ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ

Στις δημοκρατικές κοινωνίες είναι θεμιτό να υπάρχει και η αντίθετη άποψη . Είναι δικαίωμα του καθένα από εμάς να διαφωνεί με κάτι που γίνεται ή να εκφράζει την άποψη του για τα κακώς κείμενα, δεν μπορεί οποίος διαφωνεί να αφορίζεται και να καίγεται στο πυρ το εξώτερον, δεν έχουμε να κάνουμε με Ιερά Εξέταση στα χρόνια του Μεσαίωνα.
Η οποία κριτική που έγινε, έχει να κάνει με πράγματα τα οποία δεν αρέσουν σε μια μικρή μερίδα ανθρώπων. Όταν γράφτηκε για το γεγονός ότι είχε γίνει και το 1992 η γιορτή της φιστικιάς, πιστεύω πως σκοπός του δημοσιογράφου ήταν να δείξει ότι δεν πρέπει να αγνοούμε το τι έγινε στο παρελθόν, και εδώ δεν μπορούμε να μιλήσουμε για άγνοια διότι μέλος της οργανωτικής επιτροπής ήταν ο Μιχάλης Μουτσάτσος ο οποίος ήταν γνώστης του γεγονότος αυτού. Το ερώτημα που γεννάται είναι γιατί δεν έγινε έστω μια αναφορά στο γεγονός αυτό από τους ανθρώπους που διοργάνωσαν το φεστιβάλ;
Να μην λησμονήσουμε όμως μέσα στην κριτική μας και τα θετικά που κατά την ταπεινή μου άποψη , ήταν η μερίδα των εθελοντών, οι οποίοι πρόσφεραν ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες τους και είναι αυτοί που βάζουν πάνω από όλα το καλό του νησιού και την πρόοδο του και δεν τους ενδιαφέρει η οικονόμα. Επίσης ήταν παρά πολύ ωραία και η διαδρομή των καλλιτεχνών, όσο και οι εκδηλώσεις στον Πύργο του Μαρκέλου, μόνο που χάθηκαν διότι ήταν στο μέσα κομμάτι της πόλης και ό κόσμος έδωσε περισσότερη βαρύτητα στην παραλία. Στην οποία παραλία δεν έγινε τίποτε περισσότερο παρά μια εμποροπανήγυρης όπου μπερδεύτηκαν τα τούβλα, τα κεραμικά, οι μαρίνες, τα σουβλάκια , οι κρέπες και η πραμάτεια των εμπόρων. Ενώ παραμερίστηκαν έντεχνα αυτοί που πραγματικά έπρεπε να προβληθούν και δεν ήταν άλλοι παρά οι πραγματικοί παραγωγοί του φιστικιού με τα προϊόντα φιστικιού. Μήπως τελικά όλο το σκηνικό δεν είχε στόχο την προβολή του φιστικιού αλλά μόνο την προώθηση των συμφερόντων μιάς ξενόφερτης κλίκας; η οποία προσπαθεί να καπηλευθεί το μόχθο του Αιγινίτη αγρότη προς ίδιον όφελος.
Το «Φεστιβάλ» ξέφυγε ως προς αυτό που θεωρητικά σκέφτηκαν οι ίδιοι οι διοργανωτές του . Σκοπός ήταν η παρουσίαση προϊόντων φιστικιού και παράγωγων αυτού , κεραμικά και υφαντά. Άραγε ήταν τόση έντονη όσο έπρεπε η παρουσίαση αυτών;
Στο επιχείρημα ότι η Αίγινα ωφελήθηκε από το την διοργάνωση καθαυτή, μιάς και προβαλλόταν στο Μετρό και στην ΕΤ1, έχω να αντιπαραθέσω το εξής : η διοργάνωση του AEGINA LIGHT CUBE, που οργανώθηκε από δύο νέους Αιγινίτες τον Δημήτρη Μακαρατζή και τον Δημήτρη Βλάϊκο είχε μεγαλύτερη επιτυχία διότι προβαλλόταν από το MEGA (μεγαλύτερη θεαματικότητα από την ΕΤ1) στην high season (μέγιστη ακροαματικότητα) του καλοκαιριού και το σημαντικότερο από όλα κόστισε μόνο 22.000 € και είχε διάρκεια περίπου ενάμιση μήνα. Επιπλέον τα παιδιά έβαλαν από την τσέπη τους το ποσό των 3.000€, μιας και δεν ήταν αρκετά τα χρήματα των χορηγών για να καλύψουν ολόκληρο το κόστος. Αυτό όμως δεν τους πτόησε καθόλου αντιθέτως τους έδωσε δύναμη για να συνεχίσουν και του χρόνου έχοντας και την εμπειρία, αλλά το σημαντικότερο από όλα είναι πως νιώθουν ότι πρόσφεραν στον τόπο τους και ας μπήκαν μέσα.
Αυτό ήταν κατά την άποψη μου το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός στην Αίγινα της χρονιάς που μας πέρασε το AEGINA LIGHT CUBE.
Ας πούμε λοιπόν ένα μεγάλο μπράβο σε αυτούς που το αξίζουν για να τους δώσουμε δύναμη για το μέλλον.