πηγή φωτογραφίας: facebook
του Νίκου Οικονόμου.
Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας , οι άνθρωποι του μεροκάματου που πασχίζουν για να έχουμε εμείς ρεύμα στα σπίτια μας. Αποδείχτηκε πως περίτρανα για άλλη μια φορά πως όταν αντικρίσεις το πρόβλημα και δεις το μέγεθος του τότε καταλαβαίνεις την αξία αυτών που μάχονται καθημερινά για να σου λύσουν αυτό το πρόβλημα , από το πιό απλό μέχρι το πιο σύνθετο , το πιο δύσκολο. Στην ζωή μας ψάχνουμε πάντα το εύκολο θύμα για να του αποδώσουμε τις ευθύνες .
Ξεχνάμε την παροιμία που λέει πως το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Οι στρατιώτες δέχονται εντολές από τους στρατηγούς και αυτοί μάχονται για την νίκη . Αν οι εντολές έχουν δοθεί με λάθος σχεδιασμό οι τελευταίοι που φταίνε είναι οι στρατιώτες. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος αυτοί που ρίχνονται στην μάχη είναι οι στρατιώτες . Αυτοί γίνονται ήρωες στα μάτια μας . Ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα , της ήττας ή της νίκης. Στην νίκη πανηγυρίζουν οι στρατηγοί και αγνοούνται οι στρατιώτες. Στην ήττα οι στρατηγοί ψάχνουν να βρουν που θα ρίξουν τις ευθύνες . Μόνο που οι στρατιώτες σε αυτή την φάση είναι με σκυμμένα κεφάλια γιατί έχουν την πίκρα μέσα τους και το αίσθημα ευθύνης διότι δεν τα κατάφεραν, παρότι αγωνίσθηκαν.
Έτσι αισθάνονται οι εναερίτες , οι γιατροί ,οι νοσοκόμες , το πλήρωμα του ασθενοφόρου, οι πυροσβέστες , οι αστυνομικοί , οι λιμενικοί , όλοι αυτοί που δίνουν την μάχη για την ασφάλεια μας.
Αυτοί αξίζουν το χειροκρότημα μας και όχι τα πυρά μας .
Τον σχεδιασμό της μάχης τον κάνουν οι στρατηγοί και όχι οι στρατιώτες .
Α και μην ξεχνάμε και τις τυχόν δικές μας ευθύνες . Τις ευθύνες των πολιτών . Κάποιοι δεν θέλουν να κλαδέψουν τα δέντρα για να μην χάσουν την σκιά να τα λέμε και αυτά.
Σεβασμός λοιπόν στους ανθρώπους του μόχθου . Ας τους χειροκροτήσουμε σεμνά και ταπεινά. Ας τους πούμε από μέσα μας ένα ευχαριστώ, η θετική ενέργεια αυτή θα τους προσέχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου