MENU

style> #navcontainer {float:left;width:100%;background:#transpartent;line-height:normal;} ul#navlist {margin:0;padding:0;list-style-type:none;white-space:nowrap;} ul#navlist li {float:left;font:bold 13px Arial;margin:0;padding:5px 0 5px 0;background:#333;border-top:1px solid #FBBB22;border-bottom:1px solid #FBBB22;} #navlist a, #navlist a:link {margin:0;padding:5px;color:#FFF;border-right: 1px solid #FBBB22;text-decoration:none;} ul#navlist li#active {color:#FFFF00;background:#105105;} #navlist a:hover {color:#FFFF00;background:#740777;}

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΤΑΞΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ 27 3 2016

Η δικτατορία των αμαθών...


Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος
ath.papandropoulos@euro2day.gr
Σε μία εποχή υπερπληθώρας γνώσεων και πανεύκολης πρόσβασης σε αυτές, η αμάθεια αποτελεί ενσυνείδητη επιλογή πολλών ανθρώπων, με τις ανάλογες, βέβαια, αρνητικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Γράφει ο Αθ. Χ. Παπανδρόπουλος.
Είναι προϊόν πνευματικής οκνηρίας; Είναι έλλειψη ενδιαφέροντος; Είναι απροθυμία για πρόσβαση στην κριτική σκέψη; Ή μήπως πρόκειται για φόβο μπροστά στην αλήθεια η οποία συνήθως προβάλλει μέσα από την πληροφόρηση που μετατρέπεται σε γνώση;

Ίσως να πρόκειται για όλα τα παραπάνω.

Δεν χωρά καμμία αμφιβολία ότι ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν είχαν πρόσβαση σε απίστευτες μάζες πληροφοριών και γνώσεων. Ποτέ η επικοινωνία δεν υπήρξε τόσο άφθονη και γρήγορη, ώστε να είναι πανταχού παρούσα. Δεν εκπλήσσει έτσι το γεγονός ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, πολλοί στοχαστές κάνουν λόγο για έναν νέο πολιτισμό, κεντρικό στοιχείο του οποίου είναι η πληροφορία. Μία πληροφορία, όμως, η οποία όλο και περισσότερο παραμορφώνεται, κυρίως από αυτούς που την αντλούν και την διακινούν, ενώ την ίδια στιγμή την αποφεύγουν αυτοί που θα έπρεπε να την δεχτούν. Με άλλα λόγια, στην εποχή της υπερπληροφόρησης, παρατηρείται σημαντική αντίσταση στην πληροφόρηση και ευρεία παραχάραξή της.

Έτσι, όπως θα έλεγαν οι Ανρί Μπεργκσόν και Καρλ Πόππερ, αντί οι ανοικτές κοινωνίες να είναι ορθολογικότερες, περισσότερο καταρτισμένες και όσο ποτέ άλλοτε ενημερωμένες, μπορούμε να πούμε ότι συμβαίνει το αντίθετο.

Όταν έχει την επιλογή, ο σημερινός άνθρωπος δεν είναι ούτε πιο ορθολογικός, ούτε πιο έντιμος πνευματικά από τον αντίστοιχο της προ-επιστημονικής εποχής. Ακόμα χειρότερα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ασυναρτησία και η πνευματική ανεντιμότητα έχουν προσλάβει διαστάσεις τέτοιες που μόνον ανησυχία και ζοφερές σκέψεις προκαλούν.

Όπως πολλά πολιτικά και πνευματικά φαινόμενα δείχνουν, στην παρούσα φάση εκρήξεως της επικοινωνίας και ταχύτατης μεταφοράς και διάδοσης γνώσεων και πληροφοριών, ο κόσμος μας άγεται και φέρεται σε μεγάλο βαθμό από την αποκαλούμενη «δικτατορία των αμαθών».

Καθοριστικά αρνητικός, από την άποψη αυτή, είναι ο ρόλος των μέσων μαζικής επικοινωνίας (ΜΜΕ), αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο. Μπροστά στην πολυπλοκότητα του κόσμου μας και τις νέες πολυσύνθετες προκλήσεις που αντιμετωπίζει, αντί τα ΜΜΕ να προσπαθούν να συμβάλλουν στην κατανόηση του εξωτερικού κόσμου, αντιθέτως, κάνουν ό,τι μπορούν για να εγκλείσουν τους καταναλωτές πληροφοριών σε χώρους λαθεμένων βεβαιοτήτων.

Παραφράζοντας τον Βιτγκεστάϊν θα λέγαμε ότι η «φιλοσοφία» πολλών ΜΜΕ είναι να «μαγέψουν το πνεύμα με λέξεις και εικόνες, ώστε να το αποκόψουν από την σκέψη...». Έτσι, αξιοποιούν την έμφυτη διανοητική οκνηρία των ατόμων για να τα απομονώσουν από τα μονοπάτια της ευφυΐας.

Όπως γράφαμε και παλαιότερα, η ευφυΐα είναι πρωτίστως η ικανότητα συλλογής και χρήσεως γνώσεων. Με άλλα λόγια, αν χρησιμοποιήσουμε οικονομικούς όρους, μπορούμε να πούμε ότι η ευφυΐα λειτουργεί όταν κανείς μπορεί να διαχειριστεί κάποιες ποσότητες γνώσεων. Όσο δε πιο αποτελεσματικά μπορεί να οργανώσει αυτή την διαχείριση, τόσο περισσότερο προβάλλονται οι διάφορες διαστάσεις της. Καθοριστικός είναι, συνεπώς, ο ρόλος των πηγών τροφοδοσίας της ευφυΐας, αλλά και της ποιότητάς της.

Σημαντικό είναι επίσης και το επίπεδο του αποδέκτη γνώσεων και πληροφοριών. Αν είναι προσανατολισμένος προς την λογική, την κριτική αντιμετώπιση και την αναζήτηση της επαλήθευσης, τότε η ευφυΐα αποκτά μεγαλύτερη ισχύ και μπορεί να ξεπεράσει το πάθος ή την μεταφυσική. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση, αποδυναμώνεται και καταλήγει στην μη εκδήλωσή της. Έτσι, το άτομο χάνει κάθε πνευματική τάση για δράση και αδρανοποιείται κοινωνικά. Επειδή δε, λόγω διανοητικής οκνηρίας, ο άνθρωπος ελάχιστα ενδιαφέρεται για πνευματική γυμναστική, ένα εκπληκτικό φαινόμενο που παρατηρείται στην εποχή μας είναι αυτό του σχηματισμού «κοινωνιών άγνοιας», στις οποίες καλλιεργούνται συστηματικά χαμηλού επιπέδου συναισθηματικές αντιδράσεις.

Κορυφώνεται έτσι η δικτατορία των αμαθών –η οποία στην Ελλάδα αποτελεί και κυρίαρχο στοιχείο της καθημερινής μας ζωής. Δεν εκπλήσσει έτσι το γεγονός ότι σήμερα η χώρα διαθέτει την πιο απαίδευτη ηγεσία, η οποία, από την πλευρά της, προετοιμάζει και την οριστική πλέον υποβάθμιση της παιδείας. Αυτό είναι φυσικό. Θα ήταν πολύ παράξενο, απαίδευτοι ηγέτες να ήθελαν απέναντί τους πεπαιδευμένους πολίτες, ικανούς να σκέπτονται κριτικά και να αποφασίζουν ορθολογικά.

Υπό αυτή την έννοια, η δικτατορία των αμαθών στην Ελλάδα ίσως γίνει και πρότυπο προς μίμηση σε έναν κόσμο που αντιστέκεται στην γνώση.

http://www.euro2day.gr/specials/opinions/article/1407658/h-diktatoria-ton-amathon.html

Εύκολο γλυκό ψυγείου με 3 ευρώ και έτοιμο σε 5 λεπτά


Φτιάξτε το αξίζει πραγματικά άλλωστε θα είναι έτοιμο μόλις σε 5 λεπτά!

Υλικά:
1 πακέτο μπισκότα τετράγωνα (η ποσότητα εξαρτάται από το πυρέξ που θα χρησιμοποιήσετε)
1 κ. στραγγιστό γιαούρτι
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα βλάχας
τρούφα


Εκτέλεση:
Τοποθετούμε μια σειρά μπισκότα στο πυρέξ.
Χτυπάμε το γιαούρτι με το γάλα καλά.
Ρίχνουμε πάνω από τα μπισκότα ένα μέρος από το μείγμα.
Τοποθετούμε άλλη μια σειρά από τα μπισκότα και το υπόλοιπο μείγμα.
Γαρνίρουμε με τρούφα.

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ



Πρόεδρος: Πώς ονομάζεσαι;
Στρατηγός: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Πρόεδρος: Από πού κατάγεσαι;
Στρατηγός: Από το Λιμποβίσι της Καρύταινας.
Πρόεδρος: Πόσων ετών είσαι;
Στρατηγός: Εξήντα τέσσερων.
Πρόεδρος: Τι επάγγελμα κάνεις;……..
Στρατηγός: Στρατιωτικός. Στρατιώτης ήμουνα. Κράταγα επί 49 χρόνια στο χέρι το ντουφέκι και πολεμούσα νύχτα μέρα για την Πατρίδα. Πείνασα, δίψασα, δεν κοιμήθηκα μια ζωή. Είδα τους συγγενείς μου να πεθαίνουν, τ’ αδέρφια μου να τυραννιούνται και τα παιδιά μου να ξεψυχάνε μπροστά μου. Μα δε δείλιασα. Πίστευα πως ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του για την Λευτεριά μας και πως δεν θα την έπαιρνε πίσω.

Όταν του ανακοινώθηκε η καταδικαστική απόφαση, είπε: «Αντίκρυσα τόσες φορές το θάνατο και δεν τον φοβήθηκα. Ούτε τώρα τον φοβούμαι».
Τότε, κάποιος από το ακροατήριο του φώναξε συγκινημένος: «Άδικα σε σκοτώνουν, Στρατηγέ!». Και ο Γέρος του Μοριά αποκρίθηκε: «Γι’ αυτό λυπάσαι; Καλύτερα που με σκοτώνουν άδικα, παρά δίκαια»
Το Σεπτέμβριο του 1833 συνελήφθησαν οι Δημήτριος Πλαπούτας, Θεόδωρος Γρίβας και άλλοι πατριώτες, αλλά στην τελική φάση μόνο ο Κολοκοτρώνης και ο Πλαπούτας θεωρήθηκαν προδότες. Τους έκλεισαν επί σειρά μηνών στις φυλακές Ιτς Καλέ του Ναυπλίου, σε αυστηρή απομόνωση, και όταν πραγματοποιήθηκε η δίκη -μια παρωδία με χρήση δεκάδων ψευδομαρτύρων- κανέναν στοιχείο ενοχής τους δεν βρέθηκε. Παρ’ όλα αυτά, στις 25 Μαΐου 1834 καταδικάστηκαν σε θάνατο για εσχάτη προδοσία, όμως ο πρόεδρος του δικαστηρίου, Αναστάσιος Πολυζωίδης, και ο δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης αρνήθηκαν να υπογράψουν την απόφαση. Υπό την πίεση της αγανάκτησης του ελληνικού λαού και την παρέμβαση του Όθωνα η ποινή και των δύο μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843, μετά το γλέντι για τον γάμο του μικρού του γιου.

https://xartografos.wordpress.com/2011/01/14/10-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B7/

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΟΧΑΝ


του Σωτήρη Χιωτάκη

O Γιόχαν Κρόιφ που έφυγε σήμερα σε ηλικία 68 ετών υπήρξε ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναβγεί ποτέ ένας Κρόιφ!
Ο "Ιπτάμενος Ολλανδός" ήταν ο άνθρωπος που μάς έκανε να αγαπήσουμε μια "ξένη" σε εμάς ποδοσφαιρική σχολή και να λατρεύουμε τον Άγιαξ και την Εθνική Ολλανδίας για το θέαμα που προσέφεραν. Τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης με τον Άγιαξ (με δύο Σούπερκαπ και ένα Διηπειρωτικό, εννιά φορές πρωταθλητής Ολλανδίας με τον Άγιαξ και την Φέγενορντ, μια φορά πρωταθλητής και μια κυπελλούχος Ισπανίας με την Μπάρτσα, έπαιξε μια φορά σε Τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1974 κόντρα στη Γερμανία (το παιχνίδι είχε γίνει στο Μόναχο και οι Γερμανοί είχαν κερδίσει με 2-1), ενώ οδήγησε την Εθνική Ολλάνδίας και στο Μουντιάλ του 1978, στο οποίο όμως δεν συμμετείχε ο ίδιος, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το δικτατορικό καθεστώς της Αργεντινής (από την Εθνική Ομάδα της οποίας έχασε η Ολλανδία στον τελικό με 3-1).
Αξίζει τον κόπο να ψάξει κανείς στο yourube τα highlights της ζωής και της καριέρας του, προτείνω τη σειρά
https://www.youtube.com/watch?v=4eafnewcVWo
R.I.P.

Η ΗΘΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ


Γιώτης Γιάννης

Λοιπόν, η ιστορία αυτής της φωτογραφίας έχει ως εξής. Στις 2 του περασμένου Δεκεμβρίου, ο Βάσκος αθλητής Ιβάν Φερναντέζ Ανάγια συμμετείχε σε έναν αγώνα ανώμαλου δρόμου στην Μπουρλάντα, στο Ναβάρρε.

Βρισκόταν στη δεύτερη θέση, σε αρκετά μεγάλη απόσταση από τον προπορευόμενο Αμπέλ Μουτάι, ο οποίος είχε κερδίσει το χάλκινο μετάλλιο στο αγώνισμα των 3000 μέτρων στήπλ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το περασμένο καλοκαίρι.

Μπαίνοντας όμως στην τελική ευθεία, ο Βάσκος αθλητής είδε τον Κενυάτη δρομέα - σίγουρο νικητή της κούρσας - σαν να χάνει την αίσθηση του χώρου, ΄και να σταματά να τρέχει μόλις 10 μέτρα πριν από το νήμα, νομίζοντας πως είχε κιόλας περάσει τη γραμμή!

Ο Φερναντέζ Ανάγια τον έφτασε και, αντί να τον προσπεράσει και να τερματίσει εκείνος πρώτος, σταμάτησε επί τόπου και με διάφορα νοήματα κατηύθυνε τον Μουτάι προς την γραμμή και τον βοήθησε να τερματίσει πρώτος.

Αμέσως μετα, ο Ανάγια, που είναι αθλητής με μεγάλο μέλλον (ήδη πρωταθλητής Ισπανίας στα 5 χιλιόμετρα, στη κατηγορία των νέων), δήλωσε:

"Ακόμα και εάν μου έλεγε κάποιος ότι, κερδίζοντας αυτόν τον αγώνα θα εξασφάλιζα μια θέση με την ισπανική ομάδα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου, δεν θα το έκανα. Η ενέργειά μου να βοηθήσω τον πελαγωμένο συναθλητή μου ήταν αυθόρμητη, και η ηθική μου ικανοποίηση από αυτήν είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιοδήποτε μετάλλιο. Για μένα, ιδίως με όσα συμβαίνουν σήμερα στη κοινωνία, στην πολιτική, κλπ, όπου ο κάθε ένας κοιτάζει μόνο το δικό του συμφέρον, νομίζω ότι το να ενδιαφέρεσαι για τον συνάνθρωπό σου, έχει μία ιδιαίτερη αξία".

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Η Πρώτη Εαρινή Πανσέληνος και ο Εορτασμός του Πάσχα


Διονύσιος Σιμόπουλος

Σήμερα το βράδυ (Τετάρτη, 23 Μαρτίου 2016) ο ουρανός μας θα στολιστεί με την ομορφιά της πρώτης Εαρινής Πανσελήνου. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε όλες οι Χριστιανικές εκκλησίες (εκτός της Ορθοδόξου) την ερχόμενη Κυριακή θα γιορτάσουν το Πάσχα τους αφού ακολουθούν τις εντολές της Α’ Οικουμενικής Συνόδου που συνεκλήθη στη Νίκαια της Βυθυνίας από τον Μέγα Κωνσταντίνο το 325 μ. Χ. Η Σύνοδος εκείνη θέσπισε τα του προσδιορισμού της εορτής του Πάσχα με μία εγκύκλιο επιστολή του Μεγάλου Κωνσταντίνου όπου εκτίθεται ο γνωστός από τότε ως «Όρος της Νικαίας». Σύμφωνα μ’ αυτόν: «Το Πάσχα θα πρέπει να εορτάζεται την Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης, και αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή τότε να εορτάζεται την επομένη Κυριακή (για να μην συμπέσει με τον εορτασμό του Εβραϊκού Πάσχα).» Ο εορτασμός του Πάσχα λοιπόν συνδέθηκε άμεσα με την εαρινή ισημερία και την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης.

Όπως άλλωστε αναφέρει και στη διδακτορική του διατριβή ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος «… αξιοσημείωτον τυγχάνει το γεγονός ότι η Α’ Οικουμενική Σύνοδος, θελήσασα να ορίση την ημέραν εορτασμού του Πάσχα, δεν ώρισε μήνας και ημέρας του Ιουλιανού Ημερολογίου, αλλ’ έθετο ως σταθεράν βάσιν του υπολογισμού την εαρινήν ισημερίαν, δηλ. ώρισε τα κατά τον εορτασμόν ουχί ημερομηνιακώς, αλλ’ αστρονομικώς, και τούτο διότι το κανονικώς ενδιαφέρον δεν είναι η ημερομηνία, αλλ’ η ισημερία.»

Το όλο θέμα δηλαδή είναι, με βάση τον όρο της Νικαίας, ένα καθαρά αστρονομικό-μαθηματικό πρόβλημα, γι’ αυτό και η Α’ Οικουμενική Σύνοδος λόγω της ακμής της αστρονομίας και των μαθηματικών στην Αλεξάνδρεια, ανέθεσε στον εκάστοτε Πατριάρχη Αλεξανδρείας με ειδικές «πασχάλιες επιστολές» να γνωστοποιεί κάθε χρόνο στις άλλες εκκλησίες την ημέρα του Πάσχα, αφού πρώτα υπολογιστεί με τη βοήθεια των αστρονόμων της Αλεξάνδρειας η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου. Για να βρούμε επομένως την ημερομηνία της εορτής του Πάσχα ενός τυχόντος έτους αρκεί να γνωρίζουμε ποια είναι η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου και στη συνέχεια να βρούμε την πρώτη Κυριακή που ακολουθεί μετά από την πανσέληνο αυτή.

Δυστυχώς η Ορθόδοξη Εκκλησία, παρ’ όλο που ακολουθεί σε όλες της τις δραστηριότητες για τις ακίνητες εορτές το Γρηγοριανό Ημερολόγιο δεν πράττει το ίδιο για τον υπολογισμό του εορτασμού του Πάσχα αφού με ομόφωνη απόφασή της η Εκκλησία της Ελλάδος «λαμβάνουσα μεν υπ’ όψιν την εκ της διαφοράς του εκκλησιαστικού ημερολογίου προς το επικρατήσαν ήδη πολιτικόν ημερολόγιον προερχομένην σύγχυσιν παρά τω λαώ και την εκ ταύτης θρησκευτικήν βλάβην αυτού, ανταποκρινομένη δε εις την πανταχόθεν εκδηλουμένην επιθυμίαν, αποφασίζει όπως αφομοιώση το εκκλησιαστικό ημερολόγιον προς το πολιτικόν…». Έτσι από τις 23 Μαρτίου 1924 το εκκλησιαστικό ημερολόγιο συνταυτίστηκε με το πολιτικό, χωρίς όμως τη μετακίνηση του Πασχαλίου που ακολουθεί και υπολογίζεται, ακόμη και σήμερα, με βάση το Ιουλιανό ή Παλαιό Ημερολόγιο.

Η διαφορά όμως του εορτασμού του Πάσχα από τις δυτικές και τις ανατολικές εκκλησίες δεν βασίζεται μόνο στο λάθος του Ιουλιανού Ημερολογίου αλλά και στον επίσης ελλιπή Μετωνικό Κύκλο (5ος αιώνας π.Χ.) με τον οποίο η Ορθόδοξη εκκλησία εξακολουθεί να υπολογίζει τις ημερομηνίες των εαρινών πανσελήνων. Γιατί σύμφωνα με τον Σεληνιακό κύκλο του Μέτωνα 19 Ιουλιανά έτη είναι περίπου ίσα με 235 σεληνιακούς συνοδικούς μήνες. Υποτίθεται δηλαδή ότι μετά παρέλευση 19 ετών οι ημερομηνίες των πανσελήνων επαναλαμβάνονται. Αυτό όμως δεν είναι τελείως ακριβές.

Επειδή σήμερα γνωρίζουμε ότι ένας συνοδικός μήνας είναι ίσος με 29,530588 ημέρες οι 235 μήνες του μετωνικού κύκλου μας κάνουν 6.939,688180 ημέρες. Γνωρίζουμε επίσης ότι το τροπικό (ηλιακό) έτος έχει διάρκεια 365,242199 ημέρες, που σημαίνει ότι στα 19 έτη του μετωνικού κύκλου θα έχουμε 6.939,601781 ημέρες. Ανάμεσα στους 235 συνοδικούς μήνες και τα 19 τροπικά έτη υπάρχει μια διαφορά 0,086399 της ημέρας, ή 2 ώρες, 4 λεπτά και 24,8736 δευτερόλεπτα σε κάθε 19ετή κύκλο.

Με την πάροδο όμως των ετών τα λάθη αυτά έχουν συσσωρευτεί. Έτσι στις 13 ημέρες της λανθασμένης Ιουλιανής εαρινής ισημερίας, προστίθεται και το λάθος του 19ετούς μετωνικού κύκλου, το οποίο ανέρχεται σήμερα σε 5 περίπου ημέρες. Η Ελληνική Ορθόδοξος Εκκλησία, παρ’ όλο που όπως είπαμε έχει αποδεχτεί από το 1924 το νέο Γρηγοριανό ημερολόγιο για τις ακίνητες εορτές, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να χρησιμοποιεί το παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο αλλά και τον κύκλο του Μέτωνος, για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα. Έτσι πολλές φορές αντί να γιορτάζουμε το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης, εμείς το γιορτάζουμε μετά τη δεύτερη εαρινή πανσέληνο. Μερικές φορές μάλιστα το γιορτάζουμε τη δεύτερη Κυριακή της δεύτερης πανσελήνου της άνοιξης, όπως συμβαίνει φέτος όταν η δεύτερη εαρινή πανσέληνος θα συμβεί στις 22 Απριλίου ενώ εμείς θα γιορτάσουμε το Πάσχα δύο Κυριακές μετά, δηλαδή την Πρωτομαγιά, αντί της πρώτης Κυριακής μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο που όρισε η Σύνοδος της Νικαίας.

Έτσι λοιπόν τα δύο αυτά υπολογιστικά μαθηματικά-αστρονομικά σφάλματα, των 5 ημερών του κύκλου του Μέτωνος και των 13 ημερών του Ιουλιανού ημερολογίου, που υπεισέρχονται στον υπολογισμό του Ορθόδοξου Χριστιανικού Πάσχα, μας απομακρύνουν διττώς από το γράμμα αλλά και το πνεύμα του όρου της Νικαίας. Έτσι ώστε να είναι φανερό ότι ενώ τηρείται η συνοδική διάταξη ως προς το Ιουδαϊκό Πάσχα (που δεν τηρούν οι δυτικές εκκλησίες), παραβιάζεται εντούτοις ως προς το ουσιαστικότερο μέρος της, ως προς την πρώτη δηλαδή Κυριακή μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι και το γεγονός της διαφοράς που έχουμε στον εορτασμό του Πάσχα από τις ανατολικές και τις δυτικές εκκλησίες. Η διαφορά αυτή δεν άπτεται καθόλου πάνω σε δογματικά θέματα της Χριστιανικής Εκκλησιαστικής λατρείας ή θρησκείας. Γιατί όπως είδαμε το όλο θέμα του προσδιορισμού της εορτής του Πάσχα είναι ένα απλό αστρονομικό-μαθηματικό πρόβλημα. Γι’ αυτό άλλωστε και οι πρώην Οικουμενικοί Πατριάρχες Δημήτριος και Αθηναγόρας, πρότειναν «…πρώτον πανορθόδοξον και δεύτερον Πανχριστιανικήν ιεράν συμφωνίαν, προς καθορισμόν σταθεράς Κυριακής διηνεκώς από κοινού εορτασμού του ενός Χριστιανικού Πάσχα υφ’ απάντων των ανά την Οικουμένην Χριστιανών…..»

Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Η ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΔΑΟΑ

Με ρώτησαν ποια είναι η θέση μου για τις ώρες λειτουργίας του δημοτικού γηπέδου και αν θυμάμαι τι έλεγα. Απαντώ θυμάμαι πολύ καλά τι έλεγα το περιορίζω στο εξής : " Η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα από τους πυλώνες των προβολέων , καλώς έπραξε από την μεριά της για την ασφάλεια και την προστασία των πολιτών. Όμως δημιουργείται πρόβλημα με τις προπονήσεις των ομάδων. Τα ποδοσφαιρικά τμήματα της Α.Ε. ΑΙΓΙΝΑΣ ΣΑΡΩΝΙΚΟΣ καθώς και της ομάδας στίβου ΟΑΚΑ δεν μπορούν να προπονηθούν πέρα τις 6:00 μ.μ.
Αν συνεχιστεί αυτό το φαινόμενο της μη επισκευής του τοίχου πολύ φοβούμαι πως τα παιδιά θα σταματήσουν να ασχολούνται με τον αθλητισμό και πολύ φοβούμαι πως θα κατευθυνθούν προς άλλες μη αθλητικές δραστηριότητες ." ότι έλεγα συνεχίζω να το λέω εμμένω στην θέση μου. Με κάθε τίμημα να παραμείνουν οι χώροι ανοικτοί για τα παιδιά . Το επιβεβαίωσα βάζοντας την υπογραφή μου για την συνέχιση λειτουργίας του γυμναστηρίου στο σχολικό συγκρότημα ΕΠΑΛ-1ο Γυμνάσιο. Το απόδειξαμε ως σχολική επιτροπή αφήνοντας τα παιδιά το καλοκαίρι να παίζουν μπάσκετ στους αύλειους χώρους των σχολείων. Σαν σχολική επιτροπή επισκευάσαμε τις μπασκέτες για να μπορούν να αθλούνται τα παιδιά. Συνεργαστήκαμε με τις ομάδες και τις διευκολύναμε για να μπορούν να προπονηθούν και με ρωτάτε ποιά είναι η θέση μου; Με πράξεις απαντώ και αυτά που λέω τα τηρώ . Αν και πρέπει να αναθεωρήσω τις σκέψεις μου γιατί κάποιοι δεν εκτιμούν και δεν σέβονται όταν τους δίνεται κάτι με ευκολία.
Όσο για τις ώρες λειτουργίας του γηπέδου ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΟΙΗΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΟΑ σε μια ομόφωνη απόφαση τι να πει κανείς;Όταν ψηφίζουν το ωράριο λειτουργίας και μέλη που ανήκουν στην αντιπολίτευση. Φυσικά το πολιτικό κόστος το έχει ο Πρόεδρος.
Ο καθένας πράτει όπως νομίζει και πιστεύει ότι έτσι θα διασφαλιστεί από τυχόν ποινικές ευθύνες
. Μήπως πρέπει να αρχίσω να κάνω και εγώ το ίδιο;
Ακολουθεί η επιστολή με το τι έλεγα το 2013

http://www.aeginaportal.gr/aftodioikisi/themata/10320-epistoli-apo-to-dimotiko-symvoulo-niko-oikonomou-gia-tin-episkevi-tis-perifraksis-tou-dimotikoy-stadiou-aiginas.html

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Γιατί ο Putin εξαγγέλλει τερματισμό των επιχειρήσεων στη Συρία

Του Κώστα Ράπτη
Η στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία τον περασμένο Σεπτέμβριο υπήρξε μια έκπληξη πρώτου μεγέθους. Η ανακοίνωση από τον Vladimir Putin του τερματισμού της δεν αιφνιδίασε λιγότερο. Όπως μάλιστα συνέβη με την εν κρυπτώ μεταφορά των ρωσικών μαχητικών στη Συρία, έτσι και τώρα αντιλαμβάνεται κανείς ότι των αποφάσεων του Κρεμλίνου προηγήθηκε έντονο παρασκήνιο.

Πρόκειται για μία από τις "σκακιστικές κινήσεις” στις οποίες αρέσκεται ο Ρώσος πρόεδρος (όπως λ.χ. η προσάρτηση της Κριμαίας ή η ακύρωση του αγωγού South Stream). Εκδηλώνεται δε σε μία συγκυρία που η ρωσική εμπλοκή έμοιαζε εντονότερη από ποτέ (με Ρώσους στρατιωτικούς λ.χ. να μεσολαβούν προσωπικά στις δημογεροντίες εξεγερμένων περιοχών για τη συμφιλίωσή τους με την κεντρική εξουσία) και σε μία ημερομηνία συμβολικά φορτισμένη: στην πέμπτη επέτειο από την έναρξη της αιματοχυσίας στη Συρία και την μέρα ακριβώς που ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Staffan de Mistura συγκαλεί στη Γενεύη νέο γύρο συνομιλιών για την πολιτική διευθέτηση της κρίσης.

Οι απορίες που δημιουργούνται είναι πολλές. Όμως, ο ένοικος του Κρεμλίνου τουλάχιστον αποσαφήνισε την κυριότερη, που έμενε εκκρεμής επί πέντε μήνες: το ποια δηλαδή "στρατηγική εξόδου” διαθέτει στη συριακή του περιπέτεια.

Στους Ρώσους πολίτες είχε ήδη υποσχεθεί ότι η στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία θα είχε διάρκεια περίπου τριών μηνών. Τόσο σε αυτούς, όσο και κυρίως, στον δε Αμερικανό πρόεδρο Barack Obama, ο οποίος έχει επανειλημμένα εκτιμήσει ότι η Ρωσία έχει παγιδευτεί σε "βάλτο”, ο πρόεδρος της Ρωσίας μπορεί πλέον να λέει ότι ελέγχει τους όρους του παιχνιδιού και δεν υπνοβατεί προς το δικό του "Αφγανιστάν”.

Απευθυνόμενος στους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας Segei Lavrov και Sergei Shoigu, ο Putin διαπίστωσε ότι η ρωσική αποστολή εκπλήρωσε "σε γενικές γραμμές” τους στόχους της και συνεπώς μπορεί να αρχίσει ο σταδιακός επαναπατρισμός του μεγαλύτερου μέρους της.

Ο ορισμός του "μεγαλύτερου μέρους” φαίνεται πως είναι καθαρά αριθμητικός και αφορά κυρίως τα τμήματα πεζικού που είχαν αναλάβει τη φύλαξη των ρωσικών βάσεων της Ταρτούς και της Λατάκιας (οι οποίες προφανώς και δεν κλείνουν) ή τις ειδικές δυνάμεις που η ρωσική πλευρά δεν είχε παραδεχτεί ότι είχε αναπτύξει στη Συρία. Σίγουρα πάντως δεν αφορούν τα αντιαεροπορικά συστήματα που έχουν "σφραγίσει” τον συριακό εναέριο χώρο, ίσως ούτε και τα σταθμευμένα στη Λατάκια μαχητικά αεροσκάφη. Με αυτή την έννοια, ο "τερματισμός” των επιχειρήσεων θα πρέπει να σχετικοποιηθεί, όπως και η σημασία της επιτόπιας στρατιωτικής παρουσίας, όπως υπενθυμίζουν με παλαιότερες κινήσεις της, σαν την εκτόξευση πυραύλων στη Συρία από την Κασπία Θάλασσα. Άλλωστε η Ρωσία δηλώνει ότι παραμένει στρατευμένη στην "διεθνή προσπάθεια” κατά των τζιχαντιστών.

Έχει ενδιαφέρον να θυμηθεί κανείς πώς ο ίδιος ο Putin προσδιόριζε τους στόχους της ρωσικής επέμβασης τον περασμένο Οκτώβριο. Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι "Ρωσία 1” δήλωνε τότε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας του εμπλέκονται στη Συρία προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις νόμιμες κυβερνητικές αρχές αφενός και να δημιουργήσουν τις συνθήκες για έναν πολιτικό συμβιβασμό αφετέρου.

Σε αυτά μπορούν να προστεθούν και δύο στόχοι τους οποίους δεν κατονόμασε: ο άμεσος, αφορούσε την εξόντωση των τζιχαντιστών από τον Καύκασο που δρούσαν στη Συρία και αποτελούσαν μελλοντική απειλή για τη Ρωσία και ο περισσότερο στρατηγικός το να υποχρεωθεί η Ουάσιγκτον να αντιμετωπίσει τη Μόσχα ως συνομιλητή – για τα θέματα της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο.

Πέντε μήνες μετά τη ρωσική επέμβαση, όχι μόνο δεν έχει καταρρεύσει η κρατική υπόσταση της Συρίας (παρότι από το περασμένο καλοκαίρι Αμερικανοί διπλωμάτες εκμυστηρεύονταν σε ομολόγους τους, σύμφωνα με τον Ρώσο πρεσβευτή στο Λονδίνο, ότι τον Οκτώβριο το Ισλαμικό Κράτος θα έμπαινε στη Δαμασκό), αλλά η Ρωσία και οι ΗΠΑ είναι συνανάδοχοι μιας κατάπαυσης του πυρός, η οποία λειτουργεί καλύτερα από ό,τι προεξοφλούσε η διάχυτη περί τη Συρία απαισιοδοξία και δίνει στον de Mistura έδαφος να κινηθεί.

Η ανακοίνωση του Πενταγώνου στις 8 Μαρτίου ότι εξοντώθηκε σε αμερικανικό αεροπορικό βομβαρδισμό ο εκ του Καυκάσου ορμώμενος Omar al-Shishani, κύριος στρατιωτικός ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους, αποτελεί μιαν "ευτυχή σύμπτωση” που δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί.

Με αυτή την έννοια, ο Putin μπορεί να ισχυρίζεται ότι οι στόχοι του (σύμμετροι προς τα μεγέθη της χώρας του και του στρατού της) έχουν όντως εκπληρωθεί. Διότι σε αυτούς δεν περιλαμβανόταν λ.χ. ούτε η υπεράσπιση του Assad μέχρις εσχάτων (άλλωστε όταν προσφάτως ο Σύρος πρόεδρος δήλωσε ότι θα συνεχίσει να μάχεται μέχρι την ανακατάληψη όλης της Συρίας, ο πρεσβευτής της Ρωσίας του ΟΗΕ Vitali Churkin ανέλαβε να του υπενθυμίσει ότι σε αυτό δεν έχει τη ρωσική υποστήριξη), ούτε η μονομερής ανάληψη του αγώνα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους -αν και μόλις την Κυριακή ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών έκανε λόγο για μία συνεννόηση με την αμερικανική πλευρά, ώστε οι μεν ρωσικές δυνάμεις να επικεντρώσουν στην μάχη για την ανακατάληψη της Παλμύρας, οι δε αμερικανικές (με ρωσική βοήθεια) στην ανακατάληψη της Ράκκα. Το πώς αυτή η παραχώρηση πρωτοκαθεδρίας στην αμερικανική πλευρά σε ό,τι αφορά το ανατολικό μέτωπο διαπλέκεται ενδεχομένως με την εντεινόμενη συζήτηση περί "ομοσπονδιοποίησης” της Συρίας είναι πρόωρο να φανεί.

Σε κάθε περίπτωση, η διακήρυξη του τέλους των ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων αφαιρεί μία αφορμή τριβών, ή και ενδεχομένως μεγαλύτερων ρίσκων, που ήταν οι καταγγελίες της Δύσης ότι οι αεροπορικές επιδρομές της Ρωσίας πλήττουν τη "μετριοπαθή αντιπολίτευση” και όχι τζιχαντιστές. Εντάσσεται δε, δίχως αμφιβολία, σε μία ευρύτερη συνεννόηση με το επιτελείο Obama, οι καρποί της οποίας θα πρέπει να φανούν πριν από την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο.

http://www.capital.gr/story/3111334

Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Πού οδηγείται η Ελλάδα τους επόμενους μήνες: Τέσσερις κορυφαίοι ξένοι παρατηρητές δεν αισιοδοξούν


ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

Πέρυσι, ήταν η κλιμακούμενη αβεβαιότητα της «περήφανης διαπραγμάτευσης», που οδήγησε στα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα. Φέτος, είναι η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου ελληνικού προγράμματος, υπό τη σκιά της ανεξέλεγκτης προσφυγικής κρίσης που απειλεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε έναν μίνι Λίβανο εντός της Ε.Ε. Στην εγχώρια συζήτηση, οι προβλέψεις τού τι θα επακολουθήσει -ούτως ή άλλως μια ριψοκίνδυνη ενασχόληση- χρωματίζονται, περισσότερο από ό,τι σε πιο ώριμες δημοκρατίες, από τις πολιτικές πεποιθήσεις του εκάστοτε οιωνοσκόπου: το ευκταίο διαμορφώνει αδιόρατα το σύμπαν των πιθανών εξελίξεων.

Μια ψυχρή εξωτερική ματιά, επομένως, βοηθάει να ξεχωρίσει το δάσος από τα δέντρα. Το «Κ» ζήτησε από τέσσερις κορυφαίους ξένους παρατηρητές της ελληνικής πραγματικότητας να καταθέσουν τις εκτιμήσεις τους για το πού οδηγείται η χώρα τους επόμενους μήνες. Δυστυχώς, κανείς δεν εμφανίζεται αισιόδοξος.

Ο Marcus Walker, αρχισυντάκτης Ευρωπαϊκής Οικονομίας της Wall Street Journal, γράφει ότι «οι ανάγκες του Τσίπρα, της Μέρκελ και του ΔΝΤ θυμίζουν ένα ανέφικτο τρίγωνο». Ο Tom Nuttall, που γράφει τη στήλη Charlemagne στο Economist, σημειώνει ότι, αντί η έξαρση των προσφυγικών ροών να διευκολύνει την αξιολόγηση, όπως ήλπιζε η Αθήνα, είναι πιο πιθανό μια κρίση να επιδεινώσει την άλλη. Ο Mujtaba Rachman, επικεφαλής Ευρώπης της εταιρείας συμβούλων Eurasia, διερωτάται πώς θα μπορέσει ο Αλέξης Τσίπρας να προωθήσει νέες περικοπές στις συντάξεις ενώ είναι αντιμέτωπος με διογκούμενες διαμαρτυρίες σχετικά με το προσφυγικό. Τέλος, ο Daniel Howden, πρώην ανταποκριτής στην Αθήνα και νυν στέλεχος ελληνικής start-up, πιο απαισιόδοξος από όλους, προβλέπει ότι το καλοκαίρι πάλι η Ελλάδα θα αναζητά βοήθεια από ηγέτες εκτός των συνόρων της, αλλά αυτοί οι ηγέτες, με πρώτη την κ. Μέρκελ, «ποτέ δεν είχαν λιγότερα να χάσουν από το να αφήσουν τη χώρα στη μοίρα της».

Mujtaba Rachman, Επικεφαλής Ευρώπης της εταιρείας συμβούλων Eurasia: Το τέλος όλων των βεβαιοτήτων

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πόσο γρήγορα μπορεί να εκλείψουν οι βεβαιότητες που υποτίθεται πως προσφέρει η ιδιότητα του μέλους της Ε.Ε. Eπί μισή δεκαετία, η Ελλάδα ασθμαίνει από μήνα σε μήνα, αβέβαιη για το αν θα μπορέσει να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Πλέον έχει ουσιαστικά δεχθεί έξωση από τη ζώνη Σένγκεν και κινδυνεύει να μετατραπεί σε παγίδα προσφύγων.

Δύο οικείες αλλά ξεχωριστές κρίσεις -η μία που συνδέεται με το χρέος και η άλλη με το προσφυγικό- βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης. Οι δανειστές θα συνεχίσουν να επιμένουν ότι η επιβάρυνση που επιφέρουν οι πρόσφυγες αποτελεί ένα πολύ μικρό ποσοστό του πακέτου βοήθειας. Δεδομένου ότι άλλα κράτη-μέλη έχουν συνεισφέρει οικονομικά για να φτιαχτούν τα hot spots, έχουν ένα δίκιο. Ομως οι βαριές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται από το Μνημόνιο είναι πολιτικές προκλήσεις που θα γίνει ακόμη πιο δύσκολο να εφαρμοστούν όσο το εκλογικό σώμα θα δυσφορεί και θα επιβαρύνεται από τη συσσώρευση προσφύγων.

Η Ελλάδα «τιμωρείται» από την ίδια της τη γεωγραφική θέση. Με νησιά μόλις λίγα μίλια από την τουρκική ακτογραμμή, είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα στη «βαλκανική διαδρομή» των προσφύγων προς τη Γερμανία. Η απομόνωσή της από τις υπόλοιπες μόνο κατ’ όνομα «ανοιχτές» χώρες της ζώνης Σένγκεν σημαίνει ότι οι πρόσφυγες πρέπει να φύγουν από τη ζώνη για να επανεισέλθουν σε αυτήν βορειότερα.

Mικρότερες χώρες της ζώνης Σένγκεν, όπως η Ουγγαρία, η Σλοβενία και η Αυστρία, έχουν πάρει τα πράγματα στα χέρια τους περιορίζοντας τον αριθμό των προσφύγων στους οποίους επιτρέπουν την είσοδο. Αυτό έχει εξωθήσει τις χώρες νοτιότερα να αναλάβουν δράση. Η απόφαση της ΠΓΔΜ ουσιαστικά να κλείσει τα σύνορά της προ τριών εβδομάδων έχει φέρει την Ελλάδα στα όρια της αντοχής της.

Πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες ακολούθησαν τη «βαλκανική διαδρομή» πέρυσι. Ακόμη κι αν κάποιοι αποθαρρύνονται από τις φήμες για τα κλειστά σύνορα, οι ροές δεν θα μειωθούν σημαντικά. Χτυπημένη από το χρέος και την αβεβαιότητα, η ελληνική οικονομία των 11 εκατομμυρίων κατοίκων (δίπλα σε αυτήν της Τουρκίας με τα 75 εκατομμύρια) δεν είναι σε θέση να φιλοξενήσει τόσους πρόσφυγες και ο λαός το γνωρίζει. Παρ’ όλ’ αυτά, το Μνημόνιο επιβάλλει μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνουν αμφιλεγόμενα μέτρα για τη μείωση της επιβάρυνσης του προϋπολογισμού από τη συνταξιοδοτική δαπάνη.

Το ΔΝΤ επικρίνει τις κυβερνητικές προτάσεις, λέγοντας ότι δεν είναι αρκετές ώστε να οδηγήσουν στις αναγκαίες άμεσες περικοπές. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς η κυβέρνηση θα καταφέρει να προτείνει κάτι πιο επώδυνο με την επισφαλή πλειοψηφία της στη Βουλή και τις αντιδράσεις να εντείνονται. Οπως πάντα, η Κομισιόν επιδεικνύει περισσότερη ευαισθησία στην πολιτική κατάσταση της Ελλάδας: αναρωτιέται τι μπορεί να καταφέρει η κυβέρνηση με τόσο μικρή πλειοψηφία και μοιάζει δεκτική στο να επεξεργαστεί μεταρρυθμίσεις που θα φέρουν πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.

Στο τέλος, όμως, οι διαπραγματεύσεις είναι πιο πιθανό να καταλήξουν πιο κοντά στις θέσεις του ΔΝΤ. Οι υπολογισμοί του θα επιβεβαιώνονται όσο το Eurogroup αρνείται να εξετάσει περαιτέρω κούρεμα του χρέους.

Υπό κανονικές συνθήκες, η κυβέρνηση θα προσπαθούσε να ολοκληρώσει την πρώτη αξιολόγηση πριν από το Πάσχα. Αυτό θα συνεπαγόταν αιματηρές μειώσεις στις συντάξεις, όπως και άλλες περικοπές, προκειμένου να προσεγγιστούν οι στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα. Ομως τα νέα ότι τα σύνορα της Μακεδονίας έκλεισαν τα αλλάζει όλα αυτά. Πώς μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να αμβλύνει τις αυξανόμενες αντιδράσεις ανακοινώνοντας περισσότερες περικοπές, την ώρα που η Ευρώπη αφήνει την Ελλάδα μόνη στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης;

Ανίκανος να κρυφτεί από αυτήν τη διπλή κρίση, ο κ. Τσίπρας μπορεί να καταφύγει στην αγαπημένη του μέθοδο κάθαρσης, τις πρόωρες εκλογές. Είναι ωστόσο αμφίβολο αν ακόμη κι αυτή η επιλογή θα αποτελέσει πραγματική διέξοδο.

Tom Νuttall: Στήλη Charlemagne, The Economist 

Πριν από μερικές εβδομάδες φαινόταν πιθανό ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τη θέση της ως προς μια κρίση για να κερδίσει παραχωρήσεις σε μια άλλη. Οι Γερμανοί είχαν αφήσει σιωπηρά την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να καταλάβει ότι η συνεργασία στο προσφυγικό θέμα -επιτάχυνση των διαδικασιών για τη λειτουργία hot spots, πιο αποτελεσματική καταγραφή και λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων, συμφωνία για επιστροφή προσφύγων στην Τουρκία- θα βοηθούσε στις συνομιλίες για την ελάφρυνση του χρέους αργότερα αυτό το έτος. Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φαινόταν πρόθυμη να συμπράξει σε αυτό.

Αλλά το προσφυγικό επιδεινώθηκε τόσο γρήγορα, που τα δύο θέματα φαίνεται τώρα πιο πιθανό να επιδεινώσουν το ένα το άλλο, για διάφορους λόγους. Πρώτον, το κόστος της παροχής τροφής και στέγης σε δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες στοιβαγμένους μέσα στην Ελλάδα συνεπάγεται μεγαλύτερη δημοσιονομική επιβάρυνση από ό,τι αναμενόταν. Δεύτερον, ο καλύτερος καιρός και οι πιο ήρεμες θάλασσες της άνοιξης θα φέρουν δραματική αύξηση του αριθμού των προσφύγων που διασχίζουν το Αιγαίο, ακριβώς την περίοδο που θα αρχίσει να παρεκτρέπεται η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου ελληνικού προγράμματος.

Τρίτον, το κλείσιμο των συνόρων κατά μήκος της μεταναστευτικής διαδρομής προς τη Γερμανία και η φαινομενική προθυμία των υπαλλήλων των Βρυξελλών να δουν την Ελλάδα να μετατρέπεται σε έναν γιγαντιαίο (έστω προσωρινό) προσφυγικό καταυλισμό θα σκληρύνει τη στάση των Ελλήνων ψηφοφόρων και των εκπροσώπων τους. Με την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία ήδη συρρικνωμένη, ο Αλέξης Τσίπρας θα δυσκολευτεί πολύ να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα αύξησης της φορολογίας και περικοπών των συντάξεων που ζητούν οι πιστωτές, αν οι Ελληνες αισθανθούν ότι η υπόλοιπη Ευρώπη τούς έχει γυρισμένη την πλάτη.

Τέλος, η Αγκελα Μέρκελ έχει αποδυναμωθεί δραματικά λόγω της προσφυγικής κρίσης. Το περασμένο καλοκαίρι η θέση της καγκελαρίου της Γερμανίας ήταν αρκετά ισχυρή ώστε να μπορεί να εξασφαλίσει την έγκριση της συμφωνίας με τον κ. Τσίπρα από την Μπούντεσταγκ, παρά τις επιφυλάξεις του υπουργού Οικονομικών της, του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, και των πιο σκληροπυρηνικών βουλευτών. Ωστόσο η ανοιχτή στάση της κ. Μέρκελ απέναντι στους μετανάστες έχει αποδειχθεί τρομακτικά διχαστική, ιδιαίτερα εντός του κόμματός της, του CDU, και της αδελφής παράταξης των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) στη Βαυαρία. Αυτό αφήνει την καγκελάριο με λιγότερο πολιτικό κεφάλαιο να δαπανήσει σε περίπτωση που η ελληνική διάσωση ναυαγήσει πάλι.

Τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν της ιστορίας, της πολιτικής κακοδιαχείρισης και της δημοσιονομικής ανευθυνότητας. Το μεταναστευτικό είναι εξ ολοκλήρου ατύχημα της γεωγραφίας. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του προηγούμενου έτους αυτά έμοιαζαν σαν δύο ξεχωριστά θέματα. Οχι πια.


Μarcus Walker, αρχισυντάκτης Ευρωπαϊκής Οικονομίας της Wall Street Journal:  Το ανέφικτο τρίγωνο Ελλάδας, Γερμανίας & ΔΝΤ

Η Ελλάδα δίνει μια μάχη με δύο ανοιχτά μέτωπα, που δοκιμάζει τις αντοχές της όσο ποτέ άλλοτε στην εποχή της κρίσης.

Τα κλειστά σύνορα και το ανοιχτό μέτωπο της αξιολόγησης του προγράμματος διάσωσης, στη χειρότερη περίπτωση, θα αφήσουν τη χώρα να παλεύει να ενσωματώσει έναν εξαψήφιο αριθμό προσφύγων, ενώ παράλληλα πρέπει να αποπληρώσει χρέη δισεκατομμυρίων ευρώ τον Ιούλιο.

 
Η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ επιμένει στην προσπάθειά της να βάλει φραγμό στην ανεξέλεγκτη εκροή προσφύγων από την Τουρκία. Ωστόσο ορισμένα κράτη-μέλη της Ε.Ε. έχουν ήδη αποφασίσει ότι το σφράγισμα των συνόρων στα Βαλκάνια είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να τεθεί η κατάσταση υπό έλεγχο, παρά τον κίνδυνο ανθρωπιστικής κρίσης που προκαλούν έτσι στην Ελλάδα.

Ο ολοένα διογκούμενος αριθμός των εγκλωβισμένων προσφύγων, οι διαφωνίες για το πού θα τοποθετηθούν, η απογοήτευση από την απόφαση της Ευρώπης να θέσει σε καραντίνα την Ελλάδα: δεν πρόκειται για το καλύτερο δυνατό υπόβαθρο ενόψει της έντονης φάσης διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, η οποία έχει από μόνη της μια εκρηκτική προοπτική.

Αν η καταδικασμένη απόπειρα του Αλέξη Τσίπρα το 2015 να φτάσει στα άκρα τη διαπραγμάτευση με τη Γερμανία εξάντλησε τους Ελληνες, η αναμέτρηση της φετινής άνοιξης μπορεί να κλονίσει την επισφαλή συμφωνία που απέτρεψε την έξοδο από το ευρώ.

Οι ανάγκες του Αλέξη Τσίπρα, της Μέρκελ και του ΔΝΤ παραπέμπουν σε ένα ανέφικτο τρίγωνο.

Ο Τσίπρας χρειάζεται τα χρήματα της Ευρωζώνης για να αποφύγει τον Ιούλιο τη στάση πληρωμών σε χρέη ύψους 3,5 δισ. ευρώ. Η Μέρκελ χρειάζεται το ΔΝΤ να υπογράψει ένα καινούργιο πρόγραμμα με την Ελλάδα πριν ζητήσει από τους βουλευτές του κόμματός της -οι οποίοι ήδη χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε αυτήν λόγω του μεταναστευτικού- να αποδεσμεύσουν το γερμανικό μερίδιο των δανείων του τρίτου προγράμματος.

Το Ταμείο, από την πλευρά του, βυθισμένο στην αμφιβολία για την προοπτική βιωσιμότητας της ελληνικής διάσωσης, δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να πετύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους χωρίς να περικόψει βαθιά τις συντάξεις. Θέλει να δει ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο που να εξοικονομεί τουλάχιστον 4,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2018.

Σε αυτήν τη συγκυρία της ελληνικής κρίσης, αυτό ισοδυναμεί με αίτημα για την κεφαλή της κυβέρνησης επί πίνακι. Η εναλλακτική του ΔΝΤ -γενναιόδωρη διαγραφή του χρέους από την Ευρώπη- δείχνει να είναι ένα ποτήρι υπερβολικά πολιτικά πικρό για τη γερμανική κυβέρνηση.

Ο βασικός λόγος για αισιοδοξία είναι ότι η Ευρώπη έχει μέχρι στιγμής επιδείξει ένα απαράμιλλο ταλέντο στο να επιβιώνει χωρίς να λύνει το υποκείμενο πρόβλημα, διαψεύδοντας ωστόσο τις προβλέψεις επικείμενης καταστροφής. Και η πιο ισχυρή πολιτικός της ηπείρου, παρά τις τρέχουσες δυσκολίες που αντιμετωπίζει εντός Γερμανίας, θα κάνει οτιδήποτε χρειαστεί προκειμένου να αποτρέψει τη διάλυση της Ευρώπης.


Daniel Howden πρώην ανταποκριτής BBC, INDEPENDENT: Τώρα γίνονται αισθητές οι συνέπειες του 2015

Οταν οι πρόποδες του Υμηττού τυλίχθηκαν πέρυσι τον Ιούλιο στις φλόγες, ήταν μια ταιριαστά καταθλιπτική εξέλιξη. Oι υποδομές πυροπροστασίας είχαν υποστεί βανδαλισμούς από οικοπεδοφάγους, με αποτέλεσμα το βουνό να καίγεται για μέρες. Ενα σύννεφο καπνού αιωρούνταν πάνω από το κτίριο της Βουλής, σαν τη Θεία Δίκη.
Οι μεταφορές σπάνια είναι τόσο ακριβείς: μια απεγνωσμένη πάλη με τη φωτιά, υπονομευμένη από τη διαφθορά, που άφησε πίσω της ένα σημαδεμένο τοπίο γεμάτο αυτοπροκληθείσες πληγές. Η αντίσταση του Αλέξη Τσίπρα στο πρόσωπο των απαιτητικών οφειλετών αποδείχθηκε μπλόφα. Η μεγάλη διαπραγμάτευση κατέληξε σε μια θλιβερή, ασυνάρτητη συνθηκολόγηση. Οσο κακοί και αν ήταν οι όροι, η Ελλάδα παρέμεινε στην Ευρωζώνη. Δεν είχαμε φτάσει, λοιπόν, στον πάτο; Δεν θα ακολουθούσε μια μορφή κυνικής, εξουθενωμένης σταθερότητας; Οχι.

Οι πλήρεις συνέπειες της ανίκανης ηγεσίας, της συνολικής απουσίας στρατηγικής και της επιδείνωσης των διεθνών σχέσεων θα φανούν μέσα στους επόμενους έξι μήνες.

Και θα είναι ζοφεροί.

Οι λαϊκιστές που διαμαρτύρονταν ενάντια στον μεγάλο βασικό «εχθρό», τη Γερμανία, και αφέθηκαν να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, δέχθηκαν συγχαρητήρια σε ορισμένους κύκλους για τη μάγκικη realpolitik τους.

Στην ουσία, όμως, άφησαν μ’ αυτόν τον τρόπο το ευρωπαϊκό μέλλον της Ελλάδας να αμφισβητείται για μήνες. Πάνω σε αυτό το θεμέλιο έχουν βασιστεί τώρα η Ουγγαρία και άλλες χώρες για να απομονώσουν την Ελλάδα.

Εν τω μεταξύ, ο Πούτιν, βομβαρδίζοντας τη Συρία, κατευθύνει τεράστιο αριθμό προσφύγων στην Τουρκία κι από εκεί, μέσω του Αιγαίου, στην Ελλάδα. Εχοντας επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί η χώρα σαν πείραμα λιτότητας και ενώ υπονόμευε κάθε χρήσιμη μεταρρύθμιση, το παλαιό πολιτικό κατεστημένο απέδειξε την ανικανότητά του. Οι ψηφοφόροι αντέδρασαν ψηφίζοντας κατ’ επανάληψη κόμματα που επαγγέλλονταν λύσεις που δεν υπήρχαν.

Τόσο πολλά που θεωρούνταν δεδομένα -από τα ανοικτά σύνορα έως την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων- είναι πλέον μετέωρα. Με την αξιολόγηση να έχει βαλτώσει, πλησιάζει πάλι ο καιρός για την αποπληρωμή των δισεκατομμυρίων στους πιστωτές της χώρας στα τέλη Ιουλίου. Ολα τα σημάδια δείχνουν ότι ο κυβερνών συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα καταρρεύσει πριν από αυτή την ημερομηνία. Μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση, αυτήν τη φορά σε συνθήκες πολλαπλασιασμού προσφυγικών καταυλισμών ανά την επικράτεια, είναι απίθανο να προσφέρει λύσεις. Δεδομένης της κλίμακας της κρίσης χρέους, το περιθώριο λάθους ήταν πάντα πολύ μικρό.
Το καλοκαίρι, η Ελλάδα θα ψάχνει για άλλη μία φορά ηγέτες πέραν των συνόρων της για να την υποστηρίξουν. Αυτοί οι ηγέτες, κυρίως η Αγκελα Μέρκελ της Γερμανίας, ποτέ δεν είχαν λιγότερα να χάσουν από την εγκατάλειψη της Ελλάδας στη μοίρα της.

Περιοδικό "Κ"

http://www.kathimerini.gr/853035/article/epikairothta/politikh/poy-odhgeitai-h-ellada-toys-epomenoys-mhnes-tesseris-koryfaioi-3enoi-parathrhtes-den-aisiodo3oyn

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Η κυρά Σαρακοστή.


Αναστασία Μπέση
Φιλόλογος

Και τώρα ας γνωρίσουμε την κυρά Σαρακοστή.
Σας την συστήνω,λοιπόν.......

Η Κυρά Σαρακοστή λοιπόν είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο που έπαψε να τηρείται στις μέρες μας . Στην ουσία είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που είχαν οι παλιοί για να μετρούν τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Οι εβδομάδες είναι επτά, γιαυτό και η Κυρά Σαρακοστή έχει επτά πόδια. Ένα πόδι για κάθε εβδομάδα.

Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Συνήθως η φτιαξιά της ήταν από χαρτόνι που το κρέμαγαν από το ταβάνι και κάθε βδομάδα που περνούσε έκοβαν κι από ένα πόδι. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα, και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι.

Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη. Μια παραλλαγή του εθίμου της Κυράς Σαρακοστής είναι φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.

Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν ακούμε και δεν σχολιάζουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στρέφουμε την προσοχή μας στην δική μας βελτίωση.

Καρνάβαλος!!!!!!! καρναβάλι!!!!!


Αναστασία Μπέση 
Φιλόλογος

Ετυμολογία ;
καρνάβαλος < καρναβάλι + -ος < ιταλική carnevale < λατινική carnem levare (απομακρύνω, εξαφανίζω το κρέας) < caro + levo Η λέξη Αποκριά σημαίνει αποχή από το κρέας και σηματοδοτεί την έναρξη της τυρινής εβδομάδας στην οποία επιτρέπονται, κατά τη θρησκεία μας, μόνο τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

`Ετσι οι Χριστιανοί προετοιμάζονται για τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Συνώνυμη της λέξης Αποκριά είναι και η λέξη Καρναβάλι (Carnival) που προέρχεται από το λατινικό carnem levare (αποχή από το κρέας).

Οι ρίζες των εκδηλώσεων αυτών βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, στη Διονυσιακή λατρεία. Ο Διόνυσος, κατά το δωδεκάθεο, ήταν ο θεός της γονιμότητας και οι αρχαίοι `Ελληνες τον τιμούσαν με μεγάλους εορτασμούς, τα Διονύσια. Κατά τους εορτασμούς αυτούς, στην αρχαία Αθήνα, γινόταν παρέλαση άρματος .

Το άρμα ακολουθούσαν χορευτές και τραγουδιστές μεταμφιεσμένοι με προσωπίδες που τραγουδούσαν σατυρικά τραγούδια.

Οι εορτασμοί αυτοί, πέρασαν από πολιτισμό σε πολιτισμό δεχόμενοι επιρροές από διάφορες κουλτούρες.

β) ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Οι περισσότερες από τις διονυσιακές γιορτές και έθιμα των αρχαίων Ελλήνων πέρασαν και στο Βυζάντιο. Σ’αυτό βοήθησε η ανεξιθρησκία, που κατοχύρωσε ο Μ. Κων/νος το 313μ.Χ και η αγάπη που έτρεφε ο αυτοκράτορας Ιουλιανός για τους αρχαίους, τα έθιμα και τις γιορτές τους .

γ) ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ
Στην μορφή που έχει σήμερα διαμορφώθηκε στην Ιταλία κατά τον μεσαίωνα, όπου οι γιορτές της αποκριάς και το καρναβάλι έχουν ιδιότυπο χρώμα.

δ)ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΣΗΜΕΡΑ
Από την Ιταλία και κυρίως την Βενετία, που φημίζεται για το καρναβάλι της, το έθιμο διαδόθηκε σ’ όλες τις χώρες, αφού βέβαια επηρεάστηκε και εμπλουτίστηκε από τα τοπικά έθιμα και τις παραδόσεις. Κυρίαρχο γνώρισμα όλων των αποκριάτικων εκδηλώσεων παραμένει πάντα το άρμα του βασιλιά Καρνάβαλου και οι χοροί των μεταμφιεσμένων.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Απ’ όσα είπαμε πριν, φαίνεται καθαρά πως το καρναβάλι, και σαν έθιμο και σαν εκδήλωση, είναι ειδωλολατρικό. Ωστόσο, διατηρείται σήμερα ως θεσμός και στις χριστιανικές χώρες. Οι εκδηλώσεις που διοργανώνονται στις διάφορες πόλεις παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες μεταξύ τους ως προς τον τρόπο διεξαγωγής (παρελάσεις, παιχνίδια, διαγωνισμοί, άρματα). Κάθε τόπος όμως δίνει παράλληλα και το δικό του στίγμα με τα διαφορετικά έθιμα, αλλά και την ιδιοσυγκρασία των κατοίκων.

Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Δέκα τεχνικές χειραγώγησης του μυαλού και κατ'επέκταση της μάζας!



Το κείμενο οσυγγραφέας δηλώνει ότι αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

Ο ίδιος ο Τσόμσκι αρνείται μεν ότι δημοσίευσε μια τέτοια λίστα, χωρίς ωστόσο να αρνείται ότι μπορεί να έχουν συλλεχθεί κατ'αποκόπή από διάφορες συνεντεύξεις του.

Η πηγή του κειμένου (και ο συγγραφέας;) στο τέλος του άρθρου.


1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.

Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

2. Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.

Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4.Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποιήση)

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική.

Πρώτα απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα. Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5. Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή.

Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ.Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας.

Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.

Και όμως για να καταρρεύσουν όλα αυτά αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Το "κόκκινο χάπι" που έλεγε ο Μορφέας στόν Νέο στην ταινία Μatrix. Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά.

Για αυτό σας παρουσιάζουμε τις 10 τεχνικές, μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά. Για όποιον θέλει περισσότερη αφύπνιση ας διαβάσει το "σπήλαιο του Πλάτωνα" και θα ξημερώσει ένας καινούριος κόσμος.


Πηγή www.syti.net/Manipulations.html

Γλυπτό εξωφύλλου: Willy Verginer

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

10 ΜΑΡΤΙΟΥ 1988 Ο ΑΡΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΕ FINAL FOUR


28 χρόνια πριν ο ΑΡΗΣ γινόταν η πρώτη Ελληνική ομάδα που προκρίθηκε σε Final Four. Στις 10 Μαρτίου του 1988 κερδίσαμε με 96-87 την Παρτιζάν του Πάσπαλιε, του Γκρμποβιτς, του Ομπράντοβιτς, του Τζορτζεβιτς και του Ντίβατς (που διακρίνεται στη φωτογραφία).

Έρχονται μειώσεις σε ΤΑΠ και ανταποδοτικά τέλη λόγω των νέων αντικειμενικών αξιών


Μικρές ελαφρύνσεις φέρνουν οι νέες αντικειμενικές αξίες των ακινήτων σε χιλιάδες ιδιοκτήτες, καθώς μια σειρά από οφειλές που σχετίζονται με το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ), το οποίο πληρώνεται μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού, τα ανταποδοτικά τέλη και τις οφειλές για την πολεοδομική νομοθεσία αναπροσαρμόζονται.

Με διευκρινιστική εγκύκλιο που εξέδωσε το Yπουργείο Εσωτερικών, καλούνται οι δήμοι να προχωρήσουν στις αναγκαίες ενέργειες, προκειμένου να υπολογίζονται τα σχετικά δεδομένα, σύμφωνα με τις νέες αντικειμενικές αξίες. Υπενθυμίζεται ότι η εφαρμογή των νέων αντικειμενικών αξιών και οι επιπτώσεις τους στο Τέλος Ακίνητης Περιουσίας θα έχουν αναδρομική εφαρμογή από τις 21/5/2015. Οι μειώσεις σε ό,τι αφορά το ΤΑΠ σε αρκετές περιπτώσεις είναι συμβολικές και θα εμφανιστούν κυρίως στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, το επόμενο δίμηνο.

Εκτός, όμως, από το ΤΑΠ, νέοι υπολογισμοί πρέπει να γίνουν και για τα πρόστιμα που επιβάλλονται βάσει της πολεοδομικής νομοθεσίας, αλλά και για τις οφειλές που προκύπτουν από εισφορές σε χρήμα, που υπολογίζονται βάσει της τιμής ζώνης κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης εφαρμογής. Στις περισσότερες περιοχές θα υπάρξουν ελαφρύνσεις λόγω της μείωσης των αντικειμενικών πάνω από 20%.

Συγκεκριμένα, η εγκύκλιος του υπουργείου Εσωτερικών αναφέρει τα ακόλουθα: Με την αριθμ. ΠΟΛ.1009/18.1.2016 του αν. υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ 48/Β΄/20-1-2016) αναπροσαρμόστηκαν οι τιμές ζώνης και οι συντελεστές εμπορικότητας για τον υπολογισμό της αντικειμενικής αξίας των εντός σχεδίου πόλης ή ορίων οικισμού ακινήτων. Δεδομένου ότι οι τιμές ζώνης λαμβάνονται υπ’ όψιν κατά τον υπολογισμό οφειλών που προκύπτουν από την εφαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας (πολεοδομικά πρόστιμα, εισφορά σε χρήμα), καθώς και τον υπολογισμό του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας, η αναδρομική ισχύς της ανωτέρω ΠΟΛ σύμφωνα με το άρθρο 5 αυτής (από 21-5-2015) δημιουργεί , εκ των πραγμάτων, δικαιώματα για απαιτήσεις επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών εκ μέρους των υπόχρεων ή συμψηφισμού αυτών με άλλες απαιτήσεις, οι οποίες υφίστανται.

Ειδικότερα:

α) Αναφορικά με το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας, το οποίο συνεισπράττεται από τη ΔΕΗ ή τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας, οι υπηρεσίες των δήμων θα πρέπει κατ’ αρχήν να μεριμνήσουν ώστε να αποσταλούν άμεσα προς το αρμόδιο πρακτορείο του Διαχειριστή του Δικτύου Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε), σύμφωνα με την έως τώρα ακολουθούμενη διαδικασία, οι μεταβολές στις τιμές ζώνης εντός των ορίων της διοικητικής τους αρμοδιότητας που επέρχονται κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω ΠΟΛ, ώστε να μειωθεί το χρονικό διάστημα για το οποίο θα οφείλονται αναδρομικά τυχόν καταβληθέντα ποσά.

Εν συνεχεία, οι δήμοι θα πρέπει να προχωρήσουν στον υπολογισμό, ανά ενεργή παροχή, του ποσού της πίστωσης που τυχόν προκύπτει και την αποστολή του σχετικού αρχείου στη ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε., προκειμένου αυτή να προχωρήσει στην ενημέρωση των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας, ούτως ώστε να καταχωρηθούν οι αρμόζουσες εκπτώσεις στους επόμενους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας. Στις περιπτώσεις εκείνες, κατά τις οποίες η βεβαίωση και είσπραξη του ΤΑΠ γίνεται από τους δήμους, θα ακολουθηθούν, κατόπιν υπολογισμού του ποσού της πίστωσης (εφόσον αυτό υπάρχει), οι προβλεπόμενες διαδικασίες διόρθωσης των σχετικών βεβαιωτικών καταλόγων και κατόπιν του αυτεπάγγελτου συμψηφισμού τυχόν χρηματικών απαιτήσεων ή της επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών (αρ. 26 παρ. 13 του β.δ. της 17/5-15/6/1959).

β) Σε ό,τι αφορά τα πρόστιμα που προβλέπονται και επιβάλλονται κατά την εφαρμογή διατάξεων της πολεοδομικής νομοθεσίας και υπολογίζονται βάσει της τιμής ζώνης στην περιοχή του ακινήτου, σύμφωνα με το σύστημα αντικειμενικών αξιών κατά το χρόνο διαπίστωσης της παράβασης, θα πρέπει να τροποποιηθούν οι όποιες πράξεις επιβολής προστίμου. Εφόσον η είσπραξη των ανωτέρω προστίμων γίνεται από τις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες, θα πρέπει να αποσταλούν, από τους ΟΤΑ, τα αντίστοιχα ατομικά φύλλα έκπτωσης.

γ) Τέλος, για τις οφειλές που προκύπτουν από την εισφορά σε χρήμα, η οποία υπολογίζεται βάσει της τιμής ζώνης κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης εφαρμογής, θα πρέπει να τροποποιηθούν οι πράξεις επιβολής και να προσαρμοστούν οι υπολειπόμενες δόσεις, ενώ στην περίπτωση εφάπαξ καταβολής να ακολουθήσει η διαδικασία επιστροφή των αχρεωστήτως εισπραχθέντων ποσών, κατόπιν των σχετικών αποφάσεων των δημοτικών συμβουλίων. Οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, οι οποίες είναι και οι αποδέκτες του παρόντος εγγράφου, παρακαλούνται όπως το γνωστοποιήσουν άμεσα στους Ο.Τ.Α. α’ βαθμού της χωρικής τους αρμοδιότητας, προς ομοιόμορφη εφαρμογή.

http://blog.xe.gr/blog/xe-property-news/%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%B1%CF%80-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=xe_10.3.2016

Ο χορός μειώνει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας


Η ενασχόληση με τον χορό μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιοπάθειας, σύμφωνα με μια νέα αυστραλιανή επιστημονική έρευνα με ελληνικό «χρώμα». Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Ντάφνα Μέρομ του Πανεπιστημίου του δυτικού Σίδνεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό προληπτικής ιατρικής American Journal of Preventive Medicine, ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 48.400 ανθρώπους άνω των 40 ετών, οι οποίοι δεν είχαν κάποιο καρδιολογικό πρόβλημα στην αρχή της μελέτης. Από αυτούς (κυρίως αυτές), οι 3.100 ασχολούνταν με τον χορό, ενώ έως το τέλος της μελέτης είχαν σημειωθεί 1.714 θάνατοι από καρδιαγγειακά αίτια.

Όσοι χόρευαν και όσοι περπατούσαν συστηματικά, είχαν μικρότερες πιθανότητες να πεθάνουν λόγω καρδιοπάθειας. Οι άνθρωποι που χόρευαν, ήσαν συνήθως νεότεροι, είχαν μικρότερο βάρος, λιγότερες χρόνιες ασθένειες και ασκούνταν σωματικά περισσότερο.

Οι ερευνητές ανέφεραν, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων,  ότι η προστατευτική δράση του χορού εμφανίζεται σε όσους και όσες ασχολούνται σε μέτριο τουλάχιστον βαθμό, αλλά όχι όταν η ενασχόλησή τους είναι τελείως περιστασιακή διευκρίνισαν. Δεν διευκρίνισαν όμως ποιά είναι η ελάχιστη συνιστώμενη ενασχόληση με το χορό.

«Θα συμβούλευα όσες και όσους βαριούνται κάπως το περπάτημα ή τους αρέσουν οι προκλήσεις, να δοκιμάσουν το χορό», δήλωσε η Μέρομ, η οποία διευκρίνισε ότι όσο πιο γρήγορο ρυθμό έχει ο χορός που κάνει κανείς, τόσο πιο μεγάλο είναι το όφελος για την καρδιά, αλλά και για την ψυχική διάθεση.

http://medicalnews.gr/o-choros-meionei-ton-kinduno-kardiopatheias/

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

ΙΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


του Ανειδίκευτου Συνεργάτη
Άντε να πεις στους πολίτες των χωρών του Βίσεγκραντ ότι οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ιερά πρόσωπα όχι μόνο τους ξένους επισκέπτες, αλλά και τα ...παράσιτα. Θα σε περάσουν για τρελό. Παράσιτα- κάτι αντίστοιχο με τους τρακαδόρους και σελέμηδες - ονομάζονταν όσοι ακολουθούσαν τους καλεσμένους στα γεύματα, χωρίς να έχουν προσκληθεί από τον οικοδεσπότη. Οι καλεσμένοι μπορούσαν να φέρουν όποιον ήθελαν στο τραπέζι.

Ο Πλούταρχος έχει γράψει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για το θέμα αυτό, αναλύοντας πως μπορεί κανείς να κάνει χρήση του δικαιώματος να συνοδεύεται από παράσιτα χωρίς να θεωρείται ότι παραβιάζει τους κανόνες της καλής συμπεριφοράς.

Στο “Συμπόσιο” ο Πλάτωνας διηγείται ότι ο Αριστόδημος συνάντησε τον Σωκράτη με επίσημο ένδυμα και μαθαίνοντας ότι πηγαίνει στο τραπέζι του Αγάθωνα, αποφάσισε να τον συνοδεύσει αν και δεν ήταν καλεσμένος. Στο δρόμο ο Σωκράτης, απασχολημένος καθώς ήταν με ένα φιλοσοφικό πρόβλημα, βράδυνε το βήμα του. Ο Αριστόδημος δεν παρατήρησε ότι ο φιλόσοφος έμεινε πίσω και μπήκε μόνος στο σπίτι του Αγάθωνα. Παρ’ όλα αυτά δεν βρέθηκε σε δυσάρεστη θέση: οι θύρες ήταν διάπλατα ανοιχτές, και ένας δούλος τον οδήγησε αμέσως στην τραπεζαρία, όπου ο Αγάθωνας τον υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά, λέγοντάς του ότι ήθελε να τον καλέσει προσωπικά, μα δεν μπόρεσε να τον βρει.

Η εθιμοτυπία της εποχής για την φιλοξενία προέβλεπε ότι μόλις οι προσκαλεσμένοι έμπαιναν στο σπίτι, οι δούλοι τούς έβγαζαν τα παπούτσια, καθώς θεωρούνταν απρεπές να κυκλοφορεί κανείς μέσα στο σπίτι με τα πέδιλα με τα οποία βάδιζε στο δρόμο.

Πριν καθίσουν στο τραπέζι, τους έπλεναν και τους αρωμάτιζαν τα πόδια. Η συνήθεια να τρώει κανείς ξαπλωμένος, αν και άγνωστη στην ομηρική εποχή, ήταν παρ’ όλα αυτά πολύ παλιά. Σε κάθε κρεβάτι κάθονταν δυο άνθρωποι.

Οι υπηρέτες έφερναν νερό στους καλεσμένους τους για να πλύνουν τα χέρια τους και έπειτα κάτι τραπεζάκια χαμηλά, πάνω στα οποία ήταν τακτοποιημένα τα φαγητά. Οι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν πιρούνια και μαχαίρια. Κουτάλια είχαν, αλλά προτιμούσαν να τα αντικαθιστούν με μια κόρα ψωμί. Το φαγητό το έπιαναν με τα χέρια. Τις μερίδες τις σέρβιραν ψιλοκομμένες για να πιάνονται εύκολα.


ΠΗΓΗ: http://www.apodytiriakias.gr/koultoura/2016/03/09/iera-prosopa-kai-ta-parasita-stin-ellada.aspx

Τσάρλς Μπουκόφσκι. Ξεκίνησε με τις σημειώσεις ενός πορνόγερου- Απεβίωσε σαν σήμερα 9 Μαρτίου 1994

Ένα ρεμάλι. Μια ζωή πότης. Διαβάζεις τις ιστορίες του και κάθε δεύτερη αράδα αναφέρεται στο ουίσκυ.

Οι ήρωες των έργων του δεν έχουν τίποτα άλλο στο κεφάλι τους παρά πότε θα περάσουν από το μπαρ. Πότε θα βρέξουν το στόμα τους με κάτι πιοτερό.

Ποια δουλειά και ποια καριέρα. Η μέρα ξεκινάει από ένα μπουκάλι και περιεχόμενο χρωματιστό. Ό,τι να 'ναι, αρκεί να πίνεται. Να σε φτιάχνει. Και έτσι τελειώνει η μέρα, με ρούχλα. Όσο γίνεται την τραβάς την μέρα, για να πίνεις περισσότερο, μέχρι να κατουρηθείς επάνω σου.

Τσάρλς Μπουκόφσκι. Η περίπτωση. Γεννήθηκε στη Γερμανία από Γερμανίδα και πατέρα πολωνικής καταγωγής που ήταν φαντάρος στον παγκόσμιο πόλεμο. Την έκαναν στο Λος Άντζελες όταν ο έτσι ήταν δύο χρονών.

Κάθε μέρα έτρωγε ξύλο από τον φάδερ του. Έτσι μεγάλωσε, με ξύλο από τον σκληρό πατέρα. Και μια καταραμένη ακμή που του σημάδεψε τη σκατόφατσα. Στα 21 έφθασε στη Νέα Υόρκη για να γίνει συγγραφέας. Και ρεμάλι και ασόβαρος. Γεννημένος μεθύστακας, όμως.

Τελικά, αφού κυκλοφορούσε με τη σφραγίδα του άσχετου, του αποτυχημένου, στα 40 του χρόνια κατάφερε να πάρει μια στήλη σε εβδομαδιαία σε εφημερίδα. Φοβερά πράγματα. “Σημειώσεις ενός πορνόγερου” ονόμασε τη στήλη του. Κι όμως! Έγινε διάσημος συγγραφέας με γλώσσα πεζοδρομιακή, αλήτικη. Με ιστορίες που έγραψε, κυρίως αυτοβιογραφικές. Κάποιες έγιναν ταινίες στο σινεμά.


Ο Charles Bukowski γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου το 1920 και πέθανε από λευχαιμία σα σήμερα 9 Μαρτίου, το 1994, στο λατρεμένο του Λος Άντζελες

http://www.sdna.gr/monimes-stiles/san-simera/article/176770/ksekinise-me-tis-simeioseis-enos-pornogeroy

Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Η πρώιμη διατροφή με φιστίκια σώζει από τις αλλεργίες


Μια έρευνα που έγινε στη Βρετανία δείχνει ότι η πρώιμη ένταξη των φιστικιών στη διατροφή των βρεφών και νηπίων -σε μορφή πουρέ- μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργίας σε αυτούς τους ξηρούς καρπούς, με την προστασία να διατηρείται μάλιστα για τουλάχιστον ένα έτος, αφότου πάψουν να τα τρώνε.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γκίντεον Λακ, επικεφαλής του Τμήματος Παιδιατρικής Αλλεργίας του King’s College του Λονδίνου, που έκαναν τη δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», βρήκαν ότι η πλειονότητα των παιδιών που κινδυνεύει να αναπτύξει αλλεργία προστατεύονται, αν αρχίσουν να τρώνε φιστίκια συχνά από το πρώτο κιόλας έτος της ζωής τους (σε μορφή πουρέ) και συνέχιζαν για τα επόμενα χρόνια.

Η κλινική δοκιμή, με την ονομασία LEAP-On, που πραγματοποιήθηκε στο Νοσοκομείο Παίδων «Εβελίνα» του Λονδίνου, με τη συμμετοχή 556 παιδιών, διαπίστωσε ότι ακόμη κι αν τα μικρά παιδιά σταματήσουν την κατανάλωση φιστικιών στα πέντε τους, μετά από ένα έτος, στην ηλικία των έξι ετών, τα περισσότερα δεν εμφανίζουν αλλεργία. Μόνο το 5% περίπου των παιδιών εμφάνιζαν αλλεργία μετά την κλινική δοκιμή έναντι 19% στην αρχή της (μείωση 75%).

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να διαπιστωθεί κατά πόσο η προστασία από την αλλεργία έναντι των φιστικιών παραμένει σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου και ποια είναι η αναγκαία ελάχιστη ποσότητα και συχνότητα κατανάλωσης φιστικιών στη νηπιακή ηλικία.

Ο Λακ τόνισε ότι, σε κάθε περίπτωση, οι γονείς όσων παιδιών θεωρούνται υψηλού κινδύνου για αλλεργία στα φιστίκια (αυτά που έχουν έκζεμα ή/και αλλεργία στα αυγά), πρέπει να συμβουλευθούν έναν αλλεργιολόγο ή παιδίατρο, προτού αρχίσουν να δίνουν στα παιδιά τους προϊόντα που περιέχουν φιστίκια.

Τα περιστατικά αλλεργίας στα τρόφιμα εμφανίζουν αύξηση τις τελευταίες δεκαετίες. Ειδικά η αλλεργία στα φιστίκια έχει υπερδιπλασιαστεί κατά την τελευταία δεκαετία σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, ενώ εκδηλώνεται περίπου στο 1% έως 3% των παιδιών στη δυτική Ευρώπη. Η συγκεκριμένη αλλεργία εμφανίζεται νωρίς στη ζωή του ατόμου και γι’ αυτήν δεν υπάρχει θεραπεία.

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Αυτή είναι όλη η ΑΛΗΘΕΙΑ για την "συμμαχία' ΠΑΟ, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ


Άρθρο του Γιώργου Κολοκοτρώνη

Εκτός πραγματικότητας είναι όποιος πιστεύει στις συμμαχίες των ομάδων και περισσότερο των μεγαλοπροέδρων με τα τεράστια επιχειρηματικά τους συμφέροντα.

Ο Μελισσανίδης, ο Αλαφούζος και ο Σαββίδης παρουσιάζονται ενωμένοι με ΕΝΑΝ και μοναδικό σκοπό.

Το πώς θα "φάνε" τον Μαρινάκη. Είτε να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, είτε να τον αναγκάσουν να τα παρατήσει (;), όπως τόνισε ξανά ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ.

Όταν λένε ΕΠΟ και Γκιρτζίκη εννοούν τον Μαρινάκη, που είναι ο ισχυρός του ποδοσφαίρου.

Όπως ήταν κάποτε ο Βαρδινογιάννης, ο Μελισσανίδης για ένα μικρό διάστημα και ο Κόκκαλης.

Όλη αυτή η ιστορία γίνεται για το ποιος θα είναι το επόμενο αφεντικό και όχι για την εξυγίανση και αναβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου σε όλα τα επίπεδα.

Για να γίνει αυτό χρειάζεται γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή σε επίπεδο φιλοσοφίας και νοοτροπίας.

Τιποτα δεν πρόκεται να γίνει με την αλλαγή προσώπων. Τα ίδια και τα ίδια.

Έχω γράψει αμέτρητα άρθρα για το πώς μπορεί να ξημερώσει μια νέα ημέρα και δεν θα γίνω κουραστικός να τα επαναλαμβάνω.

Σε καθε περίπτωση αυτό που τονίζω είναι ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην ανεξαρτησία με όλη τη σημασία της λέξεως της διαιτησίας και της τακτικής δικαιοσύνης και φυσικά στην πιστή τήρηση των νόμων.

Και θα με θυμηθείτε ότι αν έρθει η ώρα να πάρει τα ηνία κάποιος άλλος, αυτοί οι τρεις, που τώρα το παίζουν κολλητοί, θα γίνουν οι χειρότεροι εχθροί.

Θα "σκοτωθούν" μεταξύ τους για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι για να οδηγήσει την ομάδα του στον τίτλο.

Με αυτό ζουν και ονειρεύονται και καλά κάνουν.

Τόσες και τόσες φορές έχουμε δει το έργο στην Λίγκα και την ΕΠΟ.

Ειδικά στο παρασκήνιο γίνεται το έλα να δεις.

Και για να μην παρεξηγηθώ δεν υποστηρίζω να παραμείνει ο έλεγχος στον Μαρινάκη.

Εννοείται ότι κανένας δεν πρέπει να τον έχει και γι' αυτό μιλάω για ανεξαρτησία.

Αλλά προπσωπικά δεν ανέχομαι να με κοροϊδεύουν ψιλό γαζί.

Είμαι πολλά χρόνια στο κουρμπέτι και ξέρω πολύ καλά τον χώρο.

Κι όπως εδώ και χρόνια πάντα έγραφα για τις διαιτησίες - και όχι μόνο- υπέρ του Ολυμπιακού η, του Παναθηναϊκού πολύ παλιότερα, έτσι και τωρα παίρνω θέση και λέω ότι η διαιτησία δεν βοήθησε καθόλου τον Ολυμπιακό να κάνει περίπατο στο πρωτάθλημα.

Όπως και πέρυσι που ο ΠΑΟΚ ήταν πέντε πόντους μπροστά κι έβγαλε τα μάτια του μόνος του.

Ειδικά φέτος η διαιτησία πάει μια χαρά τον ΠΑΟΚ. Ακόμα και στο ματς του κυπέλλου ο Παππάς τον ΠΑΟΚ ευνόησε.

Δεν θα μπω στο τρυπάκι να κάνω διατητικές αναλύσεις, διότι θα πρέπει να γράφω όλη μέρα.

Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο και βλέπει ποιος έχει την καλύτερη ομάδα.

Όπως έχει καταλάβει κάτι άλλο. Ότι φωνάζουν περισσότεροι αυτοί που δεν μπορούν να φτιάξουν ομάδα και αδυνατούν να κοντραριστούν με τον Ολυμπιακό. Δηλαδή, ο Παναθηναϊκος και ο ΠΑΟΚ.

Ενώ η ΑΕΚ, που πηγαίνει πολύ καλά και έχει προοπτική, ούτε καν μπήκε στην διαδικασία να συζητήσει το ενδεχόμενο αποχώρησης απο το πρωτάθλημα.

Ο Μελισσανίδης δεν είναι Αλαφούζος που κλαίει και οδύρεται πριν καν τους αγώνες, ούτε Σαββιδης που το  μόνο που ξερει να κάνει είναι να προκαλεί και να διχάζει τον κόσμο.

Και στο κάτω κάτω η μαγκιά είναι να φτιάξεις ομάδα, να αδικείσαι αποδεδειγμένα και μετά να φωνάζεις.

Όχι το αντίθετο και να μικραίνεις σαν σύλλογος...

http://www.filathlos.gr/giorgos-kolokotrones/208011-ayte-einai-ole-e-aletheia-gia-ten-symmachia-pao-aek-kai-paok

Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Έτσι μας υπνωτίζουν μέσα από τα τρόφιμα-Γιατί οι Αρχαίοι ‘Ελληνες δεν έτρωγαν …

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά…



Καταναλώνετε ψωμί και μακαρόνια, καταναλώνετε δηλαδή σιτάρι;

Και τί το «κακό» έχει το σιτάρι; Γλουτένη. Μια ουσία που βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Διότι δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.

«Καλλιεργούνταν στην Ελλάδα και απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά, άγνωστο γιατί. Το έχουν οι Γερμανοί και το εξάγουν. Είναι πανάκριβο σήμερα κοστίζει 6,5 ευρώ το κιλό!»

Μορφολογικά η Ζέα (Triticum, Diccocum, Spelta, Aegilops,Τρίφυλλον, Δίκκοκον, Αιγαιακόν, Σπαρτό ) πώς είναι;

Ή Ζειά όμως ώς φυτό είναι κάτι σάν σιτάρι και κριθάρι, δέν έχει καμμία σχέσιν στην όψιν μέ τό καλαμπόκι, άλλα και τό σπυρί του είναι ώς του σιταριού πιό πεπλατυσμένο καί χονδρό. Ή Ζειά μέ τον Σΐτον είναι όπως ή Νερατζιά μέ τήν πορτοκαλιά.

Γιατί προσθέτουν γλουτένη σε επεξεργασμένα τρόφιμα;

Η γλουτένη προστίθεται επίτηδες σε μερικά προϊόντα επειδή αυξάνει τα σήματα της πείνας για να μας κάνει να φάμε περισσότερο από το προϊόν, αυξάνοντας την ορμόνη ghrelin στην πεπτική οδό μεγαλώνει η αίσθηση της πείνας – κάνοντάς μας να ποθούμε περισσότερο από αυτό το προϊόν. Η γλουτένη επίσης παρεμβάλλεται με την ορμόνη λεπτίνη, η οποία λέει στον εγκέφαλό μας ότι χορτάσαμε και μας κάνει να σταματήσουμε. Η ορμόνη λεπτίνη επίσης ομαλοποιεί τις αισθήσεις πόνου στην σπονδυλική στήλη.

Τι μας προκαλεί η γλουτένη;

Ευαισθησία στην γλουτένη προξενεί φλεγμονές που βλάπτουν τους ιστούς του σώματος προξενώντας μια αυτό-άνοσο αντίδραση όπου το ανοσοποιητικό σύστημα καταλήγει να επιτίθεται στο σώμα.

Σε αντίδραση στις φλεγμονές αυξάνονται οι αντιδρώσες πρωτεΐνες C (C-reactive), με συνέπεια την απογείωση της χοληστερόλης και τα αποθέματα ασβεστίου να σκληραίνουν τις αρτηρίες και να αυξάνουν την πίεση του αίματος

Η ζάχαρη από μόνη της δεν μπορεί να τροφοδοτήσει τα καρκινικά κύτταρα. Όμως έχει μελετηθεί και βρέθηκε ότι η γλουτένη και το αμινο-οξύ γλουταμίνης παίζουν κρίσιμο ρόλο στην εξέλιξη του καρκίνου.

Η γλουτένη είναι μια επικίνδυνη νευροτοξίνη (excitotoxin), η οποία διαταράσσει και σκοτώνει τα νευρικά κύτταρα, τα οποία όπως το αμινο-οξύ glutamate (πρόσθετο MSG-MonoSodium Glutamate), επιταχύνει, ενεργοποιεί, ερεθίζει και βλάπτει τα εγκεφαλικά κύτταρα. Σε μία μελέτη του 2006 πάρθηκαν 131 παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ADHD), τους αφαιρέθηκε η γλουτένη από την διατροφή τους και αναφέρθηκε ότι όλα τα παιδιά (131) είχαν σημαντικές βελτιώσεις.

Η γλουτένη μπορεί να αναλυθεί σε παράξενες πρωτεΐνες που μοιάζουν πολύ με ψυχεδελικά φάρμακα. Αυτές οι πρωτεΐνες-σαν-όπιο ονομάζονται γλουτεομορφίνες (Αυτισμός, Διαταραχή Μανιοκατάθλιψης).

Με την γλουτένη, οι υποδοχείς (receptors) του N Methyl D Aspartate προξενούν στα νευρικά κύτταρα του νωτιαίου μυελού να γίνονται πολύ ευαίσθητα για να τα ακουμπήσεις. Η λεπτίνη στον νωτιαίο μυελό εξισορροπεί την αίσθηση του πόνου και η γλουτένη παρεμβαίνει σ’ αυτήν την διαδικασία (Ινομυαλγία).

Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας όταν επέβαλε σε κάποιο κόσμο «παλαιολιθική» δίαιτα, έπεσε η πίεσή τους μαζί με το επίπεδο της ινσουλίνης στο αίμα τους. Η καλή χοληστερόλη ανέβηκε και η κακή κατέβηκε – σε μόλις 10 ημέρες!

Έτσι μας υπνωτίζουν μέσα από τα τρόφιμα-Γιατί οι Αρχαίοι ‘Ελληνες δεν έτρωγαν …
Η ευαισθησία στην γλουτένη προξενεί την απώλεια των βιταμινών που διαλύουν το λίπος μας, όπως η D και η K.

Η γλουτένη έχει συνδεθεί τώρα με τα προβλήματα της οστικής μάζας (Οστεοπόρωση).

Εκτός από τα άλευρα που αναφέρθηκαν παραπάνω (όπως επίσης και υπό μορφή προσθέτων αν υπάρχουν στα συσκευασμένα τρόφιμα), άλλες τροφές που περιέχουν γλουτένη είναι:

Ορισμένα είδη σοκολατούχου γάλακτος ή γάλακτος με δημητριακά ή γιαούρτια με φρούτα ή δημητριακά.

Ορισμένα είδη αλλαντικών, π.χ. λουκάνικα, παριζάκι, κονσέρβες κρέατος, μίγμα τα κρέατος, ορισμένα είδη τυριών (ροκφόρ, blue cheece, τυριά υπό μορφή κρέμας).

Μαγιονέζα εμπορίου, σάλτσες ντρέσινγκ για σαλάτες, κρέμες όχι φτιαγμένες από γάλα, μουστάρδες.

Φρούτα σε κονσέρβα.

Ορισμένα λαχανικά σε κονσέρβα π.χ. μανιτάρια με κρέμα, φασόλια με σάλτσα, λαχανικά με σάλτσα τυριού ή κατεψυγμένα με συντηρητικά.

Όσπρια σε κονσέρβα.

Σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, βρώμη και τα προϊόντα τους, πχ ψωμί, ζυμαρικά, φρυγανιές, παξιμάδια.

Κέϊκ, μπισκότα, γλυκά με φύλλο και όλα όσα περιέχουν αλεύρι.

Σούπες με ζυμαρικά ή αλεύρι, σούπες του εμπορίου.

Ορισμένοι χυμοί ή ποτά με συντηρητικά ή πρόσθετα, μπύρα, βύνη και ποτά από βύνη.

Ξηροί καρποί σε κονσέρβα ή καραμελοποιημένοι ή επεξεργασμένοι.

Ορισμένες τσίχλες, καραμέλες, γαριδάκια, τσιπς, σοκολάτες και ορισμένα φάρμακα.

http://maiandros.blogy.gr/post/1641-etsi-mas-ypnotizoyn-mesa-apo-ta-trofima-giati-oi-arxaioi-%E2%80%98ellines-den-etrogan-%E2%80%A6

Τρίτη 1 Μαρτίου 2016

Μειώνεται το ανώτατο όριο εισοδήματος από συντάξεις


Με το νέο ασφαλιστικό νόμο, το ανώτατο όριο εισοδήματος από συντάξεις για όσους λαμβάνουν περισσότερες από μία σύνταξη θα είναι 3.088 ευρώ μεικτά για το σύνολο των συντάξεων, από 3.680 ευρώ που είναι σήμερα, ενώ το ανώτατο όριο για τη μία σύνταξη, θα είναι στα 2.304 ευρώ από 2.773 ευρώ που είναι σήμερα, ανέφερε μιλώντας στη Βουλή ο υφυπουργός Εργασίας, αρμόδιος για θέματα Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τάσος Πετρόπουλος.

Σύμφωνα με την πρόταση της κυβέρνησης τα ανώτατα όρια θα ισχύσουν, τουλάχιστον για το στάδιο της δημοσιονομικής προσαρμογής, δηλαδή έως το 2018.

Πάντως οι πληροφορίες επιμένουν ότι οι θεσμοί ζητούν περαιτέρω μείωση των ορίων αυτών και στο πλαίσιο αυτό το υπουργείο Εργασίας εξετάζει το σενάριο καμία σύνταξη να μην είναι άνω των 2.000 ευρώ και κανένας συνταξιούχους να μην έχει εισόδημα από συντάξεις άνω των 2.300 ευρώ.

Απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη σχετικά με δικαίωμα που έχουν παλαιότεροι βουλευτές και αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, να εισπράττουν δύο και τρεις συντάξεις, ο κ. Πετρόπουλος είπε ότι στόχος της κυβέρνησης, είναι να διασφαλιστεί η κοινωνική δικαιοσύνη και η ισότητα στην κατανομή των βαρών και θα τεθούν δίκαιοι κανόνες και για τους βουλευτές και τους αιρετούς.

«Μέριμνα της κυβέρνησης είναι να μη μειωθούν οι συντάξεις», είπε ο υφυπουργός Εργασίας, και τόνισε ότι οι συνταξιούχοι που λαμβάνουν τόσο υψηλές συντάξεις δεν υπερβαίνουν το 0,6% του συνόλου των 2.656.704 συνταξιούχων.

«Οι παροχές του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης θα διασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση στους συνταξιούχους και θα είναι πολλαπλάσια από τις εισφορές» κατάληξε ο κ. Πετρόπουλος.

in.gr