Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ

άρθρο του Νίκου Οικονόμου

Αυτοερωτώμενος  ποια  Ελλάδα θέλω, αρκετές οι  σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου.

Θέλω μια Ελλάδα όπου πρωταγωνιστικό ρόλο θα παίξει η έννοια και η λέξη ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ.

Θέλω μια Ελλάδα όπου θα υπάρχει μια ξεκάθαρη και σαφέστατη φορολογική νομοθεσία – μικρή και ευέλικτη χωρίς να χάνεσαι σε ένα όγκο σελίδων , παραπομπών και εξαιρέσεων-. Μια φορολογική νομοθεσία όπου ο πολίτης θα γνωρίζει τις υποχρεώσεις αλλά και τα δικαιώματα του, όπου δεν θα αναγκάζεται να γίνει φοροφυγάς.  Με αυστηρούς νόμους σε όσους φοροδιαφεύγουν ανεξαρτητώς της κοινωνικής κατάστασης που έχουν. Φοροφυγάς γινόταν κάποιος όχι γιατί πραγματικά το ήθελε αλλά γιατί οι φορολογικοί νόμοι τον οδηγούσαν στην φοροδιαφυγή.Το ίδιο να ισχύσει και για τα ασφαλιστικά ταμεία με την εισφοροδιαφυγή^.  Δεν μπορεί μια ζωή να τιμωρούνται οι νομοταγείς πολίτες και νοικοκυραίοι , και να επιβραβεύονται οι μπαταξήδες .

Θέλω ξεκάθαρους και σαφείς όρους για τους δημόσιους διαγωνισμούς ώστε να μην ωφελούνται οι διαπλεκόμενοι και κατ’ επέκταση κρατικοδίαιτοι . Έτσι   το Κράτος κερδίζει σε ποιότητα προϊόντων αλλά και σε χρήμα με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η μείωση στην σπατάλη του δημόσιου χρήματος.

Θέλω μια Ελλάδα που θα εκμεταλλευτεί το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων θα το αναδείξει, που θα τους δώσει κίνητρα, που δεν θα απογοητεύει τον επιχειρηματία. Μια Ελλάδα που θα προβάλει τα πλεονεκτήματα των Ελλήνων –  σίγουρα ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ-, μια Ελλάδα νοικοκυρεμένη, μια  Ελλάδα όπου ο ιδιωτικός τομέας θα είναι ο μοχλός ανάπτυξης της χώρας και η ναυαρχίδα για την επιστροφή στο μέλλον. Ένας ιδιωτικός τομέας που θα παράγει χρήμα , που θα εξάγει προϊόντα και θα εισάγει χρήμα ώστε να αυξάνεται το ΑΕΠ και το ισοζύγιο τρέχουσων συναλλαγών.

Θέλω μια Ελλάδα που θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις, οι οποίες δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, που θα είναι οργανωμένη , που θα έχει όσο το δυνατόν λιγότερη γραφειοκρατία.

Μα πάνω από όλα θέλω μια Ελλάδα που να παρέχει ασφάλεια και προστασία στον πολίτη.

Θέλω μια Ελλάδα που να έχει νόμιμους –οικονομικούς- μετανάστες , όσους έχει πραγματική ανάγκη, όποτε τους χρειάζεται με σαφέστατους κανόνες και όρους παραμονής και εγκατάστασης. Δεν θέλω να βλέπω μια Ελλάδα γεμάτη λαθρομετανάστες ,κάθε καρυδιάς καρύδι ,  αγνώστου καταγωγής και προέλευσης.

Θέλω μια Ελλάδα που να μπορεί να κρατήσει το μέλλον της που δεν είναι άλλο παρά η νεολαία της, το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που έχει τις φρέσκιες ιδέες αλλά και την ενέργεια για να πάει την πατρίδα μπροστά, όπου θα είναι  η ατμομηχανή της οικονομίας και όχι η πηγή και η ενέργεια ανάπτυξης άλλων χωρών .

Θέλω μια Ελλάδα  που θα σέβεται τον Πολιτισμό της  και θα τον προβάλει .

Θέλω μια Ελλάδα που θα εκμεταλλευτεί τα όπλα της στην παγκοσμία οικονομία που δεν είναι άλλα από την Ναυτιλία και τον Τουρισμό, χωρίς να αγνοώ και το ορυκτό πλούτο της.

Θέλω μια Ελλάδα που θα δώσει έμφαση στην Παιδεία για να προχωρήσει σε όλα αυτά, που θα κοιτάει τον πολίτη παρέχοντας του αξιοπρεπέστατο σύστημα Υγείας αλλά και κοινωνικών παροχών.

Θέλω μια Ελλάδα που να σέβεται τον θεσμό της οικογένειας και δη της πολύτεκνης, η οικογένεια ήταν αυτή που μας κράτησε ζωντανούς όλα αυτά τα χρόνια της Ιστορίας μας ως Έθνος.

Θέλω μια Ελλάδα που ως Κράτος θα σέβεται τον Πολίτη.

Θέλω μια Ελλάδα όπου θα είναι ξεκάθαροι οι όροι του παιχνιδιού.

«Όπου και αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»  έγραψε ο Σεφέρης ας το ανατρέψουμε αυτό μπορούμε, γιατί όπως είπε ο Κολοκοτρώνης « είσαι Έλληνας τι προσκυνάς;  σηκώσου  απάνω!  Εμείς  και στους  Θεούς ορθοί  μιλούμε ….»

Ζητάω πολλά στα θέλω που ονειρεύομαι;