Περί ανεξαρτητοποιήσεων και αυτοπροβολής με δημόσιο χρήμα - ΜΕΡΟΣ 1

Επί τη ευκαιρία δηλώσεων …νεοσσού της πολιτικής, αποφάσισα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, ξεκινώντας από τους λόγους της ανεξαρτητοποίησης μου.

Η ανεξαρτητοποίησή μου έγινε για να προστατεύσω την τιμή, την αξιοπρέπεια και την υπόληψή μου. Να υπενθυμίσω πότε έγινε: όταν ψήφισα θετικά την δεύτερη φορά τον προϋπολογισμό. Και αυτό γιατί η τοποθέτησή μου για τον προϋπολογισμό του 2012 ήταν αρνητική, δεν είχα πειστεί ότι ήταν ο σωστός. Αξιοσημείωτο είναι ότι μετά την καταψήφιση του προϋπολογισμού την πρώτη φορά ουδέποτε πραγματοποιήθηκε κάποια συνάντηση από την μεριά της διοίκησης ώστε να ακουστούν οι θέσεις των διαφωνούντων: τα προσυμβούλια γινόντουσαν όποτε βόλευε τους τουρίστες . Πιέστηκα πολύ στο διάλλειμα, από τον Αντιδήμαρχο Ύδρευσης κύριο Αγή Μαρμαρινό ώστε να ψηφίσω θετικά. Μου είπε επί λέξει ότι «έτσι και δεν ψηφιστεί ο προϋπολογισμός θα παραιτηθούν τέσσερις σύμβουλοι, επίσης ότι έχει εγγυηθεί προσωπικά (με χρηματικές εγγυήσεις στον υδρομεταφορέα), ότι η Αίγινα θα μείνει από νερό και θα γεμίσει σκουπίδια».

Η απόφαση ήταν δύσκολη: έπρεπε να αποφασίσω κάτω από την πίεση του ελάχιστου χρόνου, αν ψήφιζα αρνητικά -έτσι όπως ήταν τα δεδομένα- η Αίγινα θα είχε πρόβλημα καθώς και ο αντιδήμαρχος αφού είχε δώσει προσωπικές εγγυήσεις, -πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενά του Αντιδημάρχου. Όμως θα ήμουν μέλος του συνδυασμού, καθώς εκεί παίρνεις την δύσκολη απόφαση όταν η λύση είναι μονόδρομος, θυσιάζεσαι, ψηφίζεις θετικά. Αλλά από την άλλη πρέπει και να προστατεύσεις την προσωπικότητά σου: δεν μένει τίποτε άλλο από το να ανεξαρτητοποιηθείς, ώστε να μην δώσεις δικαίωμα σε κανέναν να μιλήσει για συναλλαγές και εκβιασμούς. Πιστεύεις –εις μάτην- ότι αυτοί που πρέπει θα αναγνωρίσουν την κίνηση.

Τότε ήταν που ξεκίνησαν τα χειρότερα: από αυτούς που ευνοηθήκαν εισπράττεις αχαριστία στο μέγιστο βαθμό. Άρχισε η «πιπίλα» ότι η φυγή είναι ευκολότερη από την παραμονή και την αντιμετώπιση των δυσκολιών… Όλο αυτό μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει… Αποδεικνύω με την στάση μου καθημερινά ότι ούτε φοβήθηκα ούτε φοβάμαι. Και το κυριότερο: ούτε τάζω, ούτε εξαπατώ. Όσο για την τεχνοκρατική αντιμετώπιση των πραγμάτων το απέδειξα με τις προτάσεις μου. Ο Δήμος Αγκιστρίου διεκδικεί έργα από το ΕΣΠΑ γιατί έχει διαχειριστική επάρκεια τύπου Β’ (είναι για προμήθειες έργων), κάτι το οποίο ο Δήμος Αίγινας δεν έχει, αν και προσωπικά έκανα τις απαραίτητες ενέργειες και έχει φθάσει μέχρι την αρμοδιότητα του Αντιδημάρχου Οικονομικών (Οκτώβριος 2011). Τον Απρίλιο του 2011 κατέθεσα πρόταση για υποέργο ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, που μπήκε στον προϋπολογισμό ύστερα από πίεση μου το 2012, όμως ουδέποτε έγινε…

Πάμε στο τελευταίο και πιο σημαντικό: έφερα τον Σεπτέμβριο του 2011 πρόταση 500.000 € για χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα 100% από το ΕΣΠΑ, που αφορούσε την διαχείριση των στερεών αποβλήτων. Ο δήμος της Αίγινας δεν θα χρεωνόταν ούτε ένα λεπτό του ευρώ! Όμως αυτό ουδέποτε υλοποιήθηκε. Έγινε συνάντηση στο γραφείο του Δημάρχου, όπου διαπιστώθηκε πως ήμασταν έτοιμοι σε ό,τι αφορούσε τα στοιχεία που χρειαζόντουσαν οι σύμβουλοι, ενώ τόσο ο Πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου όσο και ο Αντιδήμαρχος Ποιότητα Ζωής ήταν ενήμεροι. Όμως το πρόγραμμα χάθηκε… Δεν γνωρίζω το γιατί. Κάποιοι μπορεί και να ήθελαν την σπατάλη των 500.000 € ετησίως για την διαχείριση απορριμμάτων… Τα συμπεράσματα δικά σας!

Στην ομάδα για να δουλέψει σωστά η ομάδα, πρέπει όλοι να έχουν ρόλο κι όχι να αποφασίζει η τρόϊκα και οι «νενεκοί» να συμφωνούν… Αυτό δεν είναι ομαδικότητα, είναι ραγιαδισμός. Τον κοινό στόχο και το όραμα τα ξέχασαν κάποιοι αμέσως μετά την εκλογή τους το βράδυ της 14ης Νοεμβρίου του 2010. Ασχολήθηκαν με το …περί πάρτης και την αυτοπροβολή τους… Τον σεβασμό στην ομάδα και στο πνεύμα της ομαδικότητας το δείχνεις όταν δηλώνεις υποψήφιος σε πολιτικό συνδυασμό ρωτώντας τα μέλη του δημοτικού συνδυασμού με τον οποίο είσαι εκλεγμένος, όχι πράττοντας το ακριβώς αντίθετο. Τον σεβασμό στην ομαδικότητα τον δείχνεις με την σώφρονα διαχείριση των χρημάτων που αφορούν όλο νησί. Όμως η διαχείριση των αποφάσεων για χρήματα που αφορούσαν το σύνολο έγινε από ένα μόνο άνθρωπο και όχι από ομάδα ως έπρεπε! Τελικά αλλά ΛΕΓΕΙΝ και άλλα ΠΡΑΤΤΕΙΝ...