Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι Έλληνες άνεργοι νέοι

Χρήστος Α. Ιωάννου
christoaioannou.blogspot.com

Η δεύτερη Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής για την ανεργία των νέων που έλαβε χώρα στο Παρίσι προ ημερών, σε συνέχεια εκείνης που είχε φιλοξενηθεί αρχές Ιουλίου στο Βερολίνο, δεν θα μείνει στην ιστορία. Κι όχι αδικαιολόγητα. Ήταν θετικό ότι, ήδη από το καλοκαίρι, η ανεργία των νέων μπήκε στην ατζέντα της ευρωπαϊκής πολιτικής και της αφιερώθηκαν πόροι 6 δισ. ευρώ. Πέραν αυτού, ουδέν. Και δεν είναι παρήγορο ότι «ανακαλύπτουμε» το δικό μας πρόβλημα μέσω του ευρωπαϊκού, αγνοώντας πιθανότατα τις πραγματικές διαστάσεις του εγχωρίου.
Ας εξηγηθούμε. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανακάλυψαν την ανεργία των νέων (έως 25 ετών) καθώς η ανεργία γενικά είναι στο 11% (ΕΕ-28:11%, Ευρωζώνη:12,2%) και των νέων υπερέβη το 23% (ΕΕ: 23,5%, Ευρωζώνη: 24,1%). Η ανεργία των νέων ήταν επί σειρά ετών υψηλότερη του μέσου όρου, τώρα διπλασιάστηκε. Όμως κάθε χώρα της Ε.Ε. και κάθε Ευρωπαίος ηγέτης, από τους 24 που συνήλθαν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, έχει ένα διαφορετικού μεγέθους πρόβλημα.
Η Γερμανίδα καγκελάριος των μήνα των εκλογών της είχε στη χώρα της ανεργία 5,2% και ανεργία των νέων 7,7%-7,9%. Ο Γάλλος πρόεδρος αντιμετωπίζει ανεργία 11,1% και ανεργία των νέων στο 25%. Ο Ιταλός πρωθυπουργός ανεργία 12,5% και ανεργία των νέων περί το 40%. Ο Ισπανός πρωθυπουργός ανεργία 26,6% και ανεργία των νέων στο 55%. Της ίδιας τάξης/κλίμακας, λίγο μεγαλύτερα, μοιάζουν και τα προβλήματα του Ελληνα πρωθυπουργού -με ανεργία στο 27,3% και ανεργία των νέων στο 60,6% (στοιχεία Αυγούστου 2013).
Αν ο Γάλλος πρόεδρος μιλά για κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» με ανεργία των νέων στο 25%, τότε για τι θα έπρεπε να μιλούν οι Ιταλοί, οι Ισπανοί, οι Έλληνες; Ίσως, σε ό,τι μας αφορά ως Έλληνες, αντί «να μιλάμε», θα έπρεπε να σκεφτόμαστε περισσότερο τη «μεγάλη εικόνα», και να πράττουμε αναλόγως.
Η «μεγάλη εικόνα» δείχνει την μεγάλη απόκλιση στο εσωτερικό της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης: Ο Γερμανός νέος αντιμετωπίζει ανεργία σε ποσοστό 6% και η Ελληνίδα νέα σε ποσοστό 65% (μια και για τις νέες η ανεργία είναι υψηλότερη από τον μέσο όρο των δύο φύλων).
Αν ο Γάλλος πρόεδρος μιλά για τον κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» με το 25%, εμείς να μιλάμε για κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» στο υπερδιπλάσιο; Ας σκεφτούμε καλύτερα τη «μεγάλη εικόνα»: είναι χρήσιμη αλλά δεν είναι επαρκής. Ανεργία των νέων στο 60% σημαίνει ότι έξι στους δέκα νέους 15-24 ετών από όσους είναι στην αγορά εργασίας δεν βρίσκει δουλειά. Αυτό δείχνει απλά μεγάλα εμπόδια και σοβαρή δυσλειτουργία της αγοράς εργασίας για τους νέους. Το ζήτημά μας λοιπόν είναι κάτι σοβαρότερο από το μερίδιό μας (160,2 εκατ.) στα υπό διανομή κοινοτικά 6 δισ. ευρώ.