Για τον Κυριάκο.... (το συμμαθητή, το συνάδελφο, το φίλο)

Για τον Κυριάκο....

(το συμμαθητή, το συνάδελφο, το φίλο)

Αγέρας αλμυρός

καθάριος πελαγίσιος,

ήρθε φίλε μου συνοδειά σου...

Φουσκώνει τα πανιά,

τα ρέλια με μαεστρία δες γυαλίζει

για τούτο το στερνό ταξίδι

Καπετάνιε!

Πάρε μαζί σου

λίγες σταγόνες θάλασσας,

που απ τα θλιμένα μάτια μας

ασταμάτητα κυλούν

-αγέρα δροσερό της Αίγινας,

π' αγάπησες-

βροχάδια χαιρετίσματα -φυλαχτά-

για κει που η μοίρα,

σού' βαλε πλώρη πρώιμα κι αναίτια!

Μπαρκάρισες...

ενα τσούρμο Άγγελοι το πλήρωμα σου

κι ο Αη Νικόλας -του μώλου- απίκου, σ' οδηγάει

για τ αλαργινό λιμάνι, το σκοτεινό

το ανεπιστρεπτο!

Ωρα καλή κι αναπαμό

η ψυχή σου νά' βρει

στα γαλήνια νερά, του παραδείσου....

'Ανδρεας Δαβουρλής

Αίγινα, Δεκ. 2017