Η αποσταθεροποίηση της χώρας την συγκεκριμένη στιγμή εξυπηρετεί πολλαπλά την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία:
1. Καταφέρνει ένα καίριο χτύπημα στην ΧΑ, τρομοκρατώντας μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων της που επιθυμούν μεν την επιβολή της "τάξης" έστω και με βία, αλλά όχι με μαχαιρώματα και με στυγερές δολοφονίες, ειδικά Ελλήνων.
2. Με τον ίδιο σμπάρο, προσπαθεί να διαλύσει και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, ταυτίζοντάς τους με την ΧΑ,
3. Με συνεχείς προκλήσεις κατά της Αριστεράς εξωθεί τους οπαδούς της να κατεβούν στο δρόμο και να συγκρουστούν με την ΧΑ, ενώ συγχρόνως
4. Ανεβάζει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, ενισχύοντας την πόλωση των άκρων δεξιάς - αριστεράς.
Η απειλή κλιμάκωσης της αποσταθεροποίησης δίνει στον Σαμαρά "διαπραγματευτικά όπλα" με την Τρόικα: κοινώς, διεθνής ζητιανιά υπό την απειλή της αυτοκτονίας! Υπό την απειλή του "χάους" ζητά φυσικά και πολιτική στήριξη των εταίρων και των Αμερικανών για την επανεκλογή του.
Έτσι θυσιάζονται αθώοι πολίτες (στο Κερατσίνι, στη Marfin) για να κρατιούνται στην εντατική καρέκλα οι ανίκανοι και οι γόνοι με τα λεφτά των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ.
Η σημερινή δολοφονία έχει πολλά σκοτεινά σημεία. Θεωρώ απίθανο να επεδίωξε η ΧΑ μια τέτοια εξέλιξη ενός "συνηθισμένου" τσαμπουκά. Το θύμα είχε το ιδανικό προφίλ για να προκαλέσει το δημόσιο αίσθημα. Νέος, γιος εργατικής οικογένειας, ράπερ με αντιφασιστική δράση και προπαντός... αριστερός.
Ο δράστης ομολόγησε αβίαστα οτι είναι μέλος της ΧΑ, βρέθηκαν αμέσως και οι σχετικές κομματικές ταυτότητες, ενώ είχε ακόμα επάνω του και το μαχαίρι του φόνου!! Δεν ήταν φυσικά δύσκολο να βρεθεί ένας τέτοιος ανεγκέφαλος (;) μεταξύ των "στρατιωτών" της ΧΑ.
Θυμίζει έντονα την περίπτωση Oswald, του υποτιθέμενου δολοφόνου του Kennedy που συνελήφθη αμέσως και ομολόγησε, ενώ τελικά απεδείχθη (μετά από χρόνια) οτι δεν ήταν αυτός που πυροβόλησε τον Αμερικανό Πρόεδρο, ενώ το όλο σκηνικό του παρακράτους παραπέμπει στις σκοτεινές μέρες της Ελληνικής ιστορίας, όπως η δολοφονία Λαμπράκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου