Γιατί γαύρος , και όχι "γάβρος"

Το στόμα του γάβρου, μιλάμε  για το ψάρι, το μικρό ψάρι που το λένε γάβρο, φθάνει μέχρι και πίσω από τα μάτια του. Ασφαλώς αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο δεν είναι ο λόγος για να ονοματιστούν σα «γάβροι», μάλιστα περιφρονητικά, οι φίλοι της δημοφιλέστερης ομάδας. Ούτε, επίσης κοροϊδευτικά τους είπαν «γάβρους» επειδή το ψαράκι έχει μακρύ ρύγχος και το πάνω σαγώνι του προεξέχει
Δεν γνωρίζω πώς και γιατί βαπτίσθηκαν σα «γάβροι» οι ολυμπιακοί. Ούτε κανείς γνωρίζει. Και θα αμφισβητηθεί όποιος ισχυριστεί κάτι περί αυτού. Σημειώνω μόνον ότι ο φανατικός, ο ορκισμένος οπαδός του Ολυμπιακού, Πειραιώτης συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος, που έγραψε το μπεστσέλερ για τον Άρη Βελουχιώτη, υποστηρίζει το εξής:
Η λέξη «γάβρος» δεν έχει σχέση με το γνωστό ψάρι, αλλά έχει αριστοκρατική καταγωγή διότι αφορά το σιδερένιο αντικείμενο στην αυλόπορτα το οποίο χρησιμοποιείτο για να καλέσεις τον νοικοκύρη, πριν ακόμα ανακαλυφθεί ο ηλεκτρισμός. Απ’αυτό το γάβριον, το μεταλλικό πόμολο, προέρχεται το «γάβρος», κατά τον συγγραφέα του βιβλίου «Τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι».

Ο Γαύρος ή γάβρος είναι ψάρι, γνωστό ήδη από την αρχαιότητα. Είναι η «αφύη» των αρχαίων Ελλήνων

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82

Είσαι δηλαδή από αυτούς που....., ως «γαύροι», πρεσβεύουν πως «ούτε όλο το αλεύρι των μύλων Αγίου Γεωργίου δεν φτάνει για να μας τηγανίσουν οι "βαζέλες"», που έχουν όνειρο ζωής να προσκυνήσουν στη... Μέκκα των Ολυμπιακών (για τους αμύητους, πρόκειται για τη Γαυρολίμνη Αιτωλοακαρνανίας!)   «είμαι Ολυμπιακός από τότε όπου βγήκα από την κοιλιά της μάνας μου. Λες και ο Θεός μού το είπε, και από τότε δεν έχω αλλάξει ομάδα». Διότι «όποιον Ολυμπιακό και αν ρωτήσεις θα σου πει ότι κόμμα, αρχές και σύζυγο αλλάζει. Τον "Θρύλο" ποτέ». Τάδε έφη έτερος «Γαύρος του μήνα»,....

Πηγή ΒΗΜΑ Μ.Μαργωμένου, 4-5-1997

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12427&m=A39&aa=1

Τώρα -τι μετράνε ένα άρθρο της Βικιπαίδειας και ένα άρθρο σοβαρής εφημερίδας

Πάμε λοιπόν

Από λεξικά:

Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης Επίτομον, εκ της δευτέρας εν Βιέννη εκδόσεως του Ανθιμου Γαζή Εκδ.Κ.Γκαρπολά, Αθήναι, 1839 Τόμος Πρώτος σελ 383 γαυριάω=καυχώμαι, επαίρομαι και επί ίππου καμαρωτού=επιθυμία συνουσιασμού

Εχουν θησαυρισθεί τα ουσιαστικά γαυριότης, γαυρίασμα, γαύραξ και το επίρρημα γαυρικώς [=υπερηφάνως] Το τελευταίο απαντά και στην Συναγωγή Νέων Λέξεων του Στέφανου Κουμανούδη

Λεξικό της καθ'ημας Ελληνικής Διαλέκτου Δ.Σκαρλάτου [19ος αιώνας!] γαυριάω-γαυριώ, συνηρημένον, μετεξέλιξις του ρήματος "καπριάω" παραπέμποντος στον κάπρον σημαίνον "βαρβατιάζω"!

Παρόμοια εις λεξικά Δημητράκου, Κριαρά

20ός αιώνας-αν και το αναφοράς μου στην παιδική ηλικία! Σύγχρονον Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσας Επιτροπής Φιλολόγων Επιμ Υλης Θ.Γούλα, Εκδόσεις Ατλας, Αθήνα, 1961 Στην σελίδα 507 γαυριάζω=οργώ προς συνουσίαν, είμαι όλο ζωτικότητα , γαυρος=Δημ μεγαλοπρεπής (επί βλαστήσεως) οργιώδης γαύρος=το ψάρι καρπίνος και ρήμα γαυριώ=επαίρομαι, κορδώνομαι

Στην γραμματεία

γαυρους όλβω (υπερήφανοι ένεκα της ευτυχίας τους) Ικέτιδες, Ευριπίδης

Ο λυρικός Αρχίλοχος γιά στρατηγό περηφανο γιά την κόμη του στρατηγόν βοστρύχοισι γαύρον

Γαύρος γαρ υπό του λόγου και μετέωρος ειμί Λουκιανού, Νιγρίνος,

"κτίρια γαύρα'-Σκιαί Αδου-Κώστας Κρυστάλλης

Γίνονται οι γέροι

γαύροι. Θα ορμήσει

ανδρών λουλούδι.

Βyron, Κώστας Καρυωτάκης

Λυπάμαι, για τυχόν Παναθηναϊκούς αναγνώστες, αλλά γιά την ορθή βιβλιογραφική παραπομπή θα πρέπει να παραθέσω τον πλήρη τίτλο του βιβλίου!

Κεντρωτή Γ. 45 Χρόνια βάζω Γκολ στους Βάζελους Εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα, 2003