Το Δασονομείο Αίγινας και ο Κυνηγετικός Σύλλογος σε συνεργασία με το Δήμο Αίγινας με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος σας καλoύν στον καθαρισμό της Δασικής ζώνης του Αγ. Νικολάου στην Αγ. Μαρίνα στις 5 Ιουνίου 2011 ημέρα Κυριακή και ώρα 10:00 π.μ.... Η προστασία και η φροντίδα των Δασών είναι υπόθεση όλων μας.
Για δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να απευθύνεστε στο τηλέφωνο 22970-22912 του Δασονομείου Αίγινας(πρωινές ώρες) ή στο mail dasonaeginas@yahoo.gr
Τρίτη 31 Μαΐου 2011
ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΕΧΟΥΜΕ ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΝΟΥΜΕΡΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;
Άρθρο του Νίκου Οικονόμου
Τι εστί ύφεση;
Ο κυριότερος εχθρός του καπιταλισμού είναι η ύφεση, πιο δυνατότερος και από τον πόλεμο, διότι ο καπιταλισμός «χρησιμοποιεί» τον πόλεμο σαν μέσο ανάπτυξης, όταν υπάρχει ύφεση.
Ο κυριότερος εχθρός του καπιταλισμού είναι η ύφεση, πιο δυνατότερος και από τον πόλεμο, διότι ο καπιταλισμός «χρησιμοποιεί» τον πόλεμο σαν μέσο ανάπτυξης, όταν υπάρχει ύφεση.
Αυτά δεν τα λέω εγώ αλλά νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν.
Ο οποίος τι λέει : «Οι μεγάλοι εχθροί της καπιταλιστικής σταθερότητας ήταν πάντα ο πόλεμος και η βαθιά παρατεταμένη ύφεση».
Ο οποίος τι λέει : «Οι μεγάλοι εχθροί της καπιταλιστικής σταθερότητας ήταν πάντα ο πόλεμος και η βαθιά παρατεταμένη ύφεση».
Τώρα η παγκόσμια οικονομία δεν βρίσκεται απλά σε κρίση αλλά σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση . Μα εμείς κοιτάμε την δική μας οικονομία, άντε και την Ευρωπαϊκή, ιδιαίτερα δε τις οικονομίες των άλλων PIGS (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία) - το PIGS βγήκε από τα λατινικά αρχικά των χωρών αυτών συμπεριλαμβανέται και η Ελλάδα-.
Από την άλλη μην νομίζουμε ότι η οικονομία των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων πάει καλύτερα.
Η Αμερική έχει τεράστιο χρέος, άρα δεν είναι σίγουρη, η ασιατική τίγρης που λέγεται Κίνα εμπεριέχει τον κίνδυνο του οικονομικού κραχ. Όσο για την την Ιαπωνία ο σεισμός την γονάτισε θα αργήσει να ορθοποδήσει είχε άλλωστε προ σεισμού τεράστιο οικονομικό πρόβλημα με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να έχει βγεί εκτός αγώνα.
Από την άλλη μην νομίζουμε ότι η οικονομία των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων πάει καλύτερα.
Η Αμερική έχει τεράστιο χρέος, άρα δεν είναι σίγουρη, η ασιατική τίγρης που λέγεται Κίνα εμπεριέχει τον κίνδυνο του οικονομικού κραχ. Όσο για την την Ιαπωνία ο σεισμός την γονάτισε θα αργήσει να ορθοποδήσει είχε άλλωστε προ σεισμού τεράστιο οικονομικό πρόβλημα με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να έχει βγεί εκτός αγώνα.
Ποιος θα το φανταζόταν ότι κάποτε θα φτερνιζόταν η Ελλάδα και θα άρπαζε κρύωμα η Αμερική ή, η Ισπανία ή, η Γερμανία; Η θεωρία του ντόμινο η οποία λειτουργεί - καλώς ή κακώς- στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία.
Από την στιγμή που έπεσε ο κουμμουνισμός στην δεκαετία του ’90 δηλαδή τα τελευταία 20 χρόνια, ο καπιταλισμός παίζει μπάλα μόνος του δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Τώρα είναι λογικό να βρισκόμαστε σε αυτές τις πανευρωπαϊκές εξεργέσεις -διαμαρτυρίες-πορείες, ειδικά στις PIGS. Ο κόσμος όχι μόνο ψάχνεται για κάτι καλύτερο , αλλά έχει μπει στην διαδικασία να αναζητά το κάτι καλύτερο και δικαιότερο. (τα πρώτα δείγματα φανήκαν στις δημοτικές εκλογές αναλύστετο και θα δείτε τι εννοώ)
Ο κόσμος είναι σε αναζήτηση του Νέου, του Καινούργιου. Ποιο είναι θα είναι αυτό κανείς δεν ξέρει . Δεν υπάρχει κάτι έτοιμο, που σημαίνει ότι το νέο πρέπει να φτιαχτεί με τωρινά δεδομένα και τωρινές συνθήκες, για να τελειώσει και αυτό όταν έρθει ο κύκλος του. Τούτη την στιγμή ο κόσμος ψάχνεται είμαστε σε εποχή ζυμώσεων το τι θα γίνει κανείς δεν ξέρει όλα είναι θολά , όμως τουλάχιστον ζητά κάτι καλύτερο και δικαιότερο από κάπου ξεκινά. Τώρα φτιάχνεται η συνταγή , τα ερωτήματα που τίθονται είναι εάν θέλουμε πολυεθνικές, εάν θέλουμε παγκοσμιοποίηση ή να ασχοληθούμε με τα οίκου μας δηλαδή με το κράτος όμως αυτό οδηγεί σε απομόνωση.
Σίγουρα αυτό που λείπει αυτή την στιγμή από τους δικούς μας πολιτικούς είναι ότι δεν αφουγκράζονται την κοινωνία , δεν την ακούν, είναι μονολιθικοί . Όποιος την ακούσει θα κερδίσει.
Σίγουρα αυτό που λείπει αυτή την στιγμή από τους δικούς μας πολιτικούς είναι ότι δεν αφουγκράζονται την κοινωνία , δεν την ακούν, είναι μονολιθικοί . Όποιος την ακούσει θα κερδίσει.
Όλοι ψάχνονται αυτή την στιγμή, σε παγκόσμιο επίπεδο, ήδη στα πανεπιστήμια γίνονται έρευνες και μελέτες για να δούν που θα καταλήξει αυτό, οι απλοί πολίτες με την σειρά τους ψάχνονται και αυτοί Όλοι βαδίζουν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα για να δούμε λοιπόν τι μας επιφυλάσει ο 21ος αιώνας.
Κλείνοντας σας αφιερώνω τον Υδροχόο του Παπάζογλου
Μπαίνουμε στόν Υδροχόο
και θ' ανάψουνε φωτιές
οι καιροί νερό θα φέρουν
έτσι λεν αυτοί που ξέρουν
κι όμως θα καούν καρδιές
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
και μένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν
Μπαίνουμε στον Υδροχόο
και θα φύγουν οι Ιχθείς
Έτσι ήτανε γραμμένα
Μέσα στ' άστρα τα σβησμένα
Που 'χα δει στα μάτια της
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
και μένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν
ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΛ ΝΤΟΡΑΝΤΟ - ΠΟΣΟ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥΣ;
Τελικά, δεν είναι τόσο εγγυημένη, η "εγγυημένη τιμή";
Η ιστορία, αποκαλύπτεται από ερώτηση του Ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλου για τις εγγυημένες τιμές και τους ελληνικούς κλιματικούς στόχους:
Στο ευρωκοινοβούλιο φέρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι το θέμα της αμφισβήτησης από την τρόικα των κλιματικών στόχων των χωρών με οικονομικά προβλήματα, καθώς και των εγγυημένων τιμών (feed-intariffs) για τους παραγωγούς ανανεώσιμης ενέργειας, νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Με χθεσινή γραπτή ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου τίθενται υπόψη της Κομισιόν δημοσιεύματα για πιέσεις και προς τη χώρα μας, αλλά και τα μέτρα περικοπής των εγγυημένων τιμών για τις ΑΠΕ που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο της Πορτογαλίας. Εξίσου ανησυχητική και εξοργιστική είναι η συζήτηση να εξαιρεθούν οι χώρες με οικονομικά προβλήματα ακόμη και από τους ήδη ανεπαρκείς ευρωπαϊκούς στόχους για το κλίμα: το 2020 να έχουμε ενεργειακή εξοικονόμηση 20%, 20% μερίδιο ανανεώσιμης ενέργειας στη συνολική κατανάλωση και 20% μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 1990. Οι Πράσινοι θεωρούν τα ποσοστά τελείως ανεπαρκή σε σχέση με τις επείγουσες απαιτήσεις και ζητούν δεσμεύσεις για άνω του 30%.
Στην ερώτηση καλείται η Κομισιόν να πάρει σαφή θέση για το θέμα των κλιματικών στόχων και για τις εγγυημένες τιμές για τις ΑΠΕ στην Ελλάδα, ενώ ζητούνται εξειδικευμένες πολιτικές για να βοηθηθούν στους κλιματικούς τους στόχους οι χώρες με οικονομικά προβλήματα.
«Και μόνο η σκέψη ότι η Κομισιόν μπορεί για λόγους λιτότητας να υποσκάπτει τη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής, είναι απολύτως εξοργιστική», δήλωσε ο ΜιχάληςΤρεμόπουλος.«Οι εγγυημένες τιμές για την ανανεώσιμη ενέργεια, έναν από τους λίγους τομείς που λειτουργούν σήμερα ως αντίβαρο στην οικονομική κρίση, είναι απολύτως απαραίτητες για την προώθησή της και επιβαρύνουν τον καταναλωτή πολύ λιγότερο από ό,τι αφήνεται να εννοηθεί. Παραγωγοί ΑΠΕ άλλωστε δεν είναι μόνο εταιρίες, αλλά και απλοί πολίτες, που είναι αδιανόητο να τιμωρηθούν επειδή επένδυσαν τις οικονομίες τους στη βιωσιμότητα. Είναι θετική η δήλωση της υπουργού ότι δεν υπάρχει τελικά θέμα με τις εγγυημένες τιμές, αυτό όμως δε μας καθησυχάζει για το μέλλον ούτε καλύπτει την υπονόμευση των κλιματικών στόχων. Αντί η τρόικα να επικαλείται την οικονομία για να επιδοτήσει έμμεσα τη βρώμικη ενέργεια, οφείλει να επεξεργαστεί άμεσα συγκεκριμένες πολιτικές για τις χώρες με προβλήματα προκειμένου να συνδυάσουν την έξοδο από την οικονομική κρίση με ταυτόχρονες αποτελεσματικές απαντήσεις για το περιβάλλον και την κοινωνία».
(ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης)
Θέμα: Κλιματικοί στόχοι και εγγυημένες τιμές για ΑΠΕ, στις χώρες μέλη με οικονομικά προβλήματα.
Δημοσιεύματα (1) που δεν έχουν διαψευστεί, αναφέρουν ότι εκπρόσωποι της τρόικας και αξιωματούχοι της ΕΕ σε επαφές τους με την ελληνική κυβέρνηση έχουν θέσει στο τραπέζι την αναθεώρηση προς τα κάτω των στόχων 20-20-20 του Ενεργειακού-Κλιματικού Πακέτου της ΕΕ για το 2020, για τις χώρες που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα, όπως η Ελλάδα.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Αφήνει ανοικτό οποιοδήποτε ενδεχόμενο αναθεώρησης προς τα κάτω, των ήδη χαμηλών στόχων μείωσης εκπομπών, εξοικονόμησης ενέργειας και συνεισφοράς ΑΠΕ για την Ελλάδα ή άλλα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα;
2. Έχει ζητήσει από το ελληνικό υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να μειώσει τις εγγυημένες τιμές για ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα;
3. Συμφωνεί με την εκτίμηση που της αποδίδεται ότι οι εγγυημένες τιμές (feed-in tarrifs) για την ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ στην Ελλάδα είναι υψηλές ή ότι επιβαρύνουν δυσανάλογα την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας;
4. Σκοπεύει να σχεδιάσει εξειδικευμένες πολιτικές προκειμένου να βοηθήσει τις χώρες μέλη με οικονομικά προβλήματα να επιτύχουν στους στόχους τους για το κλίμα;
(1) Εφημερίδα "Ημερησία", 24.05.2011
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=111269213
Ο μάνατζερ που φέρνει κέρδη στα τρένα - ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το ΒΗΜΑ, που πρέπει να διαβαστεί. Αν και πέρασαν 4 μήνες, είναι εξαιρετικά επίκαιρο και αποκαλυπτικό.
Ο κ. Αθ. Ζηλιασκόπουλος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, έχει διδάξει επί 16 έτη σε πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ελλάδας, με ειδίκευση στη βελτιστοποίηση συστημάτων μεταφορών. Θα μπορούσε να έχει το τουπέ του ειδήμονα, αλλά είναι ένας απλός και εξαιρετικά ευγενικός άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει προδώσει τις ρίζες της καταγωγής του από το Θούριο Εβρου. Οταν προκηρύχθηκαν θέσεις μέσω του open.gov,...
αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αφήσει τη θεωρία και να περάσει στη δράση. «Πιστεύω ότι μπορώ να σώσω τον ΟΣΕ, διαφορετικά δεν θα δεχόμουν τη θέση αυτή» έλεγε τις πρώτες ημέρες που βρέθηκε στην καρέκλα του επικεφαλής της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Οι συνομιλητές του τον αντιμετώπιζαν με συγκατάβαση.
Εκείνος όμως μιλούσε με την πείρα πολλών ετών εργασίας στους αμερικανικούς σιδηροδρόμους. Εναν χρόνο αργότερα κατάφερε να μειώσει εντυπωσιακά το έλλειμμα του ΟΣΕ. Από 230 εκατ. ευρώ το έφθασε στα 55 εκατ. ευρώ. Ως το τέλος του έτους εκτιμά ότι ο ΟΣΕ θα μπορεί να παρουσιάσει τα πρώτα ευρώ κέρδους από την εποχή ίσως της ίδρυσής του!
Oι αριθμοί, όσο εντυπωσιακοί και αν είναι, δεν μπορούν να αποτυπώσουν το μέγεθος της προσπάθειας την οποία καταβάλλει ο κ. Ζηλιασκόπουλος. Η σύγχρονη ιστορία του ελληνικού σιδηροδρόμου είναι ένα απίστευτο αφήγημα σκανδάλων, πελατειακών σχέσεων, πλιάτσικου και παραλογισμού. Μια μικρογραφία, δηλαδή, του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το «ξήλωμα» του... παρα-ΟΣΕ που είχε θεριέψει στο πλάι του κανονικού Οργανισμού, ο οποίος ρήμαζε, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Χρειάστηκε να βάλει βαθιά το μαχαίρι ο κ. Ζηλιασκόπουλος, να υψώσει σθεναρή αντίσταση απέναντι σε αδίστακτα συμφέροντα ο υπουργός Μεταφορών κ. Δ. Ρέππας και να βάλουν πλάτη κόντρα στις πιέσεις συνδικαλιστικών στελεχών του ΠαΣοΚ ορισμένοι βουλευτές που γνώριζαν σε βάθος την υπόθεση, όπως ο κ. Γ. Φλωρίδης. Στην πορεία η υπόθεση εξυγίανσης του ΟΣΕ μετατράπηκε σε θρίλερ. Εκτοξεύτηκαν απειλές, σημαντικά έγγραφα φυγαδεύτηκαν από τις κεντρικές υπηρεσίες και κρύφτηκαν για λόγους ασφαλείας και κάποια παρακλάδια του θέματος έφθασαν ως το Μέγαρο Μαξίμου.
Η «Πρόοδος» των συνδικαλιστών
Το πουλόβερ άρχισε να ξηλώνεται από την εταιρεία «Πρόοδος», την οποία είχαν συστήσει συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ με διευθυντικές θέσεις στον ΟΣΕ το 1995. Το σύστημα με το οποίο δούλευε η εταιρεία ήταν απλό: όταν ένας πελάτης ενδιαφερόταν για μεγάλες μεταφορές, οι αρμόδιοι του ΟΣΕ του έλεγαν ότι ο Οργανισμός δεν έχει την κατάλληλη υποδομή και τον έσπρωχναν προς τους ιδιώτες. Αυτοί έπαιρναν τη δουλειά και στη συνέχεια ο ΟΣΕ... έβρισκε την υποδομή και διακινούσε τα εμπορεύματα με έκπτωση που έφθανε ως 87%! Η «Πρόοδος» είχε κέρδη περί τα 70 εκατ. ετησίως και ο ΟΣΕ συσσώρευε ζημιές.
Οταν το πάρτι σταμάτησε, οι αντιδράσεις ήταν τόσο έντονες ώστε παρ΄ ολίγον να προκληθεί και διπλωματικό επεισόδιο. Σε κάποιο στάδιο της μεταφοράς εμπορευμάτων εμπλέκονταν και εταιρείες αυστριακών συμφερόντων. Οταν καταγγέλθηκαν οι συμβάσεις τους, ο αυστριακός πρεσβευτής χτύπησε την πόρτα του κ. Ζηλιασκόπουλου. Ο πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ τον άκουσε και του απηύθυνε μόνο μία ερώτηση. «Πώς γίνεται οι αμοιβές για αντίστοιχες μεταφορές με τον αυστριακό σιδηρόδρομο να κοστίζουν 18 ευρώ και με τον ελληνικό 3,5 ευρώ;». Ο πρεσβευτής κατανόησε την κατάσταση και έφυγε χωρίς να πει τίποτε άλλο. Από την πρώτη ημέρα της θητείας του ο πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ασχολήθηκε μόνο με την περιστολή των δαπανών. Εβαλε φρένο στις σπατάλες συντήρησης του δικτύου και στις κλοπές των υλικών. Επανεξέτασε τα φαραωνικά έργα που είχαν προγραμματιστεί και κατήγγειλε συμβάσεις. Περπάτησε μόνος του τα τρία χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, το μοναδικό τμήμα της γραμμής που συνδέει τα Σκόπια με την Αθήνα που δεν είναι ηλεκτροφόρο και έλυσε το μυστήριο των «βαγονιών-φαντασμάτων». Τα βαγόνια οδηγούνταν σε μια αποθήκη έξω από τη Θεσσαλονίκη και χρησίμευαν ως αποθήκες, τις οποίες το κύκλωμα μίσθωνε σε ιδιώτες για τη φύλαξη των εμπορευμάτων αντί 50 ευρώ την ημέρα ανά βαγόνι. Συνολικά στην αποθήκη βρέθηκαν 700 βαγόνια. Ξενοίκιασε το κτίριο του Προαστιακού στην Κρατίνου, το οποίο κόστιζε 1 εκατ. ευρώ ετησίως, και εγκατέστησε το προσωπικό στο κτίριο της Καρόλου.
Οταν τελείωσαν τα σκάνδαλα ξεκίνησε ο παραλογισμός. Ο ΟΣΕ την 1η Μαρτίου 2008 υπέγραψε μια σύμβαση με την εταιρεία Wasteel Ηellas. Αντικείμενο η υποστήριξη των κλιναμαξών με προσωπικό. Μέσω ενός υπεργολάβου το προσωπικό αυτό έφθασε στα 60 άτομα, τα οποία, όπως προβλεπόταν στη συμφωνία, δεν τα πλήρωνε η εταιρεία αλλά ο... ΟΣΕ. Ο μηνιαίος μισθός του κάθε υπαλλήλου ήταν 4.000 ευρώ, με υπερωρίες, επιδόματα και τα δώρα. Το μηναίο κόστος για τον Οργανισμό ανερχόταν σε 250.000 ευρώ.
Η σύμβαση δεν μπορούσε να σταθεί. Οταν όμως ολοκληρώθηκε ο έλεγχος αναδύθηκαν και άλλες λεπτομέρειες. Από τα 60 άτομα εμφανίζονταν στη δουλειά τους μόνο 20. Οι υπόλοιποι ήταν άφαντοι. Επιπλέον δεν μπορούσε να εφαρμοστεί σε αυτούς η ρύθμιση για την περικοπή των μισθών που έγινε στο Δημόσιο επειδή τυπικά δεν ανήκαν στον ΟΣΕ.
Γιοι, κόρες και συγγενείς
Ο κ. Ζηλιασκόπουλος αποφάσισε να καταγγείλει τη σύμβαση, η οποία λήγει στις 28 Φεβρουαρίου. Αμέσως άρχισε η κατάθεση επερωτήσεων στη Βουλή για απολύσεις στον ΟΣΕ. Επιπλέον, οι 60 υπάλληλοι απαιτούν πλήρη αποζημίωση από τον ΟΣΕ σε περίπτωση απόλυσής τους και απειλούν ότι θα διεκδικήσουν δικαστικώς την επαναπρόσληψή τους στον Οργανισμό! Αν χάνεται κάπου το νήμα της λογικής, αυτό συμβαίνει επειδή ο εσωτερικός έλεγχος αποκάλυψε κάτι ακόμη. Οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους αυτούς είναι γιοι, κόρες και συγγενείς συνδικαλιστών του ΟΣΕ, κυρίως προσκείμενων στη ΝΔ, αλλά όχι μόνο.
Αυτά που έγιναν μέσα σε έναν χρόνο μπορούν να γεμίσουν ολόκληρους τόμους. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το μέλλον. Και στο μέλλον θα πρέπει να εξαλειφθούν τα τελευταία 55 εκατ. ευρώ του ελλείμματος. Οι επιλογές είναι δύο: Αύξηση των εισιτηρίων σε ορισμένες γραμμές με χαμηλό κόστος ώστε να φθάσουν στο 80% της τιμής του εισιτηρίου ΚΤΕΛ. Τα προσδοκώμενα έσοδα υπολογίζονται σε 25 εκατ. ευρώ ετησίως. Επίσης, «κόβονται» οι πολύ ζημιογόνες γραμμές, π.χ. Πάτρα- Καλαμάτα, η οποία έχει κόστος λειτουργίας 7,5 εκατ. ευρώ για τη μεταφορά κατά μέσο όρο τριών επιβατών ημερησίως. Οταν ολοκληρωθούν οι μετατάξεις και η διαπραγμάτευση των συλλογικών συμβάσεων, υπάρχουν πολλά και φιλόδοξα σχέδια για την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου ώστε να γίνει ανταγωνιστικός, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Οι αγκυλώσεις του συστήματος όμως είναι τόσο μεγάλες ώστε σε ό,τι αφορά τον σιδηρόδρομο ισχύει η αρχαία ρήση «μηδένα προ του τέλους μακάριζε».
1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο στοίχιζαν οι πληροφορίες για τα δρομολόγια!
Με την αγορά ενός τηλεφωνικού κέντρου αξίας 35.000 ευρώ και με δέκα υπαλλήλους του ΟΣΕ οι πληροφορίες για τα δρομολόγια των σιδηροδρόμων λειτουργούν άψογα χρησιμοποιώντας τον αριθμό 1110 Χαρακτηριστικό παράδειγμα θεωρείται η σύμβαση με το «11888» του ΟΤΕ. Προκειμένου να δίνει η υπηρεσία του ΟΤΕ πληροφορίες για τα δρομολόγια των τρένων ο ΟΣΕ κατέβαλλε 1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Το ποσό αυτό κάλυπτε τις ανάγκες μισθοδοσίας 60 τηλεφωνητών και τηλεφωνητριών, δηλαδή ολόκληρου του προσωπικού που απασχολούσε η υπηρεσία «11888». Η σύμβαση καταγγέλθηκε. Με την αγορά ενός τηλεφωνικού κέντρου αξίας 35.000 ευρώ και με 10 υπαλλήλους του ΟΣΕ οι πληροφορίες δρομολογίων λειτουργούν άψογα χρησιμοποιώντας τον αριθμό 1110. Το «11888» όμως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Εχει στείλει δύο εξώδικα καταγγέλλοντας τη διακοπή της σύμβασης. Επιπλέον, οι τηλεφωνητές έδιναν στους ενδιαφερόμενους πολίτες το προσωπικό τηλέφωνο στο γραφείο του διευθύνοντος συμβούλου. Η κατάσταση είχε γίνει αφόρητη ώσπου να βρεθεί λύση. Δύο γραμματείς ανέλαβαν να δίνουν πληροφορίες για τα δρομολόγια. Επίσης, έφτιαξε υπηρεσία web ticketing αντί 300.000 ευρώ χρησιμοποιώντας το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και σπάζοντας μια σύμβαση 8 εκατ. ευρώ με ιδιωτική εταιρεία.
http://www.tovima.gr/finance/finance-international-news/article/?aid=378451
Ο κ. Αθ. Ζηλιασκόπουλος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, έχει διδάξει επί 16 έτη σε πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ελλάδας, με ειδίκευση στη βελτιστοποίηση συστημάτων μεταφορών. Θα μπορούσε να έχει το τουπέ του ειδήμονα, αλλά είναι ένας απλός και εξαιρετικά ευγενικός άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει προδώσει τις ρίζες της καταγωγής του από το Θούριο Εβρου. Οταν προκηρύχθηκαν θέσεις μέσω του open.gov,...
αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αφήσει τη θεωρία και να περάσει στη δράση. «Πιστεύω ότι μπορώ να σώσω τον ΟΣΕ, διαφορετικά δεν θα δεχόμουν τη θέση αυτή» έλεγε τις πρώτες ημέρες που βρέθηκε στην καρέκλα του επικεφαλής της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Οι συνομιλητές του τον αντιμετώπιζαν με συγκατάβαση.
Εκείνος όμως μιλούσε με την πείρα πολλών ετών εργασίας στους αμερικανικούς σιδηροδρόμους. Εναν χρόνο αργότερα κατάφερε να μειώσει εντυπωσιακά το έλλειμμα του ΟΣΕ. Από 230 εκατ. ευρώ το έφθασε στα 55 εκατ. ευρώ. Ως το τέλος του έτους εκτιμά ότι ο ΟΣΕ θα μπορεί να παρουσιάσει τα πρώτα ευρώ κέρδους από την εποχή ίσως της ίδρυσής του!
Oι αριθμοί, όσο εντυπωσιακοί και αν είναι, δεν μπορούν να αποτυπώσουν το μέγεθος της προσπάθειας την οποία καταβάλλει ο κ. Ζηλιασκόπουλος. Η σύγχρονη ιστορία του ελληνικού σιδηροδρόμου είναι ένα απίστευτο αφήγημα σκανδάλων, πελατειακών σχέσεων, πλιάτσικου και παραλογισμού. Μια μικρογραφία, δηλαδή, του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το «ξήλωμα» του... παρα-ΟΣΕ που είχε θεριέψει στο πλάι του κανονικού Οργανισμού, ο οποίος ρήμαζε, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Χρειάστηκε να βάλει βαθιά το μαχαίρι ο κ. Ζηλιασκόπουλος, να υψώσει σθεναρή αντίσταση απέναντι σε αδίστακτα συμφέροντα ο υπουργός Μεταφορών κ. Δ. Ρέππας και να βάλουν πλάτη κόντρα στις πιέσεις συνδικαλιστικών στελεχών του ΠαΣοΚ ορισμένοι βουλευτές που γνώριζαν σε βάθος την υπόθεση, όπως ο κ. Γ. Φλωρίδης. Στην πορεία η υπόθεση εξυγίανσης του ΟΣΕ μετατράπηκε σε θρίλερ. Εκτοξεύτηκαν απειλές, σημαντικά έγγραφα φυγαδεύτηκαν από τις κεντρικές υπηρεσίες και κρύφτηκαν για λόγους ασφαλείας και κάποια παρακλάδια του θέματος έφθασαν ως το Μέγαρο Μαξίμου.
Η «Πρόοδος» των συνδικαλιστών
Το πουλόβερ άρχισε να ξηλώνεται από την εταιρεία «Πρόοδος», την οποία είχαν συστήσει συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ με διευθυντικές θέσεις στον ΟΣΕ το 1995. Το σύστημα με το οποίο δούλευε η εταιρεία ήταν απλό: όταν ένας πελάτης ενδιαφερόταν για μεγάλες μεταφορές, οι αρμόδιοι του ΟΣΕ του έλεγαν ότι ο Οργανισμός δεν έχει την κατάλληλη υποδομή και τον έσπρωχναν προς τους ιδιώτες. Αυτοί έπαιρναν τη δουλειά και στη συνέχεια ο ΟΣΕ... έβρισκε την υποδομή και διακινούσε τα εμπορεύματα με έκπτωση που έφθανε ως 87%! Η «Πρόοδος» είχε κέρδη περί τα 70 εκατ. ετησίως και ο ΟΣΕ συσσώρευε ζημιές.
Οταν το πάρτι σταμάτησε, οι αντιδράσεις ήταν τόσο έντονες ώστε παρ΄ ολίγον να προκληθεί και διπλωματικό επεισόδιο. Σε κάποιο στάδιο της μεταφοράς εμπορευμάτων εμπλέκονταν και εταιρείες αυστριακών συμφερόντων. Οταν καταγγέλθηκαν οι συμβάσεις τους, ο αυστριακός πρεσβευτής χτύπησε την πόρτα του κ. Ζηλιασκόπουλου. Ο πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ τον άκουσε και του απηύθυνε μόνο μία ερώτηση. «Πώς γίνεται οι αμοιβές για αντίστοιχες μεταφορές με τον αυστριακό σιδηρόδρομο να κοστίζουν 18 ευρώ και με τον ελληνικό 3,5 ευρώ;». Ο πρεσβευτής κατανόησε την κατάσταση και έφυγε χωρίς να πει τίποτε άλλο. Από την πρώτη ημέρα της θητείας του ο πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ασχολήθηκε μόνο με την περιστολή των δαπανών. Εβαλε φρένο στις σπατάλες συντήρησης του δικτύου και στις κλοπές των υλικών. Επανεξέτασε τα φαραωνικά έργα που είχαν προγραμματιστεί και κατήγγειλε συμβάσεις. Περπάτησε μόνος του τα τρία χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, το μοναδικό τμήμα της γραμμής που συνδέει τα Σκόπια με την Αθήνα που δεν είναι ηλεκτροφόρο και έλυσε το μυστήριο των «βαγονιών-φαντασμάτων». Τα βαγόνια οδηγούνταν σε μια αποθήκη έξω από τη Θεσσαλονίκη και χρησίμευαν ως αποθήκες, τις οποίες το κύκλωμα μίσθωνε σε ιδιώτες για τη φύλαξη των εμπορευμάτων αντί 50 ευρώ την ημέρα ανά βαγόνι. Συνολικά στην αποθήκη βρέθηκαν 700 βαγόνια. Ξενοίκιασε το κτίριο του Προαστιακού στην Κρατίνου, το οποίο κόστιζε 1 εκατ. ευρώ ετησίως, και εγκατέστησε το προσωπικό στο κτίριο της Καρόλου.
Οταν τελείωσαν τα σκάνδαλα ξεκίνησε ο παραλογισμός. Ο ΟΣΕ την 1η Μαρτίου 2008 υπέγραψε μια σύμβαση με την εταιρεία Wasteel Ηellas. Αντικείμενο η υποστήριξη των κλιναμαξών με προσωπικό. Μέσω ενός υπεργολάβου το προσωπικό αυτό έφθασε στα 60 άτομα, τα οποία, όπως προβλεπόταν στη συμφωνία, δεν τα πλήρωνε η εταιρεία αλλά ο... ΟΣΕ. Ο μηνιαίος μισθός του κάθε υπαλλήλου ήταν 4.000 ευρώ, με υπερωρίες, επιδόματα και τα δώρα. Το μηναίο κόστος για τον Οργανισμό ανερχόταν σε 250.000 ευρώ.
Η σύμβαση δεν μπορούσε να σταθεί. Οταν όμως ολοκληρώθηκε ο έλεγχος αναδύθηκαν και άλλες λεπτομέρειες. Από τα 60 άτομα εμφανίζονταν στη δουλειά τους μόνο 20. Οι υπόλοιποι ήταν άφαντοι. Επιπλέον δεν μπορούσε να εφαρμοστεί σε αυτούς η ρύθμιση για την περικοπή των μισθών που έγινε στο Δημόσιο επειδή τυπικά δεν ανήκαν στον ΟΣΕ.
Γιοι, κόρες και συγγενείς
Ο κ. Ζηλιασκόπουλος αποφάσισε να καταγγείλει τη σύμβαση, η οποία λήγει στις 28 Φεβρουαρίου. Αμέσως άρχισε η κατάθεση επερωτήσεων στη Βουλή για απολύσεις στον ΟΣΕ. Επιπλέον, οι 60 υπάλληλοι απαιτούν πλήρη αποζημίωση από τον ΟΣΕ σε περίπτωση απόλυσής τους και απειλούν ότι θα διεκδικήσουν δικαστικώς την επαναπρόσληψή τους στον Οργανισμό! Αν χάνεται κάπου το νήμα της λογικής, αυτό συμβαίνει επειδή ο εσωτερικός έλεγχος αποκάλυψε κάτι ακόμη. Οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους αυτούς είναι γιοι, κόρες και συγγενείς συνδικαλιστών του ΟΣΕ, κυρίως προσκείμενων στη ΝΔ, αλλά όχι μόνο.
Αυτά που έγιναν μέσα σε έναν χρόνο μπορούν να γεμίσουν ολόκληρους τόμους. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το μέλλον. Και στο μέλλον θα πρέπει να εξαλειφθούν τα τελευταία 55 εκατ. ευρώ του ελλείμματος. Οι επιλογές είναι δύο: Αύξηση των εισιτηρίων σε ορισμένες γραμμές με χαμηλό κόστος ώστε να φθάσουν στο 80% της τιμής του εισιτηρίου ΚΤΕΛ. Τα προσδοκώμενα έσοδα υπολογίζονται σε 25 εκατ. ευρώ ετησίως. Επίσης, «κόβονται» οι πολύ ζημιογόνες γραμμές, π.χ. Πάτρα- Καλαμάτα, η οποία έχει κόστος λειτουργίας 7,5 εκατ. ευρώ για τη μεταφορά κατά μέσο όρο τριών επιβατών ημερησίως. Οταν ολοκληρωθούν οι μετατάξεις και η διαπραγμάτευση των συλλογικών συμβάσεων, υπάρχουν πολλά και φιλόδοξα σχέδια για την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου ώστε να γίνει ανταγωνιστικός, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Οι αγκυλώσεις του συστήματος όμως είναι τόσο μεγάλες ώστε σε ό,τι αφορά τον σιδηρόδρομο ισχύει η αρχαία ρήση «μηδένα προ του τέλους μακάριζε».
1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο στοίχιζαν οι πληροφορίες για τα δρομολόγια!
Με την αγορά ενός τηλεφωνικού κέντρου αξίας 35.000 ευρώ και με δέκα υπαλλήλους του ΟΣΕ οι πληροφορίες για τα δρομολόγια των σιδηροδρόμων λειτουργούν άψογα χρησιμοποιώντας τον αριθμό 1110 Χαρακτηριστικό παράδειγμα θεωρείται η σύμβαση με το «11888» του ΟΤΕ. Προκειμένου να δίνει η υπηρεσία του ΟΤΕ πληροφορίες για τα δρομολόγια των τρένων ο ΟΣΕ κατέβαλλε 1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Το ποσό αυτό κάλυπτε τις ανάγκες μισθοδοσίας 60 τηλεφωνητών και τηλεφωνητριών, δηλαδή ολόκληρου του προσωπικού που απασχολούσε η υπηρεσία «11888». Η σύμβαση καταγγέλθηκε. Με την αγορά ενός τηλεφωνικού κέντρου αξίας 35.000 ευρώ και με 10 υπαλλήλους του ΟΣΕ οι πληροφορίες δρομολογίων λειτουργούν άψογα χρησιμοποιώντας τον αριθμό 1110. Το «11888» όμως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Εχει στείλει δύο εξώδικα καταγγέλλοντας τη διακοπή της σύμβασης. Επιπλέον, οι τηλεφωνητές έδιναν στους ενδιαφερόμενους πολίτες το προσωπικό τηλέφωνο στο γραφείο του διευθύνοντος συμβούλου. Η κατάσταση είχε γίνει αφόρητη ώσπου να βρεθεί λύση. Δύο γραμματείς ανέλαβαν να δίνουν πληροφορίες για τα δρομολόγια. Επίσης, έφτιαξε υπηρεσία web ticketing αντί 300.000 ευρώ χρησιμοποιώντας το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και σπάζοντας μια σύμβαση 8 εκατ. ευρώ με ιδιωτική εταιρεία.
http://www.tovima.gr/finance/finance-international-news/article/?aid=378451
Δευτέρα 30 Μαΐου 2011
Τα παιδιά του Σικάγου
Χωρίς να αναλωθούμε σε λεπτομέρειες, η χώρα μας οδηγήθηκε μεθοδικά στην ολοκληρωτική επικράτηση του ΔΝΤ. Οι σύνδικοι του διαβόλου ακολουθώντας πιστά, αν και με κάποια καθυστέρηση, τις οδηγίες των «παιδιών του Σικάγου» (της νεοφιλελεύθερης δηλαδή σχολής, η οποία έχει ήδη λεηλατήσει το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των Η.Π.Α.), δρομολογούν πλέον το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας - προφανώς σε...
εξευτελιστικές τιμές, παράλληλα με την επιβολή υπέρογκων φόρων, οι οποίοι θα οδηγήσουν πολλές κοινωνικές ομάδες στην απόλυτη εξαθλίωση.
Στόχος τους είναι αφενός μεν η υποδούλωση της Ελλάδας, αφετέρου δε η λεηλασία και η υποταγή της υπόλοιπης Ευρωζώνης – έτσι ώστε να μην κινδυνεύσει η ηγεμονία του δολαρίου, η κυριαρχία των τοκογλυφικών αγορών, καθώς επίσης η εσωτερική συνοχή της υπερδύναμης.
Δυστυχώς όλοι εμείς ξεχνάμε πως η Αργεντινή τελικά χρεοκόπησε, μετά από πολύχρονη παραμονή στα «νύχια» του ΔΝΤ - από το οποίο στην κυριολεξία λεηλατήθηκε. Επίσης δεν αξιολογούμε σωστά τις εμπειρίες της Βραζιλίας και της Ασίας, παρά το ότι έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα. Τέλος, δεν έχουμε ίσως συνειδητοποιήσει ότι είναι μάλλον πολύ δύσκολο να κερδίσει κανείς, παίζοντας σκάκι με το διάβολο. Ειδικότερα, όταν έχει κανείς απέναντι του έναν σχεδόν χρεοκοπημένο αλλά πανίσχυρο στρατιωτικά «εχθρό», ότι πιο επικίνδυνο δηλαδή υπάρχει, είναι αδιανόητο να ελπίζει στην «καλοσύνη» του.
Το άρθρο του: Οικονομολόγου, Βασίλη Βιλιάρδου
ολόκληρο το άρθρο, εδώ
Κυριακή 29 Μαΐου 2011
29 ΜΑΪΟΥ 1453: Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ - ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
Σημαίνει κι η αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
Με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο Βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
Κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο Βασιλέας,
Φωνή τους ήρθε εξ' ουρανού κι απ'αρχαγγέλου στόμα.
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ'άγια,
παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Μόν'στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ρτούνε τρία καράβια
Το να να πάρει το Σταυρό και τ'άλλο το Βαγγέλιο,
Το τρίτο,το καλύτερο,την ΄Αγια Τράπεζά μας,
Μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».
Η Δέσποινα ταράχτηκε ,κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«ΣΩΠΑΣΕ ΚΥΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΟΛΥΔΑΚΡΥΖΕΙΣ,
ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΝΑΙ»
Συνοδηγός…
Κυριακάτικο πρωινό στην κουζίνα και η σύζυγος τηγανίζει αυγά. Ο σύζυγος, αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από τη σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά. Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ κι αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος:
-Πρόσεχε... ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου! Έχεις βάλει μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ! Γύρνα τα. Γύρνα τα ΤΩΡΑ! Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο. Μα πού θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία... ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ! Προσεχτικά... ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ! Ποτέ δεν μ’ ακούς εμένα... ΠΟΤΕ! Γρήγορα! Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει; Μη ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι. Βάλε αλάτι. ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!
Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη.
-Τί έπαθες άνθρωπέ μου; Τί φωνάζεις μέσα στο αυτί μου;
Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει:
-Ήθελα να σου δείξω πώς είναι να σε έχω συνοδηγό όταν οδηγάω…
Σάββατο 28 Μαΐου 2011
Κόκκος ρυζιού…
Αμέσως μετά το γάμο τους, λέει ο Γιώργος στη Μαρία:
-Κάθε φορά που με απατάς, θα βάζεις έναν κόκκο ρυζιού στον κουμπαρά σου. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ και όταν έρθει η επέτειός μας θα τους ανοίξουμε. Όταν έρχεται η πρώτη τους επέτειος, η Μαρία λέει στον Γιώργο:
-Για να δω αγάπη μου, πόσες φορές με απάτησες φέτος;
Ανοίγει λοιπόν τον κουμπαρά του ο Γιώργος και βγάζει 7 κόκκους ρύζι. H Μαρία λέει ανακουφισμένη:
-Αχ, τι καλό άντρα πού χω εγώ!
Ανοίγουν και τον κουμπαρά της Μαρίας και βγάζουν έναν μόνο κόκκο ρύζι! O Γιώργος, ψιλοενοχλημένος λέει στη Μαρία:
-Καλά, πήγες μόνο με έναν... Αλλά θέλω να μάθω με ποιόν!
Και η Μαρία ατάραχη:
-Αγάπη μου, θυμάσαι χθες που μου ζήτησες ρυζόγαλο; Ε, μας είχε σωθεί το ρύζι...
Παρασκευή 27 Μαΐου 2011
Ένας στους 7 εργαζόμενους χάνει το σπίτι του και 3 στους 7 δυσκολεύονται να πληρώσουν τις δόσεις τους.
"Τα τελευταία, χρόνια, η εργασία δεν αρκεί για να αποτρέψει τη φτώχεια, η οποία σήμερα δεν αφορά μόνο τους ανέργους αλλά και τους εργαζόμενους όπως και τους συνταξιούχους", ανέφερε η κ. Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας κα Στάβυ Σαλουφάκου, παρουσιάζοντας σήμερα κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου το σχέδιο δράσης του ΕΚΑ "Φτώχεια και Εργασία: Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση διερεύνησης και άμβλυνσης του φαινομένου", το οποίο υλοποιείται στο πλαίσιο του "Ευρωπαϊκού Έτους κατά της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού 2010".
"Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι αυτοί που αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία των φτωχών" τόνισε η κ. Σαλουφάκου απέδωσε το φαινόμενο στην αύξηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη μείωση των αμοιβών και την αύξηση της φορολογίας.
"Δημιουργείται ένα κοινωνικό φαινόμενο που επηρεάζει όχι μόνο τους ανθρώπους που βιώνουν το πρόβλημα, αλλά την κοινωνία μας συνολικά" είπε ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα των οφειλών των εργαζομένων που μειώθηκαν οι αμοιβές τους προς τις τράπεζες. Ο ένας στους επτά εργαζόμενους χάνει το σπίτι του και τρεις στους επτά δυσκολεύονται να πληρώσουν τις δόσεις" είπε η κ. Σαλουφάκου σημειώνοντας πως στον σχεδιασμό του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου είναι και η παρέμβαση προς την πολιτεία για τον τρόπο λειτουργίας των τραπεζών.
Σύμφωνα με μελέτες που έγιναν από το 1995 έως το 2008 για τη φτώχια ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι στο 16% έως 17% ο ελληνικός είναι 21% έως 23% επεσήμανε Χρίστος Παπαθεοδώρου Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης ο οποίος πρόσθεσε ότι κατά τα τελευταία 15 χρόνια η φτώχια την Ελλάδα έχει αυξηθεί παρά την αύξηση των δαπανών για την καπολέμησή της.
"Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι αυτοί που αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία των φτωχών" τόνισε η κ. Σαλουφάκου απέδωσε το φαινόμενο στην αύξηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη μείωση των αμοιβών και την αύξηση της φορολογίας.
"Δημιουργείται ένα κοινωνικό φαινόμενο που επηρεάζει όχι μόνο τους ανθρώπους που βιώνουν το πρόβλημα, αλλά την κοινωνία μας συνολικά" είπε ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα των οφειλών των εργαζομένων που μειώθηκαν οι αμοιβές τους προς τις τράπεζες. Ο ένας στους επτά εργαζόμενους χάνει το σπίτι του και τρεις στους επτά δυσκολεύονται να πληρώσουν τις δόσεις" είπε η κ. Σαλουφάκου σημειώνοντας πως στον σχεδιασμό του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου είναι και η παρέμβαση προς την πολιτεία για τον τρόπο λειτουργίας των τραπεζών.
Σύμφωνα με μελέτες που έγιναν από το 1995 έως το 2008 για τη φτώχια ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι στο 16% έως 17% ο ελληνικός είναι 21% έως 23% επεσήμανε Χρίστος Παπαθεοδώρου Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης ο οποίος πρόσθεσε ότι κατά τα τελευταία 15 χρόνια η φτώχια την Ελλάδα έχει αυξηθεί παρά την αύξηση των δαπανών για την καπολέμησή της.
Η Ανοιχτή επιστολή Μίκη προς «αγανακτισμένους»
Χαιρετίζουμε τους δεκάδες, ίσως εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, κυρίως νέους μας, που μαζεύτηκαν στις πλατείες όλων των μεγάλων πόλεων, διαδηλώνοντας την αγανάκτησή τους για το Μνημόνιο-μνημόσυνο, ζητώντας να φύγει η Κυβέρνηση της Ντροπής και όλο το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίστηκε δημόσια αξιώματα, καταστρέφοντας, λεηλατώντας και υποδουλώνοντας την Ελλάδα. Η θέση όλων αυτών δεν είναι στη Βουλή, είναι στη φυλακή.
Χαιρετίζουμε τις πρώτες Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιούνται στο κέντρο των πόλεών μας, τον αμεσοδημοκρατικό χαρακτήρα που πασχίζει να ανακαλύψει το πρωτοφανέρωτο κίνημα των νέων μας.
Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους των δημόσιων επιχειρήσεων, που άρχισαν από χτες διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις, υπερασπιζόμενοι το κράτος μας, που χρειάζεται απελπιστικά, όχι την κατεδάφιση που προγραμματίζει το ΔΝΤ, αλλά τη ριζική του βελτίωση και μεταρρύθμιση. Με τις κινητοποιήσεις τους, οι εργαζόμενοι του Ταμιευτηρίου, της ΔΕΗ, του ΟΠΑΠ υπερασπίζονται τη δική μας περιουσία, την περιουσία του ελληνικού λαού, που επιχειρούν τώρα να λεηλατήσουν οι ξένες τράπεζες, μέσω μιας κυβέρνησης-μαριονέτας τους στην Αθήνα.
Ο παραδειγματικά ειρηνικός χαρακτήρας των διαδηλώσεων απέδειξε ότι, όταν η αστυνομία και οι προβοκάτορες δεν έχουν πάρει εντολή να επέμβουν, δεν ανοίγει μύτη. Καλούμε τους Ελληνες αστυνομικούς να μη δεχτούν να γίνουν τα όργανα των σκοτεινών δυνάμεων που θα θελήσουν ασφαλώς, σε κάποια στιγμή, να ματοκυλίσουν τους νέους μας και τους εργαζόμενους. Η θέση τους, το καθήκον τους και το συμφέρον τους είναι στο πλευρό του ελληνικού λαού, της ειρηνικής του διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, είναι στο πλευρό της Ελλάδας και όχι στων ξένων δυνάμεων που υπαγορεύουν στη σημερινή κυβέρνηση την πολιτική της.
'Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του Μνημονίου, και οι πέτρες ακόμα ομολογούν την αποτυχία του. Μετά από αυτή την εμπειρία δεν δικαιολογείται πλέον καμιά αυταπάτη. Ο δρόμος που πήρε και συνεχίζει η κυβέρνηση Παπανδρέου, υπό την καθοδήγηση των ξένων τραπεζών και υπηρεσιών, της Goldman Sachs και των Ευρωπαίων υπαλλήλων της, οδηγεί στην καταστροφή της Ελλάδας. Είναι επιτακτική ανάγκη να σταματήσει τώρα, είναι επιτακτική ανάγκη να φύγουν τώρα. Κάθε μέρα που περνάει οι πράξεις τους ομολογούν πόσο επικίνδυνοι είναι για τη χώρα.
Διερωτόμεθα γιατί ο Εισαγγελέας δεν έχει επέμβει ακόμα εναντίον του Υπουργού Οικονομικών, για τις νέες δηλώσεις του περί επικείμενης χρεοκοπίας και άδειων ταμείων. Γιατί δεν έχει επέμβει για τις δηλώσεις περί εξόδου από το ευρώ του Προέδρου του ΣΕΒ και της Επιτρόπου. Γιατί δεν έχει επέμβει για τη μαζική τρομοκρατία, με την οποία, μια χρεοκοπημένη κυβέρνηση, σε συνεργασία και καθ' υπαγόρευση της τρόικας, επιχειρεί ακόμα μια φορά να εκβιάσει τον ελληνικό λαό. Με τους Τιτανικούς, με τις εντατικές, με όλα αυτά που βγαίνουν και λένε για να τρομάξουν τους ΄Ελληνες, κατάφεραν να εξευτελίσουν τη χώρα διεθνώς και να την οδηγήσουν πραγματικά στο χείλος της χρεοκοπίας. Αν ένας διευθυντής επιχείρησης μιλούσε για την επιχείρησή του με τον τρόπο που ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του μιλάνε για την Ελλάδα, θα σάπιζε τώρα πίσω από τα κάγκελα της φυλακής καταδικασμένος για βαριά απιστία.
Απευθυνόμαστε και στους λαούς της Ευρώπης. Ο αγώνας μας δεν είναι μόνο αγώνας για την Ελλάδα, είναι αγώνας για μια ελεύθερη, ανεξάρτητη, δημοκρατική Ευρώπη. Μην πιστεύετε τις κυβερνήσεις σας, που λένε ότι τάχα εσείς βοηθάτε την Ελλάδα με τα λεφτά σας. Μην πιστεύετε τα χονδροειδή, εξωφρενικά ψέματα των βρώμικων εφημερίδων, που θέλουν να σας πείσουν ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε δήθεν γιατί οι ΄Ελληνες είναι τεμπέληδες, όταν δουλεύουν, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, περισσότερο από όλους τους Ευρωπαίους! Την κρίση δεν την προκάλεσαν οι εργαζόμενοι, την προκάλεσε και τη χρησιμοποιεί το μεγάλο χρηματιστικό κεφάλαιο και οι πολιτικοί στις υπηρεσία του.
Τις μεγάλες τράπεζες και μόνο αυτές βοηθάνε τα προγράμματα τους, δήθεν σωτηρίας, αυτές ακριβώς που επέβαλαν μέσω των πολιτικών και των κυβερνήσεων που έχουν εξαγοράσει, το οικονομικό μοντέλο που οδήγησε στη σημερινή κρίση. Δεν υπάρχει καμιά άλλη λύση από τη ριζική αναδιάρθρωση του χρέους όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά όλης της Ευρώπης. Δεν μπορεί οι τράπεζες και οι κάτοχοι χρήματος, που προκάλεσαν την κρίση, να μην πληρώσουν ούτε ένα ευρώ για τις ζημιές που επέφεραν! Δεν μπορεί οι τραπεζίτες νάναι το μοναδικό ασφαλές επάγγελμα στον κόσμο! Δεν υπάρχει καμμιά άλλη λύση από την αντικατάσταση του σημερινού οικονομικού μοντέλου της Ευρώπης, που είναι φτιαγμένο για να δημιουργεί χρέος, με επιστροφή σε μια πολιτική τόνωσης της ζήτησης και της ανάπτυξης, και τον προστατευτισμό, με δραστικό επανέλεγχο του Χρήματος. ¨Η τα Κράτη μας θα κυριαρχήσουν στις αγορές, ή αυτές θα τα καταπιούν, και μαζί τους η Δημοκρατία και όλα τα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Η Δημοκρατία γεννήθηκε στην Αθήνα, όταν ο Σόλων διέγραψε τα χρέη των φτωχών στους πλούσιους. Ας μην επιτρέψουμε τώρα στις Τράπεζες να καταστρέψουν την ευρωπαϊκή Δημοκρατία, για να αποσπάσουν τα μυθώδη ποσά που οι ίδιες δημιούργησαν ως χρέος. Πως μπορεί να προτείνεται, για να διοικήσει την Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, ένας άνθρωπος της Goldman Sachs... Τι είδους κυβερνήσεις, τι είδους πολιτικούς έχουμε στην Ευρώπη;
Δεν σας ζητάμε να υποστηρίξετε τον αγώνα μας για λόγους αλληλεγγύης, ούτε γιατί στα δικά μας χώματα γεννήθηκε ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, ο Περικλής και ο Πρωταγόρας, οι ιδέες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και της Ευρώπης. Δεν ζητάμε ιδιαίτερη μεταχείριση γιατί υποστήκαμε, ως χώρα, μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην Ευρώπη αγωνιζόμενοι για να μην επικρατήσει στην ήπειρό μας ο φασισμός.
Σας ζητάμε να το κάνετε για το δικό σας συμφέρον. Αν αφήσετε τώρα την ελληνική, την ιρλανδική, την πορτογαλική, την ισπανική κοινωνία να καταστραφούν, στο βωμό του Χρέους και των Τραπεζών, θα έρθει σύντομα η δική σας σειρά. Δεν θα ευημερήσετε εν μέσω ευρωπαϊκών κοινωνικών ερειπίων.
Εμείς αργήσαμε, αλλά ξυπνήσαμε. Ξυπνήστε κι εσείς. Ας φτιάξουμε μαζί μια νέα Ευρώπη της ανάπτυξης, της δημοκρατίας, της ευημερίας, της ειρήνης, αντάξια της ιστορίας, των αγώνων, του πνεύματός της. Αντισταθείτε στον ολοκληρωτισμό των αγορών, που απειλεί να διαλύσει την Ευρώπη κάνοντάς την Τρίτο Κόσμο, να βάλει τον ένα ευρωπαϊκό λαό εναντίον του άλλου, να καταστρέψει την ήπειρό μας, ξανακάνοντας επίκαιρο τον φασισμό.
Πέμπτη 26 Μαΐου 2011
Ποιος είναι ο εμπνευστής της “κίνησης των αγανακτισμένων”;
Μετά την χθεσινή μίνι «εξέγερση» -από τον ύπνο- των Ελλήνων, όλοι..
μιλούν σήμερα για μια αντίδραση σε κάποια υποτιθέμενη Ισπανική πρόκληση, και για αυθόρμητη λαϊκή πρωτοβουλία, χωρίς κομματική, συνδικαλιστική ή άλλου είδους υποκίνηση. Μιλούν επίσης για «ελληνική πλατεία Ταχίρ» ή «πλατεία del Sol», πιστεύοντας πως πρόκειται απλά για την ελληνική εκδοχή κάποιας λαϊκής αντίδρασης που προέκυψε ξαφνικά.
μιλούν σήμερα για μια αντίδραση σε κάποια υποτιθέμενη Ισπανική πρόκληση, και για αυθόρμητη λαϊκή πρωτοβουλία, χωρίς κομματική, συνδικαλιστική ή άλλου είδους υποκίνηση. Μιλούν επίσης για «ελληνική πλατεία Ταχίρ» ή «πλατεία del Sol», πιστεύοντας πως πρόκειται απλά για την ελληνική εκδοχή κάποιας λαϊκής αντίδρασης που προέκυψε ξαφνικά.
Αυτό που αγνοούν όμως οι περισσότεροι στον τόπο μας είναι, πως η κίνηση αυτή έχει τον εμπνευστή της, ο οποίος δεν είναι βέβαια ο …Σόρος, αλλά έχει και αυτός κάποιο συγκεκριμένο ιδεολογικό υπόβαθρο και κάπου στόχευε, παροτρύνοντας τους νέους ανθρώπους να αγανακτήσουν. Αυτός ακριβώς είναι ο τίτλος του βιβλίου του 93χρονου, πρώην διπλωμάτη, Στεφάν Εσέλ, «Αγανακτήστε!» («Ιndignez-vous!» στα γαλλικά) και γι αυτό οι Ισπανοί έδωσαν το όνομα «Los Indignados» (Οι Αγανακτισμένοι) στη γνωστή κίνηση που μεταλαμπαδεύτηκε τώρα και την Ελλάδα.
Είναι γεγονός πως η ολιγοσέλιδη μπροσούρα του Στεφάν Εσέλ (βλέπε εδώ) σπάει ρεκόρ πωλήσεων στη Γαλλία και στην Ισπανία, στήνοντας στον τοίχο το χρήμα, τις αγορές και τον …εγωισμό.
«Κάνω αυτή τη δουλειά 40 χρόνια και δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Είναι τρελό. Στις 24 Δεκεμβρίου [2010] κάποιοιπελάτες αγόραζαν δέκα-δέκα τα βιβλία για να τα κάνουν δώρο. Πίστευα ότι μετά τα Χριστούγεννα τα πράγματα θαηρεμούσαν, αλλά όχι, πουλάμε ακόμη 400 βιβλία την ημέρα!» λέει ο Ζαν-Μαρί Σεβέστρ, ιδιοκτήτης του «Sauramps», του μεγαλύτερου βιβλιοπωλείου στο Μονπελιέ, στη Νότια Γαλλία.
Ποιος είναι ο Στεφάν Εσέλ;
Πρόκειται απλά για έναν σχεδόν άγνωστο συνταξιούχο διπλωμάτη, πρώην αντιστασιακό, ο οποίος στη δύση της ζωής του αποφάσισε, ως φαίνεται, να δώσει στους νέους ανθρώπους μια ώθηση προς την ιδεολογική κατεύθυνση την οποία ο ίδιος έχει ασπαστεί. Μέσα από αυτό το βιβλιαράκι ζητεί από τους Γάλλους, και απ΄ όλους τους άλλους, να εξεγερθούν και να υπερασπιστούν δυναμικά τις «κοινωνικές αξίες της σύγχρονης δημοκρατίας». Να απορρίψουν την «εγωιστική» δύναμη του χρήματος. Να πουν «όχι» στην παντοδυναμία των αγορών. Να αγανακτήσουν, για να αλλάξει επιτέλους η κοινωνία.
Εξοργιστείτε! Εξεγερθείτε! Αγανακτήστε! Με αυτή την πολιτική πρόσκληση στα όπλα, ο Εσέλ έγινε από τη μία ημέρα στην άλλη προφήτης για τη γαλλική Αριστερά. «Στο Σοσιαλιστικό Κόμμα τον λατρεύουν. Πιστεύουν ότι καλώντας τον κόσμονα υψώσει φωνή και ανάστημα κατακεραυνώνει τις κοινωνικές ανισότητες της εποχής του Νικολά Σαρκοζί » λέει ο Αντουάν ντε Μπιέβρ, πολιτικός συντάκτης στην «Journal du Dimanche».
Ο Στεφάν Εσέλ γράφει όντως ότι οραματίζεται «μια κοινωνία για την οποία θα είμαστε και πάλι υπερήφανοι, όπου δεν θαθίγονται οι συντάξεις, οι κατακτήσεις της κοινωνικής ασφάλισης, και όπου τα ΜΜΕ θα είναι στην υπηρεσία των αδυνάτων».Όπως αντιστάθηκε ο ίδιος στον ναζισμό τη δεκαετία του 1940, έτσι και η νεολαία σήμερα «θα πρέπει να εξεγερθεί κατά τηςσυνενοχής ανάμεσα στους πολιτικούς και στις οικονομικές δυνάμεις και να υπερασπιστεί τα δημοκρατικά δικαιώματα πουκατακτήσαμε με τόσο σκληρούς αγώνες επί δύο αιώνες» λέει.
Και καταλήγει ρίχνοντας στο πυρ το εξώτερον τη διαπλοκή: «Εχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι το κράτος δεν έχει πλέονχρήματα για να στηρίζει τους πολίτες του. Αλλά πώς γίνεται να μην έχουμε χρήματα… όταν η παραγωγή του πλούτου έχειαυξηθεί τερατωδώς μετά την απελευθέρωση (σ.σ. της Γαλλίας), σε μια εποχή που ολόκληρη η Ευρώπη είχε καταστραφείαπό τον πόλεμο; Η μόνη εξήγηση είναι ότι η δύναμη του χρήματος… δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλη ή τόσο αυθάδης ή τόσοεγωιστική και ότι οι υπηρέτες του βρίσκονται στα πιο υψηλά κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας».
Ο στόχος
Που στοχεύει όμως ο 93χρονος «επαναστάτης»; Προς ποια κατεύθυνση επιδιώκει να σπρώξει τη Νέα Γενιά και ποια σκοτεινά συμφέροντα εξυπηρετεί – μάλλον χωρίς να το θέλει;
Η εκδότρια του «Ιndignez-vous!» Σιλβί Κροσμάν, πρώην δημοσιογράφος του «Μonde», είπε τα εξής, αναφερόμενη στην τεράστια επιτυχία που είχε η έκδοση: «Δεν το περιμέναμε με τίποτε. Έχουμε συνηθίσει σε ένα τιράζ λίγων εκατοντάδων και τώρα ξαφνικά πουλάμε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα. Μόλις βάλαμε μπροστά τη δεύτερη έκδοση, άλλες 200.000 βιβλία». Και εξηγεί: «Βλέπω το βιβλίο ως μια νέα, επικαιροποιημένη, εκδοχή της έκκλησης για αντίσταση που απηύθυνε ο Ντε Γκωλστην ιστορική ομιλία του από το Λονδίνο, τον Ιούνιο του 1940.
Το βιβλίο του διαβάζεται σαν διάλογος μεταξύ του ιδίου και του δημοσιογράφου Ζιλ Βαντερπόοτεν. Ο τίτλος του “Αγανακτήστε” είναι και το κεντρικό μήνυμα του 93χρονου: ο Στεφάν Εσέλ καλεί τους νέους να δραστηριοποιηθούν, να βγουν από την απάθεια, να ενωθούν και να διαμαρτυρηθούν για τα κακώς κείμενα που βλέπουν γύρω τους και, όπου μπορούν, στον άμεσο περίγυρό τους, να δημιουργήσουν και κάτι καινούριο. “Πολιτικοί, οικονομικοί ηγέτες και διαχειριστές, πειθαρχήστε! Εγκαταλείψτε τα εθνικά σύνορα και δρομολογήστε μια παγκόσμια στρατηγική, για παράδειγμα στο πλαίσιο ενός συμβουλίου των ΗΕ για την οικονομική και κοινωνική ασφάλεια”, γράφει ο Εσέλ τονίζοντας ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προπομπός μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
“Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, περισσότερο ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου το 1945, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις μεγάλες προκήσεις της παγκόσμιας δικαιοσύνης, της δικαιοσύνης στην οικονομία, και της προστασίας του πλανήτη μας. Ειδικά σε αυτό το πεδίο μπορείς να δραστηριποιηθείς πλέον μόνον ως παγκόσμια οργάνωση”.
Πρωταγωνιστικός ο ρόλος του ΟΗΕ
Για τον Στεφάν Εσέλ μόνον τα ΗΕ είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος: τη βία, την περιβαλλοντική καταστροφή, την κατάπτωση των ηθών, το οικονομείν που δεν σέβεται τον άνθρωπο. Στο πλαίσιο αυτό θεωρεί αναγκαία την ίδρυση μίας περιβαλλοντικής οργάνωσης στο πλαίσιο του ΟΗΕ, στην οποία θα πρέπει να υπαχθούν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, το ΔΝΤ και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. “Η υπερεκμετάλλευση του πλανήτη μπορεί να σταματήσει εάν το θέλουν πραγματικά όλοι”:
“Όλα εξαρτώνται από το εάν οι ισχυρότερες χώρες θέλουν πράγματι να αξιοποιήσουν το όπλο που λέγεται ΟΗΕ. Το άρθρο 71 αναφέρεται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες έχουν γνωρίσει πρωτοφανή ανάπτυξη τα τελευταία 30 χρόνια. Ή τα κράτη θα γίνουν πιο έξυπνα από ότι είναι σήμερα, θα συνεργαστούν επιτέλους και θα αξιοποιήσουν τον ΟΗΕ όπως πρέπει ή εάν δεν το κάνουν, θα μπορούσαν να ενταθούν οι πιέσεις από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις προκειμένου να αναγκαστούν οι χώρες – μέλη να αντιδράσουν”.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Χωρίς να το ξέρουν, οι «καναπεδάτοι» Έλληνες βγήκαν στις πλατείες να διαδηλώσουν υπέρ μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης!
Υπέρ της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων, την οποία ευαγγελίζεται ο γνωστός μας George Soros και ο πολυταξιδευμένος «αγωνιστής», ο «σωτήρας» του Έθνους: Jeffrey Papandreou ή αλλιώς (όπως είναι γνωστός στους –φανατικοί Νεοταξίτες κι αυτοί- γείτονές μας) Yiorgo.
Ας μη εκπλαγούμε λοιπόν αν στην επόμενη «έξοδο» κάνει την εμφάνισή του στις «επάλξεις» και …ο πρωθυπουργός!
ΠΗΓΗ: http://alkimosarchive.wordpress.com/2011/05/26/the-initiator-of-the-indignant-movement/
ΠΗΓΗ: http://alkimosarchive.wordpress.com/2011/05/26/the-initiator-of-the-indignant-movement/
Τρίτη 24 Μαΐου 2011
Η αξία της στίξης...
Oι γυναίκες
Στo πλαίσιο ενός κοινωνικού πειράματος σε μια ομάδα 50 ανθρώπων (μισοί-μισοι, άνδρες και γυναίκες) δόθηκε ένα κείμενο και η επιλογή να βάλουν σ' αυτό το κείμενο ένα κόμμα.
Το κείμενο ήταν: "Αν ο άνδρας ήξερε πραγματικά την αξία που έχει η γυναίκα θα πήγαινε στα τέσσερα".
Όλες οι γυναίκες βάλανε το κόμμα μετά από τη λέξη "γυναίκα", όλοι οι άνδρες βάλανε το κόμμα μετά τη λέξη "έχει".
"Αν ο άνδρας ήξερε πραγματικά την αξία που έχει η γυναίκα , θα πήγαινε στα τέσσερα".
Oι άνδρες
"Αν ο άνδρας ήξερε πραγματικά την αξία που έχει, η γυναίκα θα πήγαινε στα τέσσερα".
Δευτέρα 23 Μαΐου 2011
Πολιτική και ήθος στην Ελλάδα
Ωραίο άρθρο του Ιωάννη Καμάρα
(Επίτροπου της Τράπεζας Κρήτης κατά τη διάρκεια του Σκανδάλου Κοσκωτά)
Ο τίτλος και το περιεχόμενο του παρόντος δεν αναφέρονται στη σημερινή Ελλάδα, αλλά στην Ελλάδα μιας πολύ παλιάς εποχής και συνεπώς οποιαδήποτε ομοιότητα με καταστάσεις, γεγονότα και..
πρόσωπα που απασχολούν σήμερα την ελληνική κοινωνία είναι εντελώς συμπτωματική.
Κατά τα μέσα του 4ου π.Χ. αιώνος η πολιτική θέση των Αθηνών εντός του ελληνικού κόσμου ήταν ριζικά διαφορετική εκείνης της περιόδου των Μηδικών και του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ο Δημοσθένης στα γραπτά του προσφέρει παραστατικές εικόνες της μεταβολής αυτής, θρηνώντας και κατακεραυνώνοντας περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. (…) Επίσης, για να αντιληφθεί κανείς την πολιτική κα ηθική κατάπτωση στην οποία είχε περιέλθει η Αθήνα περί τα μέσα του 4ου αιώνα, αρκεί να ρίξει μια ματιά τις σχετικές περιγραφές του Αισχίνη στον “Κατά Τιμάρχου” λόγο.
Αντιγράφουμε από το κεφάλαιο “Πολιτική και ηθική παρακμή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας” από το σύγγραμμα “Συμπληρώματα Αρχαίας Ιστορίας”, του αειμνήστου Απ. Β. Δασκαλάκη, Καθηγητού της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ιστορικού συγγραφέα και δημοσιογράφου, το οποίο σύγγραμμα συμπληρώνει το δίτομο έργο του μεγάλου ιστορικού Κων. Παπαρρηγόπουλου “Επίτομος Ιστορία του Ελληνικού Έθνους”:
“Το μέγιστον μέρος της πολιτικής και εν μέρει ηθικής ταύτης παρακμής των Αθηνών της 4ης εκατονταετηρίδος ωφείλετο εις εσωτερικούς λόγους:
Ο πληθυσμός των Αθηνών έχει ελαττωθή σημαντικώς κατά την εποχήν αυτήν, γίνεται δε συμπλήρωσης του κενού των πολιτών δια μετοίκων και απελευθέρων. (…) Οι νέοι αυτοί πολίται είχον παραμορφώσει όχι μόνον την πολιτικήν, αλλά και την ηθικήν σύνθεσιν της αθηναϊκής πολιτείας. Ούτως εις μεγάλας μάζας λαού το ένδοξον παρελθόν της πόλεως είχε παύσει να είναι η ζωογόνος δύναμις πολιτικής κατευθύνσεως και πνευματικής δημιουργίας, το δε συναίσθημα των προς την πατρίδα υποχρεώσεων του πολίτου είχε καταπέσει. Το παλαιόν λοιπόν πατριωτικόν συναίσθημα του Αθηναίου πολίτου, εις το οποίο ωφείλοντο τα μεγαλουργήματα του παρελθόντος και η όλη ακμή της πόλεως, όπως έδωκεν εις ημάς περί αυτής εικόνα περίλαμπρον ο Περικλής εις τον ‘Επιτάφιον’, είχεν εις πλείστα ατονήσει.
Οι πλούσιοι έκτιζον μεγαλοπρεπείς οικίας, μεγαλοπρεπεστέρας και αυτών των ενδόξων μνημείων, τα οποία ενέκλειον τα ιερά και όσια του παρελθόντος της πόλεως. Εκεί διήγον ζωήν απολαύσεων, αδιαφορούσαν διά τα κοινά και προσεπάθουν διά παντός τρόπου να διαφύγουν τας φορολογικάς επιβαρύνσεις. Αι κυριώτεραι τάξεις απέβλεπον μόνον εις υλικά και πολιτικά ωφελήματα διά την κομματικήν εξυπηρέτησιν των διαφόρων πολιτικών μερίδων.
Εις την Εκκλησίαν του Δήμου δεν προσήρχοντο όπως άλλοτε προς συζήτησιν των κοινών οι εύποροι και οι ευπαίδευτοι, οι οποίοι απέφευγον την οχλαγωγίαν και δεν ενδιεφέροντο πλέον διά τας δημοσίας υπηρεσίας, αλλ’ οι των λαϊκών τάξεων. Η συμμετοχή εις τα κοινά, ιδίως εις τας συνελεύσεις, δεν θεωρείται πλέον καθήκον παντός καλού πολίτου. Αφ’ ότου ιδίως καθιερώθη ο εκκλησιαστικός μισθός, το μεγαλύτερον μέρος των τακτικών θαμώνων της Εκκλησίας του Δήμου απετελείτο μονίμως εξ αέργων και εν γένει προσώπων κατωτέρας κοινωνικής και πνευματικής καταστάσεως. Οι ‘πολίται’ αυτοί δεν ήσαν εις θέσιν να κατανοήσουν τα μεγάλα πολιτικά προβλήματα της εποχής, ουδέ να κατευθύνουν εις υψηλοτέρας ηθικάς αρχάς την πολιτικήν του κράτους. Ως επί το πλείστον παρεσύροντο εις αποφάσεις είτε από υλικά ωφελήματα, είτε από την γοητείαν επιτηδείων λόγων των δημαγωγών.
Άλλοτε, η ισχύς των Αθηνών εστηρίζετο εις την γενναιότητα και τας θυσίας των τέκνων αυτής. Οι Μαραθωνομάχοι και οι Σαλαμινομάχοι απετέλεσαν τον θεμέλιον λίθον όχι μόνον της πολιτικής παντοδυναμίας των Αθηνών επί του ελληνικού κόσμου, αλλά και της πνευματικής λάμψεως του ‘χρυσού αιώνος’. (…) Αλλά κατά τα μέσα της τετάρτης εκατονταετηρίδος οι πολίτες των Αθηνών δεν κατείχοντο πλέον από τον ίδιον ενθουσιασμόν διά την εκτέλεσιν των προς την πατρίδα καθηκόντων. Εις τας λαϊκάς μάζας η στρατιωτική υπηρεσία όχι μόνον δεν επεζητείτο, όπως άλλοτε, αλλά τουναντίον απεφεύγετο κατά σύστημα. Διά να αντιμετωπίσουν πολεμικάς ανάγκας οι Αθηναίοι ήσαν υποχρεωμένοι να προσφεύγουν εις μισθοφόρους, οίτινες και εστοίχιζον πολλά, αλλά και στερούμενοι του πατριωτικού φρονήματος της θυσίας απετέλουν δύναμιν ελάχιστα αξιόμαχον.
Αι Αθήναι εστήριξαν πάντοτε την επί του ελληνικού κόσμου ηγεμονίαν εις την διατήρησιν ισχυράς ναυτικής δυνάμεως. Και ενώ οι πολίται εξηντλούντο με καταθλιπτικάς φορολογίας και υποχρεωτικάς εισφοράς χάριν των πολεμικών αναγκών της πόλεως, ο δήμος διεσπάθιζε το χάριν των πολεμικών αναγκών δημόσιο χρήμα, διά να πληρώνη τους αργόσχολους που ήθελαν να παρακολουθούν τα δημόσια θεάματα. Οι δημαγωγοί διά να κολακεύσουν τον όχλον, ο οποίος απετέλει τον όγκον της Εκκλησίας του δήμου και να εξασφαλίσουν δι’ αυτού πολιτικήν δύναμιν, συνηγωνίζοντο εις προτάσεις και παραχωρήσεις αντιθέτους προς τας υψηλάς ιδέας της πολιτικής ηθικής του παρελθόντος και επί ζημία πάντοτε του κοινού συμφέροντος.
Οι πολιτικοί ηγέται των Αθηνών του 4ου αιώνος, εξαιρέσει ελαχίστων, ως ο Φωκίων, δεν είχον τίποτε το κοινόν προς ένα Κίμωνα, ένα Περικλήν, έναν Μιλτιάδην ή έναν Αριστείδην, προς τους μεγάλους δηλαδή πολιτικούς άνδρες του 5ου αιώνος, των οποίων η υψηλή ηθική και ο άψογος πατριωτισμός ευρίσκοντο εις αρμονίαν προς τας ικανότητας ηγεσίας και επιβολής επί των μαζών. Πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων, οι νέοι πολιτικοί ανήκον εις την χορείαν των δημαγωγών της αγοράς. Οι δημαγωγοί αυτοί, κάτω από μίαν συχνά υψηλήν τέχνην σαγηνευτικής ευγλωττίας, εκάλυπτον ταπεινά αισθήματα και καιροσκοπικάς επιδιώξεις. Η φαυλοκρατική λογοκοπία με κίνητρα την ικανοποίησιν προσωπικών παθών παρέσυρεν εις συκοφαντίας, έτρεφε δε τα πλέον ταπεινά ένστικτα του όχλου. Αι ασυνέπειαι αποφάσεων, αι δωροδοκίαι, η διαφθορά συνειδήσεων είχον καταστή συνήθη εις τον δήμον, όπου κυριαρχούσαν στοιχεία είτε οχλοκρατικά, είτε άξεστα και αδιάφορα, μεταβαίνοντα μόνον χάριν της μισθοδοσίας ή από προσωπικήν αφοσίωσιν προς ένα δημαγωγόν εκ του οποίου ανέμενον ωφελήματα.
Υπήρχον βεβαίως ακόμη εις τας Αθήνας αρκετοί πολίται, ιδία δε πνευματικοί και πολιτικοί άνδρες, εμποτισμένοι με τα ιδεώδη του αθηναϊκού παρελθόντος. Οι άνδρες αυτοί έμεναν μετά φανατισμού προσηλωμένοι εις την ιδέαν της ηγεμονίας των Αθηνών επί του ελληνικού κόσμου και εκυριαρχούντο από ιεράν αγανάκτησιν ακόμη και από την σκέψιν, ότι η πόλις η ενσαρκώσασα πάσαν δόξαν και πάν μεγαλείον της ελληνικής φυλής, θα ήταν δυνατόν να περιπέση πολιτικώς και οριστικώς εις δευτερεύουσαν θέσιν. Αλλ’ οι άνδρες αυτοί ήσαν εκτός τόπου και χρόνου, ανίκανοι να συλλάβουν την νέαν στυγνήν και αμείλικτον πραγματικότητα. Ματαίως κατεκεραύνωνον την ηθικήν και πολιτικήν κατάπτωσιν της εποχής αυτών, και ωνειροπόλουν την επάνοδον εις τους ‘παλαιούς καιρούς’, των οποίων γνώρισμα μεν ήτο το καθήκον και η αυτοθυσία, αποτέλεσμα δε η ισχύς και η δόξα της αθηναϊκής δημοκρατίας.
Αι παλαιαί ένδοξοι παραδόσεις της πόλεως δεν συνεκίνουν πλέον τας μάζας, παρά τας συγκινητικάς, ενίοτε δραματικάς, εκκλήσεις ωρισμένων εμμενόντων εις τα πάτρια ρητόρων. Το πατριωτικόν συναίσθημα είχε φθαρή, η έννοια των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των πολιτών είχε παραμορφωθή. Το πανελλήνιον φρόνημα, το οποίον επήγαζεν από την υπερήφανον συνείδησιν υπεροχής του Έλληνος έναντι των άλλων λαών και το οποίον έτρεφον τόσον επιμελώς οι Αθηναίοι σοφοί και ποιηταί του 5ου αιώνος, δεν υφίστατο πλέον παρά εις την σκέψιν ολίγων πνευματικών ανθρώπων. (…)
Ούτως αι Αθήναι κατά την εποχήν αυτήν είχον φθάσει εις στρατιωτικήν, εις οικονομικήν, αλλά και εις ηθικήν παρακμήν, η οποία περιώριζε μοιραίως το πνεύμα ακόμη και αξίων ηγετών της εις στενούς ορίζοντες μικροπολιτικής. Δεν ήτο πλέον δυνατή η ανασύστασις μιάς ισχυρής αθηναϊκής ηγεμονίας, η οποία θα επέτρεπεν εις την περιώνυμον πόλιν να ηγηθή και πάλιν ολοκλήρου του ελληνικού κόσμου”.
http://www.postnews.gr/politiki/politics-ethos-greece/
(Επίτροπου της Τράπεζας Κρήτης κατά τη διάρκεια του Σκανδάλου Κοσκωτά)
Ο τίτλος και το περιεχόμενο του παρόντος δεν αναφέρονται στη σημερινή Ελλάδα, αλλά στην Ελλάδα μιας πολύ παλιάς εποχής και συνεπώς οποιαδήποτε ομοιότητα με καταστάσεις, γεγονότα και..
πρόσωπα που απασχολούν σήμερα την ελληνική κοινωνία είναι εντελώς συμπτωματική.
Κατά τα μέσα του 4ου π.Χ. αιώνος η πολιτική θέση των Αθηνών εντός του ελληνικού κόσμου ήταν ριζικά διαφορετική εκείνης της περιόδου των Μηδικών και του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ο Δημοσθένης στα γραπτά του προσφέρει παραστατικές εικόνες της μεταβολής αυτής, θρηνώντας και κατακεραυνώνοντας περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. (…) Επίσης, για να αντιληφθεί κανείς την πολιτική κα ηθική κατάπτωση στην οποία είχε περιέλθει η Αθήνα περί τα μέσα του 4ου αιώνα, αρκεί να ρίξει μια ματιά τις σχετικές περιγραφές του Αισχίνη στον “Κατά Τιμάρχου” λόγο.
Αντιγράφουμε από το κεφάλαιο “Πολιτική και ηθική παρακμή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας” από το σύγγραμμα “Συμπληρώματα Αρχαίας Ιστορίας”, του αειμνήστου Απ. Β. Δασκαλάκη, Καθηγητού της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ιστορικού συγγραφέα και δημοσιογράφου, το οποίο σύγγραμμα συμπληρώνει το δίτομο έργο του μεγάλου ιστορικού Κων. Παπαρρηγόπουλου “Επίτομος Ιστορία του Ελληνικού Έθνους”:
“Το μέγιστον μέρος της πολιτικής και εν μέρει ηθικής ταύτης παρακμής των Αθηνών της 4ης εκατονταετηρίδος ωφείλετο εις εσωτερικούς λόγους:
Ο πληθυσμός των Αθηνών έχει ελαττωθή σημαντικώς κατά την εποχήν αυτήν, γίνεται δε συμπλήρωσης του κενού των πολιτών δια μετοίκων και απελευθέρων. (…) Οι νέοι αυτοί πολίται είχον παραμορφώσει όχι μόνον την πολιτικήν, αλλά και την ηθικήν σύνθεσιν της αθηναϊκής πολιτείας. Ούτως εις μεγάλας μάζας λαού το ένδοξον παρελθόν της πόλεως είχε παύσει να είναι η ζωογόνος δύναμις πολιτικής κατευθύνσεως και πνευματικής δημιουργίας, το δε συναίσθημα των προς την πατρίδα υποχρεώσεων του πολίτου είχε καταπέσει. Το παλαιόν λοιπόν πατριωτικόν συναίσθημα του Αθηναίου πολίτου, εις το οποίο ωφείλοντο τα μεγαλουργήματα του παρελθόντος και η όλη ακμή της πόλεως, όπως έδωκεν εις ημάς περί αυτής εικόνα περίλαμπρον ο Περικλής εις τον ‘Επιτάφιον’, είχεν εις πλείστα ατονήσει.
Οι πλούσιοι έκτιζον μεγαλοπρεπείς οικίας, μεγαλοπρεπεστέρας και αυτών των ενδόξων μνημείων, τα οποία ενέκλειον τα ιερά και όσια του παρελθόντος της πόλεως. Εκεί διήγον ζωήν απολαύσεων, αδιαφορούσαν διά τα κοινά και προσεπάθουν διά παντός τρόπου να διαφύγουν τας φορολογικάς επιβαρύνσεις. Αι κυριώτεραι τάξεις απέβλεπον μόνον εις υλικά και πολιτικά ωφελήματα διά την κομματικήν εξυπηρέτησιν των διαφόρων πολιτικών μερίδων.
Εις την Εκκλησίαν του Δήμου δεν προσήρχοντο όπως άλλοτε προς συζήτησιν των κοινών οι εύποροι και οι ευπαίδευτοι, οι οποίοι απέφευγον την οχλαγωγίαν και δεν ενδιεφέροντο πλέον διά τας δημοσίας υπηρεσίας, αλλ’ οι των λαϊκών τάξεων. Η συμμετοχή εις τα κοινά, ιδίως εις τας συνελεύσεις, δεν θεωρείται πλέον καθήκον παντός καλού πολίτου. Αφ’ ότου ιδίως καθιερώθη ο εκκλησιαστικός μισθός, το μεγαλύτερον μέρος των τακτικών θαμώνων της Εκκλησίας του Δήμου απετελείτο μονίμως εξ αέργων και εν γένει προσώπων κατωτέρας κοινωνικής και πνευματικής καταστάσεως. Οι ‘πολίται’ αυτοί δεν ήσαν εις θέσιν να κατανοήσουν τα μεγάλα πολιτικά προβλήματα της εποχής, ουδέ να κατευθύνουν εις υψηλοτέρας ηθικάς αρχάς την πολιτικήν του κράτους. Ως επί το πλείστον παρεσύροντο εις αποφάσεις είτε από υλικά ωφελήματα, είτε από την γοητείαν επιτηδείων λόγων των δημαγωγών.
Άλλοτε, η ισχύς των Αθηνών εστηρίζετο εις την γενναιότητα και τας θυσίας των τέκνων αυτής. Οι Μαραθωνομάχοι και οι Σαλαμινομάχοι απετέλεσαν τον θεμέλιον λίθον όχι μόνον της πολιτικής παντοδυναμίας των Αθηνών επί του ελληνικού κόσμου, αλλά και της πνευματικής λάμψεως του ‘χρυσού αιώνος’. (…) Αλλά κατά τα μέσα της τετάρτης εκατονταετηρίδος οι πολίτες των Αθηνών δεν κατείχοντο πλέον από τον ίδιον ενθουσιασμόν διά την εκτέλεσιν των προς την πατρίδα καθηκόντων. Εις τας λαϊκάς μάζας η στρατιωτική υπηρεσία όχι μόνον δεν επεζητείτο, όπως άλλοτε, αλλά τουναντίον απεφεύγετο κατά σύστημα. Διά να αντιμετωπίσουν πολεμικάς ανάγκας οι Αθηναίοι ήσαν υποχρεωμένοι να προσφεύγουν εις μισθοφόρους, οίτινες και εστοίχιζον πολλά, αλλά και στερούμενοι του πατριωτικού φρονήματος της θυσίας απετέλουν δύναμιν ελάχιστα αξιόμαχον.
Αι Αθήναι εστήριξαν πάντοτε την επί του ελληνικού κόσμου ηγεμονίαν εις την διατήρησιν ισχυράς ναυτικής δυνάμεως. Και ενώ οι πολίται εξηντλούντο με καταθλιπτικάς φορολογίας και υποχρεωτικάς εισφοράς χάριν των πολεμικών αναγκών της πόλεως, ο δήμος διεσπάθιζε το χάριν των πολεμικών αναγκών δημόσιο χρήμα, διά να πληρώνη τους αργόσχολους που ήθελαν να παρακολουθούν τα δημόσια θεάματα. Οι δημαγωγοί διά να κολακεύσουν τον όχλον, ο οποίος απετέλει τον όγκον της Εκκλησίας του δήμου και να εξασφαλίσουν δι’ αυτού πολιτικήν δύναμιν, συνηγωνίζοντο εις προτάσεις και παραχωρήσεις αντιθέτους προς τας υψηλάς ιδέας της πολιτικής ηθικής του παρελθόντος και επί ζημία πάντοτε του κοινού συμφέροντος.
Οι πολιτικοί ηγέται των Αθηνών του 4ου αιώνος, εξαιρέσει ελαχίστων, ως ο Φωκίων, δεν είχον τίποτε το κοινόν προς ένα Κίμωνα, ένα Περικλήν, έναν Μιλτιάδην ή έναν Αριστείδην, προς τους μεγάλους δηλαδή πολιτικούς άνδρες του 5ου αιώνος, των οποίων η υψηλή ηθική και ο άψογος πατριωτισμός ευρίσκοντο εις αρμονίαν προς τας ικανότητας ηγεσίας και επιβολής επί των μαζών. Πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων, οι νέοι πολιτικοί ανήκον εις την χορείαν των δημαγωγών της αγοράς. Οι δημαγωγοί αυτοί, κάτω από μίαν συχνά υψηλήν τέχνην σαγηνευτικής ευγλωττίας, εκάλυπτον ταπεινά αισθήματα και καιροσκοπικάς επιδιώξεις. Η φαυλοκρατική λογοκοπία με κίνητρα την ικανοποίησιν προσωπικών παθών παρέσυρεν εις συκοφαντίας, έτρεφε δε τα πλέον ταπεινά ένστικτα του όχλου. Αι ασυνέπειαι αποφάσεων, αι δωροδοκίαι, η διαφθορά συνειδήσεων είχον καταστή συνήθη εις τον δήμον, όπου κυριαρχούσαν στοιχεία είτε οχλοκρατικά, είτε άξεστα και αδιάφορα, μεταβαίνοντα μόνον χάριν της μισθοδοσίας ή από προσωπικήν αφοσίωσιν προς ένα δημαγωγόν εκ του οποίου ανέμενον ωφελήματα.
Υπήρχον βεβαίως ακόμη εις τας Αθήνας αρκετοί πολίται, ιδία δε πνευματικοί και πολιτικοί άνδρες, εμποτισμένοι με τα ιδεώδη του αθηναϊκού παρελθόντος. Οι άνδρες αυτοί έμεναν μετά φανατισμού προσηλωμένοι εις την ιδέαν της ηγεμονίας των Αθηνών επί του ελληνικού κόσμου και εκυριαρχούντο από ιεράν αγανάκτησιν ακόμη και από την σκέψιν, ότι η πόλις η ενσαρκώσασα πάσαν δόξαν και πάν μεγαλείον της ελληνικής φυλής, θα ήταν δυνατόν να περιπέση πολιτικώς και οριστικώς εις δευτερεύουσαν θέσιν. Αλλ’ οι άνδρες αυτοί ήσαν εκτός τόπου και χρόνου, ανίκανοι να συλλάβουν την νέαν στυγνήν και αμείλικτον πραγματικότητα. Ματαίως κατεκεραύνωνον την ηθικήν και πολιτικήν κατάπτωσιν της εποχής αυτών, και ωνειροπόλουν την επάνοδον εις τους ‘παλαιούς καιρούς’, των οποίων γνώρισμα μεν ήτο το καθήκον και η αυτοθυσία, αποτέλεσμα δε η ισχύς και η δόξα της αθηναϊκής δημοκρατίας.
Αι παλαιαί ένδοξοι παραδόσεις της πόλεως δεν συνεκίνουν πλέον τας μάζας, παρά τας συγκινητικάς, ενίοτε δραματικάς, εκκλήσεις ωρισμένων εμμενόντων εις τα πάτρια ρητόρων. Το πατριωτικόν συναίσθημα είχε φθαρή, η έννοια των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των πολιτών είχε παραμορφωθή. Το πανελλήνιον φρόνημα, το οποίον επήγαζεν από την υπερήφανον συνείδησιν υπεροχής του Έλληνος έναντι των άλλων λαών και το οποίον έτρεφον τόσον επιμελώς οι Αθηναίοι σοφοί και ποιηταί του 5ου αιώνος, δεν υφίστατο πλέον παρά εις την σκέψιν ολίγων πνευματικών ανθρώπων. (…)
Ούτως αι Αθήναι κατά την εποχήν αυτήν είχον φθάσει εις στρατιωτικήν, εις οικονομικήν, αλλά και εις ηθικήν παρακμήν, η οποία περιώριζε μοιραίως το πνεύμα ακόμη και αξίων ηγετών της εις στενούς ορίζοντες μικροπολιτικής. Δεν ήτο πλέον δυνατή η ανασύστασις μιάς ισχυρής αθηναϊκής ηγεμονίας, η οποία θα επέτρεπεν εις την περιώνυμον πόλιν να ηγηθή και πάλιν ολοκλήρου του ελληνικού κόσμου”.
http://www.postnews.gr/politiki/politics-ethos-greece/
Σάββατο 21 Μαΐου 2011
Η ιστορική αναφορά του Ιωάννη Πετράκη (αστυνομικού στο Κιλκίς το 1923)
Πολύ γέλιο!! H ιστορικότερη περιγραφή αστυνομικού ever!!
(Για όσους δεν έτυχε να την διαβάσουν....)
Η αναφορά του Ιωάννη Πετράκη, υπαστυνόμου τμήματος στο Κιλκίς, ο οποίος στις 7 Απριλίου 1923 αναφέρει:
« Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε, « σταθήτε ρε πούστηδες, γαμώ τον σταυρό σας» και απαντησάντων « κλάστε μας τα’ αρχίδια», απέδρασαν.»
(Για όσους δεν έτυχε να την διαβάσουν....)
Η αναφορά του Ιωάννη Πετράκη, υπαστυνόμου τμήματος στο Κιλκίς, ο οποίος στις 7 Απριλίου 1923 αναφέρει:
« Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε, « σταθήτε ρε πούστηδες, γαμώ τον σταυρό σας» και απαντησάντων « κλάστε μας τα’ αρχίδια», απέδρασαν.»
ΠΗΓΗ: http://taxalia.blogspot.com/
Aυτό θα πεί: "τα γραπτά μένουν"! Δείτε το:
Κάπως έτσι ξεκίνησε και η ιστορία με τον ΟΤΕ το 1993......
Το 2008 είπαν ότι θα τον πάρουν πίσω...
Και τώρα πουλάνε και το τελευταίο κομμάτι του....
Κατά τον ίδιο τρόπο ξεκίνησαν το 1993 με το "Η ΔΕΗ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ", για να καταλήξουν σήμερα στην ίδια θέση με το Σαμαρά στο "Ζάππειο 2" : τα πουλάμε όλα, για να διασώσουμε το πολιτικό σύστημα
Πέμπτη 19 Μαΐου 2011
19 Μαΐου: Επέτειος της Γενοκτονίας των Ποντίων από την Τουρκία.
Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοi... από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.
Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.
Το 1908 ήταν μια χρονιά – ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.
Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.
Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.
Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!
Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».
Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.
Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.
Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.
Aυτό το άρθρο προέρχεται από το: ΒΟΝΙΤΣΑ PRESS: 19 Μαΐου: Επέτειος της Γενοκτονίας των Ποντίων από την Τουρκία.
http://bonitsapress.blogspot.com/2011/05/19.html#ixzz1Mnj5RY5a
Τετάρτη 18 Μαΐου 2011
Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΒΑΘΕΩΣ
Κύριε Πρόεδρε έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σύνθετο πρόβλημα από την μία είναι η αναγκαία η μεταφορά μέρους της βιβλιοθήκης και όλου του Ιστορικού Αρχείου ώστε να προχωρήσουν τα έργα αποκατάστασης του Κυβερνείου.
Από την άλλη όμως δεν θέλω να αισθάνονται οι συγχωριανοί μου ότι υποβαθμίζεται το σχολείο τους και μια περιοχή. Ένα σχολείο το οποίο πρέπει να αναβαθμιστεί και από 4θέσιο να γίνει 6θέσιο καθώς επίσης να μην γίνει πράξη η φράση «ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΝΙΜΟΤΕΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ».
Τρίτη 17 Μαΐου 2011
Ο Ελληνάρας
Ένας Γάλλος, ένας Ιταλός και ένας Έλληνας είναι σε μια υπερατλαντική πτήση.
Μετά απο μερικά κοκτέιλ, οι άντρες άρχισαν να συζητούν για προσωπικά θέματα.
Χτες το βράδυ έκανα έρωτα στη γυναίκα μου τέσσερις φορές, είπε ο Γάλλος, και το πρωί μου έκανε υπέροχες κρέπες και μου είπε πόσο πολύ με λατρεύει.
Χα, εγώ χτες το βράδυ έκανα έρωτα στη γυναίκα μου έξι φορές, απαντά ο Ιταλός, και το πρωί αφού μου έκανε μια υπέροχη ομελέτα, μου είπε ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να αγαπήσει άλλον άντρα στη ζωή της.
Ο Έλληνας είχε μείνει σιωπηλός και έτσι, ο Γάλλος γύρισε με ύφος και τον ρώτησε:
-Και εσύ, πόσες φορές έκανες έρωτα στη γυναίκα σου χτες το βράδυ;
-Μία, του απαντά ο Έλληνας
-Χα, μόνο μία; του λέει ειρωνικά ο Ιταλός.
-Και τι σου είπε σήμερα το πρωί;
-Μη σταματάς !
Μετά απο μερικά κοκτέιλ, οι άντρες άρχισαν να συζητούν για προσωπικά θέματα.
Χτες το βράδυ έκανα έρωτα στη γυναίκα μου τέσσερις φορές, είπε ο Γάλλος, και το πρωί μου έκανε υπέροχες κρέπες και μου είπε πόσο πολύ με λατρεύει.
Χα, εγώ χτες το βράδυ έκανα έρωτα στη γυναίκα μου έξι φορές, απαντά ο Ιταλός, και το πρωί αφού μου έκανε μια υπέροχη ομελέτα, μου είπε ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να αγαπήσει άλλον άντρα στη ζωή της.
Ο Έλληνας είχε μείνει σιωπηλός και έτσι, ο Γάλλος γύρισε με ύφος και τον ρώτησε:
-Και εσύ, πόσες φορές έκανες έρωτα στη γυναίκα σου χτες το βράδυ;
-Μία, του απαντά ο Έλληνας
-Χα, μόνο μία; του λέει ειρωνικά ο Ιταλός.
-Και τι σου είπε σήμερα το πρωί;
-Μη σταματάς !
Δευτέρα 16 Μαΐου 2011
Οι 16 χώρες που έκαναν αναδιάρθρωση χρέους και τι συνέβη στη συνέχεια Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
Δεκαέξι μέλη αριθμεί το «κλαμπ» των χωρών που έχουν κηρύξει στάση πληρωμών τις τελευταίες δεκαετίες, στο οποίο πιθανολογείται και η είσοδος της Ελλάδας από μερίδα της αγοράς.
Η τελευταία «εγγραφή» ήταν αυτή της... Τζαμάικα, που ήλθε να προστεθεί στη Ρωσία, τον Ισημερινό, το Πακιστάν, την Ουκρανία, την Ακτή Ελεφαντοστού, την Αργεντινή, τη Μολδαβία, την Ουρουγουάη, τη Γρενάδα, τη Δομινικανή Δημοκρατία, το Μπελίζ, τις Σεϊχέλες, το Καμερούν, τη Νικαράγουα και τη Βενεζουέλα:
Το «τοπίο» των κρατικών χρεοστασίων την περίοδο 1983-2010 σκιαγραφεί μελέτη της Moody's.
Μεταξύ άλλων, προκύπτει ότι το μέσο ποσοστό για το «κούρεμα» της αξίας των ομολόγων (όπου αυτό συνέβη) διαμορφώνεται στο 53%. Ωστόσο, στις δύο μεγαλύτερες χρεοκοπίες (της Ρωσίας το 1998, και της Αργεντινής το 2001) το ποσοστό ήταν ακόμα υψηλότερο.
Ο Ισημερινός είναι η μόνη χώρα που έχει κηρύξει χρεοστάσιο δύο φορές (1999 και 2008), με τη δεύτερη περίπτωση -κατά τη Moody's- να οφείλεται στην απροθυμία της χώρας να πληρώσει το χρέος της και όχι στην ανικανότητά της, καθώς η κυβέρνηση μετά από λογιστικό έλεγχο που διενήργησε χαρακτήρισε μέρος του χρέους ως «παράνομο»...
Η τελευταία «εγγραφή» ήταν αυτή της... Τζαμάικα, που ήλθε να προστεθεί στη Ρωσία, τον Ισημερινό, το Πακιστάν, την Ουκρανία, την Ακτή Ελεφαντοστού, την Αργεντινή, τη Μολδαβία, την Ουρουγουάη, τη Γρενάδα, τη Δομινικανή Δημοκρατία, το Μπελίζ, τις Σεϊχέλες, το Καμερούν, τη Νικαράγουα και τη Βενεζουέλα:
Το «τοπίο» των κρατικών χρεοστασίων την περίοδο 1983-2010 σκιαγραφεί μελέτη της Moody's.
Μεταξύ άλλων, προκύπτει ότι το μέσο ποσοστό για το «κούρεμα» της αξίας των ομολόγων (όπου αυτό συνέβη) διαμορφώνεται στο 53%. Ωστόσο, στις δύο μεγαλύτερες χρεοκοπίες (της Ρωσίας το 1998, και της Αργεντινής το 2001) το ποσοστό ήταν ακόμα υψηλότερο.
Ο Ισημερινός είναι η μόνη χώρα που έχει κηρύξει χρεοστάσιο δύο φορές (1999 και 2008), με τη δεύτερη περίπτωση -κατά τη Moody's- να οφείλεται στην απροθυμία της χώρας να πληρώσει το χρέος της και όχι στην ανικανότητά της, καθώς η κυβέρνηση μετά από λογιστικό έλεγχο που διενήργησε χαρακτήρισε μέρος του χρέους ως «παράνομο»...
Κυριακή 15 Μαΐου 2011
Ο Τοτός κι ο επιθεωρητής
Κάνει επιθεώρηση στην τάξη του Τοτού ο επιθεωρητής που θέλει να εκθέσει την δασκάλα.
Η δασκάλα έντρομη έχει προειδοποιήσει όλα τα παιδιά να είναι προσεκτικά και να απαντούν γρήγορα και συνιστά στον Τοτό να είναι κόσμιος.
Αρχίζει λοιπόν την επιθεώρηση ζητώντας σε ότι ρωτά να του βρίσκουν το ΑΝΤΙΘΕΤΟ και γρήγορα.
Κάνοντας βόλτες με τα χέρια πίσω ο επιθεωρητής σταματά απότομα δίπλα στον Γιαννάκη και ρωτά¨
-Άσπρο;
-Μαύρο! απαντά αστραπιαία ο Γιαννάκης.
Συνέχισε ο επιθεωρητής σταματώντας δίπλα στην Αννούλα
-Μέρα;
-Νύχτα! , απαντά γρήγορα η Αννούλα.
Εντυπωσιασμένος αλλά και εκνευρισμένος ο επιθεωρητής αναρωτιέται τι να ρωτήσει που να μην το απαντήσουν για να εκθέσει τη δασκάλα σκέφτεται και αποφασίζει να ρωτήσει κάτι που να μην έχει αντίθετο.
Χαρούμενος και σίγουρος για τη νίκη του σταματά απότομα δίπλα στον Τοτό και ρωτά:
-Αρνιόμουνα.!
-Κατσικόπουτσες απαντά θριαμβευτικά ο Τοτός.
Η δασκάλα έντρομη έχει προειδοποιήσει όλα τα παιδιά να είναι προσεκτικά και να απαντούν γρήγορα και συνιστά στον Τοτό να είναι κόσμιος.
Αρχίζει λοιπόν την επιθεώρηση ζητώντας σε ότι ρωτά να του βρίσκουν το ΑΝΤΙΘΕΤΟ και γρήγορα.
Κάνοντας βόλτες με τα χέρια πίσω ο επιθεωρητής σταματά απότομα δίπλα στον Γιαννάκη και ρωτά¨
-Άσπρο;
-Μαύρο! απαντά αστραπιαία ο Γιαννάκης.
Συνέχισε ο επιθεωρητής σταματώντας δίπλα στην Αννούλα
-Μέρα;
-Νύχτα! , απαντά γρήγορα η Αννούλα.
Εντυπωσιασμένος αλλά και εκνευρισμένος ο επιθεωρητής αναρωτιέται τι να ρωτήσει που να μην το απαντήσουν για να εκθέσει τη δασκάλα σκέφτεται και αποφασίζει να ρωτήσει κάτι που να μην έχει αντίθετο.
Χαρούμενος και σίγουρος για τη νίκη του σταματά απότομα δίπλα στον Τοτό και ρωτά:
-Αρνιόμουνα.!
-Κατσικόπουτσες απαντά θριαμβευτικά ο Τοτός.
Πατάτες στη Νέα Υόρκη
Ο γέρος Άραβας ζει στη Νέα Υόρκη για πάνω από 40 χρόνια. Θέλει να φυτέψει πατάτες στον κήπο του, αλλά είναι μόνος κι αδύναμος.
Στέλνει λοιπόν ένα e-mail στο γιο του, που σπουδάζει στο Παρίσι:
"Αγαπημένε μου γιε, είμαι πολύ λυπημένος επειδή δεν μπορώ να φυτέψω πατάτες στον κήπο μας. Είμαι βέβαιος πως, εάν ήσουν εδώ, θα με βοηθούσες να σκάψουμε τον κήπο.
Σε αγαπώ, ο πατέρας σου "
Σε μια ώρα, ο γέρος λαμβάνει e-mail απάντησης από το γιο του:
"Αγαπημένε μου πατέρα, παρακαλώ μην αγγίζεις τον κήπο, γιατί ΕΚΕΙ έκρυψα το ΠΡΑΜΑ.
Σε αγαπώ κι εγώ, Ahmed." "
Σε 15 λεπτά, ο αμερικανικός στρατός, το ναυτικό, το FBI , η CIA και οι Rangers περικυκλώνουν το σπίτι του γέρου, σκάβουν ολόκληρο τον κήπο, ερευνούν το σπίτι, γδύνουν τον γέρο, δεν βρίσκουν απολύτως τίποτα και φεύγουν απογοητευμένοι.
Μισή ώρα αργότερα, ο γέρος λαμβάνει ένα άλλο e-mail από το γιο του:
"Αγαπημένε μου πατέρα, είμαι βέβαιος ότι ο κήπος είναι ήδη σκαμμένος και μπορείς να φυτέψεις τις πατάτες. Έκανα ό,τι μπορούσα για να σε βοηθήσω από το Παρίσι.
Σε αγαπώ, Ahmed." "
Στέλνει λοιπόν ένα e-mail στο γιο του, που σπουδάζει στο Παρίσι:
"Αγαπημένε μου γιε, είμαι πολύ λυπημένος επειδή δεν μπορώ να φυτέψω πατάτες στον κήπο μας. Είμαι βέβαιος πως, εάν ήσουν εδώ, θα με βοηθούσες να σκάψουμε τον κήπο.
Σε αγαπώ, ο πατέρας σου "
Σε μια ώρα, ο γέρος λαμβάνει e-mail απάντησης από το γιο του:
"Αγαπημένε μου πατέρα, παρακαλώ μην αγγίζεις τον κήπο, γιατί ΕΚΕΙ έκρυψα το ΠΡΑΜΑ.
Σε αγαπώ κι εγώ, Ahmed." "
Σε 15 λεπτά, ο αμερικανικός στρατός, το ναυτικό, το FBI , η CIA και οι Rangers περικυκλώνουν το σπίτι του γέρου, σκάβουν ολόκληρο τον κήπο, ερευνούν το σπίτι, γδύνουν τον γέρο, δεν βρίσκουν απολύτως τίποτα και φεύγουν απογοητευμένοι.
Μισή ώρα αργότερα, ο γέρος λαμβάνει ένα άλλο e-mail από το γιο του:
"Αγαπημένε μου πατέρα, είμαι βέβαιος ότι ο κήπος είναι ήδη σκαμμένος και μπορείς να φυτέψεις τις πατάτες. Έκανα ό,τι μπορούσα για να σε βοηθήσω από το Παρίσι.
Σε αγαπώ, Ahmed." "
5 προγράμματα για την επιχειρηματικότητα
5 προγράμματα για την επιχειρηματικότητα με συνολικό προϋπολογισμό 225 εκ. €
Δημοσιεύτηκαν οι οδηγοί προγραμμάτων του ΕΣΠΑ
Δημοσιεύτηκαν οι οδηγοί για τα προγράμματα:
- «Εναλλακτικός Τουρισμός» (20 εκ. €),
- «Νέα Καινοτομική Επιχειρηματικότητα» (30 εκ. €),
- «Επιχειρηματικοί Συνεργατικοί Σχηματισμοί» (68 εκ.€),
- «Digi-Mobile» (15 εκ.€).
Παράλληλα οι ενδιαφερόμενοι μπορούν μέχρι τέλος Μαΐου να υποβάλλουν αιτήσεις για το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια – Ανταγωνιστικότητα» προϋπολογισμού 100 εκ. €.
Περισσότερες πληροφορίες:
www.mindev.gov.gr
www.efepae.gr
www.startupgreece.gov.gr
www.antagonistikotita.gr
Δημοσιεύτηκαν οι οδηγοί προγραμμάτων του ΕΣΠΑ
Δημοσιεύτηκαν οι οδηγοί για τα προγράμματα:
- «Εναλλακτικός Τουρισμός» (20 εκ. €),
- «Νέα Καινοτομική Επιχειρηματικότητα» (30 εκ. €),
- «Επιχειρηματικοί Συνεργατικοί Σχηματισμοί» (68 εκ.€),
- «Digi-Mobile» (15 εκ.€).
Παράλληλα οι ενδιαφερόμενοι μπορούν μέχρι τέλος Μαΐου να υποβάλλουν αιτήσεις για το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια – Ανταγωνιστικότητα» προϋπολογισμού 100 εκ. €.
Περισσότερες πληροφορίες:
www.mindev.gov.gr
www.efepae.gr
www.startupgreece.gov.gr
www.antagonistikotita.gr
Σάββατο 14 Μαΐου 2011
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΠΟΤΑΚΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
Σε 2 βδομάδες έρχονται δημοτικές εκλογές σε όλη την Ισπανία παρουσιάζω ένα βίντεο που συζητιέται πολύ στην Καταλωνία αρνητικά η θετικά!
Λέτε να δούμε παρόμοιο και στην Ελλάδα;
Δείτε το και θα καταλάβετε....
(εάν δεν βλέπετε τον υποτιτλισμό πατήστε επάνω στο κόκκινο κουμπί cc κάτω δεξιά του βίντεο)
H βλάβη στα blogs αποκαταστάθηκε με αρκετά προβλήματα...
H δημοφιλής υπηρεσία της google, η blogger, δηλαδή όπου κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει δωρεάν το δικό του ιστολόγιο blog, ή μια ομάδα το δικό της συν-ιστολόγιο αριθμεί πάνω από 10.000.000 blogs τα οποία δεν μπορούσαν να προσθέσουν περιεχόμενο (άρθρα και σχόλια) για 20 περίπου ώρες.
Εδώ και 2 ώρες, από τις 8μμ της Παρασκευής μπορεί να προστεθεί περιεχόμενο, αλλά... χάθηκαν όλες οι αναρτήσεις της 12ης Μάιου. Όσα άρθρα είχαν ημερομηνία 12-5-2011 διαγράφηκαν, αλλά η google προσπαθεί να τα επαναφέρει.
Εδώ και 2 ώρες, από τις 8μμ της Παρασκευής μπορεί να προστεθεί περιεχόμενο, αλλά... χάθηκαν όλες οι αναρτήσεις της 12ης Μάιου. Όσα άρθρα είχαν ημερομηνία 12-5-2011 διαγράφηκαν, αλλά η google προσπαθεί να τα επαναφέρει.
Αυτό σημαίνει, ότι αναζητώντας κάποιο παλαιότερο άρθρο είναι πιθανό να πέσετε στο μήνυμα: "η ανάρτηση που αναζητάτε δεν υπάρχει, μήπως θέλετε να επιστρέψετε στην αρχική σελίδα;"
Πέμπτη 12 Μαΐου 2011
Chromebook: στις 15 Ιουνίου ο υπολογιστής της Google
Το Chromebook υπόσχεται ταχύτητα, ασφάλεια και υψηλή αυτονομία
Στην αγορά του hardware εισέρχεται η Google. Ο γίγαντας των διαδικτυακών υπηρεσιών βρίσκεται...πίσω από την κυκλοφορία του Chromebook, ενός φορητού υπολογιστή που θα κυκλοφορήσει στις 15 Ιουνίου. Ο υπολογιστής θα "τρέχει" με το λειτουργικό Chrome OS της Google και υπόσχεται να κάνει πιο αποδοτική την χρήση των υπολογιστών. Στην πραγματικότητα βέβαια ο υπολογιστής προωθεί τις υπηρεσίες και την φιλοσοφία της Google και ειδικά τις υπηρεσίες cloud, της αποθήκευσης δεδομένων όχι σε σκληρό δίσκο, αλλά στον κυβερνοχώρο.
Το cloud storage (ή cloud computing) έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος τον τελευταίο καιρό. Πρόκειται για τη διαδικασία κατά την οποία ο χρήστης ενός υπολογιστή μπορεί να αποθηκεύει τα αρχεία του σε ένα ανεξάρτητο ιστοχώρο στον κυβερνοχώρο και έτσι μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά από οποιαδήποτε συσκευή συνδέεται στο ίντερνετ και από οποιοδήποτε σημείο βρίσκεται, ενώ επίσης δεν κινδυνεύει να τα «χάσει». Οι ιστοχώροι αποθήκευσης έχουν μορφή σύννεφου μέσα στα οποία υπάρχουν τα αρχεία γι' αυτό και το όλο σύστημα ονομάστηκε cloud.
Σε δύο μοντέλα
Ο υπολογιστής θα κυκλοφορήσει σε δύο μοντέλα, ένα από την Samsung και ένα από την Acer. Το μοντέλο της Acer θα κοστίζει 349 δολάρια (Acer) και εκείνο της Samsung 429 δολάρια. Η Google ανακοίνωσε μάλιστα ότι θα διαθέτει το Chromebook και για ενοικίαση (κυρίως σε σπουδαστές ή καθηγητές) προς 20 δολάρια τον μήνα αλλά και σε επιχειρήσεις προς 28 δολάρια τον μήνα.
Εκτός από τις ιντερνετικές υπηρεσίες που θα προσφέρει στους κατόχους του το Chromebook έχει και ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα τεχνικά χαρακτηριστικά όπως για παράδειγμα, ότι είναι έτοιμο για χρήση μόλις 8 δευτερόλεπτα μετά το πάτημα του κουμπιού έναρξης λειτουργίας ενώ η αποθήκευση και άλλες εφαρμογές γίνονται με ένα κλικ. Επίσης σε σχέση με τους συμβατικούς φορητούς υπολογιστές και τα netbooks που έχουν αυτονομία γύρω στις 3-4 ώρες το Chromebook υπόσχεται αυτονομία 6-8.5 ωρών.
Τα Chromebooks θα είναι διαθέσιμα για αγορά ή ενοικίαση από τις 15 Ιουνίου 2011 στο Amazon και το Best Buy στην Αμερική. Στην Ευρώπη το Chromebook θα κυκλοφορήσει την ίδια ημερομηνία σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία και Ισπανία ενώ οι υπόλοιπες χώρες θα ακολουθήσουν αργότερα.
http://www.chromebook.gr
Σαμαράς: Τα 7 βήματα για την "επανεκκίνηση" της οικονομίας
Κατά της διάρκεια της παρουσίασης του οικονομικού προγράμματος «Ζάππειο 2», ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, ανέπτυξε τα επτά βήματα που θα βοηθήσουν στην επανεκκίνηση της οικονομίας.
Αρχικά, λοιπόν, σαν πρώτο βήμα ανέφερε τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και πρότεινε συντελεστή κερδών 15% για όλες τις εταιρείες και φορολόγηση στα μερίσματα 15% από 25 που είναι σήμερα.
Ο ανώτατος συντελεστής φορολογίας εισοδήματος αρχικά από το 45% θα υποχωρήσει στο 40% και μέσα σε τρία χρόνια δεν θα ξεπερνά το 30%. Ο Φ.Π.Α. θα μειωθεί από 23 σε 19% για την υψηλή κατηγορία, από 13 σε 9% στη μεσαία, ενώ για τις τουριστικές επιχειρήσεις στο 4,5%. Για τα καύσιμα είπε ότι θα αφαιρεθεί σε δύο χρόνια ο επιπλέον ειδικός φόρος που μπήκε επί ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Προέταξε τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 25% κατά το παράδειγμα της Ιρλανδίας, αλλά με δρακόντειες ποινές για τη μαύρη εργασία και σταδιακή κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων.
Δεύτερο βήμα η τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων του παρελθόντος, δηλαδή κατάργηση του πόθεν έσχες κατοικίας, όχι άλλη αύξηση στις αντικειμενικές αξίες και κατάργηση του «πόθεν έσχες» με εξαίρεση των πολιτικών. Επανέφερε την πρότασή του να εξεταστεί το «πόθεν έσχες» όσων διατέλεσαν υπουργοί από το 1974 μέχρι σήμερα.
Τρίτο βήμα η γενικότερη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος με καθιέρωση απλού και σταθερού συστήματος με κωδικοποίηση των διατάξεων και αυστηρές ποινές για όσους φοροδιαφεύγουν.
Τέταρτο βήμα η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, με ταυτόχρονη αεροφωτογράφιση όλης της Ελλάδας και απαγόρευση διά ροπάλου της αυθαίρετης δόμησης.
Πέμπτο βήμα θα εξοφληθούν οι εκκρεμότητες του κράτους προς τους ιδιώτες και οι οφειλές κάθε είδους. Δεν μπορεί το κράτος να πρωτοστατεί στο κίνημα «Δεν πληρώνω».
Έκτο βήμα η δέσμευση των τραπεζών ότι θα προσφέρουν στην οικονομία ένα μέρος 20-30% των εγγυήσεων που παίρνουν. «Μέχρι στιγμής έχουν λάβει 63 δισ. και προχθές προσθέσαμε ρύθμιση για 30 δισ.. Ζήτησα από τον κ. Τρισέ να παραταθούν τα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών και για το 2012» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Έβδομο βήμα μέτρα μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους, όπως επιδότηση επιτοκίου πρώτης κατοικίας κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες που θα επανενεργοποιήσει την οικοδομή που είναι η ατμομηχανή της οικονομίας. Επίσης, πρόγραμμα βελτίωσης του ενεργειακού δυναμικού των σπιτιών, αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Αυτές οι ανάσες μπορούν να φέρουν άμεσα στο δημόσιο ταμείο πάνω από 8 δισ. τα δύο πρώτα χρόνια.
Zougla.gr
Τετάρτη 11 Μαΐου 2011
ΑΠΟΓΡΑΦΗ, ο απόλυτος οδηγός! (μια δωρεάν προσφορά στο κοινωνικό σύνολο)
Τι να μάθεις παραπάνω από αυτά που ξέρεις αδελφέ μου;
Από το πρωί όλοι για αυτό λένε. Εμείς έχουμε γράψει αρκετά σχετικά ποστ (μέρες τώρα) και έχουμε αναδημοσιεύσει άλλα τόσα.
Γιατί χαλιέσαι; Γιατί τόσο άγχος;
Ούτε ταυτότητα δεν ζητάνε οι άνθρωποι!
Απάντησε πατ κιουτ στις ερωτήσεις με τον τρόπο που σου ταιριάζει, ενώ όταν σε ενοχλήσει μία ερώτηση… απλά απάντησε κάτι άσχετο! Κανείς δεν θα σου ζητήσει τον λόγο. Τόσο απλά είναι τα πράγματα….
Στα είπα όλα;
Όχι όλα, είναι και κάτι ακόμη… δείξε στοιχειώδη ευγένεια ακόμη και όταν δεν θέλεις να απαντήσεις με ειλικρίνεια στα ερωτήματα. Σκέψου ότι οι περισσότεροι που κάνουν αυτήν την δουλειά είναι –άνεργοι συνήθως- συμπολίτες μας που συμπληρώνουν το εισόδημά τους, προκειμένου να πληρώσουν δόσεις δανείων, πιστωτικές κάρτες ή να «μπαλώσουν» καμία τρύπα! Στο μεταξύ η πολιτεία θα έχει στοιχεία να «δείξει» στην Ε.Ε... (αλλά και να μην τα έχει… κάτι άλλο θα σκαρφιστεί!)
Αυτό είναι όλο το παραμύθι…
Τώρα στα είπα όλα….!!
http://taxalia.blogspot.com/
AΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ
Έλεγε ο Θαλής σε μια συντροφιά, ότι ο θάνατος δεν διαφέρει σε τίποτα απ’ τη ζωή.
Κάποιος τότε τον ρώτησε: - Αφού είναι έτσι, τότε γιατί δεν προτιμάς τον θάνατο;
Ο φιλόσοφος απάντησε: - Ακριβώς γιατί δε διαφέρει από τη ζωή!
Σε κάποιον που έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη, ο Διογένης ο Κυνικός είπε:
- Άσχημη δεν είναι η ζωή. Άσχημη είναι η άσχημη ζωή!
Ένας φλύαρος κουρέας, ρώτησε τον βασιλιά της Μακεδονίας, Αρχέλαο:
- Πως θες να σε κουρέψω;
Ο Αρχέλαος απάντησε: - Σιωπηλός!
Κάποιος κλώτσησε τον Σωκράτη, χωρίς ο τελευταίος ν’ αντιδράσει. Στην απορία ενός από τη συντροφιά, πως ανέχτηκε κάτι τέτοιο, ο φιλόσοφος απάντησε:
- Αν με κλωτσούσε γάιδαρος, μήπως θα έπρεπε να του κάνω μήνυση;
Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου, νίκησε δυο φορές τους Ρωμαίους, αλλά έχασε πολλούς στρατιώτες και αξιωματικούς. Τότε είπε: - Αν πετύχουμε άλλη μια νίκη σαν και αυτές, καταστραφήκαμε!
Κάποιος ρώτησε τον Θεμιστοκλή: - Τι θα ήθελες να ήσουν; Αχιλλέας ή Όμηρος;
Ο Θεμιστοκλής ρωτά κι αυτός: - Εσύ τι θα ήθελες να ήσουν; Νικητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ή αυτός που αναγγέλλει τα ονόματα των νικητών;
Κάποτε, ο Κράτης, ο κυνικός φιλόσοφος, δεν απάντησε σε μια ερώτηση του φιλόσοφου Στίλπωνα, αλλά άφησε μια πορδή, εκφράζοντας έτσι την περιφρόνησή του. Ο Στίλπωνας αντιμετώπισε αυτή τη στάση, με την παρατήρηση:
- Γνώριζα ότι η απάντησή σου θα ήταν εντελώς άσχετη προς την ερώτησή μου!
Ο Δημοσθένης έπιασε έναν να τον κλέβει. Ο κλέφτης προσπάθησε να δικαιολογηθεί:
- Δεν ήξερα ότι αυτό που έκλεβα είναι δικό σου…
Κι ο Δημοσθένης του είπε:
- Γνώριζες ωστόσο πολύ καλά, ότι δεν ήταν δικό σου!