ΣΥΝΟΨΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
Ο σραφφαϊανός πολλαπλασιαστής επί του καθαρού προϊόντος της ελληνικής οικονομίας, για το έτος 2010, συνίσταται σε 63 x 63 = 3969 επιμέρους πολλαπλασιαστές, οι οποίοι δηλώνουν, στις ρεαλιστικές συνθήκες ύπαρξης συμαπαραγωγής (joint production), τις μεταβολές στο καθαρό προϊόν που επέρχονται από μία υποθετική αύξηση της αυτόνομης ζήτησης κάθε ενός από τα παραγόμενα εμπορεύματα του συστήματος κατά 1 μονάδα. Βάσει αυτού μπορούν, επομένως, να εκτιμηθούν οι μεταβολές στη χρηματική αξία του καθαρού προϊόντος και στη συνολική απασχόληση, οι οποίες επέρχονται από κάθε μεταβολή της αυτόνομης ζήτησης.
Οι εκτιμήσεις έδειξαν ότι, στην «πολική» περίπτωση όπου όλα τα κέρδη αποταμιεύονται και όλοι οι μισθοί καταναλώνονται, (i) η μέση τιμή των πολλαπλασιαστών επί της χρηματικής αξίας του καθαρού προϊόντος είναι της τάξης του 1.707 (με τυπική απόκλιση 0.278, μέγιστη τιμή 2.530 και ελάχιστη τιμή 1.014), (ii) η μέση τιμή των συνολικών, ήτοι «πρωτογενών και δευτερογενών», μεταβολών της συνολικής απασχόλησης είναι της τάξης του 39.314 (με τυπική απόκλιση 24.866, μέγιστη τιμή 141.375 και ελάχιστη τιμή μείον 42.889), (iii) η μέση τιμή των «πρωτογενών» μεταβολών της συνολικής απασχόλησης είναι της τάξης του 24.699 (με τυπική απόκλιση 21.392, μέγιστη τιμή 109.731 και ελάχιστη τιμή μείον 53.719), και (iv) η μέση τιμή των πολλαπλασιαστών των εμπορευμάτων του δημοσίου τομέα επί της χρηματικής αξίας καθαρού προϊόντος του συστήματος είναι της τάξης του 2 και, συνεπώς, από τις υψηλότερες του συστήματος.
Δεδομένου ότι οι μεταβολές στη χρηματική αξία του καθαρού προϊόντος και στη συνολική απασχόληση βρέθηκαν να είναι γνησίως φθίνουσες συναρτήσεις των ροπών προς αποταμίευση, και δεδομένου ότι η ροπή προς αποταμίευση από μισθούς μάλλον δεν είναι υψηλή, ενώ η ροπή προς αποταμίευση από τα κέρδη μάλλον είναι μικρότερη του 1, έπεται ότι οι προαναφερθείσες εκτιμήσεις δύνανται να θεωρηθούν ως επαρκώς αντιπροσωπευτικές. Έτσι, δεν φαίνεται να έρχονται σε αντίφαση με την παρατηρούμενη βαθειά ύφεση της ελληνικής οικονομίας, ενώ, στο βαθμό που όντως αντιστοιχούν στην πραγματικότητα, αποκαλύπτουν τις διακλαδικές διαστάσεις αυτής της ύφεσης. Από την άλλη πλευρά, όλες οι σχετικές με τον σραφφαϊανό πολλαπλασιαστή εκτιμήσεις της παρούσης μελέτης δύνανται να φανούν χρήσιμες στην κατάστρωση του σχεδίου εξόδου από την κρίση, ιδίως ή, πιθανότατα, μόνον στην περίπτωση κατά την οποία η Ελλάδα αποφασίσει να εγκαταλείψει την «ευρωπαϊκή υπερπαγκοσμιοποίηση» και, συνεπώς, οι εθνικές αρχές ανακτήσουν μέσα-εργαλεία οικονομικής πολιτικής.
Εκπονήθηκε για λογαριασμό του «Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης».
Αφορά στο επίμαχο ζήτημα «του πολλαπλασιαστή της ελληνικής οικονομίας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου