Συνοδηγός…

Κυριακάτικο πρωινό στην κουζίνα και η σύζυγος τηγανίζει αυγά. Ο σύζυγος, αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από τη σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά. Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ κι αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος:
-Πρόσεχε... ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου! Έχεις βάλει μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ! Γύρνα τα. Γύρνα τα ΤΩΡΑ! Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο. Μα πού θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία... ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ! Προσεχτικά... ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ! Ποτέ δεν μ’ ακούς εμένα... ΠΟΤΕ! Γρήγορα! Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει; Μη ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι. Βάλε αλάτι. ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!
Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη.
-Τί έπαθες άνθρωπέ μου; Τί φωνάζεις μέσα στο αυτί μου;
Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει:
-Ήθελα να σου δείξω πώς είναι να σε έχω συνοδηγό όταν οδηγάω…