Το bitcoin και ο ρόλος των ψηφιακών νομισμάτων

του Κώστα Χρήστου

Τα «κρυπτονομίσματα» είναι κρυπτογραφικώς κωδικοποιημένα ψηφιακά νομίσματα που χρησιμοποιούνται για την άμεση, ανέπαφη συναλλαγή μεταξύ ομότιμων χρηστών, παρακάμπτοντας οιοδήποτε ενδιάμεσο μέρος (κράτος, τράπεζες, αρχές).  Οι συναλλαγές στηρίζονται σε ένα αποκεντρωμένο παγκόσμιο δίκτυο χρηστών P2P που καθορίζει την αξία του νομίσματος βάσει προσφοράς και ζήτησης.

Το πρώτο ανοιχτό λογισμικό παραγωγής «κρυπτονομίσματος» δημιουργήθηκε το 2009 από κάποιον (ή κάποιους) υπό το ψευδώνυμο Satoshi Nakamoto και ονομάστηκε Bitcoin. Όταν γράφεται με κεφαλαίο γράμμα όπως εδώ, αναφέρεται στο λογισμικό και στο δίκτυο P2P που χρησιμοποιείται για να παράγει και να διακινεί χρήμα μέσω κρυπτογραφίας. Αντίθετα, τα bitcoins αναφέρονται στα ίδια τα νομίσματα που χρησιμοποιούνται για να επεξεργάζονται πληροφορίες από το λογισμικό. Τα νομίσματα παράγονται μέσω μιας διαδικασίας που αποκαλείται mining (εξόρυξη) και στην οποία οι συμμετέχοντες  πιστοποιούν και καταγράφουν τις συναλλαγές με αντάλλαγμα προμήθειες συναλλαγών ή και καινούρια bitcoins.

Η επιτυχία του bitcoin είναι αδιαμφισβήτητη και ως εκ τούτου έχει ακολουθήσει μια σειρά κρυπτονομισμάτων με κυριότερα τα litecoins, namecoins και peercoins. Τον τελευταίο χρόνο ο συναλλακτικός όγκος των bitcoins έχει αυξηθεί από $150 εκατομμύρια σε $1δις. Επιφανειακά, το ποσό αυτό αποτελεί ένα απειροελάχιστο ποσοστό στην παγκόσμια οικονομία. Βαθύτερα όμως, φανερώνει μια τάση, η οποία σε συνδυασμό με την ανάπτυξη  νέων τεχνολογιών και εναλλακτικών τρόπων πληρωμής, δύναται να ανταγωνιστεί το υπάρχον τραπεζικό σύστημα. Έτσι, μόνο το 2013, δημιουργήθηκαν ακόμη τρία κρυπτονομίσματα (ripple, dogecoin, primecoin).  Μάλιστα, αυτή την στιγμή μια ομάδα ερευνητών του πανεπιστημίου Johns Hopkins προσπαθεί να φτιάξει ένα μοναδικό ψηφιακό νόμισμα ονόματι zerocoin, που θα παρέχει την ίδια ανωνυμία με το χάρτινο χρήμα.

Σε έναν μεγάλο βαθμό, οι υποστηρικτές και οι πολέμιοι των ψηφιακών νομισμάτων αντανακλούν παραδοσιακές οικονομικές θεωρίες. Οι υποστηρικτές βλέπουν στο «bitcoin» ένα ανεκτίμητο εργαλείο στην παράκαμψη κεντρικών και εμπορικών τραπεζών που επιβάλλουν μονοπωλιακά συμφέροντα. Στο bitcoin οι αποφάσεις, λαμβάνονται από μια διευρυμένη διαδικτυακή κοινότητα σε πραγματικό χρόνο και χωρίς την μεσολάβηση μεσαζόντων. Έτσι, μειώνεται δραματικά το κόστος συναλλαγών και επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό η ανωνυμία.

Τα bitcoins μπορούν να αποθηκευτούν σε εύχρηστα ηλεκτρονικά πορτοφόλια, σε έτερα μέσα ηλεκτρονικής αποθήκευσης ή ακόμη και να αποκτήσουν φυσική μορφή (hardware wallets) μέσω μετάλλου, χαρτιού ή και πλαστικού. Η νομισματική σταθερότητα ενισχύεται  από την περιορισμένη διάθεση του bitcoin, η οποία στηρίζεται σε αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Αυτή την στιγμή, δημιουργούνται περίπου 25bitcoins/10 λεπτά, ενώ το 2140 το bitcoin θα φτάσει τα 21 εκατομμύρια μονάδες. Τέλος, η υποδιαιρεσιμότητα φτάνει τα 8 δεκαδικά ψηφία (0,00000001), επιτρέποντας συναλλαγές που είναι αδύνατες με συμβατικά νομίσματα.

Αντιθέτως, οι πολέμιοι των «κρυπτονομισμάτων» θεωρούν ότι η απουσία ενός ουσιαστικού κεντρικού ελέγχου μπορεί να οδηγήσει σε χάος και ανελέητη κερδοσκοπία. Επίσης, ένα ηλεκτρονικό νόμισμα είναι ευάλωτο σε κακόβουλες ενέργειες, όπως έχουν δείξει και οι περιπτώσεις επιτυχών επιθέσεων τόσο σε μεμονωμένους χρήστες, όσο και σε εταιρείες διαπραγμάτευσης του «bitcoin» που οδηγήθηκαν στην χρεωκοπία (MyBitcoin, Bitcoinica, Bitfloor, Instawallet). Πρόσφατα, μια κινέζικη πλατφόρμα ανταλλαγής  bitcoins, ονόματι GBL και με έδρα το Χονγκ Κονγκ, έκλεισε μετά από 5 μήνες, υπεξαιρώντας $4.5εκ από τους πελάτες του.

Και όλα αυτά έγιναν προτού καν κλείσει το μεγαλύτερο ανταλλακτήριο bitcoin στον κόσμο Mt.Gox με έδρα την Ιαπωνία.  Όπως και στις προηγούμενες χρεoκοπίες, κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει τι ακριβώς συνέβη. Η αρχική εκδοχή της κλοπής bitcoins από hackers, αξίας σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων (ήτοι το 7% όλων των bitcoins που κυκλοφορούν), έδωσε την θέση της σε υποψίες κακοδιαχείρισης και απάτης εις βάρος των πελατών της εταιρείας. Την χρεoκοπία του Mt.Gox ακολούθησαν σαν ντόμινο και άλλα πρακτορεία, εκ των οποίων και ένα κυπριακό. Η Κύπρος υποδέχτηκε με ενθουσιασμό την Neo&Bee ως μια εκ των μεγαλύτερων εταιρειών ανάπτυξης του bitcoin η οποία ωστόσο χρεοκόπησε πριν ακόμα λειτουργήσει. Ο δε «εξαφανισμένος» ιδιοκτήτης διώκεται για απάτη και πλαστογραφία.

Εκ προοιμίου, οι συναλλαγές με bitcoin είναι αμετάκλητες, ενώ παραμονεύει πάντοτε και ο κίνδυνος της ηλεκτρονικής παραχάραξης. Το ίδιο το πρωτόκολλο του bitcoin μαστίζεται από κενά ασφαλείας και προβλήματα συναλλαγών που έχουν οδηγήσει σε μεγάλες καθυστερήσεις και απώλειες χρημάτων. Άλλωστε, αν κάποιος χάσει την πιστωτική του κάρτα μπορεί να την ακυρώσει και να την αντικαταστήσει με άλλη. Στην περίπτωση του bitcoin κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Βρετανού J.Howells που έχασε 7.5 εκατομμύρια δολάρια σε bitcoins όταν πέταξε κατά λάθος τον σκληρό δίσκο που τα περιείχε. Γι’ αυτό και η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (EBA) προειδοποιεί ότι τα ψηφιακά νομίσματα στερούνται ουσιαστικών μέτρων προστασίας του καταναλωτή.

Επιπλέον, το μεγαλύτερο ποσοστό (50-90%) των χρηστών του «bitcoin» εκτιμάται ότι είναι κερδοσκόποι, καθιστώντας έτσι το «νόμισμα» επισφαλές για εταιρικές συναλλαγές. Είναι χαρακτηριστικό ότι τρεις ημέρες μετά το ιστορικό υψηλό των $1237.9 (4/12/2013), το «bitcoin» κατακρημνίσθηκε στα $697, έπειτα από την απαγόρευση επισήμων συναλλαγών από την κινέζικη κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή που οι διακυμάνσεις του «bitcoin» λυγίζουν κάθε οικονομική λογική, οι οπαδοί του υποστηρίζουν ότι η αποκεντρωμένη φύση του και η διαφάνεια συναλλαγών αποτρέπουν την κερδοσκοπία.

Το χειρότερο, όμως, όλων είναι η σύνδεση του «νομίσματος» με το οργανωμένο έγκλημα. Η ανωνυμία του «bitcoin» το κάνει το ιδανικό «όχημα συναλλαγής» του λεγόμενου darknet (παράνομο εμπόριο όπλων, ναρκωτικών, λευκής σάρκας, παιδικής πορνογραφίας κοκ).   Ενδεικτικά, ο Ιανουάριος του 2014 έκλεισε με την σύλληψη του  Shrem, προέδρου του «BitInstant» και αντιπρόεδρου του ιδρύματος «Bitcoin», για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Συγκεκριμένα, ο Shrem χρησιμοποιούσε τον πλέον κατασχεμένο από το FBI ιστότοπο του darknet, «silkroad», για να πουλήσει bitcoins σε υποψήφιους αγοραστές και πωλητές ναρκωτικών. Και εδώ τίθεται σε ερώτημα η πολυδιαφημιζόμενη ανωνυμία του bitcoin: αν πιάστηκε ένας guru του είδους, τότε τι γίνεται με τους απλούς χρήστες;

Ήδη τα περισσότερα ανταλλακτήρια bitcoins πλέον ζητούν ταυτοποίηση των λογαριασμών από τους πελάτες τους.
Σε κάθε περίπτωση, το νομικό καθεστώς των ψηφιακών νομισμάτων είναι ασαφές. Φυσικά, υπάρχουν κράτη όπως η Αυστραλία και ο Καναδάς που επιτρέπουν την συναλλαγή και την φορολογία τους, ενώ ο πρωθυπουργός του Βελγίου δήλωσε ότι δεν βλέπει κανένα πρόβλημα με το νόμισμα, το ίδιο και η κεντρική τράπεζα.  Παρά τις προειδοποιήσεις της Bundesbank, η Γερμανία αντιγράφοντας τον νομοθετικό πλαίσιο της Σιγκαπούρης αναγνωρίζει το bitcoin ως ιδιωτικό νόμισμα. Η Βρετανία, αρχικώς, προσανατολιζόταν στο να φορολογήσει τα bitcoins με ΦΠΑ σαν να πρόκειται για κουπόνια, ενώ πια διαφαίνεται ότι θα ακολουθήσει και αυτή τον δρόμο της Σιγκαπούρης.  Εντύπωση προκαλεί και η στάση της Νορβηγίας, που τα αντιμετωπίζει και τα φορολογεί ως περιουσιακά στοιχεία ενώ η Φινλανδία ως εμπορεύματα.

Στην Κύπρο παρά τις αντιδράσεις της Κεντρικής Τράπεζας, το Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας έγινε το πρώτο ίδρυμα παγκοσμίως που αποδέχεται bitcoins. Αντιθέτως, η Ισλανδία λόγω των περιορισμών διακίνησης κεφαλαίου κατατάσσει την αγορά και διακίνηση των bitcoins ως εκροή κεφαλαίου. Η άλλη χώρα που απαγορεύει το νόμισμα είναι η Ταϋλάνδη, ενώ ακόμη και στην Κίνα η συναλλαγή bitcoins μεταξύ ιδιωτών επιτρέπεται. Μάλιστα, σε χώρες όπως η Αργεντινή, το bitcoin θεωρείται μια ασφαλής εναλλακτική έναντι του τοπικού νομίσματος.

Ίσως, όμως, η χώρα που αντικατοπτρίζει καλύτερα το ζήτημα του bitcoin είναι οι ΗΠΑ, όπου  επιτρέπονται ελεύθερα οι συναλλαγές του νομίσματος, αλλά οι Αρχές εμφανίζονται ανέτοιμες να το ρυθμίσουν ή και να το φορολογήσουν. Μάλιστα, το ψήφισμα της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εκλογών (FEC) για την αποδοχή ή μη των bitcoins, στην πολιτική χρηματοδότηση των υποψηφίων, κατέληξε σε αδιέξοδο. Πάρα ταύτα, η λίστα των αμερικάνων πολιτικών που αποδέχονται το «νόμισμα» μεγαλώνει και υπάρχουν σχέδια ακόμη και για ATMs με bitcoins, αλλά με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις.

Σε κάθε περίπτωση, το «Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο» (IIF), έχει επισημάνει τον κίνδυνο παράκαμψης των τραπεζών στην διαδικασία χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Αυτό επικεντρώνεται κυρίως στην κατακόρυφη άνοδο των ανέπαφων συναλλαγών μέσω διαδικτύου με ελάχιστες ή μηδενικές προμήθειες για τον τελικό αποδέκτη των υπηρεσιών. Επομένως, ο διαμεσολαβητικός ρόλος των τραπεζών στην διανομή του χρήματος ολοένα και μειώνεται.

Ήδη, το «paypal» θεωρείται για πολλούς ο πλέον αξιόπιστος τρόπος πληρωμής, ενώ το «Amazon payments» έχει κάνει δυναμικό ξεκίνημα με «προίκα» τους 215 εκατομμύρια ενεργούς λογαριασμούς του. Σκεφτείτε τι θα μπορούσε να γίνει αν εταιρείες, όπως οι Google, Amazon και eBay (paypal) προωθούσαν τα δικά τους νομίσματα.
Πώς αντιδρά όμως ο παραδοσιακός τραπεζικός τομέας; Από το 1999 κιόλας, η JP Morgan είχε φτιάξει ένα πρωτότυπο τρόπο ηλεκτρονικών πληρωμών που για πολλούς έμοιαζε με το «bitcoin» (αν και πρακτικά υπήρχαν ελάχιστες ομοιότητες). Τον Δεκέμβριο του 2013, η τράπεζα αναγκάστηκε να ανανεώσει την ξεχασμένη πατέντα της, προσβλέποντας στο μέλλον των ηλεκτρονικών νομισμάτων. Αν και οι τράπεζες έχουν ήδη αναπτύξει κάποιο προσωποποιημένο σύστημα πληρωμών, τα εύσημα εξακολουθούν να ανήκουν σε «καθαρόαιμες» διαδικτυακές εταιρείες.

Αργά η γρήγορα,  οι κυβερνήσεις θα κατασκευάσουν τα δικά τους ηλεκτρονικά νομίσματα με την αγαστή συνεργασία κολοσσών της πληροφορικής και της τραπεζικής. Βέβαια, ο κυρίαρχος ρόλος ανήκει στο «mobile payment» που μεσοπρόθεσμα θα κυριαρχήσει παντού, οδηγώντας συνδυαστικά στην δημιουργία διεθνώς αποδεκτών ηλεκτρονικών νομισματικών μονάδων. Στο μεσοδιάστημα, τα διάφορα «κρυπτονομίσματα»  θα  έχουν εμπλουτίσει τους τρόπους ξεπλύματος μαύρου χρήματος, γεμίζοντας παράλληλα τις τσέπες  επίδοξων κερδοσκόπων και φοροφυγάδων.

http://www.europeanbusiness.gr/page.asp?pid=1310

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟΣΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ 24-02-2014

Ερχονται νέες ανατροπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων

    Ερχονται νέες ανατροπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Η μία κατεύθυνση είναι προς την εξίσωση με τον ιδιωτικό τομέα και η άλλη η επιβράβευση των παραγωγικών υπαλλήλων.

Η κυβέρνηση πιεζόμενη από την τρόικα αλλά και από τις μεγάλες ανισότητες που εξακολουθούν να υπάρχουν στο Δημόσιο και στην οικονομία, προτίθεται να αλλάξει ώς το τέλος του έτους το ενιαίο μισθολόγιο.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε το Βήμα της Κυριακής η κατεύθυνση είναι σαφής: οι μισθοί των υπαλλήλων υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Γυμνασίου) και αυτών που έχουν τελειώσει μόνο το Λύκειο να υποχωρήσουν στα επίπεδα των αμοιβών του ιδιωτικού τομέα.

Αναλυτικά, οι κατευθύνσεις που έχουν δοθεί είναι από τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτσάκη και τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα είναι:

* Να διευρυνθεί η διαφορά μισθού μεταξύ των εργαζομένων υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και πανεπιστημιακής, ώστε να υπάρξει κίνητρο προσέλκυσης στο Δημόσιο εργαζομένων υψηλού μορφωτικού επιπέδου.

* Να μειωθεί αισθητά ο εισαγωγικός μισθός των υπαλλήλων υποχρεωτικής εκπαίδευσης (780 ευρώ το μήνα), ώστε να πλησιάσει τον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα (580 ευρώ/μήνα), για να μην υπάρχει το φαινόμενο των «εργαζομένων δύο ταχυτήτων» στην ελληνική οικονομία.

* Η μείωση του μισθού των υπαλλήλων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (το 35% των εργαζομένων στο Δημόσιο) θα είναι αισθητή, αλλά μικρότερη από την προηγούμενη κατηγορία.

* Η επαναφορά του ετήσιου μπόνους για τους παραγωγικούς υπαλλήλους, το ποσό του οποίου θα προκύψει από τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων των κατηγοριών υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Επιστρέφει ο 13ος μισθός στο Δημόσιο: Ποιοι υπάλληλοι θα τον πάρουν και ποιων οι αποδοχές θα ψαλιδίζονται

    Επιστρέφει ο 13ος μισθός στο Δημόσιο. Δεν θα τον παίρνουν όμως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά μόνο εκείνου που ξεπερνούν το 90% των στόχων που έχουν τεθεί από την υπηρεσία.
Πρόκειτια δηλαδή για ένα πριμ που συνδέεται με την παραγωγικότητα και με καλό βαθμό στην αξιολόγηση.
Αντιθέτως, θα ψαλιδίζονται οι αμοιβές των υπαλλήλων που θα κρίνονται αντιπαραγωγικοί.

Όπως αναφέρει το «Έθνος», από το 2015 θα αλλάξουν όλα στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, στις μετατάξεις, αλλά και στην αξιολόγηση του προσωπικού.

Μία από τις βασικές αλλαγές θα είναι η σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα, και συγκεκριμένα με την παροχή του 13ου μισθού ως ετήσιου μπόνους, μόνον για τους παραγωγικούς υπαλλήλους.

Το σκεπτικό της κυβέρνησης είναι το νέο μισθολόγιο να επιβραβεύει αυτούς που πραγματικά δουλεύουν και είναι αποδοτικοί στην εργασία τους.


Μάλιστα η επίτευξη στόχων θα συνδεθεί με την εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων, αφού όσοι πιάνουν το 50% των στόχων που έχουν αναλάβει, θα ανεβαίνουν και μισθολογικό κλιμάκιο.

Σε ό,τι αφορά τον έξτρα μισθό, αυτός θα έρχεται μισός για όσους φτάνουν το 90% των στόχων και ολόκληρος για όσους τον ξεπερνούν.
Επίσης, από το 2015 η κινητικότητα θα αποσυνδεθεί από τις απολύσεις, αφού θα ανακοινώνονται κενές θέσεις ανά υπηρεσία και θα προκηρύσσεται διαγωνισμός υπό την επίβλεψη του ΑΣΕΠ.

Επιπλέον, οι μετατάξεις θα είναι υποχρεωτικές στις περιπτώσεις που κρίνεται ότι υπηρεσίες ή οργανισμοί πρέπει να κλείσουν.
Στην περίπτωση αυτή οι εργαζόμενοι θα πρέπει να δεχθούν τη νέα θέση, διαφορετικά θα απολύονται.









http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=34291&subid=2&pubid=113292043

Τα 10 επαγγέλματα με υψηλές απολαβές χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο

Τα 10 επαγγέλματα με υψηλές απολαβές χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο

Τα 10 επαγγέλματα τα οποία -διεθνώς- αποφέρουν υψηλές απολαβές χωρίς να απαιτούν πανεπιστημιακό πτυχίο ξεχώρισε έρευνα του site συμβουλευτικής καριέρας Careercast. Χρειάζονται, ωστόσο, κάποιας μορφής εκπαίδευση και εξειδίκευση.

Το Careercast ανέλυσε στοιχεία από 200 επαγγέλματα και τα συνδύασε με δεδομένα από κρατικές αρχές, επαγγελματικές ενώσεις και άλλες πηγές. Κάποια από τα επαγγέλματα της δεκάδας δεν αντανακλούν την πραγματικότητα στην Ελλάδα της κρίσης, αλλά δίνουν μια πολύ καλή εικόνα του τι έχει ζήτηση στο εξωτερικό ώστε να αναζητήσετε τις αντίστοιχες ευκαιρίες.

1. Τεχνικός τηλεπικοινωνιών

Τα πάντα στις μέρες μας περνούν από τηλεπικοινωνιακά καλώδια, κεραίες και εγκαταστάσεις που χρειάζονται συνεχή και προσεκτική συντήρηση προκειμένου να λειτουργούν απρόσκοπτα 24 ώρες το 24ωρο. Η εκπαίδευση γίνεται σε τεχνικές σχολές, ΙΕΚ και ΕΠΑΛ.

2. Μηχανικός αεροσκαφών

Οι αεροπορικοί στόλοι μεγαλώνουν συνεχώς και η κίνηση των επιβατών αναμένεται να αυξηθεί κατά 35% τα επόμενα χρόνια. Αυτό σημαίνει περισσότερα αεροσκάφη που έχουν ανάγκη συντήρησης και περισσότερες και πιο καλοπληρωμένες δουλειές για τους μηχανικούς τους. Η εκπαίδευση γίνεται σε ΙΕΚ (αλλά και σε ΤΕΙ) ή αντίστοιχες σχολές του εξωτερικού.

3. Αναπνευστικός θεραπευτής

Ειδικότητα σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα, είναι το αντίστοιχο του φυσικοθεραπευτή για αναπνευστικές παθήσεις. Διδάσκει ασκήσεις αναπνοής και βήχα ώστε να ενδυναμωθούν οι αναπνευστικοί μύες και να κινητοποιηθούν οι εκκρίσεις. Η ζήτησή του είναι μεγάλη στις ΗΠΑ.

4. Εξειδικευμένος τεχνίτης

Υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, μηχανικός αυτοκινήτων/μοτοσικλετών/σκαφών, ψυκτικός, τεχνίτης θέρμανσης κ.λπ. είναι δουλειές που πάντα θα είναι απαραίτητες καθώς τα σπίτια μας και τα οχήματά μας θα χρειάζονται συντήρηση και επισκευές. Η εκπαίδευση γίνεται σε τεχνικές σχολές, ΙΕΚ και ΕΠΑΛ.

5. Αστυνομικός

Αδικημένο επάγγελμα στην Ελλάδα της κρίσης, αλλά η κρίση δεν θα διαρκέσει για πάντα- η βελτίωση θα έρθει. Προσφέρει σταθερότητα και καλή ασφάλιση εφόσον αποφοιτήσει κανείς με επιτυχία από τη σχετική σχολή.

6. Fashion Buyer

Στο εξωτερικό είναι γνωστό και ως retail buyer. Είναι το άτομο που αποφασίζει τι είδους ρούχα και αξεσουάρ θα προμηθευτεί ένα κατάστημα, ουσιαστικά προβλέποντας τι θα είναι στη μόδα τους επόμενους μήνες ή, ακόμα καλύτερα, ορίζοντας τη μόδα. Δεν χρειάζεται καμία εκπαίδευση, μόνο εμπειρία και καλά αποτελέσματα στη δουλειά.

7. Web Designer/Προγραμματιστής/Developer/Coder

Άπειρες ευκαιρίες, από τη δημιουργία websites μέχρι εφαρμογές για κινητά και από δημιουργία βάσεων δεδομένων μέχρι εξειδικευμένου software για επιχειρήσεις, είναι τομέας με πολλές υποειδικότητες στον οποίο ο καθένας μπορεί να βρει τη δική του.

8. Νοσηλευτής

Από τις ειδικότητες με τη μεγαλύτερη έλλειψη σε όλη την Ευρώπη και, με δεδομένη τη δημογραφική αύξηση της ηλικίας του πληθυσμού, η ζήτησή του δεν αναμένεται να μειωθεί. Προσφέρει θαυμάσιες ευκαιρίες εξέλιξης και μετακίνησης – σε συνδυασμό με τη γνώση ξένων γλωσσών.

9. Αγρότης

Η σύγχρονη τεχνολογία που κάνει πια δυνατή την παραγωγή εξειδικευμένων προϊόντων (π.χ. χωρίς γλουτένη), η μεγάλη ζήτηση για βιολογικά προϊόντα και η παράδοση της Ελλάδας στις καλλιέργειες προσφέρει ευκαιρίες για απασχόληση και επιτυχία δουλεύοντας τη γη, και μάλιστα στο σημερινό πλαίσιο της επιχειρηματικότητας• γιατί και ο αγρότης επιχειρηματίας είναι.

10. Πιλότος αεροσκαφών

Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Boeing, έως το 2032 θα χρειαστούν 500.000 νέοι χειριστές, οι 200.000 μόνο στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, περίπου οι 80.000 από αυτούς στην Κίνα.

Ψάχνουν να βρουν λεφτά οι τράπεζες σε όλη την ΕΕ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ 
Αναρωτιέται και στενάζει όλη η αγορά της πραγματικής οικονομίας: «Γιατί οι τράπεζες δεν δανείζουν λεφτά πια, απειλώντας με καταστροφή ακόμη και συνεπείς στις δανειακές τους υποχρεώσεις επιχειρηματίες;». Η απάντηση είναι τραγικά σαφής: απλούστατα, επειδή δεν έχουν λεφτά! Γιατί η κατάσταση διαρκώς επιδεινώνεται αντί να βελτιώνεται στον τομέα αυτόν; Υπάρχει επιπρόσθετη αιτία γι' αυτό.
 Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή ελέγχουν ήδη και θα γνωστοποιήσουν τον Οκτώβριο τα αποτελέσματα αντοχής των 124 μεγαλύτερων τραπεζών της ΕΕ, όπως ανακοίνωσαν επισήμως την Τρίτη, 29 Απριλίου. Αυτό το τεστ αντοχής έχει σαφώς σκληρότερες προϋποθέσεις από εκείνο που είχε γίνει σε όλη την ΕΕ το 2011, το οποίο σκοπίμως ήθελε να δείξει ότι δήθεν δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τις ευρωπαϊκές τράπεζες για να μην πανικοβληθεί ο κόσμος. Το υποτιθέμενο «τεστ αντοχής» του 2011 θεωρείται πραγματικά φαιδρό. «Το τεστ αντοχής που έγινε τότε, σήμερα θεωρείται ως εκτεταμένη αποτυχία» ομολογεί με σοβαροφάνεια η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η κατεξοχήν εφημερίδα των επιχειρηματικών κύκλων της Γερμανίας. Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, ως εφημερίδα πρωτίστως του χρηματοπιστωτικού κατεστημένου της Βρετανίας αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης, σε μια μεγάλη ανάλυσή τους προ δέκα ημερών προσπαθούσαν με τέχνη να ελαφρύνουν το θέμα. «Οι τράπεζες της ΕΕ ψάχνουν αδηφάγα για κεφάλαια πριν από τα τεστ» ήταν ο τίτλος του άρθρου της βρετανικής εφημερίδας. «Οι τράπεζες μαζεύουν 35,5 δισ. ευρώ για να αποτρέψουν το στίγμα της αποτυχίας» ανέφερε ο υπότιτλος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».
Μία εβδομάδα νωρίτερα, η γερμανική «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» έθετε πολύ πιο ωμά τα ζητήματα: «Το τεστ αντοχής ανησυχεί τις τράπεζες της Ευρώπης» έγραφε στον τίτλο της δικής της ανάλυσης. Δεν έδειχνε διάθεση συγκάλυψης: «Αντέχουν οι τράπεζες βαριά οικονομική κρίση;» αναρωτιόταν στον υπότιτλο. «Η Ντόιτσε Μπανκ παραδέχεται ότι πιθανόν χρειάζεται περισσότερα κεφάλαια», προσέθετε στον υπότιτλό της ρίχνοντας οικονομική... «πυρηνική βόμβα»! Η Ντόιτσε Μπανκ είναι η κατά πολύ μεγαλύτερη τράπεζα της κατά πολύ μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης. Αν ακόμη και αυτή χρειάζεται πρόσθετα κεφάλαια για να αντέξει τα τεστ αντοχής, υπάρχει περίπτωση άλλη μεγάλη ευρωπαϊκή τράπεζα να είναι σε θέση να περάσει τα τεστ; Υπενθυμίζεται ότι η ΕΚΤ αναλαμβάνει από τον Νοέμβριο την επίβλεψη και τον έλεγχο των τραπεζών όλων των χωρών της ΕΕ, οπότε αφού η ΕΚΤ θα έχει από εδώ και πέρα την ευθύνη του ελέγχου, τα τεστ αντοχής των τραπεζών αυτήν τη φορά δεν είναι στημένα για να τα περάσουν όλα ανεξαιρέτως τα πιστωτικά ιδρύματα.
Οσες από τις 124 μεγάλες τράπεζες της ΕΕ αποτύχουν στις εξετάσεις, θα έχουν στη διάθεσή τους από έξι έως εννέα μήνες για να βρουν λεφτά προκειμένου να καλύψουν τις τρύπες που θα αποκαλύψουν τα τεστ. «Οι πραγματικές εκπλήξεις θα είναι μερικές από τις μεγάλες τράπεζες που θεωρούνται ασφαλείς, αλλά δεν είναι», δήλωσε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ένας αναλυτής της βρετανικής τράπεζας Ρόγιαλ Μπανκ οφ Σκότλαντ (RBS). Από πέρυσι τον Ιούλιο μέχρι φέτος τον Απρίλιο, οι τράπεζες της Ευρωζώνης έχουν αυξήσει τα κεφάλαιά τους κατά 35,5 δισ. ευρώ, όπως υπολογίζουν οι αναλυτές της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Μόργκαν Στάνλεϊ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει πίνακας της ίδιας εφημερίδας, σχεδιασμένος βάσει των στοιχείων της ίδιας πηγής. Εκεί διαπιστώνουμε ότι από αυτά τα 35,5 δισ. ευρώ, πάνω από το ένα τέταρτο -το 28% για να είμαστε συγκεκριμένοι- το έχουν μαζέψει οι ελληνικές τράπεζες, με τις ιταλικές να έχουν συγκεντρώσει το 31% του ποσού αυτού. Πολύ πιο πίσω οι Ισπανοί με το 19% και οι Αυστριακοί με το 11%. Εντύπωση προξενεί η παντελής απουσία των ιρλανδικών τραπεζών από τον σχετικό πίνακα, πράγμα που θεωρείται πολύ παράξενο. Μεγάλα «κόλπα» πάντως αναμένεται να στηθούν τους αμέσως επόμενους μήνες, μέσα στο καλοκαίρι και φυσικά οπωσδήποτε πριν ολοκληρωθούν τα τεστ αντοχής των τραπεζών από την ΕΚΤ. Πόσω μάλλον που η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» υπογραμμίζει στο προαναφερθέν άρθρο της ότι «πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι από τις τράπεζες λείπουν ίδια κεφάλαια ύψους τριψήφιου αριθμού δισεκατομμυρίων»! Τους λείπουν δηλαδή εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να περάσουν τα τεστ αντοχής!
Είναι βέβαιο ότι οι Γερμανοί μόνο τυχαία δεν αναφέρουν ότι λείπουν από τις ευρωπαϊκές τράπεζες εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, έχουν σίγουρα στοιχεία στη διάθεσή τους. «Οικονομολόγοι βλέπουν την αδυναμία των πιστωτικών ιδρυμάτων ως κύριο εμπόδιο για την επειγόντως αναγκαία ανάκαμψη της οικονομίας στην Ευρώπη», τονίζει η γερμανική εφημερίδα - και έχει απόλυτο δίκιο, όπως είναι εξόφθαλμο.

«Ως εδώ!» είπαν στη Γερμανία και αστοί από τις ελίτ της ΕΕ

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι από πολιτική σκοπιά, για τη Γερμανία αξίζει περισσότερο η Γαλλία μόνη της από τις υπόλοιπες 26 χώρες-μέλη της ΕΕ, όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό. Ο λόγος είναι απλούστατος: ούτε Ευρωζώνη ούτε ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορούν να υπάρξουν χωρίς τη Γαλλία! Οταν λοιπόν η Μαρίν Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπό της έρχονται στις ευρωεκλογές της Κυριακής πρώτο κόμμα με 25% από... 7% που είχε στις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2009, πριν δηλαδή από την κρίση, αυξάνοντας τις έδρες της στο Ευρωκοινοβούλιο από 3 σε... 24 (!), λογικό είναι να αντηχήσουν οι σειρήνες συναγερμού στο Βερολίνο. Το ερώτημα δεν είναι φυσικά αν οι Γάλλοι ψηφοφόροι έγιναν ξαφνικά ακροδεξιοί και φασίστες. Είναι προφανές ότι δεν συνέβη αυτό. Το πραγματικό ζήτημα που θέλει απάντηση είναι γιατί το ένα τέταρτο των Γάλλων ψηφοφόρων ψήφισε το Εθνικό Μέτωπο, μόλις αυτό έκανε σημαία του το σύνθημα «Εξω η Γαλλία από το ευρώ!» και υποσχέθηκε τη διενέργεια δημοψηφίσματος για το θέμα αυτό.
Οταν ένα κόμμα με αυτό το σύνθημα βγαίνει πρώτο κόμμα, είναι αυτονόητο ότι συσπειρώνει γύρω του κοινωνικά στρώματα που ασπάζονται το σύνθημα αυτό. Αν το κόμμα αυτό ήταν αριστερό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι συσπείρωσε γύρω του πληττόμενα από το ευρώ εργατικά, αγροτικά, φτωχότερα μικροαστικά στρώματα που το βιοτικό τους επίπεδο έχει υποβαθμιστεί λόγω του ευρώ. Επειδή όμως το Εθνικό Μέτωπο είναι δεξιό και μάλιστα ακροδεξιό κόμμα, τα πράγματα αλλάζουν. Είναι φανερό ότι η γραμμή της Λεπέν βρίσκει απήχηση όχι μόνο στα λαϊκά στρώματα που έχουν πληγεί, αλλά και στα μεσαία στρώματα και σε εκείνα τα τμήματα της γαλλικής αστικής τάξης, εκείνους δηλαδή τους επιχειρηματίες και τα κόμματα της οικονομικής ελίτ, που είτε έχουν ήδη καταστραφεί λόγω ευρώ είτε έχουν δεχθεί ισχυρότατα πλήγματα.
Αυτοί οι κατεστραμμένοι ή βαρύτατα απειλούμενοι αστοί βρίσκονται αντικειμενικά στην ηγεσία της μετατόπισης προς τη Λεπέν, ακολουθούμενοι από εκατομμύρια θιγόμενους ψηφοφόρους που προέρχονται από τα μεσαία και τα λαϊκά στρώματα. Αυτό είναι εμφανέστερο στην Ιταλία. Τα λαϊκά και μέρος των μεσαίων στρωμάτων που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να υποβαθμίζεται εξαιτίας του ευρώ εκφράστηκαν εκλογικά υπερψηφίζοντας τον Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος πήρε πάνω από 21%. Αντιθέτως, εκείνο το τμήμα των Ιταλών επιχειρηματιών που υποφέρει λόγω του ευρώ, εκείνοι οι εκπρόσωποι των βιομηχανικών και βιοτεχνικών μεσαίων στρωμάτων υψηλής ειδίκευσης, εκείνοι οι Ιταλοί μεγαλοαγρότες και αγροτοβιομήχανοι που δεινοπαθούν με το ενιαίο νόμισμα, όπως φυσικά και δεξιά λαϊκά στρώματα, συμπεριφέρθηκαν με διαφορετικό τρόπο στις ευρωεκλογές.
Αυτοί υπερψήφισαν αφενός το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι (17% περίπου) και αφετέρου τη Λίγκα του Βορρά (λίγο πάνω από 6%) τοπικά στις βόρειες, άκρως ανεπτυγμένες βιομηχανικά περιοχές της Ιταλίας. Το σημαντικότατο πολιτικά φαινόμενο εδώ βρίσκεται στο ότι τόσο το κόμμα του Μπερλουσκόνι όσο και η Λίγκα του Βορρά έκαναν κυριολεκτικά στροφή 180 μοιρών και από λάτρες του ευρώ το 2009, που είχαν γίνει οι προηγούμενες ευρωεκλογές, έχουν στο μεταξύ μεταβληθεί σε φανατικούς πολέμιούς του! Από εκεί που στη Γαλλία στις προηγούμενες ευρωεκλογές είχαμε 3 όλες κι όλες έδρες στην Ευρωβουλή εχθρών του ευρώ και στην Ιταλία καμία έδρα, τώρα έχουμε... 24 στη Γαλλία και 34 στην Ιταλία -από 3 έγιναν... 58!!! Περίπου... 20πλασιάστηκαν!!! Και στη Βρετανία όμως, η οποία δεν ανήκει στην Ευρωζώνη, η πρωτιά του Κόμματος της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου στις ευρωεκλογές ανέτρεψε εκ βάθρων τη σχέση του Λονδίνου με την ΕΕ.
Ρίχνοντας τους Συντηρητικούς στην τρίτη θέση και διαλύοντας εκλογικά τους Φιλελεύθερους που συγκυβερνούν, καταβαραθρώνοντάς τους στην... πέμπτη (!) θέση, πιο πίσω και από τους οικολόγους, γίνονται εμφανείς δύο τάσεις. Πρώτη, η συνένωση της δυσφορίας της αγγλικής οικονομικής ελίτ για την περιθωριοποίησή της στην ΕΕ με τη δεδομένη και γνωστή εχθρότητα των βρετανικών λαϊκών στρωμάτων προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Δεύτερη, η αδυναμία διεξαγωγής δημοψηφίσματος στη Βρετανία με ερώτημα «Μέσα ή έξω από την ΕΕ», γιατί η απάντηση θα είναι σίγουρα «Εξω»!

Ο θρίαμβος των συντεχνιών!

Οι εκπρόσωποι της λαϊκής δεξιάς και του παλιού ΠΑΣΟΚ επέστρεψαν στην κυβέρνηση και ήδη δείχνουν τις διαθέσεις τους. Στόχος τους είναι η ικανοποίηση των αιτημάτων της εκλογικής τους πελατείας, των συντεχνιών που στήριξαν όλες τις προηγούμενες δεκαετίες τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες ένιωσαν να απειλούνται από τις παραινέσεις της Ευρώπης για μεταρρυθμίσεις. Η χώρα φλερτάρει για άλλη μία φορά με το ατύχημα. Η Ευρώπη ανησυχεί για το αν κάποιοι έχουν ήδη σχεδιάσει εκείνο που δήθεν ήθελαν να αποφύγουν...

Δεν είναι μόνο ο κ. Γιακουμάτος που θα... "τσακίσει" τους κερδοσκόπους με την αγριάδα και τη φωνή του. Δεν είναι η κυρία κυβερνητική εκπρόσωπος που ανακάλυψε ότι για όλα φταίνε οι τεχνοκράτες και διαλαλεί ότι η κυβέρνηση δεν "υπολογίζει" πλέον το ΔΝΤ. Δεν είναι ο κ. Λοβέρδος που πιέζει, όπως πίεζε και ο προκάτοχός του κ. Αρβανιτόπουλος, για την τακτοποίηση χιλιάδων διοικητικών υπαλλήλων στο δημόσιο. Είναι που αυτή η κυβέρνηση δεν πείθει ότι μπορεί να αντέξει για πολύ καιρό.
Οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν ήταν πολλές. Δεν ήταν τολμηρές. Αντιθέτως, οι αριστερές εμμονές του κ. Στουρνάρα οδήγησαν στην υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης. Οι ορδές των συμβούλων του υπουργείου αντιμετώπισαν τους εμπόρους και τους βιοτέχνες σαν να ήσαν αυτοί οι κύριοι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας της χώρας. Η εκδικητική μανία ήταν εμφανής και οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην καταστροφή και στην απόγνωση.
Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να θεραπεύσει αυτή την βασική της αδυναμία, έστρεψε μετά τις ευρωεκλογές όλη της την προσοχή στις συντεχνίες που ένιωσαν να χάνουν τα προνόμιά τους στην προοπτική της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων. Έτσι, απομακρύνθηκαν υπουργοί όπως οι κ.κ. Γεωργιάδης και Χατζηδάκης και τη θέση τους πήραν άνθρωποι που ανέλαβαν να αποκαταστήσουν τις σχέσεις της  κυβέρνησης  και της Νέας Δημοκρατίας ειδικότερα με τους παραδοσιακούς της θύλακες στις θιγόμενες συντεχνίες.
Ο κ. Χατζηδάκης δεν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις για τις όποιες καθυστερήσεις παρατηρήθηκαν στις μεταρρυθμίσεις, αλλά "φορτώθηκε" εμμέσως πλην σαφώς τις εκλογικές απώλειες της Ν. Δ. Αποσιωπήθηκε το έργο του και άρχισαν οι σε βάρος του συκοφαντικές επιθέσεις. Ομοίως και ο κ. Γεωργιάδης. Αντί να στηριχτεί για να συνεχίσει ένα έργο που ουδείς άλλος τόλμησε στο παρελθόν, απομακρύνθηκε με τρόπο που συζητήθηκε έντονα. Γιατί άραγε; Επειδή η Ν.Δ έχει υψηλά ποσοστά στους φαρμακοποιούς και τους ιατρούς;
Είναι λάθος η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Και στις Βρυξέλλες ήδη ανησυχούν, πιστεύοντας ότι κάποιοι στην Αθήνα παίζουν με την φωτιά. Μπορεί εδώ κάποιοι να παρουσιάζουν ένα κλίμα που θέλει τους Ευρωπαίους να κερνάνε τούρτες τους Έλληνες υπουργούς, όταν οι τελευταίοι φτάνουν στις Βρυξέλλες. Αυτό, όμως, ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα και σύντομα θα παραδεχτούν οι ίδιοι ότι επρόκειτο για ένα ακόμη ψέμα, όπως έκαναν και στην αρχή της κρίσης κατά την δική τους "ομολογία". Τα πάντα παρακολουθούνται πλέον στην Ευρώπη με προσοχή. Και η παραμικρή δήλωση. Και ναι μεν κάποιες αντιμετωπίζονται με χιούμορ, κάποιες άλλες όμως προκαλούν οργή. Μην πιστέψουν εδώ στην Αθήνα ότι μπορούν να ακουμπήσουν το όπλο στο τραπέζι. Δεν θα προλάβουν καν να το σκεφτούν...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr


Πηγή:www.capital.gr

Στην Ελλάδα, το χειρότερο επιχειρηματικό περιβάλλον της Ευρώπης

Πλεόνασμα σε επιστήμονες και φοιτητές, αλλά έλλειμμα σε συνθήκες που διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα, όπως η ύπαρξη υγιούς ανταγωνισμού και η πρόσβαση στη χρηματοδότηση έχει η Ελλάδα, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum-WEF) για την ανταγωνιστικότητα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τα στοιχεία που δείχνουν την εσωτερική αντίφαση δεν είναι μόνο τα παραπάνω. Ενδεικτικά, η Ελλάδα βρίσκεται πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε. σε ό,τι αφορά τον αριθμό συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας και χρήσης Ιντερνετ μέσω κινητού (mobile internet), αλλά κατατάσσεται προτελευταία σε ό,τι αφορά τη χρήση Διαδικτύου για τις συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων. Συνολικά, σύμφωνα με την έκθεση του WEF «The Europe 2020 Competitiveness Report: Building a More Competitive Europe 2014 Edition» η Ελλάδα κατατάσσεται στην 26η θέση μεταξύ των 28 χωρών-μελών της Ε.Ε., ξεπερνώντας μόνο τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Η έκθεση καταρτίζεται κάθε δύο χρόνια και διερευνά την πρόοδο των «28» ως προς την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής για την Ευρώπη 2020, συνέχεια στην ουσία της Στρατηγικής της Λισσαβώνας. Η θέση της Ελλάδας ήταν η ίδια και πριν από δύο χρόνια, 25η μεταξύ 27 χωρών, καθώς δεν είχε συμπεριληφθεί η Κροατία. Η έκθεση μετράει τις επιδόσεις των χωρών ως προς επτά πυλώνες βάσει μιας κλίμακας από το 1 έως το 7, όπου το 7 είναι το «άριστα». Η κατάταξη της Ελλάδας ως προς τους επιμέρους πυλώνες είναι η ακόλουθη:

• 28η ως προς το επιχειρηματικό περιβάλλον, κυρίως λόγω της δυσκολίας πρόσβασης στη χρηματοδότηση και της απουσίας ανταγωνισμού.

• 26η ως προς την ψηφιακή ατζέντα, κυρίως λόγω της χαμηλής ανάπτυξης και της απουσίας κυβερνητικής στρατηγικής για τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών (ΤΠΕ). Στην έκθεση επισημαίνεται, μάλιστα ότι η μεγαλύτερη χρήση των ΤΠΕ θα συνέβαλλε στην αντιμετώπιση πιο παραδοσιακών προβλημάτων.

• 23η ως προς την καινοτομία, με την Ελλάδα να δαπανά μόλις το 0,6% του ΑΕΠ για έρευνα και ανάπτυξη, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στη Φινλανδία και τη Σουηδία, τις χώρες που βρίσκονται στις δύο πρώτες θέσεις της γενικής κατάταξης, είναι 4%.

• 23η ως προς τη εκπαίδευση και την κατάρτιση, λόγω της χαμηλής ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος. Πάντως, η χώρα κατατάσσεται δεύτερη ως προς τον αριθμό των επιστημόνων και των μηχανικών και 5η ως προς τον αριθμό όσων λαμβάνουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

• 26η ως προς την αγορά εργασίας και απασχόλησης, λόγω κυρίως της πολύ υψηλής ανεργίας των γυναικών και των νέων.

• 25η ως προς την κοινωνική ενσωμάτωση, εξαιτίας της αναποτελεσματικότητας του κράτους να καταπολεμήσει τη φτώχεια.

• 21η ως προς την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.

Από την έκθεση γίνεται για μία ακόμη φορά αντιληπτή η «Ευρώπη των δύο ταχυτήτων», με τις χώρες του Βορρά να εμφανίζουν υψηλό επίπεδο ανταγωνιστικότητας, σε αντίθεση με τις χώρες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης. «H E.E. αντεπεξήλθε στην οικονομική καταιγίδα λόγω των τολμηρών νομισματικών πολιτικών, της αναδιάρθρωσης των τραπεζικών συστημάτων και των μεταρρυθμίσεων, που μείωσαν τις δημόσιες δαπάνες σε ορισμένες χώρες και έφεραν ηρεμία στις αγορές. Ομως δεν είναι ώρα για εφησυχασμό. Πρέπει να ληφθούν αποφασιστικά μέτρα για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης και επομένως να επιτευχθούν υψηλότερα επίπεδα παραγωγικότητας, απασχόλησης και ευημερίας», επισημαίνεται στην έκθεση.

http://www.kathimerini.gr/771260/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/sthn-ellada-to-xeirotero-epixeirhmatiko-perivallon-ths-eyrwphs

Κοινωνικό Μέρισμα: Ποιοι είναι οι νέοι δικαιούχοι

Χτες πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών κ. Χρήστου Σταϊκούρα με τον Υφυπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Βασίλη Κεγκέρογλου, τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων κ. Χάρη Θεοχάρη, και τους κ.κ. Φίλιππο Σαχινίδη, Γιώργο Κουτρουμάνη και Χρήστο Πρωτόπαππα με αντικείμενο την πορεία χορήγησης του «κοινωνικού μερίσματος».

Τις αμέσως επόμενες ημέρες θα καταβληθεί «κοινωνικό μέρισμα» σε επιπλέον 115.000 νοικοκυριά, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό τους στα 320.000.

Επιπλέον, 50.000 αιτήσεις που είχαν γίνει αποδεκτές μέχρι τέλος Μαΐου, αλλά δεν καταβλήθηκε το ποσό για λόγους ελέγχου αυτών, αξιολογούνται.

Με βάση τη διαδικασία υποβολής και έγκρισης αιτήσεων και την αξιολόγηση αυτών, αποφασίστηκαν τα εξής:

Διευρύνεται το βασικό όριο εισοδήματος από 6.000 ευρώ σε 7.050 ευρώ, το οποίο προσαυξάνεται ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση του δικαιούχου. Συνεπώς, για οικογένεια με δύο παιδιά το συνολικό όριο εισοδήματος διαμορφώνεται στα 11.750 ευρώ, από 10.000 ευρώ που ήταν ως τώρα.
Όλες οι αιτήσεις που έχουν υποβληθεί ως τώρα και απορρίφθηκαν, καθώς και όσες θα υποβληθούν μέχρι τέλος Ιουνίου, θα αξιολογηθούν με τα εισοδήματα των φετινών δηλώσεων φόρου εισοδήματος και τα νέα εισοδηματικά όρια.
Υπενθυμίζεται ότι ως καταληκτική προθεσμία για την καταβολή των αιτήσεων έχει ορισθεί η 30η Ιουνίου.

Τονίζεται ότι, για τις ήδη υποβληθείσες αιτήσεις η αξιολόγηση με τα νέα κριτήρια θα γίνει αυτόματα από το σύστημα χωρίς να χρειάζεται υποβολή νέας αίτησης.

9.732 ευρώ για 50.000 ανέργους – Όλα τα δικαιολογητικά & η διαδικασία

Την πρόσληψη 50.000 ανέργων από 10.000 επιχειρήσεις προγραμματίζει το υπουργείο Εργασίας. Το νέο πρόγραμμα αναμένεται να δημοσιοποιηθεί εντός Ιουνίου και αφορά άνεργους ηλικίας έως 29 ετών απόφοιτοι όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης (ΑΕΙ, ΤΕΙ, Β΄ βάθμιας και Υποχρεωτικής) οι οποίοι θα λάβουν 9.732 ευρώ (2.700 ευρώ για επιμόρφωση και πρακτική άσκηση και 7.032 για αμοιβές των επιχειρήσεων προς τους νέους εργαζόμενους). Παράλληλα, όπως γράφει η εφημερίδα «εργασία», το πρόγραμμα καλύπτει και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών.

http://www.aftodioikisi.gr/proto-thema/9-732-evro-gia-50-000-anergous-ola-ta-dikaiologitika-i-diadikasia

Fast Track: Τα 12 έργα και τα δισ. που έγιναν... στραγάλια

Του Μιχάλη Καϊταντζίδη

Το 2012 ελάχιστες μέρες πριν αποχωρήσει από την κυβέρνηση Παπαδήμου ο τότε αν. υπουργός Ανάπτυξης Χάρης Παμπούκης είχε εντάξει στο fast track επενδύσεις ύψους 7 δισ. ευρώ που θα δημιουργούσαν μερικές δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Οι επενδύσεις αυτές όχι μόνο δεν έγιναν, αλλά στη συνέχεια απεντάχθηκαν από το fast track.

Εχθές η Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων με εισήγηση των υπουργών Ανάπτυξης και ΠΕΚΑ ενέκρινε για ένταξη «12 μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις, προϋπολογισμού άνω των 7 δισ. ευρώ, που δημιουργούν περισσότερες από 17.000 νέες θέσεις εργασίας στη χώρα τα επόμενα χρόνια», σύμφωνα με τις δηλώσεις των αρμόδιων υπουργών.

Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί, αλλά, όπως φαίνεται και από την ανάλυση που ακολουθεί, για αρκετά από τα έργα αυτά η απόσταση από το σχέδιο ως την υλοποίηση δεν καλύπτεται με… fast track. Και αυτό γιατί ακόμα και μετά την ένταξή τους σε αυτό το καθεστώς ορισμένα κομβικά θέματα παραμένουν άλυτα: υπάρχουν επενδύσεις που δεν έχουν χρηματοδότηση και εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για το εάν θα την αποκτήσουν. Άλλα εξαρτώνται από τη βούληση γειτονικών κρατών. Ορισμένα είναι αμφίβολο αν συμφέρουν, δεδομένου ότι υλοποιούνται παράλληλα εναλλακτικές προς αυτά επενδύσεις. Υπό αυτό το πρίσμα οι ανακοινώσεις των πολλών δισ. απέχουν πολύ από το να θεωρηθούν δεδομένες.

* Να ξεκινήσουμε από τις διασυνδέσεις και τα έργα φυσικού αερίου. Από τα έργα που ανακοινώθηκαν, το ένα, δηλαδή η αναβάθμιση του μετρητικού σταθμού φυσικού αερίου του ΔΕΣΦΑ στο Σιδηρόκαστρο, προϋπολογισμού περίπου 3 εκατ. ευρώ, ολοκληρώθηκε με δαπάνες του ίδιου του ΔΕΣΦΑ και άρχισε να λειτουργεί. Μάλιστα η αναβάθμιση της διασύνδεσης είναι υποχρέωση της χώρας έναντι κοινοτικής οδηγίας που επιβάλλει τη λειτουργία όλων των διασυνοριακών διασυνδέσεων φυσικού αερίου ως αμφίδρομης ροής.

* Ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός, που έχει προταθεί εδώ και δέκα χρόνια από το μικτό σχήμα ΔΕΠΑ-Edison, είναι έργο αρκετά προχωρημένο όσον αφορά τις αδειοδοτήσεις (περιβαλλοντικές κ.λπ.) και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Επίσης καλύπτεται και από διακρατικές συμφωνίες. Ωστόσο μένει να ληφθεί η επενδυτική απόφαση από τη μικτή εταιρεία ΙGB EAD που είναι ο κύριος του έργου και όπου με 50% συμμετέχει η κρατική βουλγαρική εταιρεία Bulgaria Energy Holding. Θεωρητικά η έναρξη των εργασιών τοποθετείται για το τέλος του 2014. Μέχρι στιγμής όμως αρκετές φορές μετατέθηκε η έναρξη των εργασιών. Σε κάθε περίπτωση, η λειτουργία του αγωγού μήκους 182 χιλιομέτρων και κόστους 250 εκατομμυρίων (με κοινοτική επιδότηση 45 εκατ.), συνδέεται με τη λειτουργία του αγωγού TAP.

* Ο αγωγός φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline (ΤΑΡ) είναι το μόνο έργο μεγάλης σημασίας του οποίου η υλοποίηση έχει ξεκινήσει, έστω και με δυσκολίες λόγω αντιδράσεων τοπικών φορέων. Αποτελεί τον αποκαλούμενο Νότιο Διάδρομο για τη μεταφορά του αερίου του Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη. Για την υλοποίησή του η εταιρεία του αγωγού έχει υπογράψει ειδική συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση που περιγράφει τις εκατέρωθεν υποχρεώσεις (Host Government Agreement). Ως εκ τούτου η ένταξη ενός έργου που δεν έχει πρόβλημα χρηματοδότησης ή επιδότησης, με μετόχους οικονομικούς κολοσσούς όπως η BR, η Statoil, ή η Socar, δεν κατανοούμε για ποιον λόγο αποφασίστηκε και ποιους εξυπηρετεί. Τα προβλήματα που έχει το έργο είναι υπαρκτά, αλλά έχουν σχέση περισσότερο με τον σχεδιασμό της όδευσής του παρά με οτιδήποτε άλλο και προς τα εκεί πρέπει να συνδράμει επικουρικά και μεσολαβητικά η κυβέρνηση.

* Ο ελληνοϊταλικός αγωγός φυσικού αερίου ΙGI προτάθηκε από τη ΔΕΠΑ και την Edison και στηρίχθηκε από τις κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Ελλάδας ως ο αγωγός του Νότιου Διαδρόμου. Ωστόσο οι παραγωγοί του αερίου στο Αζερμπαϊτζάν επέλεξαν τον ΤΑΡ, κυρίως για το γεγονός ότι είναι πιο οικονομικός. Έτσι η τεχνητή διατήρηση του σχεδίου στη ζωή μέσω του fast track αποσκοπεί περισσότερο στο να αποτελέσει συμπλήρωμα άλλων μεγαλύτερων φαραωνικών έργων, όπως του αγωγού Κύπρου-Ελλάδας. Σε κάθε περίπτωση το έργο θεωρείται ότι είναι εν υπνώσει. Με αυτό είναι συνδδεεμένη και η κατασκευή του σταθμού συμπίεσης στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Η προοπτική κατασκευής του εξαρτάται άμεσα από τις πραγματικές ανάγκες του δικτύου μεταφοράς τα επόμενα χρόνια, οι οποίες είναι άγνωστες ακόμη. Επίσης, και εδώ δεν υπάρχει επενδυτική απόφαση.

* Πλωτοί σταθμοί αποθήκευσης υγροποιημένου αερίου Αλεξανδρούπολης και Καβάλας, υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου στον κόλπο της Καβάλας. Φορέας του πρώτου είναι η Gastrade του ομίλου Κοπελούζου και έχει εξαγωγικό χαρακτήρα. Το ίδιο ισχύει και για το δεύτερο, φορέας του οποίου είναι η ΔΕΠΑ. Επενδυτική απόφαση δεν έχει ληφθεί για κανένα από τα δύο, ενώ το έργο της ΔΕΠΑ βρίσκεται πιο πίσω σε ό,τι αφορά τις αδειοδοτήσεις.

Όσο για την υπόγεια αποθήκη της Καβάλας, παρότι υπάρχει ενδιαφέρον από την Energean (την εταιρεία που εκμεταλλεύεται τα πετρέλαια του Πρίνου), μετά την παραχώρησή της στο ΤΑΙΠΕΔ, η μπάλα χάθηκε. Ήδη η Βουλγαρία προχωρά στην αναβάθμιση της δικής της υπόγειας αποθήκης στο Τσίρεν στα ΒΔ. της χώρας, με κόστος το μισό από αυτό της Καβάλας και έχει ήδη προχωρήσει σε έρευνα αγοράς για δυνητικούς χρήστες.

Στην Καβάλα δεν έχει γίνει ούτε καν αυτό. Το θέμα είναι κατά πόσον η εγχώρια αγορά φυσικού αερίου, αλλά και των γειτονικών χωρών μπορεί να σηκώσει όλες τις παραπάνω επενδύσεις, ιδίως όταν ο ΔΕΣΦΑ ξεκίνησε την αναβάθμιση των αποθηκευτικών χώρων της Ρεβυθούσας ως υποδομή απαραίτητη για την ασφάλεια εφοδιασμού της Ελλάδας, αλλά και των γειτονικών χωρών.

* Τέλος για τον αγωγό φυσικού αερίου Κύπρου - Ελλάδας μήκους 1.200 χιλιομέτρων με πόντιση σε μεγάλα βάθη και με έντονη σεισμική δραστηριότητα, το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι αν βρεθούν τράπεζες να τον χρηματοδοτήσουν... χαλάλι τους. Αρκεί να μη φορτωθούν το κόστος οι Έλληνες καταναλωτές (και φορολογούμενοι).

* Στα έργα ηλεκτρισμού, η διασύνδεση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ με υποβρύχιο καλώδιο 1.518 χιλιομέτρων, μελετάται τα τελευταία χρόνια ως λύση για τη διάθεση του φυσικού αερίου της κυπριακής και της ισραηλινής ΑΟΖ. Το αέριο θα μετατρέπεται σε ηλεκτρική ενέργεια σε κυπριακά ή ισραηλινά εργοστάσια και θα μεταφέρεται στην κατανάλωση με το καλώδιο 2.000 μεγαβάτ (ισχύς τετραπλάσια από αυτήν του καλωδίου Ελλάδας - Ιταλίας και αντίστοιχη δύο μεγάλων λιγνιτικών σταθμών της ΔΕΗ). Μόνο που η ηλεκτρική ενέργεια δεν αποθηκεύεται ως τέτοια, ενώ το μέγεθος και κόστος του έργου επιβάλλουν να έχει υψηλό βαθμό φόρτισης, γύρω στο 80% σύμφωνα με τις πρώτες προσεγγίσεις. Και εδώ ισχύει ό,τι και για τον αγωγό φυσικού αερίου.

Αν δεσμευτούν κάποιοι με εγγυήσεις ότι θα αγοράζουν ηλεκτρικό παραγόμενο από φυσικό αέριο που στην άκρη του καλωδίου θα έχει τιμή ανταγωνιστική, τότε θα βρεθεί και χρηματοδότηση. Άνθρωποι της αγοράς πάντως λένε ότι καλύτερα θα ήταν να ενταχθεί στο fast track η καλωδιακή διασύνδεση με την Κρήτη για την οποία οι μελέτες του ΑΔΜΗΕ είναι προχωρημένες και θα απαλλάξουν τους Έλληνες καταναλωτές από επιβαρύνσεις περίπου 400 εκατομμυρίων τον χρόνο, τις οποίες πληρώνουν μέσω των χρεώσεων για Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ). Αυτή η διασύνδεση, όπως και της Κρήτης με τη Ρόδο, που λόγω των ΥΚΩ δικαιολογούνται απολύτως, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση και για μεγαλύτερες διασυνδέσεις.

* Η δεύτερη διασύνδεση των ηλεκτρικών συστημάτων μεταφοράς Ελλάδας - Βουλγαρίας, με τη γραμμή 400 ΚV Νέα Σάντα - Maritsa East 1, αποτελεί έργο απόλυτα εφικτό και χαμηλού κόστους, που είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα του ΑΔΜΗΕ. Η κατασκευή του θα βοηθήσει πολύ τις ανταλλαγές ηλεκτρικής ενέργειας με παραγωγούς στα βόρεια της χώρας (Βουλγαρία - Ρουμανία) που προσφέρουν χαμηλές τιμές κιλοβατώρας.

Για τις όποιες καθυστερήσεις δεν ευθύνεται πάντα η ελληνική πλευρά, καθώς από τα 144 χιλιόμετρα της γραμμής τα 115 είναι επί βουλγαρικού εδάφους, και το συντριπτικά μεγαλύτερο κόστος επιβαρύνει τη γειτονική χώρα. Έτσι μπορεί μεν να εντάχθηκε στο fast track, ωστόσο η ολοκλήρωσή του προσδιορίζεται για το 2020.

* Τέλος, το υδροηλεκτρικό αντλησιοταμίευσης της Αμφιλοχίας αποτελεί επενδυτική πρόταση της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακής. Παρόμοια έργα είναι πολύ χρήσιμα για την οικονομική λειτουργία των ηλεκτρικών συστημάτων. Αποθηκεύουν ηλεκτρική ενέργεια με τη μορφή νερού σε υδατοδεξαμενή, όταν στο σύστημα υπάρχει περίσσεια και άρα χαμηλή τιμή (νυχτερινές ώρες, αργίες), και την αποδίδουν - πουλούν όταν στο σύστημα διαμορφώνονται υψηλότερες τιμές (αιχμές ζήτησης). Επίσης αξιοποιούν πλήρως την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από ΑΠΕ σε ώρες που δεν μπορεί να τις απορροφήσει το σύστημα και τις απορρίπτει.

Για να προχωρήσει ωστόσο μια παρόμοια επένδυση, θα πρέπει πρώτον να λειτουργεί η αγορά, δηλαδή να διαμορφώνονται πραγματικές τιμές και δεύτερον να προβλέπονται ρυθμίσεις για την απορρόφηση ενέργειας από ΑΠΕ. Μέχρι στιγμής οι προϋποθέσεις αυτές δεν υφίστανται.

http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1221009/fast-track-ta-12-erga-kai-ta-dis-poy-eginan.html