Με μια απόφαση-σταθμό του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η οποία αναμένεται ότι θα αποτελέσει οδηγό για χιλιάδες ακόμη υποθέσεις οφειλετών που έχουν πάρει τον δρόμο για τις δικαστικές αίθουσες, το δικαστήριο δικαίωσε ηλικιωμένο συνταξιούχο και όχι μόνο δέχτηκε ότι βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία να εξοφλήσει τις οφειλές του, αλλά υποχρέωσε τις τράπεζες να διαγράψουν δάνεια σημερινού ύψους 200.000 ευρώ (από ένα σύνολο οφειλών 222.200 ευρώ) και να ικανοποιηθούν με την αποπληρωμή 52.000 ευρώ, μαζί με τους τόκους, σε βάθος 14 ετών.
Ο ηλικιωμένος δανειολήπτης, που είχε φτάσει να πληρώνει περίπου 2.000 ευρώ τον μήνα για να εξυπηρετεί τα δάνειά του σε 9 τράπεζες, θα δίνει πλέον μόλις 310 ευρώ κάθε μήνα για 14 χρόνια, με την καταβολή τους να ξεκινά το 2014.
Τα πρώτα 4 χρόνια οι δόσεις θα είναι άτοκες, ενώ τα υπόλοιπα δέκα θα τοκίζονται με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου, όπως αυτό προκύπτει από το δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο συγκεκριμένος οφειλέτης δικαιώθηκε πανηγυρικά, παρ’ ότι θεωρείται ότι έχει υψηλές αποδοχές, καθώς λαμβάνει σύνταξη 1.560 ευρώ μηνιαίως. Δεδομένου, όμως, ότι έχει εκχωρήσει 750 ευρώ τον μήνα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων μέσω δανειακής σύμβασης, και του απομένουν περίπου 810 ευρώ για να καλύπτει τις βιοτικές του ανάγκες και παράλληλα να αποπληρώνει τις οφειλές του, έκρινε ότι η δόση του δεν πρέπει να ξεπερνά τα 310 ευρώ, ώστε να του μένουν άλλα 500 ευρώ.
Η απόφαση του Ειρηνοδικείου εκδόθηκε στις 28 Ιουνίου 2011 και αποτελεί στην ουσία την πρώτη με την οποία απορρίφθηκαν όλες οι ενστάσεις των αντίδικων τραπεζών, οι οποίες αφού αρνήθηκαν να συμφωνήσουν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό, στη συνέχεια έκαναν ό,τι μπορούσαν στο δικαστήριο ώστε να μη δικαιωθεί ο οφειλέτης.
Ο κ. Δημήτριος Λυρίτσης, δικηγόρος του συνταξιούχου, έδωσε στο lawnet.gr το πλήρες κείμενο της απόφασης και έκανε την παρακάτω δήλωση:
O N. 3869/2010 που αφορά τη ρύθμιση οφειλών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, γνωστός και ως «νόμος Κατσέλη», βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή και από τις αρχές του Μάιου 2011 άρχισαν να δικάζονται οι πρώτες υποθέσεις στην Αθήνα και την υπόλοιπη χώρα.
Το Ειρηνοδικείο Αθηνών εξέδωσε στις 28-6-2011 την υπ’ αριθ. 15/Φ1/2011 απόφαση του (υπόθεση στην οποία είχα την τιμή να παρασταθώ ως εντολοδόχος δικηγόρος του αιτούντος δανειολήπτη), που αποτελεί μια από τις πρώτες αποφάσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, με την οποία απέρριψε το σύνολο των ενστάσεων και αιτιάσεων των αντιδίκων Τραπεζών και με μια μνημειώδη και ιστορική απόφαση ενέταξε τον αιτούντα δανειολήπτη στις ευεργετικές διατάξεις του Νόμου, απαλλάσσοντας τον από την υποχρέωση καταβολής στις Τράπεζες ενός υπέρογκου ποσού για τις δανειακές του υποχρεώσεις.
Με το δεδομένο ότι δεν υπάρχει προηγούμενη νομολογιακή εμπειρία εφαρμογής του νέου Νόμου, η ως άνω δικαστική απόφαση καθίσταται «απόφαση – οδηγός» για την περαιτέρω εφαρμογή του Νόμου και επιλύει σημαντικά ερμηνευτικά ζητήματα του Νόμου, όπως είναι η εξαίρεση της πρώτης κατοικίας του δανειολήπτη από την υπό ρευστοποίηση περιουσία του και την υποχρέωση του να καταβάλλει έως το 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου του.
Με την απόφαση ξεκαθαρίζεται ότι η καταβολή του 85% δεν είναι υποχρεωτική και ότι ο Δικαστής συνεκτιμώντας όλα τα οικονομικά δεδομένα του δανειολήπτη μπορεί να επιβάλλει και την καταβολή μικρότερου ποσού από το 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου καθώς και να προβλέψει περίοδο χάριτος.
Η ως άνω απόφαση καταδεικνύει στο μέγιστο δυνατό επίπεδο ότι και πρέπει και μπορούμε να εμπιστευτούμε την Ελληνική Δικαιοσύνη και τους Έλληνες δικαστές, οι οποίοι με αίσθημα ευθύνης αλλά και απόλυτης αντίληψης του ρόλου τους, συμβάλλουν με τις δικαστικές τους αποφάσεις στην ουσιαστική ελάφρυνση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και στην γρηγορότερη δυνατή επιστροφή και ενεργή συμμετοχή τους στη κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου.
Η ως άνω απόφαση – οδηγός του Ειρηνοδικείου Αθηνών δίνει τη δυνατότητα σε εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες να ελπίζουν ότι τελικά ο Νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά δεν θα αποτελέσει κενό γράμμα, αλλά θα αντιμετωπίσει το πραγματικό, ιδιαίτερα μεγάλο και οξυμμένο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας κατά τρόπο ουσιαστικό, σύγχρονο, θεσμικό, εναρμονισμένο με τις επιταγές ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους δικαίου.
Τέλος, η ως άνω απόφαση αποτελεί μια «σφαλιάρα» για τις Τράπεζες μας, καθότι μέχρι σήμερα ενεργούσαν σαν να μην υπάρχει ο Νόμος, αρνούμενες να απαντήσουν στις αιτήσεις των δανειοληπτών για εξωδικαστικό συμβιβασμό και αρνούμενες να κάνουν ρυθμίσεις επωφελείς για τους δανειολήπτες, πιέζοντας και εκβιάζοντας καθημερινά τους εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες μέσω των εισπρακτικών τους εταιρειών, απειλώντας τους με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
ellas2.wordpress.com – lawnet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου