Τι είναι το StartingUP?
Είναι το σημαντικότερο πείραμα που έχει γίνει στην Ελλάδα για να αποδείξει πως η επιχειρηματικότητα και η πρόσβαση στην δημιουργία μπορεί να εκδημοκρατιστεί.
Είναι ένα πείραμα που έχει εμπνευστές νέους ανθρώπους που θέλουν να βλέπουν την ζωή ΟΛΩΝ μας να αλλάζει προς το καλύτερο. Πώς είμαστε τόσο σίγουροι? Θα σας τα εξηγήσω όλα αφού δείτε ο παρακάτω video!
Αυτό το video τα λέει όλα!!!. Λέει δηλαδή ότι ο επίσημος σύμβουλος της αμερικανικής κυβέρνησης για την νεανική επιχειρηματικότητα και την καινοτομία, έχει καταλάβει ότι ο τρόπος με τον οποίον γίνονται επενδύσεις σε νέες εταιρείες, τα λεγόμενα Startups είναι λάθος. Σκεφτείτε για ποιόν σας μιλάω και τι λέει…ξανά…: O τρόπος με τον οποίο γίνονται οι επενδύσεις στην Αμερική από το κεφάλαιο στις νέες επιχειρήσεις είναι λάθος! Αν θέλουμε να φτιάξουμε ένα σύστημα που να παράγει δουλειές και πλούτο για τους νέους μας, πρέπει να το κάνουμε εκδημοκρατίζοντας την επιχειρηματικότητα!
Ξέρετε, σαν Έλληνες, ότι άπτεται στην πολιτιστική μας κληρονομιά, μας γεμίζει με περηφάνια. Αλλά η δημοκρατία και οι επιχειρήσεις πώς δένουν? Πώς κολλάνε? Η Αγορά, με τη αρχαιοελληνική της έννοια, ήταν ο τόπος που οι άνθρωποι συζητούσαν και αντάλλασσαν απόψεις, εκτός από προϊόντα. Άρα η Αγορά είναι η αρχή της Δημοκρατίας επομένως τα δυο δένουν απόλυτα. Γίνεται όμως η δημοκρατία να αναφέρεται στον τρόπο που γίνονται οι επενδύσεις σποράς (seed)? Κάνω μια μεγάλη παρένθεση για να σας εξηγήσω τι είναι οι επενδύσεις σποράς.
Επενδύσεις σποράς
Σκέψου μια ιδέα. Μια ιδέα που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο ή την συμπεριφορά του κόσμου. Πχ το facebook. Γιατί έχει αλλάξει τον κόσμο? Γιατί μεταφέρει την «κοινωνικότητα» στον υπολογιστή και στα κινητά. Εκεί δηλαδή που εσύ μαζευόσουν στο σπίτι σου για να ανοίξεις το άλμπουμ με τις φωτογραφίες και να σχολιάσεις τις διακοπές σου, τώρα το κάνεις online με φίλους που και αυτοί χειρίζονται ένα pc ή ένα κινητό. Δυστυχώς για την κοινωνικότητα μας, το facebook είναι καταστροφικό, αλλά για 1.000.000.000 κόσμο είναι η πρώτη σκέψη κάθε μέρα. Τελικά, αυτό που έχει συμβεί είναι ότι το facebook έχει αλλάξει τον κόσμο.
Ο πιτσιρικάς τότε που το σκέφτηκε λοιπόν, χρειαζόταν λεφτά για να τρέξει την ιδέα του. Στην πληροφορική θέλω να ξέρετε, λεφτά χρειάζονται οι υποδομές κυρίως. Εκεί δηλαδή που ξεκίνησε ένα portal, το portal γιγαντωνόταν εκθετικά και γιγαντωνόταν εκθετικά και στο τέλος για να διαχειριστεί όλον αυτό τον κόσμο, ο πιτσιρικάς χρειαζόταν λεφτά για να αγοράσει servers (δηλαδή τα μηχανήματα που σου επιτρέπουν να συνδεθείς από την συσκευή σου σε μια απομακρυσμένη τοποθεσία). Έλα που αυτά τα λεφτά, δεν τα είχε!!!. Και μιλάμε για πολλά λεφτά, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο.
Τότε λοιπόν, βρίσκεται κάποιος που λέγεται επενδυτής, και με αντάλλαγμα ένα ποσοστιαίο κομμάτι της εταιρείας, προσέφερε στον πιτσιρικά χρήματα με τα οποία ο πιτσιρικάς αγόρασε χωρητικότητα στο internet (με λίγα λόγια για κάποιο καιρό δεν είχε το άγχος να πληρώνει τους servers), προσέλαβε τους πρώτους υπαλλήλους του (γιατί πιστέψτε με χρειάζεται πολλά εργατικά χέρια για να συντηρηθεί ένα τέτοιο portal), νοίκιασε μεγαλύτερα γραφεία και στο τέλος-τέλος, πλήρωνε το φαγητό του, το τηλέφωνό του, το αυτοκίνητο του και όλες του τις ανάγκες βιωσιμότητας.
Αυτό, όπως γλαφυρά το παρουσιάζω, στην καθομιλουμένη ονομάζεται επένδυση σποράς.
Κρατάω την παρένθεση ανοικτή για να σας περιγράψω πώς αυτές οι επενδύσεις γίνονται στην Ελλαδίτσα μας!
Επενδύσεις σποράς στην Ελλάδα
O πιτσιρικάς που έφτιαξε το facebook, δεν διαφέρει από τον πιτσιρικά που έχει στο μυαλό του μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ιδέα και για να την υλοποιήσει ή αν την έχει ήδη υλοποιήσει μόνος του χρειάζεται τα απαραίτητα κεφάλαια για να ξεκινήσει να επιχειρεί, δηλαδή να πουλάει. Γιατί πάλι θα χρειαστεί κάτι να τρώει, πάλι θα χρειαστεί servers, πάλι θα χρειαστεί συνεργάτες και πάλι θα χρειαστεί λεφτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ο Έλληνας όμως έχει το εξής σοβαρότατο πρόβλημα. Ζεί στην Ελλάδα των εκατομμυρίων ανέργων, της ατέλειωτης κρίσης, των κατεστραμμένων τραπεζών (εκεί που κάποτε έπαιρνες δάνειο για διακοπές μέσω μιας φωτοτυπίας ταυτότητας, τώρα δεν έχεις λόγο να μπεις μέσα σε κατάστημα παρά μόνο για να πληρώσεις την ΔΕΗ). Ζεί όμως! Και ονειρεύεται! Ονειρεύεται πώς μια ιδέα του μπορεί να γίνει προϊόν και να πουληθεί σε όλο τον κόσμο. Αλλά αφού δεν υπάρχουν λεφτά, πώς μπορεί να το κάνει επιτυχημένα όπως ο πιτσιρίκος του facebook?
Η απάντηση είναι μία! Μόνο αν του δώσουν λεφτά. Αν η οικογένεια έχει, ίσως είναι ο πρώτος επενδυτής σποράς. Οι φίλοι επίσης, αλλά έχουν? Υποψιάζομαι ότι συμφωνείτε μαζί μου ότι κανείς δεν έχει λεφτά.
Έρχεται τότε λοιπόν μια ειδική εταιρεία, που έχει «δανειστεί» λεφτά από το δημόσιο και έχει βάλει και δικά της και επενδύει στην ιδέα του Έλληνα πιτσιρίκου. Αυτή η εταιρεία ονομάζεται Venture Capital ή αλλιώς VC. Πώς επενδύει? Με τον γνωστό τρόπο. Δηλαδή με αντάλλαγμα μετοχές για λεφτά.
Κλείνει η παρένθεση.
Το πρόβλημα που υπάρχει όμως? Αφού εταιρείες Venture Capital υπάρχουν στην Ελλάδα και ένα search στο google φανερώνει πολλές! Μα, και όλες αυτές επενδύουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε startups στην Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι ότι ή διαδικασία σποράς, θυμίζει την σπορά ενός μόνο χωραφιού στον κάμπο της Λάρισας, επομένως η διαδικασία σποράς δεν παράγει πολλά δεντράκια, από τα οποία θα μπορούσε να ζήσει όλος ο κάμπος. Αντιπαρέβαλε τον κάμπο της Λάρισας με τους χιλιάδες άνεργους. Άραγε σε ένα κάμπο μαραζωμένο, ένα χωράφι μπορεί να κάνει την διαφορά?
Η διαφορά θα γινόταν ΜΟΝΟ αν καταφέρναμε να σπείρουμε σποράκια σε όλο τον κάμπο. Σκεφτείτε την εικόνα ενός ανθισμένου κάμπου!
Αυτό το πρόβλημα έρχεται να αντιμετωπίσει το πείραμα που ονομάζεται StartingUP.
Αν δεν είδες το video, μπορείς να το ξαναδείς εδώ ξανά.
Οι εταιρείες VC, λοιπόν επενδύουν με γνώμονα τις πιθανότητες και το τεράστιο κέρδος. Δηλαδή αναλογικά με τον κάμπο της Λάρισας, επιλέγουν το καλύτερο χωράφι, από τα χιλιάδες διαθέσιμα και περιμένουν από αυτό να βγάλουν πολλά λεφτά, πάρα πολλά λεφτά. Αυτό γίνεται γιατί οι πιθανότητες λένε, ότι μία ιδέα στις 10 (1/10) πετυχαίνει. Δηλαδή σε 10 επενδύσεις σαν το facebook μια θα καταφέρει να προχωρήσει.
Αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα, που δημιουργεί τεράστιο βάρος στους επενδυτές, διότι ξέρουν ότι θα χάσουν το 90% των χρημάτων τους για να καταφέρουν με το υπόλοιπο 10% να βγάλουν τα υπερκέρδη που επιθυμούν.
Ένα δεύτερο τεράστιο πρόβλημα των επενδυτικών εταιρειών είναι ότι για να επενδύσουν κάπου, πρέπει να είναι σίγουροι ότι η εταιρεία θα ακολουθήσει διαδικασίες και συμβουλές που απαιτούνται για να ελαχιστοποιηθεί το επενδυτικό ρίσκο. Με λίγα λόγια, εκεί που θα σπείρουν, θα στείλουν τον δικό τους γεωπόνο, όπου θα ξημεροβραδιάζεται πάνω από το χωράφι και θα προσέχει ένα - ένα τα δεντράκια. Αυτό αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι κοστίζει λεφτά. Γιατί, άλλο είναι ο γεωπόνος να έρχεται μια φορά το μήνα και άλλο είναι να είναι κάθε μέρα εκεί. Στην πραγματικότητα, οι επενδυτικές εταιρείες, προσλαμβάνουν επαγγελματίες με αναγνωρισμένη αξία, για να τους βάλουν δίπλα από τους πιτσιρικάδες, ώστε οι πιτσιρικάδες να μην κάνουν επαγγελματικά λάθη που θα στοιχίσουν πολλά λεφτά. Αλλά, για σκεφτείτε! Αυτοί οι επαγγελματίες δεν θα πρέπει να πληρώνονται έναν πολύ καλό μισθό για να κάνουν τον «γεωπόνο» στα δεντράκια? Φυσικά και θα πληρώνονται και πολλά λεφτά. Αλλά ποιος θα τους πληρώνει? Μα η εταιρεία που τους έχει προσλάβει ή η εταιρεία που αναγκάζεται να τους προσλάβει, για να λέμε του στραβού το δίκιο. Και αυτή η εταιρεία με τι λεφτά θα τους πληρώσει? Μα με αυτά τα λεφτά που έχει ήδη δώσει η επενδυτική εταιρεία.
Τι συμβαίνει δηλαδή? Η επενδυτική εταιρεία, χρηματοδοτεί μια εταιρεία πιτσιρικάδων με κεφάλαια σποράς. Αυτά τα κεφάλαια όμως δεν δίνονται ΜΟΝΟ για ανάπτυξη της εταιρείας, για αγορά εξοπλισμού, για ταξίδια, για δικηγόρους, για λογιστές, ΑΛΛΑ δίνονται και για την πρόσληψη σοβαρών στελεχών, που κοστίζουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ. Αυτό είναι το δεύτερο σοβαρό πρόβλημα των επενδύσεων σποράς στην Ελλάδα.
Αυτά τα δύο βασικά προβλήμα, μαζί και με άλλα μικρότερα και επίσης σοβαρά που δεν θα τα αναφέρουμε σε αυτό το άρθρο, συντελούν σε ένα γενικότερο πρόβλημα. Συντελούν σε ένα κάμπο της Λάρισας που ενώ έχει εκατομμύρια καταπληκτικά χωράφια, μόνο μερικά από αυτά θα καλλιεργηθούν και από αυτά τα μερικά, θα περιμένουν να βγάλουν τόσο πολύ παραγωγή, ώστε να ισοφαρίσουν την έλλειψη παραγωγής από τα μη καλλιεργημένα.
Γυρνάμε πάλι στην πραγματικότητα. Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανεργία. Αν πέσουν λεφτά στους νέους μας, θα πρέπει να πέσουν έτσι ώστε αυτή η ανεργία να εκλείψει. Για να εκλείψει η ανεργία θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν πολλές, μα πάρα πολλές επιχειρήσεις. Αλλά….κάθε χρόνο χρηματοδοτούνται ΜΟΝΟ 10-20 επιχειρήσεις, στις οποίες βρίσκουν δουλεία το πολύ 100-200 άτομα. Τί μας λέει αυτό? Ότι όσα λεφτά και να πέσουν στην αγορά, αν πέσουν με τον τρόπο που πέφτουν, επιλεκτικά δηλαδή σε λίγα χωραφάκια, ο κάμπος θα είναι πάντα ξερός. Οι νέοι μας, εσείς δηλαδή, θα είστε πάντα άνεργοι.
Το StartingUP.gr αυτό το πρόβλημα θέλει να λύσει. Και το έχουμε κάνει όλο αυτό που σας περιγράφω ένα πανέμορφο videaκι. Αυτό το video λέει λογικά και ίσως αυτονόητα πράγματα. Όσοι το δείτε, αφού έχετε διαβάσει και αυτό το κείμενο, πιστέψτε με, θα καταλάβετε την αλήθεια γύρω από την ανεργία. Πιστέψτε με! Το έχουν καταλάβει πάρα πολύ άνθρωποι γύρω μας. Ότι μπορούν να γίνουν πράγματα για τους νέους, για σας, αρκεί να γίνουμε πολλοί και να πιστέψουμε στον «Εκδημοκρατισμό της Επιχειρηματικότητας».
Ξέρετε, σαν Έλληνες, ότι άπτεται στην πολιτιστική μας κληρονομιά, μας γεμίζει με περηφάνια. Αλλά η δημοκρατία και οι επιχειρήσεις πώς δένουν? Πώς κολλάνε? Η Αγορά, με τη αρχαιοελληνική της έννοια, ήταν ο τόπος που οι άνθρωποι συζητούσαν και αντάλλασσαν απόψεις, εκτός από προϊόντα. Άρα η Αγορά είναι η αρχή της Δημοκρατίας επομένως τα δυο δένουν απόλυτα. Γίνεται όμως η δημοκρατία να αναφέρεται στον τρόπο που γίνονται οι επενδύσεις σποράς (seed)? Κάνω μια μεγάλη παρένθεση για να σας εξηγήσω τι είναι οι επενδύσεις σποράς.
Επενδύσεις σποράς
Σκέψου μια ιδέα. Μια ιδέα που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο ή την συμπεριφορά του κόσμου. Πχ το facebook. Γιατί έχει αλλάξει τον κόσμο? Γιατί μεταφέρει την «κοινωνικότητα» στον υπολογιστή και στα κινητά. Εκεί δηλαδή που εσύ μαζευόσουν στο σπίτι σου για να ανοίξεις το άλμπουμ με τις φωτογραφίες και να σχολιάσεις τις διακοπές σου, τώρα το κάνεις online με φίλους που και αυτοί χειρίζονται ένα pc ή ένα κινητό. Δυστυχώς για την κοινωνικότητα μας, το facebook είναι καταστροφικό, αλλά για 1.000.000.000 κόσμο είναι η πρώτη σκέψη κάθε μέρα. Τελικά, αυτό που έχει συμβεί είναι ότι το facebook έχει αλλάξει τον κόσμο.
Ο πιτσιρικάς τότε που το σκέφτηκε λοιπόν, χρειαζόταν λεφτά για να τρέξει την ιδέα του. Στην πληροφορική θέλω να ξέρετε, λεφτά χρειάζονται οι υποδομές κυρίως. Εκεί δηλαδή που ξεκίνησε ένα portal, το portal γιγαντωνόταν εκθετικά και γιγαντωνόταν εκθετικά και στο τέλος για να διαχειριστεί όλον αυτό τον κόσμο, ο πιτσιρικάς χρειαζόταν λεφτά για να αγοράσει servers (δηλαδή τα μηχανήματα που σου επιτρέπουν να συνδεθείς από την συσκευή σου σε μια απομακρυσμένη τοποθεσία). Έλα που αυτά τα λεφτά, δεν τα είχε!!!. Και μιλάμε για πολλά λεφτά, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο.
Τότε λοιπόν, βρίσκεται κάποιος που λέγεται επενδυτής, και με αντάλλαγμα ένα ποσοστιαίο κομμάτι της εταιρείας, προσέφερε στον πιτσιρικά χρήματα με τα οποία ο πιτσιρικάς αγόρασε χωρητικότητα στο internet (με λίγα λόγια για κάποιο καιρό δεν είχε το άγχος να πληρώνει τους servers), προσέλαβε τους πρώτους υπαλλήλους του (γιατί πιστέψτε με χρειάζεται πολλά εργατικά χέρια για να συντηρηθεί ένα τέτοιο portal), νοίκιασε μεγαλύτερα γραφεία και στο τέλος-τέλος, πλήρωνε το φαγητό του, το τηλέφωνό του, το αυτοκίνητο του και όλες του τις ανάγκες βιωσιμότητας.
Αυτό, όπως γλαφυρά το παρουσιάζω, στην καθομιλουμένη ονομάζεται επένδυση σποράς.
Κρατάω την παρένθεση ανοικτή για να σας περιγράψω πώς αυτές οι επενδύσεις γίνονται στην Ελλαδίτσα μας!
Επενδύσεις σποράς στην Ελλάδα
O πιτσιρικάς που έφτιαξε το facebook, δεν διαφέρει από τον πιτσιρικά που έχει στο μυαλό του μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ιδέα και για να την υλοποιήσει ή αν την έχει ήδη υλοποιήσει μόνος του χρειάζεται τα απαραίτητα κεφάλαια για να ξεκινήσει να επιχειρεί, δηλαδή να πουλάει. Γιατί πάλι θα χρειαστεί κάτι να τρώει, πάλι θα χρειαστεί servers, πάλι θα χρειαστεί συνεργάτες και πάλι θα χρειαστεί λεφτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ο Έλληνας όμως έχει το εξής σοβαρότατο πρόβλημα. Ζεί στην Ελλάδα των εκατομμυρίων ανέργων, της ατέλειωτης κρίσης, των κατεστραμμένων τραπεζών (εκεί που κάποτε έπαιρνες δάνειο για διακοπές μέσω μιας φωτοτυπίας ταυτότητας, τώρα δεν έχεις λόγο να μπεις μέσα σε κατάστημα παρά μόνο για να πληρώσεις την ΔΕΗ). Ζεί όμως! Και ονειρεύεται! Ονειρεύεται πώς μια ιδέα του μπορεί να γίνει προϊόν και να πουληθεί σε όλο τον κόσμο. Αλλά αφού δεν υπάρχουν λεφτά, πώς μπορεί να το κάνει επιτυχημένα όπως ο πιτσιρίκος του facebook?
Η απάντηση είναι μία! Μόνο αν του δώσουν λεφτά. Αν η οικογένεια έχει, ίσως είναι ο πρώτος επενδυτής σποράς. Οι φίλοι επίσης, αλλά έχουν? Υποψιάζομαι ότι συμφωνείτε μαζί μου ότι κανείς δεν έχει λεφτά.
Έρχεται τότε λοιπόν μια ειδική εταιρεία, που έχει «δανειστεί» λεφτά από το δημόσιο και έχει βάλει και δικά της και επενδύει στην ιδέα του Έλληνα πιτσιρίκου. Αυτή η εταιρεία ονομάζεται Venture Capital ή αλλιώς VC. Πώς επενδύει? Με τον γνωστό τρόπο. Δηλαδή με αντάλλαγμα μετοχές για λεφτά.
Κλείνει η παρένθεση.
Το πρόβλημα που υπάρχει όμως? Αφού εταιρείες Venture Capital υπάρχουν στην Ελλάδα και ένα search στο google φανερώνει πολλές! Μα, και όλες αυτές επενδύουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε startups στην Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι ότι ή διαδικασία σποράς, θυμίζει την σπορά ενός μόνο χωραφιού στον κάμπο της Λάρισας, επομένως η διαδικασία σποράς δεν παράγει πολλά δεντράκια, από τα οποία θα μπορούσε να ζήσει όλος ο κάμπος. Αντιπαρέβαλε τον κάμπο της Λάρισας με τους χιλιάδες άνεργους. Άραγε σε ένα κάμπο μαραζωμένο, ένα χωράφι μπορεί να κάνει την διαφορά?
Η διαφορά θα γινόταν ΜΟΝΟ αν καταφέρναμε να σπείρουμε σποράκια σε όλο τον κάμπο. Σκεφτείτε την εικόνα ενός ανθισμένου κάμπου!
Αυτό το πρόβλημα έρχεται να αντιμετωπίσει το πείραμα που ονομάζεται StartingUP.
Αν δεν είδες το video, μπορείς να το ξαναδείς εδώ ξανά.
Οι εταιρείες VC, λοιπόν επενδύουν με γνώμονα τις πιθανότητες και το τεράστιο κέρδος. Δηλαδή αναλογικά με τον κάμπο της Λάρισας, επιλέγουν το καλύτερο χωράφι, από τα χιλιάδες διαθέσιμα και περιμένουν από αυτό να βγάλουν πολλά λεφτά, πάρα πολλά λεφτά. Αυτό γίνεται γιατί οι πιθανότητες λένε, ότι μία ιδέα στις 10 (1/10) πετυχαίνει. Δηλαδή σε 10 επενδύσεις σαν το facebook μια θα καταφέρει να προχωρήσει.
Αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα, που δημιουργεί τεράστιο βάρος στους επενδυτές, διότι ξέρουν ότι θα χάσουν το 90% των χρημάτων τους για να καταφέρουν με το υπόλοιπο 10% να βγάλουν τα υπερκέρδη που επιθυμούν.
Ένα δεύτερο τεράστιο πρόβλημα των επενδυτικών εταιρειών είναι ότι για να επενδύσουν κάπου, πρέπει να είναι σίγουροι ότι η εταιρεία θα ακολουθήσει διαδικασίες και συμβουλές που απαιτούνται για να ελαχιστοποιηθεί το επενδυτικό ρίσκο. Με λίγα λόγια, εκεί που θα σπείρουν, θα στείλουν τον δικό τους γεωπόνο, όπου θα ξημεροβραδιάζεται πάνω από το χωράφι και θα προσέχει ένα - ένα τα δεντράκια. Αυτό αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι κοστίζει λεφτά. Γιατί, άλλο είναι ο γεωπόνος να έρχεται μια φορά το μήνα και άλλο είναι να είναι κάθε μέρα εκεί. Στην πραγματικότητα, οι επενδυτικές εταιρείες, προσλαμβάνουν επαγγελματίες με αναγνωρισμένη αξία, για να τους βάλουν δίπλα από τους πιτσιρικάδες, ώστε οι πιτσιρικάδες να μην κάνουν επαγγελματικά λάθη που θα στοιχίσουν πολλά λεφτά. Αλλά, για σκεφτείτε! Αυτοί οι επαγγελματίες δεν θα πρέπει να πληρώνονται έναν πολύ καλό μισθό για να κάνουν τον «γεωπόνο» στα δεντράκια? Φυσικά και θα πληρώνονται και πολλά λεφτά. Αλλά ποιος θα τους πληρώνει? Μα η εταιρεία που τους έχει προσλάβει ή η εταιρεία που αναγκάζεται να τους προσλάβει, για να λέμε του στραβού το δίκιο. Και αυτή η εταιρεία με τι λεφτά θα τους πληρώσει? Μα με αυτά τα λεφτά που έχει ήδη δώσει η επενδυτική εταιρεία.
Τι συμβαίνει δηλαδή? Η επενδυτική εταιρεία, χρηματοδοτεί μια εταιρεία πιτσιρικάδων με κεφάλαια σποράς. Αυτά τα κεφάλαια όμως δεν δίνονται ΜΟΝΟ για ανάπτυξη της εταιρείας, για αγορά εξοπλισμού, για ταξίδια, για δικηγόρους, για λογιστές, ΑΛΛΑ δίνονται και για την πρόσληψη σοβαρών στελεχών, που κοστίζουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ. Αυτό είναι το δεύτερο σοβαρό πρόβλημα των επενδύσεων σποράς στην Ελλάδα.
Αυτά τα δύο βασικά προβλήμα, μαζί και με άλλα μικρότερα και επίσης σοβαρά που δεν θα τα αναφέρουμε σε αυτό το άρθρο, συντελούν σε ένα γενικότερο πρόβλημα. Συντελούν σε ένα κάμπο της Λάρισας που ενώ έχει εκατομμύρια καταπληκτικά χωράφια, μόνο μερικά από αυτά θα καλλιεργηθούν και από αυτά τα μερικά, θα περιμένουν να βγάλουν τόσο πολύ παραγωγή, ώστε να ισοφαρίσουν την έλλειψη παραγωγής από τα μη καλλιεργημένα.
Γυρνάμε πάλι στην πραγματικότητα. Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανεργία. Αν πέσουν λεφτά στους νέους μας, θα πρέπει να πέσουν έτσι ώστε αυτή η ανεργία να εκλείψει. Για να εκλείψει η ανεργία θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν πολλές, μα πάρα πολλές επιχειρήσεις. Αλλά….κάθε χρόνο χρηματοδοτούνται ΜΟΝΟ 10-20 επιχειρήσεις, στις οποίες βρίσκουν δουλεία το πολύ 100-200 άτομα. Τί μας λέει αυτό? Ότι όσα λεφτά και να πέσουν στην αγορά, αν πέσουν με τον τρόπο που πέφτουν, επιλεκτικά δηλαδή σε λίγα χωραφάκια, ο κάμπος θα είναι πάντα ξερός. Οι νέοι μας, εσείς δηλαδή, θα είστε πάντα άνεργοι.
Το StartingUP.gr αυτό το πρόβλημα θέλει να λύσει. Και το έχουμε κάνει όλο αυτό που σας περιγράφω ένα πανέμορφο videaκι. Αυτό το video λέει λογικά και ίσως αυτονόητα πράγματα. Όσοι το δείτε, αφού έχετε διαβάσει και αυτό το κείμενο, πιστέψτε με, θα καταλάβετε την αλήθεια γύρω από την ανεργία. Πιστέψτε με! Το έχουν καταλάβει πάρα πολύ άνθρωποι γύρω μας. Ότι μπορούν να γίνουν πράγματα για τους νέους, για σας, αρκεί να γίνουμε πολλοί και να πιστέψουμε στον «Εκδημοκρατισμό της Επιχειρηματικότητας».
Αυτό κάνει το StartingUP.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου