Οι 7 συμπεριφορές που φέρνουν την αγάπη στη ζωή σου!

Υπάρχουν εφτά Βασικές συναισθηματικές ανάγκες ή συμπερι­φορές που είναι βασικές προκειμένου να δημιουργήσετε μια τρυφερή και στηρικτική συναισθηματική σχέση: η αγάπη ενδιαφέρον, η κατανόηση, ο σεβααμός, η εκτίμηση, η παραδο­χή και η εμπιστοσύνη.

Κείμενο του συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή John Gray

Όλες αυτές οι στάσεις υπάρχουν σε διαφορετικό βαθμό, όταν ένα άτομο αισθάνεται συναισθηματική υποστήριξη. Τα θε­τικά συναισθήματα, όπως η ικανοποίηση, η γαλήνη, η ευτυχία, η ευγνωμοσύνη, η ικανοποίηση, η έκσταση και η εμπιστοσύνη, αυτόματα ενεργοποιούνται όταν μπορούμε να ικανοποιήσουμε τις βασικές συναισθηματικές μας ανάγκες.

Η αγάπη. Η αγάπη είναι μια στάση που συνδέει, ενώνει, δένει ή μοιράζεται. Χωρίς κριτική ή υπολογισμούς, λέει: «Μπο­ρεί να είμαστε διαφορετικοί, όμως μοιάζουμε. Βλέπω τον εαυτό μου σε σένα κι εσένα στον εαυτό μου». Σε πνευματικό επίπεδο, η αγάπη εκφράζεται μέσα απ’ την κατανόηση. Αναγνωρίζοντας τις ομοιότητες, μας λέει: «Σε καταλαβαίνω μέσα απ’ τις ομοιό­τητες». Σε συναισθηματικό επίπεδο, η αγάπη εκφράζεται με τη συμπόνια. Παραδέχεται μια συναισθηματική ομοιότητα. Λέει:

«Καταλαβαίνω τα συναισθήματά σου, κάποτε ένιωσα κι εγώ έτσι». Σε σωματικό επίπεδο, η αγάπη εκφράζεται με το άγγιγ­μα.

Το ενδιαφέρον. Μια στάση που εκφράζει ενδιαφέρον πα­ραδέχεται την ευθύνη που νιώθει κάποιος ν’ ανταποκριθεί στις ανάγκες ενός άλλου ανθρώπου. Νοιάζομαι σημαίνει δείχνω ει­λικρινές ενδιαφέρον ή ολόψυχα ενδιαφέρομαι για το καλό κά­ποιου άλλου. Όταν ενδιαφερόμαστε για κάποιον είναι μια έν­δειξη ότι μας επηρεάζει η ευημερία του ή η απουσία της. Όσο περισσότερο ενδιαφέρον έχει κάποιος, τόσο πιο γνήσιο κίνητρο έχει να ικανοποιήσει ή να βοηθήσει τους άλλους. Το ενδιαφέ­ρον σημαίνει επίσης παραδοχή μιας κατάστασης που είναι ση­μαντική για κάποιον άλλο.

Το ενδιαφέρον για κάποιο άτομο επικυρώνει την ιδιαιτερότητά του.

Η κατανόηση. Η στάση με κατανόηση δίνει σημασία στο νόημα μιας έκφρασης, ενός συναισθήματος ή μιας κατάστασης. Δεν προϋποθέτει προκαταβολικά τη γνώση όλων των απαντή­σεων. Η στάση με κατανόηση αρχίζει από την άγνοια, βγάζει ένα νόημα από τα λεγόμενα του άλλου και κινείται με κατεύ­θυνση την αξιολόγηση των πληροφοριών. Με την κατανόηση μπορούμε να δούμε τον κόσμο με τα μάτια ενός άλλου ανθρώ­που. Η στάση με κατανόηση σημαίνει: «Πριν σε κρίνω, θα Βγά­λω τα παπούτσια μου και θα φορέσω τα δικά σου για λίγο».

Ο σεβασμός. Η στάση σεβασμού σημαίνει παραδοχή στα δι­καιώματα, στις επιθυμίες και στις ανάγκες ενός άλλου ανθρώ­που. Υποχωρεί στις επιθυμίες και στις ανάγκες του άλλου, όχι από φόβο, αλλά από αναγνώριση της σπουδαιότητάς τους. Ο σε­βασμός παραδέχεται την αξία και τη σημασία της ταυτότητας του ατόμου και τις ανάγκες που έχει. Ο σεβασμός είναι μια θέση που ενεργοποιεί έναν άνθρωπο να εξυπηρετήσει πραγματικά κάποιον άλλο γιατί αξίζει.

Η εκτίμηση. Η στάση εκτίμησης παραδέχεται την αξία που έχουν οι προσπάθειες ή η συμπεριφορά ενός άλλου ανθρώπου. Αναγνωρίζει ότι η προσωπική έκφραση ή η συμπεριφορά ενός άλλου ανθρώπου έχει Βοηθήσει στην ευημερία αυτού που τιμά. Η εκτίμηση είναι το φυσιολογικό επακόλουθο στη στήριξη. Η εκτίμηση μας ωθεί να ανταποδώσουμε στους άλλους ένα αίσθη­μα ικανοποίησης και χαράς. Η εκτίμηση παραδέχεται ότι μας ωφέλησε ένα δώρο που μας έκαναν.

Η παραδοχή. Η στάση παραδοχής δηλώνει ότι η ύπαρξη ή η συμπεριφορά ενός άλλου ανθρώπου γίνεται αποδεκτή με ευ­χαρίστηση. Δεν απορρίπτει, αντίθετα επιβεβαιώνει πως κάποιος άλλος άνθρωπος είναι ευμενώς αποδεκτός. Μάλιστα η παραδο­χή συνοδεύεται από ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης για κάτι που μας έδωσαν. Δεν είναι μια παθητική, ανεκτική ή αποδοκιμαστι- κή στάση. Το να δεχτεί κάποιος ένα άτομο σημαίνει ότι αξιο­λόγησε πως του κάνει όπως είναι. Δεν σημαίνει πως πιστεύου­με ότι δεν μπορεί να βελτιωθεί. Είναι μια δήλωση ότι δεν προ­σπαθούμε να το βελτιώσουμε. Παραδοχή είναι η στάση που συγχωρεί τα λάθη του άλλου.

Η εμπιστοσύνη. Η στάση εμπιστοσύνης δέχεται τις θετικές ιδιότητες στον χαρακτήρα ενός άλλου ανθρώπου, όπως την εντιμότητα, την ακεραιότητα, την υπευθυνότητα, τη δικαιοσύνη και την ειλικρίνεια. Όταν λείπει η εμπιστοσύνη, συνήθως οι άν­θρωποι βγάζουν αρνητικά ή λανθασμένα συμπεράσματα για τις προθέσεις του άλλου. Η εμπιστοσύνη δίνει σε κάθε προσβολή το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, αντιπαραθέτοντας ότι σίγουρα υπάρχει κάποια εξήγηση για ό,τι συνέβη. Η εμπιστοσύνη ανθεί σε μια σχέση που ο κάθε σύντροφος αναγνωρίζει στον άλλο πως δεν είχε την πρόθεση να τον πληγώσει. Για να προσεγγί­σετε το σύντροφό σας με εμπιστοσύνη σημαίνει ότι πιστεύετε πως μπορεί και είναι πρόθυμος να βοηθήσει.

Το πιο ενδιαφέρον και σημαντικό σχετικά με τις βασικές συ­ναισθηματικές ανάγκες είναι ότι ορισμένες έχουν μεγαλύτερη σημασία από άλλες, ανάλογα με το φύλο. Η αγάπη, η πρώτη από τις εφτά ανάγκες, είναι εξίσου σημαντική για τους άντρες και για τις γυναίκες. Η σημασία των υπόλοιπων έξι συναισθη­ματικών αναγκών ποικίλλει. Η αντρική πλευρά ενός ανθρώπου έχει κυρίως ανάγκη από την εμπιστοσύνη, την παραδοχή και την εκτίμηση, ενώ η γυναικεία από το ενδιαφέρον, την κατα­νόηση και το σεβασμό. Επειδή, άντρες και γυναίκες δεν καταλαβαίνουν ότι οι βα­σικές τους ανάγκες διαφέρουν, κάνουν ένα πολύ κοινό λάθος: δίνουν στο σύντροφό τους εκείνο που θα ήθελαν οι ίδιοι, βγά­ζοντας το συμπέρασμα ότι αυτό θέλει ο σύντροφός τους. Νιώ­θουν μεγάλη έκπληξη όταν δεν τους ανταποδώσει τη χάρη.

Για παράδειγμα, πολλές φορές μια γυναίκα δείχνει σ’ έναν άντρα τόσο ενδιαφέρον και κατανόηση που εκείνος νιώθει πως δεν τον εμπιστεύεται. Η γυναίκα δίνει ενδιαφέρον και κατανόη­ση γιατί αυτά κυρίως χρειάζεται από το σύντροφό της. Κακώς βγάζει το συμπέρασμα ότι εκείνος θα εκτιμήσει το ενδιαφέρον της κι ότι θα της το ανταποδώσει. 6κείνος, όμως, μπορεί ν’ αντιδράσει με αδιαφορία ή ίσως μπορεί να θεωρήσει τη βοήθειά της ασφυκτική κι ενοχλητική! Όταν της κρατήσει κακία για το ενδιαφέρον της, τότε εκείνη μπερδεύεται και σαστίζει.

ΠΗΓΗ: http://www.stroumfaki.gr/2016/09/7_24.html