Σήμερα αποχαιρετίσαμε έναν φίλο. Άτιμο πράγμα αυτή η αρρώστια σε λιώνει . Θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη μας η εικόνα του γελαστού ανθρώπου που συναντούσαμε όταν επισκεπτόμαστε την ταβέρνα του στην Σουβάλα . Είχα την τύχη να έρθω μαζί του σε επαφή και γνωριμία όταν πρωτοκατέβηκα για υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές το 2006 , πιό μπροστά τον γνώριζα ως πελάτης του μαγαζιού του τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η ντομπροσύνη του ήταν ξεκάθαρος στις κουβέντες του και αυτά που έλεγε τα εννοούσε .
Διαβάζω στις εφημερίδες ότι οι αιρετοί δώσανε τα χρήματα τους δεξιά και αριστερά για να γίνει το τάδε έργο για τον τόπο , έχω την γνώμη ότι αν κάνεις κάτι με το οποίο προσφέρεις στην κοινωνία το αφήνεις να τρέχει μόνο του αν είναι καλό η κοινωνία θα στο ανταποδώσει. Έτσι λοιπόν θεωρώ ότι ο Γιάνναρος έκανε το καθήκον του απέναντι στην κοινωνία σεμνά και ταπεινά και τι εννοώ με τα χρήματα που έπαιρνε σαν αιρετός από τα δημοτικά συμβούλια και συμπληρώνοντας χρήματα από την τσέπη βοηθούσε τις οικογένειες που είχαν ανάγκη και στήριξη. Οι μανάβηδες, οι χασάπηδες , οι φουρναραίοι και οι μπακάληδες μπορούν να το επιβεβαιώσουν αυτό , μόνο που ο ίδιος δεν ήθελε τελάληδες για ότι έκανε. Μια παροιμία λέει "κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό" αυτό έπρατε .Τα γράφω τώρα γιατί κάποτε πρέπει να ακουστεί η αλήθεια να μάθει ο κόσμος πώς υπήρξαν και άνθρωποι αγνοί με ανιδιοτέλεια που βλέπανε την ενασχόληση τους με τα κοινά με διαφορετικό μάτι.
Δεν είναι τυχαίο που δεν έχει ακουστεί άσκημη κουβέντα για τον Γιάνναρο από κανένα ήταν ΜΑΓΚΑΣ μπορεί να μην είχε κανένα πτυχίο αλλά ήξερε πολύ καλά το σχολείο της ζωής.
Η τελευταία κουβέντα που είχα μαζί του ήταν ανήμερα της γιορτής του, του Αη Γιαννιού .θα μείνει βαθιά χαραγμένο στο μυαλό μου " να κατέβουμε στις εκλογές να βγάλουμε τον Δημήτρη Δήμαρχο" τι να πώ ,τι να γράψω από εδώ και πέρα ένας κόμπος σφίγγει τον λαιμό μου σταματώ δεν έχω δύναμη να συνεχίσω είναι πολλά μα θολώνει το μυαλό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου