Γιορτή του πατέρα σήμερα ανάμεικτα τα αισθήματα. Από την μία τα παιδιά σου να σου λένε χρόνια πολλά και από την άλλη να μην μπορείς να πεις εσύ στο δικό σου πατέρα τα χρόνια πολλά. Να συνειδητοποιείς ότι έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια . Να λες στο εαυτό σου μου λείπει , να νιώθεις ένα κενό.
Να είναι στιγμές που να λες που είσαι πατέρα. Να θέλεις να του πεις κοίτα τι κατάφερα , να θέλεις να ακούσεις το μπράβο για να πάρεις δυνάμεις και ενέργεια και να μην είναι δίπλα σου. Να αναρωτιέσαι αν υπάρχει μεταθανάτια ζωή και αν σε βλέπει στο κάθε βήμα σου.
Όμως αυτό που σημαίνει είναι οι συμβουλές του :
- "Να μην ξεχνάς ποτέ από που ξεκίνησες...και ποιός είσαι...τι είσαι.."
- "Να ακούς τον άλλον μην απορρίπτεις με την πρώτη"
- "Να μπαίνεις στην θέση του άλλου για να παίρνεις σωστές αποφάσεις"
- "Μάζευε κουβέντες στο τέλος θα μάθεις την αλήθεια"
- "Να έχεις πάντα το ηθικό πλεονέκτημα με το μέρος σου σε ότι κάνεις"
και όταν τσακωνόμουν με το αδελφό μου μου έκοβε ενα μηλο στην τέσσερα και μου έδινε ένα κομμάτι και έλεγε στιφτό και μετά ολόκληρο το μήλο και πάλι την ίδια λέξη στίφτο . Πάντα έκλεινε το παράδειγμα του με την φράση " ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΣΤΙΒΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ"
Όταν του έλεγα ότι αγαπάς και έχεις αδυναμία στον μικρό (μην μου πείτε ότι δεν το έχετε κάνει θα είναι ψέμα) μου έλεγε: " όποιο δάκτυλο και αν κόψεις το ίδιο θα πονέσεις , έτσι είναι για τον πατέρα τα παιδιά του"
Για καλή μου τύχη λίγες μέρες πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι του είπα " τώρα που έγινα πατέρας σε κατάλαβα " και εκείνος χαμογέλασε, μου είχε φύγει ένα βάρος.
Για τον γιό η πιο μεγάλη ευχή, κατά την ταπεινή μου γνώμη , είναι να έχει δουλέψει πλάι στον πατέρα του είναι μεγάλη εμπειρία, ο αδερφός μου και εγώ είμαστε τυχεροί.
Για τον γιο ο πατέρας πρέπει να είναι ο ήρωας του και εμένα ο πατέρας μου ήταν ο δικός μου ήρωας κάτι που δεν του το είπα ποτέ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου