε τα αναγκαία μέτρα.

9. Αποδοχή. Από το να χαλάς την “ζαχαρένια” σου με μια κατάσταση που δεν μπορείς να αλλάξεις κάνε τον “κινέζο”.

10. Συγχώρεσε, άφησε μια κατάσταση που σου προκαλεί πόνο , μπορείς πάντα να επιλέξεις να αφήσεις και να απελευθερώσεις τον πόνο της μνήμης!

Dalai Lama

http://www.tilestwra.com/i-10-kleftes-tis-energias-sou/

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Με πτυχίο 7 στους 10 Ελληνες μετανάστες

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ
Εν μέσω της οικονομικής κρίσης η Ελλάδα χάνει τα καλύτερά της μυαλά. Από όσους Ελληνες πτυχιούχους μετανάστευσαν στο εξωτερικό τα τελευταία 25 χρόνια, οι τρεις στους τέσσερις έφυγαν την τελευταία εξαετία.

Το μέγεθος της απώλειας, του πλήγματος για την Ελλάδα, καταδεικνύεται και από ένα ακόμη στοιχείο: οι περισσότεροι μεταναστεύουν με πρόθεση να εγκατασταθούν μόνιμα στο εξωτερικό αναζητώντας εκεί δουλειά.

Ωστόσο, ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Δεν είναι λίγοι όσοι παραμένουν αρκετό χρονικό διάστημα άνεργοι στην ξένη χώρα και τους συντηρούν οι γονείς τους από την Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της τρέχουσας μετανάστευσης είναι τελείως διαφορετικά από το μεγάλο μεταναστευτικό κύμα εξόδου που βίωσε η Ελλάδα τις δύο πρώτες δεκαετίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ειδικότερα, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας υπό την επιστημονική επίβλεψη του Λόη Λαμπριανίδη, καθηγητή και νυν γενικού γραμματέα Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων, προκύπτουν τα ακόλουθα:

• Από τους 185.388 Ελληνες πτυχιούχους που αποχώρησαν από τη χώρα μας από το 1990 έως σήμερα, οι 139.041 έφυγαν από το 2010 και μετά.

• Τα ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά των Ελλήνων μεταναστών έχουν αλλάξει δραματικά τις τελευταίες πέντε δεκαετίες. Παρόλο που έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι περισσότεροι διέθεταν μόνο απολυτήριο γυμνασίου, τη δεκαετία του ’90 η πλειονότητα ήταν απόφοιτοι λυκείου και από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 έως και σήμερα επέρχεται η πλήρης ανατροπή: Σχεδόν το 75% εκείνων που αποφάσισαν να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό είναι τουλάχιστον απόφοιτοι πανεπιστημίου ή ΤΕΙ. Το 20% είναι απόφοιτοι λυκείου ή τεχνικής μη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και περίπου το 5% απόφοιτοι γυμνασίου.

• Μετά τη δεκαετία του 2000 από την Ελλάδα φεύγουν άτομα από μεσαία και πάνω οικονομικά στρώματα. Η τάση αυτή διατηρήθηκε κατά την πρώτη περίοδο της κρίσης. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η μελέτη, την περίοδο 2010-2015 οι Ελληνες που ανήκαν σε υψηλά οικονομικά στρώματα αποτελούσαν το 9% του συνόλου όσων μετανάστευσαν, παρότι τα νοικοκυριά αυτά ήταν μόλις το 2% του δείγματος της μελέτης, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το London School of Economics. Η μετανάστευση είναι μία ακριβή διαδικασία, και γι’ αυτό είναι και πιο εύκολη για όσους διαθέτουν πόρους. Ωστόσο, η δραστική συρρίκνωση των εισοδημάτων και η αυξανόμενη ανεργία των τελευταίων ετών οδήγησαν σε μεγάλη αύξηση του ποσοστού μετανάστευσης ατόμων από χαμηλά εισοδήματα. Οι Ελληνες αυτοί αποτελούν το 28% της μεταναστευτικής ροής μετά το 2010.

• Παρότι οι άνεργοι αποτελούσαν πολύ μικρό ποσοστό όσων μετανάστευσαν πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, πλέον σχεδόν 50% των Ελλήνων που μετανάστευσαν από το 2010 και μετά ήταν άνεργοι.

• Η πλειοψηφία των Ελλήνων μεταναστών βρίσκουν δουλειά στο εξωτερικό σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Το 81% από αυτούς τα καταφέρνουν μέσα στους πρώτους έξι μήνες. Βέβαια, ο δρόμος για ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό δεν είναι πάντα εύκολος. Ετσι, ο ένας στους πέντε, αφού παρέμεινε άνεργος για μεγάλο χρονικό διάστημα, είτε επέστρεψε στην Ελλάδα ή ακόμη το παλεύει. Αυτό το χρονικό διάστημα οι Ελληνες μετανάστες ζούσαν με τη βοήθεια της οικογένειας από την Ελλάδα.

• Σε ποσοστό 72% οι Ελληνες μετανάστες βρήκαν δουλειά σύμφωνα με τις σπουδές τους και την ειδικότητά τους, ενώ το 21% ετεροαπασχολείται ακόμη και σε δουλειές κατώτερες του μορφωτικού του επιπέδου.

• Ενώ τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες το μεγάλο κύμα Ελλήνων μεταναστών κατευθύνθηκε προς Γερμανία, Αυστραλία και ΗΠΑ, «οι μετανάστες της σημερινής εποχής πάνε παντού», όπως λέει η μελέτη: Μέση Ανατολή, Ασία, Αμερική. Τα πρωτεία ως χώρες προορισμού, πάντως, έχουν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

• Εως και το 2009 οι περισσότεροι μετανάστες ήταν νέοι, κάτω των 30 ετών, και χωρίς δεσμεύσεις (π.χ. οικογένεια) και άρα τους είναι πολύ πιο εύκολο να αλλάξουν χώρα. Το αποκορύφωμα ήταν τη δεκαετία του ’70, όταν το σχετικό ποσοστό έφθασε στο 95%. Από το 2000 και μετά, αυξάνεται το ποσοστό όσων είναι πάνω από 30 ετών και αναγκάζονται να ξενιτευτούν παρά τις όποιες υποχρεώσεις τους στην Ελλάδα. Την περίοδο 2010-2015, το 54% όσων μετανάστευσαν ήταν κάτω από 30 ετών και το 46% πάνω από 30 ετών. Στοιχείο που υποδηλώνει μία φυγή ως λύση στο αδιέξοδο που βιώνουν πλέον πολλοί Ελληνες στη χώρα μας.

Μόνο η αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης θα σταματήσει τη φυγή

Το ελληνικό κράτος δίνει 95.000 ευρώ για τις σπουδές ενός φοιτητή στην Ιατρική Αθηνών. Πρόκειται για το ακριβότερο πτυχίο στα ελληνικά πανεπιστήμια. Επίσης, το κόστος ενός πτυχίου από το ΕΜΠ ξεπερνά τις 50.000 ευρώ. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, την πενταετία 2010-2015 εκτινάχθηκε –σε σχέση με την περίοδο 1960-2009– το ποσοστό των πτυχιούχων Ιατρικής, Πολυτεχνείου και άλλων ακριβών σχολών, μεταξύ όσων παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς, ενώ η Ελλάδα έχει επενδύσει στις σπουδές τους.

Παρ’ όλα αυτά, το ποσοστό των πτυχιούχων επί του συνόλου των απασχολουμένων στην Ελλάδα είναι μικρό, 13,7%, καταδεικνύοντας ότι στην Ελλάδα υπάρχει κρίση του προτύπου ανάπτυξης της χώρας. «H Ελλάδα είναι αδύνατον να ανταγωνιστεί τόσο τις χώρες χαμηλού κόστους (race to the bottom) όσο και τις χώρες με υψηλή τεχνολογία. Ετσι, υπάρχουν υψηλά ποσοστά ανεργίας, υποαπασχόλησης, ετεροαπασχόλησης, κ.λπ. των εξειδικευμένων ατόμων (και όχι μόνο), ιδίως των επιστημόνων οι οποίοι και εγκαταλείπουν τη χώρα (brain drain)», παρατηρεί μιλώντας στην «Κ» ο γενικός γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων, Λόης Λαμπριανίδης. «Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας έφτασε στα όριά του», προσθέτει. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση πρέπει να αποδοθεί σε διαρθρωτικά χαρακτηριστικά της οικονομίας μας, όπως το μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων, η άρνηση συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων, η χαμηλή καινοτομικότητα, η χαμηλή προστιθέμενη αξία και η χαμηλή εξωστρέφεια.

«Χρειάζονται γενναία βήματα με τολμηρές αποφάσεις, που θα επιτρέψουν στη χώρα να μετακινηθεί στην αλυσίδα παραγωγής της αξίας, να παράγει πιο σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες και να εξασφαλίσει καλύτερη θέση στον Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας. Αυτή την περίοδο λοιπόν συντάσσεται η αναπτυξιακή στρατηγική της χώρας (Growth strategy), η οποία και θα ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούνιο, που θα αποτυπώνει την υπάρχουσα κατάσταση και κυρίως θα διατυπώνει την αναπτυξιακή στρατηγική για τη διέξοδο από την κρίση», αναφέρει ο κ. Λαμπριανίδης.

Ο αναπτυξιακός νόμος είναι ένα από τα εργαλεία για την επίτευξη μιας νέας στρατηγικής, «δεν μπορεί από μόνος του λόγω του μεγέθους του (ύψος επενδύσεων και κυρίως αριθμός θέσεων εργασίας) να αλλάξει τη μοίρα της χώρας. Μπορεί ωστόσο να δώσει ένα σαφές στίγμα για την κατεύθυνση στην οποία θέλουμε και πρέπει να κινηθούμε», λέει ο κ. Λαμπριανίδης.

Για τον νέο αναπτυξιακό νόμο, ο ίδιος αναφέρει ότι «έπρεπε να απαντήσει σε ένα κεντρικό δίλημμα: Να συνεχίσει τη λογική των παλαιών αναπτυξιακών “ενισχύουμε τις υπάρχουσες τάσεις”, ή να προχωρήσει σε πολιτικές με στόχο την αναδιάρθρωση της οικονομίας όχι απλά με σκοπό την έξοδο από την κρίση αλλά τη σκιαγράφηση ενός βιώσιμου ανταγωνιστικού και δίκαιου μοντέλου ανάπτυξης. Αναμφίβολα επιλέχθηκε η δεύτερη επιλογή, σε πλήρη εναρμόνιση και με την αναπτυξιακή στρατηγική της χώρας. Η Ελλάδα πρέπει να απομακρυνθεί από τη στήριξη των παραδοσιακών κλάδων, έντασης εργασίας και χαμηλής καινοτομίας.

Πρέπει να υπάρξουν διαρθρωτικές αλλαγές που θα βάλουν τη χώρα σε άλλη πορεία ανάπτυξης και θα τη μετακινήσουν στην αλυσίδα παραγωγής της αξίας. Αυτό ακριβώς επιχειρεί ο νέος αναπτυξιακός νόμος, δίνοντας έμφαση στην καινοτομία, την εξωστρέφεια, κ.λπ. που μεσομακροπρόθεσμα θα βοηθήσουν τη χώρα να βρει έναν πολύ καλύτερο ρόλο στον Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας, κάτι που, μεταξύ των άλλων, θα περιορίσει και σταδιακά θα εξαλείψει τη “διαρροή εγκεφάλων”».

Εφυγαν 454.177

Την τετραετία 2010-2013 μετανάστευσαν από την Ελλάδα 454.177 άτομα. Από αυτούς, οι 223.885 ήταν Ελληνες και οι υπόλοιποι 230.232 άτομα που δεν είχαν την ελληνική υπηκοότητα και μάλλον είχαν έλθει προ ετών μετανάστες στην Ελλάδα. Μάλιστα, οι ξένοι άνοιξαν πρώτοι τον δρόμο της μετανάστευσης. Το 2010 από τα 119.985 άτομα που μετανάστευσαν, οι 43.322 ήταν Ελληνες και οι 76.663 ξένοι. Οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν από την Αλβανία.

Λιγότερα εμβάσματα

Τη δεκαετία του ’60, το 67% των Ελλήνων που μετανάστευσε, δούλευε σκληρά και έστελνε εμβάσματα στην πατρίδα για να βοηθήσει την οικογένειά του. Το ποσοστό άρχισε να περιορίζεται μετά το 1970, και σήμερα μόλις το 18% των Ελλήνων στέλνει εμβάσματα στην Ελλάδα. Οι υπόλοιποι δεν το κάνουν, όχι γιατί δεν δουλεύουν σκληρά ή δεν θέλουν, αλλά διότι τα χρήματα που κερδίζουν δεν φτάνουν για να ζήσουν στην ξένη χώρα.

Υψηλή μόρφωση

Γιατροί, μηχανικοί, οικονομολόγοι, νομικοί, θετικών επιστημών κ.ά. στην πλειονότητα νέοι, βρίσκονται στο εξωτερικό, είτε έχοντας εδραιωθεί επαγγελματικά είτε αναζητώντας μία καλή θέση εργασίας. Το 73% από αυτούς έχει μεταπτυχιακό τίτλο, το 51,2% διδακτορικό, το 41% έχει σπουδάσει σε πολύ καλό πανεπιστήμιο. Ακόμη άλλοι περίπου 30.000 Ελληνες σπουδάζουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.

Έντυπη
http://www.kathimerini.gr/857036/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/me-ptyxio-7-stoys-10-ellhnes-metanastes

Κυριακή 10 Απριλίου 2016

Die Welt: Μυστικό σχέδιο της EE για υποδοχή 250.000 προσφύγων από την Τουρκία


Οι 32 πρόσφυγες που έφτασαν αεροπορικώς νόμιμα στη Γερμανία από την Κωνσταντινούπολη δεν ξαλαφρώνει καθόλου την Άγκυρα, η οποία βασίζεται σε σχέδιο Β΄ με την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία δεν αρέσει να το συζητά δημόσια, όπως γράφει η κυριακάτικη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας Die Welt.

Η συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας φέρεται να περιέχει μια ανεπίσημη συμφωνία για την υποδοχή ενός μεγαλύτερου ποσοστού προσφύγων, όπως είπε στην εφημερίδα ο Γκέραλντ Κνάους της ευρωπαϊκής δεξαμενής σκέψης «European Stability Initiative (ESI), ο οποίος θεωρείται και άτυπος σύμβουλος της καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ στο θέμα των προσφύγων: «Η τουρκική πλευρά αναμένει ότι οι Ευρωπαίοι θα ξεκινήσουν σε λίγες εβδομάδες να δέχονται ετησίως 250.000 Σύριους πρόσφυγες», είπε συγκεκριμένα στην Welt.
Αυτό φαίνεται πως το έχουν κατά βάσιν συμφωνήσει, γράφει η γερμανική εφημερίδα και προσθέτει πως προφανώς το είχαν καταρχάς υποσχεθεί στην Τουρκία. Η υποδοχή τόσων προσφύγων ήταν προφανώς ένας όρος της Άγκυρας. Δεν υπήρχε περί αυτού επίσημη συμφωνία, αλλά προφορική. Ο Γκέραλντ Κνάους επιβεβαιώνει, ότι οι Ευρωπαίοι θέλουν, όμως, πρώτα να δουν ότι πραγματικά σταματάει η μεταναστευτική ροή στο Αιγαίο πριν προχωρήσουν σε αύξηση του αριθμού υποδοχής προσφύγων.
Η εφημερίδα σημειώνει επίσης, ότι ο αριθμός των 160.000 πρόσφυγες τους οποίους επρόκειτο να υποδεχθούν οι Ευρωπαϊκές χώρες από την Ελλάδα και την Ιταλία πλησιάζει μόνο κατά προσέγγιση.
Ο Κνάους θεωρεί επίσης «ακατανόητες» τις προτάσεις της Κομισιόν για νέα νομοθετική ρύθμιση του δικαίου του ασύλου και συμπληρώνει πως η σημερινή συμφωνία με την Τουρκία πάσχει και στην προετοιμασία της, αφού δεν έγινε καμιά προεργασία για την εφαρμογή της.
Γι αυτό θα ήταν καλύτερα η Κομισιόν «να έλυνε επιτέλους τα τρέχοντα προβλήματα» από το να κάνει μεγαλεπήβολα σχέδια. Είναι σαν να θες «να τρέξεις Μαραθώνιο, πριν να μπορείς καν να περπατήσεις», είπε χαρακτηριστικά στην εφημερίδα ο Κνάους.
Επιπροσθέτως μια αυτόματη κατανομή των προσφύγων στην ΕΕ δεν είναι «πολιτικά πραγματοποιήσιμη και είναι σχετικά άσκοπη, διότι οι πρόσφυγες δεν θα μείνουν σε χώρες στις οποίες δεν θέλουν να ζήσουν. Πρόκειται για αερολογίες», προσέθεσε.

Πηγή: www.iefimerida.gr/ |  Tο διαβάσαμε εδώ -

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Πεντανόστιμο Μπισκοτογλυκό ψυγείου με μπανάνα και μερέντα


Υπάρχουν αμέτρητες συνταγές για μπισκοτόγλυκα.
 Η κάθε μια έχει τη δική της γλύκα και σε αυτήν δοκιμάζουμε τον ακαταμάχητο συνδυασμό μπανάνας-σοκολάτας με μπισκοτένια βάση. 
450 γρ. μπισκότα digestive 
2 φακέλους φυτική σαντιγί 
Γάλα (σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία της σαντιγί)
2 μπανάνες σε φέτες 
1 σφηνάκι λικέρ της αρεσκείας σας
 300 γρ. μερέντα
 Νιφάδες μαύρης σοκολάτας (προαιρετικά)

 Εκτέλεση: 
Σε μια λεκάνη σπάμε σε κομματάκια τα μπισκότα. 
Τα πασπαλίζουμε με το λικέρ και ανακατεύουμε να ποτίσουν καλά.
Προσθέτουμε τις μπανάνες. Χτυπάμε στο μίξερ τη σαντιγί μέχρι να σφίξει. Κρατάμε 5 κ.σ. σε ένα πιάτο και προσθέτουμε την υπόλοιπη ποσότητα στη λεκάνη με τα μπισκότα. 
Ανακατεύουμε καλά. 
Στρώνουμε το μείγμα σε ένα ορθογώνιο πυρέξ.
Ανακατεύουμε καλά τη μερέντα με τη σαντιγί που κρατήσαμε και στρώνουμε δημιουργώντας «νερά» πάνω από το μείγμα μπισκότων.
 Πασπαλίζουμε με τις νιφάδες σοκολάτες, σκεπάζουμε το πυρέξ με μεμβράνη και βάζουμε το γλυκό στο ψυγείο 3-4 ώρες για να σφίξει. 

Πηγή - See more at: http://newsone.gr/ugeia/918498-#sthash.B8xawNmT.dpuf

Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Έφτασε η ώρα για wild card στο ελληνικό ποδόσφαιρο!


Γιώργος Κολοκοτρώνης

Μία από τις προτάσεις μου για την πλήρη αναβάθμιση των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων είναι η εφαρμογή της wild card.

Σε απλά ελληνικά η άνοδος κάποιων ομάδων στην Λίγκα η, την Β΄ εθνική αν, βέβαια, έχουν όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές.

Δηλαδή, να είναι ολοκάθαρες οικονομικά, να έχουν δικό τους γήπεδο και πολύ κόσμο.

Είναι ξεκάθαρο ότι φωτογραφίζω τον ιστορικό Άρη, για τον οποίο διαβάζω ότι γίνεται λόγος αν θα πάρει την άδεια να συμμετάσχει στην Β΄ εθνική.

Κατ' αρχάς ο σύλλογος θα πρέπει να δημιουργήσει ποδοσφαιρική εταιρεία, έτσι ώστε να ξεκινήσει από το μηδέν.

Όπως έγινε με την ΑΕΚ που πλέον είναι μια υγιέστατη επιχείρηση, αφού τα παλιά της χρέη βαραίνουν συγκεριμένα φυσικά πρόσωπα.

Θα επαναλάβω, λοιπόν, αυτό που είχα προτείνει για την ΑΕΚ και πολύ παλιότερα για την Λάρισα.

Η θέση του Άρη είναι στην Λίγκα και εκτιμώ ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, έτσι ώστε ο νόμος να δίνει τη δυνατότητα σε τέτοια κλαμπ να παίζουν στην μεγαλύτερη κατηγορία.

Όπως για παράδειγμα σε μια κυβέρνηση μπορεί να υπουργοποιηθεί ένας μη βουλευτής, έτσι και στο ποδόσφαιρο να παίξει εκεί που της αξίζει μια ομάδα που πλέον δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα του παρελθόντος.

Ξεκαθαρίζω ότι αναφέρομαι μόνο σε ολοκάθαρες ΠΑΕ με ιστορία, φανέλα και κόσμο.

Γι' αυτό και αναφέρθηκα σε ΑΕΚ, Λάρισα και Άρη.

Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ουδέποτε θα έπαιρνα τέτοια θέση για τον Πλατανιά η, τον Εργοτέλη, για τον Ακράτητο η, τον Θρασύβουλο.

Μόνο για ομάδες που είναι λαοφιλείς και έχουν ειδικό βάρος.

Σαν παλιός θέλω να ξαναδώ ένα πρωτάθλημα με ισχυρή θεσσαλονίκη και πολύ δυνατή περιφέρεια.

Ποιο πρωταθυλήμα χωρις την ΑΕΚ και τον Άρη;

Ποιες άλλες επαρχιακές ομάδες έχουν την έδρα και τον κόσμο της Λάρισας η, του ΟΦΗ;

Γιατί  να μην μπορεί να γυρίσει άμεσα στην Λίγκα ο ΟΦΗ αν "ξεφορτωθεί" τα χρέη και βρει τον δρόμο του;

Οι αρχές του ποδοσφαίρου είναι αυτές που θα παίρνουν τις σχετικές αποφάσεις και με την προϋπόθεση ότι θα έχουν θεσπιστεί συγκεκριμένα κριτήρια για τις ομάδες που θα αγωνίζονται στην μεγάλη κατηγορία.

Για παράδειγμα, εκτός από τα οικονομικά, το γήπεδο, τις ακαδημίες και τα σχετικά, θα πρέπει να υπάρχει πλαφόν στα εισιτήρια.

Για να παίζει μια ομάδα στην Λίγκα θα πρέπει να κόβει  συγκεκριμένο αριθμό εισιτηρίων. Ας πούμε από 3.000 και πάνω.

Τι νόημα έχει να βλέπουμε μιά ομάδα σαν τη Βέροια που ναι μεν είναι ιστορική, αλλά ο κόσμος δεν πηγαίνει στο γήπεδο;

Δεν είναι προτιμότερο να βλέπουμε έναν ΟΦΗ;

Η, ακόμα και  μια Καλαμάτα αν την πάρει ένας μεγάλος επιχειρηματίας και θέλει να την κάνει μεγάλη;

Γιατί πρέπει να περιμένει δύο και τρία χρόνια; Από τη στιγμή που θα μπουν λεφτά και θα καλύπτει όλα τα προαπατούμενα, καλώς να πάρει μέρος στο μεγάλο πρωτάθλημα για να δείξει τι μπορεί να κάνει.

Όσο αυτές οι ομάδες με κόσμο βολοδέρνουν στις μικρές κατηγορίες δεν θα προσελκύσουν τους επιχειρηματίες εκείνους που θα τους ανοίξουν τα φτερά.

Είναι λογικό ο κάθε ενδιαφερόμενος να έχει προοπτική μπροστά του.

Είναι αστείο να συζητάμε αν ο Άρης πάρει άδεια για την  Β΄ έθνική. Εφόσον όλα είναι καλά ο Άρης πρέπει να παίξει στην Σούπερ Λίγκα.

Ασφαλώς αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μια μέρα στην άλλη, διότι πρώτα χρειάζεται η αποδοχή της πρότασης από την οικογένεια του ποδοσφαίρου (ΕΠΟ, Λίγκα, football league) και μετά να περάσει σαν νόμος.

Για εμένα θα αλλάξουν πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Στο κάτω κάτω δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Είμαστε που είμαστε στον πάτο. Που αλλού να πάμε;

http://www.filathlos.gr/giorgos-kolokotrones/222492-ephtase-e-ora-gia-wild-card-sto-elleniko-podosphairo

Η γενοκτονία των δημοσίων υπαλλήλων ως άλλοθι


Του Χρήστου Γ. Χρηστίδη*

Ο κακός χαμός γίνεται με τις ύβρεις εναντίον των Δημοσίων Υπαλλήλων πάσης φύσεως.

Δικαιολογημένος σε τεράστιο ποσοστό αφού οι ίδιοι κατόρθωσαν να γίνουν αντιπαθείς με την ανικανότητα, τη συντεχνιακή νοοτροπία αλλά κυρίως την ΑΓΕΝΕΙΑ που τους διακρίνει.

Δεν υποστήριξαν και δεν υποστηρίζουν στο ελάχιστο την αμοιβή τους όταν όλοι οι Έλληνες αντιμετωπίζουν ως ΕΦΙΑΛΤΗ τη συνδιαλλαγή τους με οποιαδήποτε υπηρεσία του δημοσίου.

Ανήκουστα προνόμια, επιδόματα από το "παράθυρο" και τόσα άλλα τους έκαναν ΜΙΣΗΤΟΥΣ στο ευρύ κοινό και η καταδίκη και η διαπόμπευσή τους αποτελεί εξαιρετικό και συνάμα διασκεδαστικό αστικό νεοφιλελεύθερο
σαφάρι.

Το χειρότερο δε απ’ όλα είναι οι δείκτες διαφθοράς στο δημόσιο που κάνουν πρωταθλητισμό δεκαετίες τώρα χωρίς κανένα σοβαρό ανταγωνισμό.

Χαμηλόμισθοι ΔΥ με βίλλες, κότερα ακόμα και ελικόπτερα προκαλούν το δημόσιο αίσθημα δικαιολογώντας έτι περισσότερο τον πλουραλισμό στο υβρεολόγιο που συγκεντρώνουν.

Για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα έρχεται ο φιλελευθερισμός και ακόμη περισσότερο ο νέος που υπόσχεται στροφή στην ιδιωτική οικονομία και απεξάρτηση από το κεντρομόλο και επάρατο δημόσιο.

Είναι όμως έτσι; Είναι ο (νεο)φιλελευθερισμός και η αυτορρύθμιση της αγοράς το μόνο γιατρικό; Είναι από μόνος του ικανός να εξασφαλίσει την ανάπτυξη πυραυλοειδούς μορφής ή απαιτούνται κι άλλα...

Χιλιάδες Έλληνες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ΔΕΝ πλήρωναν φόρους επί δεκαετίες χρησιμοποιώντας το «μαξιλάρι» του αφορολόγητου ορίου.

Το ίδιο «μαξιλάρι» χρησιμοποιούσαν αμέτρητοι ελεύθεροι επαγγελματίες, γιατροί και δικηγόροι.

Επί χρόνια άλλα ποσά γραφόντουσαν στα επίσημα συμβόλαια αγοραπωλησίας ακινήτων και άλλα ποσά σε μετρητά άλλαζαν χέρια έξωθεν της πόρτας του συμβολαιογραφείου.

Τρανό παράδειγμα οι εκατοντάδες χιλιάδες άδειες ταξί που αγοραπωλούνται με «πλαστό» τίμημα μέχρι και σήμερα.

Εικοσαετίες οι δήθεν εργοδότες ΔΕΝ κατέβαλλαν ασφαλιστικές εισφορές και οι «συνεργάτες τους» ιδιωτικοί υπάλληλοι, ενίοτε, τα έπαιρναν στο χέρι, μειωμένα βέβαια, αλλά στο χέρι.

Η αντιπαροχή παραμένει ως προϊόν επιχειρηματικότητας μέχρι τις μέρες μας όταν η ανάγκη για στέγαση έχει πλέον οριστικά λυθεί με υπερπλεονασματικό μάλιστα τρόπο! Ο νόμος όμως ΔΕΝ καταργείται!!!

Όλα βέβαια τα δεινά της Ελλάδος αποδίδονται σε 10-15 μεγάλα ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου βαφτίζοντάς τους ΔΙΑΠΛΟΚΗ και ΜΕΓΑΛΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ και όλοι οι υπόλοιποι, χωρίς βαρύγδουπα ονόματα, ΑΘΩΟΝΟΝΤΑΙ.

Οι πολιτικοί και οι πολιτικές τους μέσα από μια αντιπαροχική και πελατειακή διάθεση εξαγοράς ψήφου διόγκωσαν το δημόσιο με οκνηρούς γραφειοκράτες δικτατορίσκους και τώρα «έκπληκτοι» διαλυόμαστε εξαιτίας

Σε έναν απόλυτο αριθμό 100, τα 80 τα έφαγαν οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και τα ΜΕΓΑΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ και τα 20 όλοι οι υπόλοιποι.

Απόλυτη διαστροφή, απόλυτη υποκρισία, απόλυτη απενοχοποίηση που είναι άλλωστε χαρακτηριστικά που μας ταιριάζουν «γάντι» ως λαό, ως Νεοέλληνες.

Φταίνε οι ΔΥ αλλά φταίνε και όλοι οι άλλοι.

Φταίμε όλοι, πώς να το κάνουμε, στο βαθμό που μας αναλογεί.

Φταίμε γιατί ψηφίζαμε ότι ψηφίζαμε, γιατί ανεχόμασταν ότι ανεχόμασταν, γιατί παρακαλούσαμε για ένα διορισμό όποιον παρακαλούσαμε, γιατί ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ ότι η ΕΛΠΙΔΑ έρχεται και στριμωχνόμασταν στο σταθμό κάθε φορά που ο σταθμάρχης σφύριζε για να επιβιβαστούμε πρώτοι και καλύτεροι!!!!!!!!

Αν ο κ. Πάγκαλος είχε πει: « Φάγαμε οι πολιτικοί τον άμπακο, τα μεγάλα συμφέροντα τον αγλέορα και μοιράσαμε και μπόλικο παντεσπάνι εξαιρετικής μάλιστα ποιότητας για να μας ψηφίζετε» θα μας κάλυπτε όλους και ενδεχομένως να τον χειροκροτούσαμε όρθιοι μπιζάροντας τον αδιακόπως.

Δυστυχώς ατύχησε στην έκφρασή του και είπε αυτό που τον βόλευε, αυτό που δεν μας κάλυπτε , δεν μας ικανοποιούσε και δικαίως συγκέντρωσε τα πυρά μας.

Και ξαναγυρίζω στους ΔΥ που αποτελούν και το κύριο θέμα του άρθρου. Όπως είναι γνωστό στη  χώρα μας έχει επικρατήσει η κουλτούρα του «να μπει το παιδί στο δημόσιο». Όταν όμως ο παιδί μπαίνει στο δημόσιο δεν σέβεται τον όρκο του «να εκπληρώνω τιμίως και ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ τα καθήκοντα μου.» Αυτό σε συνδυασμό με την μονιμότητα δημιουργεί μια δημόσια διοίκηση «δυνάστη» των πολιτών.

Ως φυσικό επακόλουθο στα χρόνια της κρίσης, οι δημόσιοι υπάλληλοι βρίσκονται  στοχοποιημένοι και επειδή πλέον διακατέχονται από ενοχές οδεύουν προς την εξαΰλωση και τον αφανισμό τους περιμένοντας στωικά το τέλος τους.

ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΤΣΑΡΕΣ.

Το δημόσιο είναι εδώ ενωμένο, δυνατό. Αλλά ενωμένος, δυνατός είναι και ο μπαγαπόντης Έλληνας μικρομεσαίος που σήμερα πληρώνει τα επίχειρα ΚΑΙ της δικής του ιδεοληψίας για το Κράτος.

Για ΟΛΟΥΣ ανεξαρτήτως ΦΟΡΟΣ = ΧΑΡΑΤΣΙ και η προσπάθεια αποφυγής του μας ΕΝΩΝΕΙ ΟΛΟΥΣ!!!

Βεβαίως και η αναλογικότητα των βαρών  όσο και η ανταποδοτικότητα της κάθε εισφοράς θα βελτίωνε την εικόνα του όποιου ΧΑΡΑΤΣΙΟΥ αλλά και πάλι ΧΑΡΑΤΣΙ θα λεγόταν.

Για τις παθογένειές μας αυτές δεν μας φταίει ΚΑΝΕΝΑΣ έξωθεν εχθρός, κανένας εξωγενής παράγοντας παρά μόνο η νοοτροπία μας!!!

Συμπερασματικά λοιπόν ας κάνουμε λίγο κράτει με τους ΔΥ διότι εξαλείφοντάς τους ΔΕΝ λύνουμε το πρόβλημα.

Οι γενικεύσεις αποτελούν φασισμό και η «γενοκτονία» συγκεκριμένης κατηγορίας εργαζομένων ΔΕΝ λυτρώνει τους υπόλοιπους.

Μεσσίες ΔΕΝ υπάρχουν αλλά όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε στην εξάλειψη της κρίσης και την αναβάθμιση της ζωής μας ΟΤΑΝ και ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ασχολούμαστε ενεργά με τα «κοινά», βασανίζουμε την ψήφο μας τη μέρα των εκλογών και θυμηθούμε ότι είμαστε ΠΟΛΙΤΕΣ και ΟΧΙ ΠΕΛΑΤΕΣ.

Χρήστος Γ. Χρηστίδης, Ανχης ε.α

- See more at: http://www.pronews.gr/portal/20160405/opinion-makers/%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%89%CF%82-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B8%CE%B9#sthash.bCmQcCzj.dpuf