MENU

style> #navcontainer {float:left;width:100%;background:#transpartent;line-height:normal;} ul#navlist {margin:0;padding:0;list-style-type:none;white-space:nowrap;} ul#navlist li {float:left;font:bold 13px Arial;margin:0;padding:5px 0 5px 0;background:#333;border-top:1px solid #FBBB22;border-bottom:1px solid #FBBB22;} #navlist a, #navlist a:link {margin:0;padding:5px;color:#FFF;border-right: 1px solid #FBBB22;text-decoration:none;} ul#navlist li#active {color:#FFFF00;background:#105105;} #navlist a:hover {color:#FFFF00;background:#740777;}

Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΟΥ ΤΖΙΜΗ ΠΑΝΟΥΣΗ




Δεν επιλέγω εγώ το «θύμα» μου, το θύμα της σάτιρας πάντα αυτοεπιλέγεται. Δεν σατιρίζω εγώ τον Ρουβά ή τον Ιερώνυμο, μόνοι τους το προξενούν. 


‒ Είναι ψεύτης ο νεοέλληνας;
 Σαφώς και είναι! Μπαίνεις στο εκλογικό παραβάν, σκίζεις όλα τα ψηφοδέλτια, βγαίνεις και λες «ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ». Όλοι ψέματα λένε! Το έχει καταλάβει ο κόσμος και γι' αυτό τσακώνομαι με τη γυναίκα μου. 
‒ Αγαπάτε τον θεσμό της οικογένειας;
 Είμαι κατά της οικογένειας, αλλά υπέρ της δικής μου.
 ‒ Κάνατε θρησκευτικό ή πολιτικό γάμο; 
Θρησκευτικό, τον σιχαίνομαι τον πολιτικό γάμο.
 ‒ Γιατί έτσι;
 Καταρχάς, όταν έκανα τον πρώτο μου γάμο, δεν γίνονταν πολιτικοί γάμοι. Και τον δεύτερο γάμο, όμως, πάλι θρησκευτικό τον έκανα. Δεν μου αρέσει όλη αυτή η ψευτοπροοδευτικίλα, να σε παντρεύει ο δήμαρχος κι ο κάθε Καραγκιόζης. 
‒ Ενώ ένας παπάς δεν μπορεί να είναι Καραγκιόζης; 
Έχω πολλούς φίλους παπάδες κι ας μας χωρίζουν τεράστιες ιδεολογικές διαφορές. Ένας παπάς θα μου πει «ξέρω ποιος είσαι, τι πιστεύεις κι ας μη συμφωνούμε», όπως κι εγώ θα του πω «πιστεύεις κι εσύ κάπου και το ξέρω, άρα θα βαφτίσεις το παιδί μου». Εγώ επιλέγω τους παπάδες, τα πάντα στη ζωή θέμα επιλογών είναι. Κι επειδή στην αρχή μίλησα για μεταφυσική, είναι άλλο να πω ότι αγαπώ τη γυναίκα μου στον δήμαρχο, στον Καμίνη, ξέρω γω, και άλλο ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Πάνω απ' όλα, σέβομαι τον λαϊκό πολιτισμό και γι' αυτό τσακώνομαι συχνά με τους δήθεν αριστερούς φίλους μου. 
‒ Θα θέλατε να κάνετε μήπως πολιτική κηδεία ή να σας αποτεφρώσουν; 
Α, Παναγία μου, άκου να με αποτεφρώσουν (γέλια). Να μ' αφήσουν έτσι, να μουμιοποιηθώ, να γίνω βρικόλακας! Σας λέω, έχω μεγάλη εκτίμηση στα λαϊκά δρώμενα και στα έθιμα, πηγαίνω στην εκκλησία του χωριού μου όποτε γιορτάζει και, φυσικά, δεν συμφωνώ με το μέτρο του Γιωργάκη να καταργήσει τους παπάδες.
 ‒ Τι εννοείτε να τους καταργήσει; 
Έβγαλε έναν νόμο, ο οποίος ισχύει μέχρι σήμερα, που λέει ότι άπαξ και πεθάνει ένας παπάς σε ένα μέρος δεν γίνεται αντικατάστασή του. Χηρεύει η θέση του δηλαδή. Δεν μπορεί όμως να μένεις σε χωριό και να μη βρίσκεις παπά να θάψει τον πατέρα σου. Πώς θα γίνει δηλαδή; Στα σχολεία δεν γίνεται τίποτα, η διασκέδαση και η καθημερινότητα είναι μες στην ακρίβεια, έχουν γαμήσει τα πάντα, τι θα κάνουμε; Θα τα κλείσουμε όλα και θα βλέπουμε στην τηλεόραση τον Τσίπρα; Εγώ δεν έχω, ας πούμε, να προτείνω κάτι προς αντικατάσταση της οικογένειας. Εντάξει, προσπαθήσαμε, κοινόβια κάναμε, αλλάξαμε ζευγάρια, πήρε ο ένας την γκόμενα του αλλουνού και φύγαμε, τι να λέμε τώρα;   
‒ Θεωρείτε πως η πολυπολιτισμικότητα είναι προς όφελος της κοινωνίας μας;
Πάντα. Το βλέπουμε ιστορικά, αφού η ιστορία είναι σαν τον καθρέφτη του αυτοκινήτου που κοιτάς πίσω και βλέπεις τι έρχεται. Κι εγώ πρόσφυγας ήρθα απ' τη Μικρά Ασία. Σκέψου τι θα ήταν εδώ, αν δεν είχαμε έρθει εμείς από κει. Έχω καλή σχέση με τους Σύριους και με τους Σείριους, από τον Σείριο τον πλανήτη (γέλια). Οι άνθρωποι αυτοί κουβαλάνε μια τεράστια ιστορία πίσω τους που τους βαραίνει. Ξέρετε ότι στη Βαγδάτη, στους πάγκους στη λαϊκή, πριν από τα λεμόνια πουλάνε βιβλία; Πρώτοι σε αναγνωσιμότητα βιβλίων είναι οι Ιρακινοί και μετά οι Σουηδοί, οι Δανοί και όλοι οι άλλοι. Όχι τώρα πια, βέβαια, που δεν έχουν να φάνε οι άνθρωποι. Κι όλα αυτά με τις μαντίλες και τις μπούργκες των γυναικών είναι μαλακίες!   Βρέθηκα κάποια στιγμή στο Χαλέπι, μια πόλη-αριστούργημα, όπου χάθηκα από την παρέα μου μες στο παζάρι. Με βρήκαν τρεις γυναίκες με μπούργκες. Κατουριόμουν κιόλας και δεν ήξερα πού να πάω. Όχι μόνο με πήγαν σε τουαλέτα, όχι μόνο με περίμεναν απ' έξω –γυναίκες, φανταστείτε– αλλά με πήγαν και στην παρέα μου. Τους ρώτησα κι εγώ «γιατί φοράτε μαντίλες;» και ξέρετε τι μου απάντησαν; «Επειδή έχει αμμοθύελλες»!
  ‒ Άρα να υποθέσω ότι θεωρείτε υποκριτικό τον ακτιβισμό κάθε είδους;
Αυτά όλα είναι του κώλου! Τα σιχαίνομαι! Εγώ γουστάρω και το τζιν και το Αρμάνι και την μπούργκα και το μπουργκίνι και τη μαντίλα και όλα, να πούμε! Έχετε σκεφτεί ότι όλη μας η ενημέρωση έρχεται από το CNN και τα άλλα τα στημένα τα δικά τους; Είμαστε θύματα προπαγάνδας! Ξέρουμε σίγουρα αν αποκεφαλίζουν οι τζιχαντιστές; Μήπως έχουμε κάνα πρόβλημα πάνω στη Θράκη με τους ανθρώπους; Μια χαρά συμβιώνουμε. ‒ Καμιά φορά δημιουργείται ένα πολεμικό κλίμα και από τους δημοσιογράφους, από τα κανάλια. Εγώ ανέκαθεν πίστευα ότι η φάση με τα Ίμια προέκυψε στην ουσία ως κόντρα μεταξύ των τουρκικών και των ελληνικών τηλεοπτικών ΜΜΕ. Φυσικά! Όταν χρειαστεί να υπάρξει η αφορμή, θα βρουν κάποιο θέμα να το φουσκώσουν. Δεν έχουμε ούτε είχαμε ποτέ θρησκευτικό πρόβλημα με τους ισλαμιστές. Στην Επανάσταση του 1821 οι μισοί πολεμιστές ήταν μαύροι, Σαρακηνοί. Όλα είναι μια άθλια προπαγάνδα. Διόλου τυχαίο ότι τώρα με τον Τραμπ το CNN και άλλα μεγάλα δίκτυα έπεσαν στο 5% της θεαματικότητα.
 ‒ Έχετε μελετήσει το Κοράνι;
Έχω ένα Κορανάκι, το 'χω διαβάσει. Το βρίσκω πιο προοδευτικό από την Καινή Διαθήκη, αφού γράφτηκε κιόλας 600 χρόνια αργότερα. Παντού υπάρχουν φανατικοί βέβαια. Το τι κτηνοβασία υπάρχει μες στην Καινή Διαθήκη δεν λέγεται! Βγαίνει ο Αρχιεπίσκοπος και λέει πρώτα να ταΐζουμε τους Έλληνες και μετά τους πρόσφυγες. Πώς το λέει αυτό ο άνθρωπος; Στέκει στα καλά του;

‒ Γιατί δεν γίνεστε ισλαμιστής κι εσείς σαν τον συνάδελφό σας, τον Cat Stevens, που μετονομάστηκε σε Γιουσούφ Ισλάμ; Να το κάνετε Τζιμαέλ Πανουσαφάλ, ξέρω γω (γέλια).
 Τώρα που το λέτε, μία από τις καλύτερες συναυλίες που έχω δει στη ζωή μου ήταν του Cat Stevens! Μιλάω για το 1973, τέλος της χούντας, όταν η χουντική νεολαία του πανεπιστημίου είχε φέρει τον Cat Stevens για συναυλία στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης. Έπαθα σοκ! Είχε φέρει και δικούς του ανθρώπους για καλό ήχο και βγήκε με την κιθάρα και μείναμε όλοι άναυδοι! Δεν ξέρω, ίσως ήμουν και πολύ μικρός τότε, αλλά αυτή ήταν η συναυλία της ζωής μου, εμένα που έχω δει τα πάντα, και τον Alice Cooper και τους Queen και τον Frank Zappa!  
- Τι ακριβώς σας αρέσει;
M’αρέσει να υπάρχει μια πειθαρχία. Ξέρετε εμείς πάσχουμε. Το βλέπω και στο θέατρο. Είμαστε εδώ πέρα είκοσι ηθοποιοί πάνω στη σκηνή και άλλοι εικοσιπέντε μουσικοί. Καμιά εξηνταριά άτομα μαζί με τους τεχνικούς. Βλέπω λοιπόν, ότι δεν το έχουμε το ομαδικό σπορ στην Ελλάδα. Πέρα από το μπάσκετ που μελετάω τι στο διάολο έχουμε βρει εκεί και έχουμε διαπρέψει οι Έλληνες σ΄ όλον τον κόσμο. Όχι μόνο ως παίκτες αλλά και ως προπονητές. Στην αρχή πίστευα ότι ήταν εξαιτίας ενός star του μπάσκετ, του Νίκου Γκάλη. Aλλά δεν αρκεί μόνο να έχεις τον ηγέτη, είναι βαθύτερη η αιτία. Ναι που λες τέσσερις μήνες τώρα κάνουμε κάθε μέρα έξι ώρες πρόβα μ΄ένα ρεπό τη Δευτέρα και είμαστε ακόμη στην αρχή. Δεν έχουμε βρει καν, το φινάλε και σε τι τόνο θα τραγουδήσουμε. Σ΄ ένα θαύμα ελπίζουμε απ΄ αυτά που γίνονται σ΄ όλες τις παραστάσεις. Έχεις δει ένα έργο του Γούντι Άλεν που λέγεται «Deconstructing Harry»; (σ.σ. αποδομώντας τον Χάρι). Εμείς κάνουμε το έργο «Deconstructing Aristophanes» (σ.σ. αποδομώντας τον Αριστοφάνη). Μας έχει πιάσει μια τρέλα όλους να αποδομήσουμε ό,τι φτιάξαμε.
- Δεν φανταζόμουν ότι θα σας άρεσε να παρακολουθείτε αγώνες μπάσκετ.
Βλέπω πολύ μπάσκετ και ποδόσφαιρο αλλά δεν άνηκα ποτέ σε κάποια ομάδα. Σιχαίνομαι το οπαδιλίκι και τον πατριωτισμό. Γι΄ αυτό ούτε αριστερός υπήρξα, ούτε Ελληνάρας πληρώνοντας βέβαια, το κόστος.
- Βλέπατε και Survivor;
Έχω τόσο λίγο ελεύθερο χρόνο που ούτε τα παιδιά μου δεν προλαβαίνω να δω. Πάντως το «Survivor» ήταν στημένο. Αν δεις τα απόλυτα νούμερα τηλεθέασης, δεν έχουν καμιά σχέση με τις παλιές επιτυχίες. Ο κόσμος πια δεν βλέπει τηλεόραση. Αυτό πρέπει να το πούμε. Και με το «Survivor» έγινε πολύ κακό για το τίποτα. Βέβαια δεν είναι αυτά τα παιχνίδια και το τέλος του κόσμου. Τα βλέπει ο άλλος και ξεκουράζεται στον καναπέ. Από τη νέα χρονιά θα βάλουν παρόμοια παιχνίδια όλα τα κανάλια και αυτό θα τους γυρίσει μπούμερανγκ γιατί ο κόσμος θα βαρεθεί.
- Πώς αποφορτίζεστε από μια δύσκολη μέρα;
Μ΄αρέσει να βάζω για ύπνο την κόρη μου διηγώντας της κάποιες αυτοσχέδιες, σουρεαλιστικές ιστορίες με πρωταγωνίστρια την ίδια και αν είμαι πολύ κουρασμένος, προτιμώ να της διαβάσω ελληνική μυθολογία. Εκεί μαθαίνω και εγώ πολλά πράγματα. Έχει έναν απίστευτο πλούτο η ελληνική μυθολογία, τον οποίο έχει πάρει η χριστιανική - ιουδαϊκή θρησκεία και τον έχει ξεφτιλίσει. Ακόμη και στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη τώρα, έχουμε ξαφνικά μονοθεϊσμό, τριαδικότητα Θεού και πολλά που έχουν κατακλέψει διάφοροι «Στάλιν» του Χριστιανισμού, όπως ο Παύλος.
- Ποιος είναι ο Παύλος;
Ο Απόστολος Παύλος. Ήταν ο «Στάλιν» του Χριστιανισμού. Το έχω γράψει και σε τραγούδι «δεν θέλω άλλο Στάλιν, ούτε Παύλο, σύντροφο μπράβο, θείο τιμωρό». Αυτή τη δουλειά έκανε. Πήρε τους κοινωνικούς αγώνες κάποιου ανθρώπου και τους έκανε ένα συστημικό μαστίγιο.

‒ Είπατε μια ωραία φράση: «Ο καλλιτέχνης είναι σφουγγάρι για την πίκρα του κόσμου...». 
Ναι, έτσι είναι. Κι εμείς κάθε φορά χαιρόμαστε που έρχονται γυναικοπαρέες, 30 και 35 ετών, μόνες τους. Εκεί λες: «Δεν γαμιέται, ας μην έρθει κανένας άλλος, ας περάσουμε καλά εμείς πάνω απ' όλα, ας γελάσουμε να το φχαριστηθούμε»... ‒ Γυναικοπαρέες! Αισθάνεστε sex symbol; 
(γέλια) Κάποτε στη Θεσσαλονίκη, σε μια παράσταση, ήταν μία στο κοινό με έναν γκόμενο, έναν κύριο 30 ετών. Άκου τώρα, είμαι 62 και αποκαλώ «κύριο» έναν τριαντάρη. Και φαντάρο 20 ετών να δω, πάλι «κύριο» θα τον πω. Πάντα βρίσκεις κάποιον από κάτω και κολλάς, κάνεις παιχνίδι, αυτήν όμως πήγαινα, την πείραζα, τίποτα... Ήταν ξινισμένη, δεν τα κατάφερα. Όταν ήρθε μετά στα παρασκήνια μαζί με τον άνδρα, τη ρωτάω «μα, καλά, είχατε κάτι, γιατί ήσασταν τόσο μαγκωμένη;» και μου απαντάει: «Ενώ είσαστε τόσο ωραίος γκόμενος» ‒εμένα, το τερατάκι με αποκάλεσε γκόμενο‒ «φοράτε αυτά τα κουρέλια και μας ξεκαυλώνετε». Είναι η μεγαλύτερη ατάκα που έχω ακούσει ποτέ από φαν μου (γέλια). 
  ‒ Εδώ δεν μπορώ να μη σχολιάσω πως ανέκαθεν είχατε ένα γκέι στοιχείο στα εξώφυλλά σας. 
Σας θυμάμαι με το σουτιέν και το μπουκάλι της Coca-Cola στο «Hard Core» από το Κύτταρο. Ναι, ισχύει απόλυτα. Μου αρέσει πολύ το στοιχείο του τραβεστισμού. Και το «Ένα τραγούδι για τον χειμώνα» το 'γραψα ένα βράδυ μετά από τσακωμό με την Πάολα Ρεβενιώτη. Είχαμε μια αντιπαράθεση σε ένα εναλλακτικό φεστιβάλ κάποτε και γύρισα σπίτι κι έγραψα το τραγούδι αυτό. Έχω μεγάλη συμπάθεια στους τραβεστί γιατί τους κυνηγάνε οι ομοφυλόφιλοι. Έπαιζα κάποτε στα Gay Pride και είδα ότι τους κόβανε. Ρατσισμός κι εκεί, να πούμε! Ζηλεύουν οι ομοφυλόφιλοι, γιατί αυτοί βρίσκουν άντρες! Εγώ, που δεν είμαι ομοφυλόφιλος, αν και θα ήθελα να έχω και μια τέτοια εμπειρία, πιο εύκολα θα πήγαινα με μια τρανς πάντως. 
‒ Θα τη θέλατε μια τέτοια εμπειρία στο πλαίσιο συλλογής εμπειριών; Το πάθος ζηλεύω. 
Ζηλεύω το ίδιο κι έναν ΑΕΚτζή που φωνάζει κι εγώ δεν μπορώ. Έχουνε μεγάλο πάθος οι ομοφυλόφιλοι. 
‒ Οι ψυχίατροι λένε πως οι ομοφυλόφιλοι διατηρούν την καύλα τους ως τα βαθιά γεράματα. 
Εγώ νομίζω πως για όλους ισχύει αυτό. Όσο σηκώνεται το χέρι, σηκώνεται κι ο πούτσος. 
‒ Επίσης, οι ψυχίατροι λένε πως ο αχαλίνωτος σεξισμός έχει βαθύτερα ψυχολογικά αίτια. 
Ξέρετε, να είναι το σώμα σε μόνιμη εγρήγορση και να μην ασχολείται με τα του μυαλού ο άνθρωπος. Αυτό το πιστεύω απόλυτα. Εγώ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν πανσεξιστής. Είναι άλλοι που δεν αγαπάνε το σπορ, αλλά τον σεξισμό και την πανηδονία τα έχεις απ' την ώρα που γεννιέσαι ώσπου να πεθάνεις.  
 ‒ Το σεξ εμπεριέχει και τη βιαιότητα ως θέμα ενστίκτου που είναι, δεν συμφωνείτε; 
Εγώ νομίζω ότι εκεί συναντάς τον Θεό, γι' αυτό και στις τσόντες η μεγαλύτερη επίκληση είναι «My God, fuck me, my God» κ.λπ. (γέλια) «I'm coming» λέει η άλλη, «σου 'ρχομαι» δηλαδή, εκεί μέσα τότε μπαίνουν κι ο έρωτας κι ο θάνατος και τα πάντα. 

ΥΓ
Ως λάτρης του Τζίμη Πανούση έκανα μια μικρή επιλογή από συνεντεύξεις του έχει πεί τόσα πολλά που θα χρειαζόταν αρκετός χώρος στο μπλογκ. Ο άνθρωπος που κάνει σάτιρα έχει φοβερή αίσθηση του χιούμορ πιστεύω πως είναι ευφυής και  ευαίσθητος. 
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΖΙΜΑΚΟ ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΕΙΣ 
ΠΗΓΕΣ:
http://www.lifo.gr/articles/music_articles/171664
http://www.press-gr.com/2018/01/blog-post_8793.html  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου