Άλλο το «ευ αγωνίζεσθαι» και άλλο το «ευ αυνανίζεσθαι»

«Η άσκηση, χωρίς φύση και μάθηση, είναι κάτι το ατελές», λέγει ο Πλούταρχος

Όταν διάβασα την είδηση ότι ο προπονητης του  Παναιγινιακού χτυπήθηκε με σιδηρογραθία κατά την διαρκεία ενός  αγωνα μπάσκετ  Δ’ ΕΣΚΑΝΑ (τελαυταία κατηγορία του αθλήματος) βγήκα έξω από τα ρούχα μου ,νευρίασα, είχα φοβερό θυμό. Σκέφτηκα πόσο χαμηλά θα πέσουμε σαν κοινωνία.
Οι ομάδες της Αίγινας τόσο ο Παναιγινιακός όσο και ο Σαρωνικός , καλλιεργούν το «ευ αγωνίζεσθαι» στους αθλητές του . Αυτό το αποκόμισα παρακολουθώντας τα καλοκαιρινά μαθήματα των ομάδων.  Παράγοντες δε του Παναιγιναϊκού σε συζητήσεις που είχαμε μου είχαν τονίσει ότι θέλουμε να τους μάθουμε τον σεβασμό του αθλήματος και να λειτουργήσουμε σε βάθος χρόνου όπως λειτουργούν οι μεγάλες ομάδες. «Θέλουμε τα παιδιά να έχουν , σεβασμό στην αθλητική διαδικασία, στους συναθλητές και αντιπάλους, σεβασμό στους φιλάθλους και στο περιβάλλον.» η συζήτηση αυτή  είχε γίνει το καλοκαίρι. Βασικές αρχές του «ευ αγωνίζεσθαι»
Το χρονόμετρο σε ένα αγώνα μας μαθαίνει την αξιοκρατία, η σφυρίχτρα του διαιτητή την εμπιστοσύνη και οι κανονισμοί των σπορ τα όρια μας στην κοινωνία .
Όλα είναι θέμα ΠΑΙΔΕΙΑΣ η έλλειψη ΠΑΙΔΕΙΑΣ δημιουργεί  φαινόμενα ΒΙΑΣ.  Αν υπάρχει ΠΑΙΔΕΙΑ , δεν είναι μόνο το σχολείο αλλά και οι αθλητικοί σύλλογοι που καλλιεργούν την ΠΑΙΔΕΙΑ,  τότε τα φαινόμενα βιας θα εξαλειφθούν.
Αξίες όπως η «αρετή» και το «ευ αγωνίζεσθαι», μολονότι καθαρά κλασικές ελληνικές, λείπουν από την καθημερινότητά μας, τον πολιτικό και οικονομικό βίο και από αυτόν ακόμη τον επιστημονικό στίβο.
Ενώ ξοδεύονται τεράστια ποσά, τόσο για την προετοιμασία των αθλητών όσο και για την πραγματοποίηση των αγώνων, οι αρχές αυτές βροντοφωνάζουν για την ανυπαρξία τους.
Η «αρετή», κατά τον Αριστοτέλη, είναι δύο ειδών, η διανοητική και η ηθική. Η διανοητική αρετή χρωστάει και τη γένεση και την επαύξησή της κατά κύριο λόγο στη διδασκαλία, γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται πείρα και χρόνο.
Η ηθική αρετή είναι αποτέλεσμα εθισμού, απ’ όπου έχει πάρει και το όνομα, δηλαδή συνήθειας (ηθική-έθος).
Δάσκαλοι, γυμναστές (παιδοτρίβες) και γονείς έπρεπε να συντονίζονται για την πρόσκτηση της «αρετής». Και όχι μόνο γι’ αυτή, αλλά και για τη δεύτερη αξία, με προεξάρχοντες όμως εδώ τους γυμναστές.
Να που η έλλειψη παιδείας οδηγεί στην βία και να  του πούμε αλλά Ζουράρις στο το «ευ αυνανίζεσθαι». Αυτό έκανε το πιθηκοειδές ον που επιτέθηκε στον προπονητή της ανδρικής ομάδας του Παναιγιναϊκού.
Αλλά τι περιμένει από μια κοινωνία που έχει μάθει , έχει εθιστεί στις μεταγραφές αθλητών, που μοιάζουν με τους πολιτικούς που αλλάζουν κόμματα για να εξασφαλίσουν χορηγούς και καλές απολαβές για τους ίδιους.
«Το Ευ Αγωνίζεσθαι είναι φιλοσοφία και στάση ζωής» ,  «Το ευ αυνανίζεσθαι είναι ο πολιτισμός του αμόρφωτου του Νεάντερνταλ »
Η σημασία λοιπόν του Ευ Αγωνίζεσθαι διέπεται από σύστημα αξιών, αποτελεί βασικό θεμελιώδες στοιχείο κάθε πραγματικής αθλητικής συνάντησης και συμπεριφοράς. Μας δείχνει τους δρόμους, οι οποίοι μέσα από τους συμβολισμούς του αθλητισμού, επηρεάζουν και την ίδια την κοινωνία.  Είναι έννοια που δικαιώνει τον αθλητισμό. Είναι το πνεύμα της ευγενούς άμμιλας που καταδεικνύει το μεγαλείο του κάθε αθλητή και ανθρώπου. Είναι η μεγαλύτερη νίκη σε κάθε αγώνα, σε κάθε αγωνιστικό χώρο. Με λίγα λόγια είναι σύστημα αξιών, είναι ο τρόπος σκέψης κάθε ανθρώπου που θέλει να αγωνίζεται, είναι ενάντια στην χρήση αναβολικών, στην βία. Είναι σεβασμός απέναντι στους φιλάθλους, στους συναθλητές και αντιπάλους σου, στο περιβάλλον σου και το κυριότερο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ κάθε αθλητή που μάχεται.  Είναι αυτά που οι ομάδες ενός νησιού αγωνίζονται για να το κάνουν πράξη και έρχεται το πιθηκοειδές και σου επιτίθεται. Λογικό είναι οι αθλητές να λένε μήπως μας μαθαίνετε λάθος το «ευ αγωνίζεσθαι»; Όχι αγαπητοί μου αθλητές σωστά το μαθαίνετε απλά οι άλλοι μαθαίνουν το το «ευ αυνανίζεσθαι». Συνεχίστε την πορεία σας και αυτό θεωρείστε το μια άσχημη παρένθεση και να έχετε κατά νου και ως οδηγό ΑΘΛΗΤΙΣΜΌΣ, ΑΘΛΗΤΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ