Νίκος Τρ. Οικονόμου
Οι Ιταλοί ΔΕΝ ήταν δειλοί, ούτε το έβαζαν στα πόδια όταν άκουγαν την ιαχή «Αέρα». Πολέμησαν και μάλιστα φανατικά, σε πολλές περιπτώσεις, ιδιαίτερα τα επίλεκτα τμήματα Αλπινιστών και Βερσαλλιέρων.
Η εξήγηση για την ιταλική ήττα δεν έχει να κάνει με το θάρρος των Ιταλών στρατιωτών, αλλά με λάθος εκτίμηση της ιταλικής ηγεσίας, με το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης του Ιταλικού Στρατού αλλά και με την ηθική προετοιμασία του στρατού ενόψει της εισβολής στην Ελλάδα.
ΠΙΣΤΕΥΑΝ πως οι Έλληνες δεν θα πολεμούσαν, γιατί ήταν διχασμένοι πολιτικά και ανοργάνωτοι στρατιωτικά. Η άποψή πέρασε σε όλα τα κλιμάκια του στρατεύματος. Όπως αποδείχτηκε τίποτα από τα δύο δεν συνέβαινε. Οι Έλληνες μόνο διχασμένοι δεν υποδέχθηκαν τους Ιταλούς και κάθε άλλο παρά ανοργάνωτοι στρατιωτικά ήταν. Υπήρξε ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΟΨΥΧΙΑ.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ
Η κυβέρνηση Μεταξά είχε εγκαταστήσει ένα εξαίρετο δίκτυο πληροφοριών, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να γνωρίζει πολλά.
Επίσης, η πολιτική χαμηλών τόνων που ακολούθησε η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στις εκατοντάδες ιταλικές προκλήσεις, αποκοίμισε τρόπο τινά τους Ιταλούς, κάνοντάς τους να πιστέψουν ότι δεν θα αντιμετωπίσουν αντίσταση.
Καθώς και η οχυρωματική γραμμή κατά μήκος της Μακεδονίας έκαναν ισχυρή αμυντικά την Ελλάδα.
Ένα παράδειγμα της οργάνωσης του μηχανισμού της πατρίδας υπό την ηγεσία του Ιωάννη Μεταξά , και όχι μόνο, οι ελληνικές υπηρεσίες γνώριζαν ότι επίκειται η κατάληψη της Αλβανίας από τους Ιταλούς, πριν καν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι το υποψιαστούν. Πληροφόρησε μάλιστα και τους Βρετανούς, οι οποίοι δεν γνώριζαν το παραμικρό και πληροφορήθηκαν το γεγονός καθαυτό, την επομένη ημέρα της πραγματοποιήσεώς τους!
ΙΤΑΛΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ
Η ιταλική στρατιωτική ηγεσία πίστευε ότι θα μπορούσε να εφαρμόσει και εναντίον της Ελλάδας τα γερμανικά διδάγματα περί κεραυνοβόλου πολέμου.
Στη θεώρηση της αυτή όμως παρέλειψε να μελετήσει τρεις σημαντικούς παράγοντες.
• Πρώτον, το ορεινό του ελληνικού εδάφους, ειδικά στον τομέα της Ηπείρου.
• Δεύτερον τις ελληνικές προετοιμασίες και την άριστη οργάνωση του εδάφους από τις ελληνικές δυνάμεις της πρώτης γραμμής.
• Τρίτον, το ηθικό του Ελληνικού Στρατού που ήταν άριστο, όχι μόνο γιατί πολεμούσε για το δίκιο, αλλά και γιατί ο Στρατός της εποχής ήταν άριστα εκπαιδευμένος, διαθέτων εξαίρετους και το κυριότερο εμπειροπόλεμους αξιωματικούς. Σχεδόν όλοι οι αξιωματικοί από τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη και πάνω ήταν βετεράνοι τουλάχιστον ενός πολέμου, αρκετοί δε ανώτατοι αξιωματικοί ήταν βετεράνοι μέχρι και 5 πολέμων (Α’ Βαλκανικός Πόλεμος, Β’ Βαλκανικός Πόλεμος, Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Ουκρανική Εκστρατεία, Μικρασιατική Εκστρατεία).
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Ελληνικός Στρατός παρουσίασε μεταξύ των εμπολέμων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πολύ υψηλή αναλογία νεκρών αξιωματικών.
ΩΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΙ
Οι Έλληνες αξιωματικοί της εποχής δεν περιορίζονταν να διοικούν τα τμήματά τους, εκ του ασφαλούς, όπως έπρατταν οι Ιταλοί, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Από ανθυπολοχαγό μέχρι στρατηγό βρίσκονταν κοντά στους άνδρες τους, συμμερίζονταν τις κακουχίες τους και σε πολλές περιπτώσεις, ανώτεροι και κατώτεροι, πέθαιναν μαζί τους. Όπως έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος όταν πολεμούσε ήταν ένα με τους πολεμιστές του και ριχνόταν πρώτος στην μάχη.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ – Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
Ο Έλληνας στρατιώτης του ’40 επίσης υπερείχε του αντιπάλου του, σε εκπαίδευση και κατά συνέπεια σε ηθικό. Οι στρατιώτες είχαν υποστεί τόσο εντατική εκπαίδευση που χρησιμοποιούσαν τον οπλισμό τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ο Ελληνικός Στρατός, πτωχός όπως και η πατρίδα του δεν είχε κανένα περιθώριο σπατάλης. Η κάθε σφαίρα, η κάθε οβίδα έπρεπε να πιάνει τόπο. Και αυτό μόνο με την εκπαίδευση επιτυγχάνεται. Επίσης η σκληρή εκπαίδευση είναι καταλυτικός παράγοντας ανάπτυξης υψηλού ηθικού, εφόσον ο καλά εκπαιδευμένος στρατιώτης γνωρίζει τις δυνατότητές του και έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό του.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ – ΑΙΣΘΗΜΑ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ
Πέραν αυτών ο Έλληνας στρατιώτης, διαχρονικά στα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του υπήρξε πείσμων στην άμυνα, αλλά και εξαίρετος στην επίθεση, διαθέτοντας κάτι παραπάνω από θάρρος, ένα ακατανόητο αίσθημα αυτοθυσίας και φιλοτιμίας.
Αυτά ακριβώς τα στοιχεία αιφνιδίασαν τους Ιταλούς, ηγεσία και στράτευμα. Αντί να δουν τους αντιπάλους τους να τρέπονται σε άτακτη φυγή ενώπιον των αρμάτων τους, του όγκου του πυροβολικού τους και των εκατοντάδων αεροσκαφών τους, αντίκρισαν έναν αντίπαλο που εφορμούσε και σταματούσε τα άρματα με κουβέρτες, που αγνοούσε τα πυρά και πυροβολούσε τα αεροσκάφη, ακόμα και με τα τυφέκιά του.
Ο ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ – Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ
Ο αιφνιδιασμός των Ιταλών κορυφώθηκε δε όταν, σύμφωνα με την περιγραφή Ιταλού αξιωματικού, «είδαν αυτούς τους δαίμονες να ορμούν ουρλιάζοντας, με εφ’ όπλου λόγχη»! Οι Ιταλοί εισέβαλαν στην Ελλάδα σίγουροι για την επιτυχία τους, εφόσον –όπως έγραφαν οι εφημερίδες τους και εκείνος ο διαβόητος Γκάιντα– «ο πόλεμος δεν γινόταν πλέον με δόρατα και σπαθιά, αλλά με άρματα και βαρύ πυροβολικό».
Οι Έλληνες όμως τους απέδειξαν ότι η νέα έκδοση του δόρατος, η ξιφολόγχη, αλλά και η σπάθη του ιππικού, δεν είχαν χάσει καθόλου μα καθόλου την αξία τους.
Η αποψη μου
Συμπερασματικά , η σκληρή εκπαίδευση , η αντικατασκοπεία το χαμηλό προφίλ, το αίσθημα αυτοθυσίας και φιλοτιμίας , οι ηγέτες αξιωματικοί -αυτό που διδάσκουν σήμερα για το πως πρέπει να είναι ο ηγέτης στους μάνατζερ το είχαν κάνει πράξη το 1940 οι Έλληνες Αξιωματικοί-, τα σφάλματα των Ιταλών καθώς σε συνδυασμό με την απαξίωση και την υποτίμηση της Ελλάδος έφεραν το νικηφόρο αποτέλεσμα στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο . Σημαντικό ρόλο όμως έπαιξε η οργάνωση του κράτους και των μυστικών υπηρεσιών που υπήρχε επί κυβερνήσεως Ιωάννη Μεταξά.
Λένε πως από την Ιστορία μαθαίνεις και πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Ας διδαχθούμε από το παράδειγμα του 1940 όπου με την Εκπαίδευση , την Οργάνωση και του σωστούς Ηγέτες (Έλληνες Αξιωματικοί) ήρθε το σωστό αποτέλεσμα . Δεν έγινε κάτι διαφορετικό το 1940 από αυτό που λένε τώρα οι γκουρού του μάνατζμεντ.
Με ένα Κράτος οργανωμένο δεν φοβόμαστε κανέναν.
Μήπως αυτό μας λείπει σήμερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου