O
Ουγγρο-Αμερικανός δισεκατομμυριούχος πιστεύει ότι η κρίση του 2007 είναι αυτή
μιας υπερφούσκας, η οποία στηρίζεται στην άποψη νεοκλασσικών οικονομολόγων ότι
οι αγορές πρέπει να είναι απολύτως ανεξέλεγκτες. Με βάση αυτή την εξαιρετικά
αμφισβητούμενη αντίληψη, ο κ.Σόρος έχει ταχθεί τα τελευταία χρόνια υπέρ μιας
νεοκεϋνσιανής επεκτατικής πολιτικής που θα είναι ενισχυτική του δολλαρίου και
επιστροφής σε αυτό μέρους της διεθνούς αποταμιεύσεως. Εκείνο που δεν θέλει ο
δισεκατομμυριούχος επενδυτής είναι να δει μία σταδιακή αποδυνάμωση της
αμερικανικής κυριαρχίας, με παράλληλη ενίσχυση του παγκόσμιου ρόλου της Κίνας
και της Γερμανίας, ως κυρίαρχου μέλους της ευρωζώνης.
Στο πλαίσιο αυτό, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη, ο
Τζωρτζ Σόρος στηρίζει αριστερά κόμματα και αριστερές κινήσεις, με την ελπίδα
ότι θα μπορούσαν να κάμψουν την γερμανική οικονομική αντίληψη για το ευρώ και
την μελλοντική πορεία του. Στις ΗΠΑ χρηματοδοτεί επίσης το Ίδρυμα Νέας
Οικονομικής Σκέψης, το οποίο διευθύνει ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζότζεφ
Στίγκλιτς, γνωστός για τις αριστερές ιδέες και τοποθετήσεις του. Μέλος της
Σοσιαλιστικής Διεθνούς και σύμβουλος του Γ.Α.Παπανδρέου, ο Τζ.Στίγκλιτς έπαιξε
αποφασιστικό ρόλο στην παπανδρεϊκή θεωρία τού «λεφτά υπάρχουν» και είναι ο
άνθρωπος που γνώρισε τον πρώην Έλληνα πρωθυπουργό στον δισεκατομμυριούχο
επενδυτή.
Όμως, το προεκλογικό σχέδιό του το 2009 για «αναδιάρθρωση»
του ελληνικού χρέους εντός ευρωζώνης ή διάλυση της τελευταίας, δεν ευοδώθηκε
–και τούτο διότι, τότε, ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
κ.Ντομινίκ Στρως-Καν δεν ανταποκρίθηκε τελικά στις αμερικανικές επιδιώξεις. Και
ίσως αυτό να υπήρξε και το μοιραίο λάθος του για την μετέπειτα καρριέρα του.
Σήμερα, πολύ προσεκτικά, το δίδυμο Σόρος-Στίγκλιτς παίζει το
χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και στο επίπεδο αυτό, διακριτικά, έχει και την
βοήθεια της οικογένειας Αγγελόπουλου. Κατά τον κ.Σόρος, μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
στην Ελλάδα θα αποτελούσε «σοκ» για την Ευρώπη και ενδεχομένως θα ήταν κίνητρο
για αλλαγή της γερμανικής πολιτικής. Όμως, ο μεγαλοεπενδυτής δεν θέλει να έλθει
σε ρήξη και με τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά, με τον οποίο επίσης διατηρεί
φιλικές σχέσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που στηρίζει την κυβερνητική
προσπάθεια για ενδεχόμενη επαναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Χαρακτηριστικές, από την άποψη αυτή, είναι οι τελευταίες
δηλώσεις του στο διαδικτυακό Σπήγκελ: «Μετά από πολλά βάσανα και ταλαιπωρίες, η
Ελλάδα βρίσκεται κοντά σε πρωτογενές πλεόνασμα», επισημαίνει ο κ. Σόρος –που η
κερδοσκοπική του επίθεση κατά της λίρας στερλίνας το 1992 εξανάγκασε το Ηνωμένο
Βασίλειο να αποχωρήσει από το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα. «Αν οι επίσημοι
κάτοχοι ελληνικών ομολόγων ανέβαλαν την αποπληρωμή τους έως ότου η Ελλάδα
συμμορφωθεί πλήρως με τους όρους της τρόϊκας του ΔΝΤ της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής, τα ιδιωτικά κεφάλαια θα επέστρεφαν στην χώρα και η Ελλάδα θα
ανέκαμπτε. Μπορώ να διαβεβαιώσω προσωπικά πως, αν η Ελλάδα απαλλασσόταν από το
άχθος του υπερδανεισμού της, οι επενδυτές θα συνέρρεαν στην χώρα».
Αν υπάρχει μία χώρα που όφειλε να υποστηρίζει μια τέτοια
προσέγγιση αυτή δεν είναι άλλη από την Γερμανία, επισημαίνει ο Τζωρτζ Σόρος, η
οποία «θα πρέπει να θυμάται πως επωφελήθηκε από την διαγραφή του χρέους της
τρεις φορές, με το Σχέδιο Ντάους, το Σχέδιο Γιανγκ και τις ρυθμίσεις που
συνόδευαν το Σχέδιο Μάρσαλ». Από την άλλη, η επιμονή των Γάλλων στην καταβολή
των πολεμικών αποζημιώσεων εκ μέρους της Γερμανίας μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο
οδήγησε στην κυριαρχία του Χίτλερ και των ναζί. «Η Χρυσή Αυγή είναι κάτι
ανάλογο». Αν η Γερμανίδα καγκελάριος δεν τροποποιήσει την ευρωπαϊκή της
πολιτική, λέει ο κ.Σόρος, τότε η εκλογική της επικράτηση του προηγούμενου μήνα
θα αποδειχθεί Πύρρειος νίκη.
«Η κατάσταση που έχε δημιουργηθεί από αυτή την κρίση δεν
είναι ούτε ανεκτή, ούτε σταθερή … Δεν λέω ότι οφείλεται σε κάποια σκοτεινή
γερμανική συνωμοσία. Αλλά η Γερμανία δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ευθύνες και
τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ο ηγετικός της ρόλος. Οφείλει να μάθει να
συμπεριφέρεται ως ένας αγαθός ηγεμών. Κάνοντάς το, θα επωφεληθεί από την μόνιμη
ευγνωμοσύνη των υποδεέστερων της κρατών, ακριβώς όπως οι ΗΠΑ κέρδισαν την πιστή
συμμαχία της Ευρώπης σε αντάλλαγμα για το Σχέδιο Μάρσαλ … Αν όμως αποτύχει να
συμπεριφερθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα οδηγηθούμε στην αποσύνθεση και την
ενδεχόμενη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης … Πολλά έθνη επεβίωσαν παρόμοιων
εφιαλτικών κρίσεων. Αλλά η ΕΕ δεν είναι έθνος. Είναι ένας ατελής συνεταιρισμός
κυρίαρχων κρατών και δεν θα επιβιώσει μιας δεκαετούς στασιμότητας. Τυχόν
διάλυση της ΕΕ δεν υπηρετεί τα γερμανικά συμφέροντα. Η Ευρώπη θα επέστρεφε σε
ένα σημείο πολύ χειρότερο από αυτό που βρισκόταν όταν ξεκινούσε η ΕΕ».
Περισσότερο σαφής δεν θα μπορούσε να είναι ο
δισεκατομμυριούχος μεγαλοεπενδυτής και όποιος θέλει ας καταλάβει τί γίνεται
πίσω από τα λόγια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου