MENU
style>
#navcontainer {float:left;width:100%;background:#transpartent;line-height:normal;}
ul#navlist {margin:0;padding:0;list-style-type:none;white-space:nowrap;}
ul#navlist li {float:left;font:bold 13px Arial;margin:0;padding:5px 0 5px 0;background:#333;border-top:1px solid #FBBB22;border-bottom:1px solid #FBBB22;}
#navlist a, #navlist a:link {margin:0;padding:5px;color:#FFF;border-right: 1px solid #FBBB22;text-decoration:none;}
ul#navlist li#active {color:#FFFF00;background:#105105;}
#navlist a:hover {color:#FFFF00;background:#740777;}
Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011
Εξι φορές ακρiβότερο το νερό της Αίγινας - REAL NEWS 9/12/2011
ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΣΙΜΙΤΣΙΑΔΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ REAL NEWS 9/12/2011
Ενώ στην υπόλοιπη Αττική οι τιμές της ΕΥΔΑΠ κυμαίνονται περίπου στα 50 λεπτά το κυβικό μέτρο, στο νησί του Σαρωνικό οι κάτοικοι είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν έξι φορές περισσότερο. Ενα κυβικό μέτρο νερού αυτή τη στιγμή κοστίζει στον Δήμο Αίγινας περίπου 3 ευρώ.
Αμεση λύση στο χρόνιο πρόβλημα που ταλανίζει τους κατοίκους αλλά και το πλήθος τουριστών δεν υπάρχει, ενώ η πρόταση για την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού για τη μεταφορά νερού επανέρχεται για ακόμη μία φορά στο τραπέζι, χωρίς όμως κανένας να μπορεί να εγγυηθεί για την υλοποίηση της.
Οι ποσότητες που απαιτούνται για να καλυφθούν οι ανάγκες κατά τη διάρκεια του χειμώνα φτάνουν τα 4.000 κυβικά την ημέρα, με αποτέλεσμα η Αίγινα να πληρώνει περίπου 12.000 ευρώ κάθε μέρα για πόσιμο νερό.
Η πλωτή υδροφόρα προμηθεύει το νησί 4-5 φορές την ημέρα, καθώς για να καλυφθούν οι ανάγκες χρειάζονται τουλάχιστον 15.000 κυβικά μέτρα ημερησίως.
Ετσι, μόνο για τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες το κόστος φτάνει το αστρονομικό ποσό των 4 εκατομμυρίων ευρώ.
Η λύση του υποθαλάσσιου αγωγού επανέρχεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια και, σύμφωνα με τον απερχόμενο δήμαρχο του νησιού Παναγιώτη Κουκούλη, μέσα στον επόμενο μήνα οι μελέτες και οι απαιτούμενες αδειοδοτήσεις θα ξεκινήσουν ώστε ο δήμος να προχωρήσει στην προκήρυξη του διαγωνισμού.
Βέβαια, τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί σίγουρο, καθώς πρόκειται για ένα γιγαντιαίο έργο, αφού ο αγωγός που θα συνδέσει τη Σαλαμίνα με την Αίγινα θα έχει μήκος 14 χιλιομέτρων.
Το έργο υπολογίζεται πως θα κοστίσει περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ και η χρηματοδότησή του δεν είναι δεδομένη. Ο Π. Κουκούλης, πάντως, από την πλευρά του, ευελπιστεί πως αν οι διαδικασίες κυλήσουν ομαλά, το έργο θα μπορέσει να ολοκληρωθεί το 2013.
Ωστόσο, σημαντικό πρόβλημα, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι μόνο το θέμα της υδροδότησης αλλά και αυτό της απώλειας νερού που αγγίζει το 30%, εξαιτίας της κακής κατάστασης του δικτύου ύδρευσης.
Αφαλάτωση
«Αυτή η λύση είναι παράλογη όταν το νησί μπορεί να εκμεταλλευτεί τους δικούς του πόρους. Δεν γίνεται να προτείνουν ένα έργο τόσο μεγάλης αξίας όπως ο αγωγός, το οποίο στην ουσία θα το πληρώσουμε με δικά μας λεφτά, όταν υπάρχουν τόσο φθηνότερες λύσεις όπως αυτή της αφαλάτωσης.
Ορισμένοι μεγαλόσχημοι είναι αυτοί που πιέζουν για το έργο του αγωγού», τονίζει ο καθηγητής στον Τομέα Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ Κίμων Χατζημπίρος.
Η λύση, σύμφωνα με τον ίδιο, βρίσκεται στη δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης και επεξεργασίας των λυμάτων. Το μοντέλο έχει ακολουθηθεί στη Μήλο, η οποία αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα με την Αίγινα.
Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά και το νησί έχει γλιτώσει από τα υπέρογκα ποσά -οκτώ ευρώ το κυβικό μέτρο- που πλήρωνε για τη μεταφορά νερού με υδροφόρα.
Η Μήλος είναι πρωτοπόρος, καθώς δημιούργησε μονάδες αφαλάτωσης που λειτουργούν με αιολική ενέργεια. Η μονάδα, που στοίχισε περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ, είναι δυναμικότητας 2.600 κυβικών μέτρων πόσιμου νερού την ημέρα και μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες του νησιού.
Το νερό είναι πολύ καλής ποιότητας και πωλείται 2 ευρώ το κυβικό. Οταν μάλιστα αποσβεστεί η αξία του έργου, η τιμή θα μειωθεί περαιτέρω. Παράλληλα, στο νησί κατασκευάζεται δίκτυο για την άρδευση των καλλιεργειών από επεξεργασμένα λύματα.
«Η μεταφορά νερού στην Αίγινα είναι μια πολύ κακή λύση. Εκτός από πολύ ακριβή, είναι και ζημιογόνος για το περιβάλλον. Με την πρακτική που ακολουθείται στερούμε το νερό από άλλες περιοχές που το έχουν ανάγκη και φυσικά δεν τίθεται έτσι κανένα κίνητρο για την εξοικονόμησή του. Είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει στο νησί», επισημαίνει ο Κ. Χατζημπίρος.
Κερδίζουν από τη δίψα
Τόσο το πρόβλημα της υδροδότησης όσο και η μόνιμη επαναφορά της πρότασης για την κατασκευή του αγωγού προβληματίζουν τους κατοίκους του νησιού, οι οποίοι δεν βλέπουν λύση στον ορίζοντα.
«Η τοποθέτηση για το θέμα της υδροδότησης είναι συνεχώς μονομερής και όλοι στο νησί περιμένουν τη σύνδεση με τον αγωγό. Υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα πίσω από το ζήτημα με το νερό. Εμπορικές σκοπιμότητες και πολιτικά συμφέροντα περιπλέκουν συνεχώς την κατάσταση, με αποτέλεσμα το πρόβλημα της υδροδότησης να παραμένει άλυτο.
Τα λεφτά που δίνονται για τη μεταφορά είναι κοροϊδίστικα, αλλά οι εταιρείες που αναλαμβάνουν την προμήθεια με νερό έχουν κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια χρήματα με τη σέσουλα», επισημαίνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Ενεργών Πολιτών Αίγινας Στράτος Πανταβός.
Το θέμα, σύμφωνα με τον σύλλογο, πρέπει να αντιμετωπιστεί σφαιρικά, καθώς είναι ιδιαίτερα κρίσιμο. Οπως επισημαίνει και ο Στρ. Πανταβός, με μικρές αλλά ουσιώδεις παρεμβάσεις -όπως η κατασκευή μικρών φραγμάτων για τη συγκράτηση των ομβρίων υδάτων- το πρόβλημα μπορεί να εκτονωθεί.
Παράλληλα, η κατασκευή δεξαμενών στα καινούρια κτίρια αλλά και σε όσα διαθέτουν πισίνες εν είδει αντιστάθμισης, μπορεί να λειτουργήσει βοηθητικά σε μια ολοκληρωμένη πολιτική εξοικονόμησης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Όλα τα παραπάνω είναι αρκετά ενημερωτικά αλλά για πέστε σε εμάς τους πολίτες γιατί έχουμε πάθη μεγάλη σύγχυση, η πρώην ηγεσία του Δήμου και συγκεκριμένα ο πρώην Αυτοκράτορας του νησιού, προεκλογικά μίλαγε για αφαλάτωση διότι ήταν πιο εφικτό και με λιγότερο κόστος η κατασκευή του χώρου Αφαλάτωσης για όλο το νησί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά το μόνο που μας πρόσφεραν οι κάποιοι ειδικοί ήταν η τιμολόγηση των λογαριασμών νερού, να διπλασιαστούν και στην περιφέρεια, τριπλάσια και βάλτε να πάνε όσο γυρίζει. Διορθώστε λοιπών τα πράγματα γιατί ο Έλληνας έχει έλθει στα όρια του και ΕΑΝ κάνη μπρος, όχι νερουλάδες κ.λπ. ΑΛΛΑ ΓΙΟΥΡΙΑ ΣΤΑ ΠΑΓΟΥΡΙΑ.