Το σύστημα των KG funds είναι δημοφιλές με τους Γερμανούς από τη δεκαετία του 1990. Περισσότερα από 33 δισ. ευρώ είχαν επενδυθεί σε αυτά τα funds από το 1992 μέχρι το 2008, σύμφωνα με την Deutsche Zweitmarkt.
Τα funds ήταν δημοφιλή γιατί απέφεραν συστηματικά σημαντικές αποδόσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα σε όσους έβαλαν λεφτά σ’ αυτά. Οι γερμανικές τράπεζες κέρδιζαν επίσης από τα KG funds, τα οποία είχαν δανείσει.
Οι γερμανικές κυβερνήσεις φρόντισαν να ενισχύσουν την ελκυστικότητά τους, πριμοδοτώντας τα με φορολογικά πλεονεκτήματα που τους επέτρεπαν να προβαίνουν σε αγορές, π.χ. πλοίων, φθηνότερα από άλλους, π.χ. τράπεζες.
Πολλά από τα KG funds επένδυσαν στη ναυτιλία και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως χρησιμοποιήθηκαν από τη Γερμανία ως οχήματα για να ενισχύσει τους Γερμανούς εφοπλιστές, ώστε να κυριαρχήσουν στη διεθνή αγορά.
Ο κ. Σόιμπλε θεωρείται πως έπαιξε καθοριστικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση από τα πρώτα χρόνια. Ηταν λοιπόν επόμενο να μην του αρέσει αυτό που ακολούθησε μετά το 2008 καθώς η μεγάλη οικονομική κρίση έφερε τα πάνω-κάτω, οδηγώντας πολλές ναυτιλιακές εταιρείες σε αδιέξοδο και μαζί τους αρκετά KG funds.
Κι αυτό γιατί το διεθνές εμπόριο μειώθηκε και σε συνδυασμό με την πλεονάζουσα χωρητικότητα, τα ναύλα των πλοίων συμπιέσθηκαν πάρα πολύ.
Κάποια KG funds βρέθηκαν να έχουν πλοία των οποίων η αξία είχε μειωθεί αισθητά σε σχέση με το υπόλοιπο του δανείου που έπρεπε να εξυπηρετήσουν. Ορισμένα από τα KG funds άρχισαν να βαράνε κανόνι και οι τράπεζες που τα είχαν δανείσει έσπευσαν να δεσμεύσουν τα περιουσιακά στοιχεία των funds, π.χ. πλοία, για να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των γερμανικών τραπεζών προς τη ναυτιλία ανέρχονται σε 100 δισ. ευρώ. Το επόμενο βήμα των τραπεζών ήταν να πουλήσουν τα πλοία των KG funds σε πολύ χαμηλότερες τιμές σε ενδιαφερόμενους.
Ανάμεσα στους τελευταίους υπήρχαν Ελληνες εφοπλιστές που διέθεταν ρευστότητα και αγόρασαν πλοία. Αυτή η εξέλιξη δεν άρεσε καθόλου στον κ. Σόιμπλε, που είδε το σχέδιό του να γίνει η Γερμανία μεγάλη δύναμη στη ποντοπόρο ναυτιλία να ναυαγεί.
Ο επόμενος τρόπος για να «τιμωρήσει» τους Ελληνες εφοπλιστές ήταν να ζητήσει και να επιβάλει μέσω των θεσμών την αύξηση της φορολογίας των ναυτιλιακών εταιρειών. Σημειώνεται ότι οι ναυτιλιακές εταιρείες πληρώνουν περισσότερο φόρο στην Ελλάδα απ’ ό,τι οι αντίστοιχες γερμανικές στη Γερμανία, σύμφωνα με ναυτιλιακούς παράγοντες.
Επίσης, η φορολογία στην Ελλάδα είναι διπλάσια σε σχέση με εκείνη της Κύπρου και σχεδόν τρεις φορές σε σύγκριση με εκείνη της Μάλτας. Μ’ αυτό τον τρόπο, ίσως ήλπιζε ότι θα δυσκόλευε τη ζωή των Ελλήνων εφοπλιστών και κάποιοι θα χρεοκοπούσαν.
Όμως, αυτό δεν συνέβη.
Σύμφωνα με την MIS, η χωρητικότητα του ελληνόκτητου στόλου σχεδόν διπλασιάσθηκε μεταξύ 2008 και 2016 στα 400 εκατ. τόνους dwt από 210 εκατ. τόνους το 2010. Επομένως, οι χθεσινές δηλώσεις του κ. Σόιμπλε θα πρέπει να ιδωθούν με άλλο μάτι, καθώς εμφανίζεται να βγάζει τα απωθημένα του με την ελληνική ποντοπόρο ναυτιλία.
http://www.euro2day.gr/specials/dr_money/article/1543559/to-enoho-mystiko-toy-k-soimple.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου