Από όσους μετανάστευσαν, το 89% ήταν πτυχιούχοι και το 51% εργαζόταν, αναφέρει έρευνα τεσσάρων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων.
Της Ιωάννας Φωτιάδη
Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αναφέρουν το 2011 ως την «αποφράδα» χρονιά για τη μαζική έξοδο των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό. Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησε το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο (EUI) της Φλωρεντίας σε συνεργασία με το Trinity College του Δουβλίνου, το Ινστιτούτο Elcano Royal της Μαδρίτης και το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Λισσαβώνας, αναφορικά με το φαινόμενο της μετανάστευσης από τον πληττόμενο από την κρίση ευρωπαϊκό Νότο και την Ιρλανδία, επιβεβαιώνουν πολλές από τις έως τώρα εκτιμήσεις, αλλά αποκαλύπτουν και νέες δυσάρεστες αλήθειες.
«Από τις συνολικά 7.077 συμμετοχές στην έρευνα, οι Ελληνες ήταν 919 άτομα», λένε στην «Κ» η δρ Ρουμπίνη Γρώπα, ερευνήτρια στο ΕUI και λέκτωρ στη Νομική Θράκης, και η ερευνήτρια στο EUI Αννα Τριανταφυλλίδου. Η χρονιά που ξεκινάει το περίφημο brain drain είναι το 2011, με το φαινόμενο να φτάνει στο αποκορύφωμά του το 2012 και να συνεχίζεται σε έντονους ρυθμούς. Οι χώρες όπου εγκαθίστανται οι Ελληνες είναι η Μ. Βρετανία (25%), η Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία και οι ΗΠΑ. «Ωστόσο, αναλογικά με την καταγεγραμμένη ανεργία, ειδικά στην Ελλάδα και την Ισπανία, ο έως τώρα αριθμός των μεταναστών δεν είναι τόσο εντυπωσιακός», υπογραμμίζει η δρ Γρώπα. Επισημαίνεται ότι τα υψηλότερα ποσοστά «κινητικότητας» παρουσιάζουν οι Πορτογάλοι – στην εν λόγω μελέτη απάντησαν 2.500 εκπατρισμένοι, ενώ εντυπωσιακά μικρός (συγκριτικά με τον συνολικό πληθυσμό) είναι ο αριθμός των Ιταλών που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, μόλις 1.000 συμπλήρωσαν τα ερωτηματολόγια. «Στην Ιρλανδία, που η φυγή άρχισε ήδη από το 2009, το φαινόμενο περιορίζεται πλέον», σχολιάζει η δρ Γρώπα, «ενώ σημαντικές αντιστάσεις φαίνεται να κρατάει και η ιταλική οικονομία».
Οσοι, όμως, παίρνουν τη μεγάλη απόφαση αποτελούν πράγματι την «αφρόκρεμα» της εκάστοτε χώρας, καθώς το 85% έως 89% είναι πτυχιούχοι, στο δείγμα των Ελλήνων ειδικά οι πτυχιούχοι φτάνουν το 89%. Συγκεκριμένα, το 24,5% των Ελλήνων είναι μηχανικοί, με σπουδές στα Oικονομικά και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (22,3%), σε Πληροφορική και Επιστήμη των Υπολογιστών (19%), στα Μαθηματικά (12%) και στις Κοινωνικές Επιστήμες (12%). Οι ηλικίες αυτών ποικίλλουν: το 48% δεν έχει κλείσει ακόμα τα 30, ενώ το 49% είναι από 31 έως 45 ετών.
«Παρά τα όσα θρυλούνται, 51% των Ελλήνων προτού φύγουν εργάζονταν», σημειώνει η δρ Γρώπα. «Μπορεί βέβαια να μην ήταν ικανοποιημένοι με τις συνθήκες εργασίας, τις προοπτικές ή τον μισθό, αλλά πάντως δεν βρίσκονταν επί ξύλου κρεμάμενοι». Αυτό διαφαίνεται άλλωστε και από τις υπόλοιπες απαντήσεις τους. «Ολοι κάνουν λόγο για αδιέξοδο ως προς την επαγγελματική εξέλιξη στην πατρίδα τους, μεταναστεύουν κυριολεκτικά για ένα καλύτερο μέλλον των ιδίων και της οικογενείας τους», συμπληρώνει η ίδια. Κατά πως φαίνεται, η απόφασή τους δικαιώνεται. Το 73% αυτών αποκαθίσταται επαγγελματικά στο εξωτερικό. «Είναι, μάλιστα, εντυπωσιακό ότι το 67% των Ελλήνων μεταναστών κατέχει διευθυντικές θέσεις...».
Οχι μόνον ταλαντούχοι, αλλά και ιδιαίτερα τολμηροί αποδεικνύονται οι Ελληνες νεομετανάστες, καθώς για το 46% αυτών είναι η πρώτη φορά που ζουν στο εξωτερικό. «Αυτό, επίσης, που είναι πρωτοφανές στην ιστορία της μετανάστευσης είναι ότι κανείς δεν αναφέρει την ύπαρξη οικογενειακών δεσμών ή φίλων στη χώρα εγκατάστασης». Παλαιότερα, η θεία στην Αμερική ή οι συμφοιτητές στην Αγγλία αποτελούσαν πόλο έλξης για όσους σκέφτονταν να μεταναστεύσουν. «Τώρα, αντίθετα, τα κοινωνικά δίκτυα δεν παίζουν τόσο ρόλο, οι νέοι Ελληνες βρίσκουν μόνοι τους δουλειά χωρίς τη μεσολάβηση γνωστών». Για πολλούς η εγκατάσταση στο εξωτερικό ισοδυναμεί με ενηλικίωση, «καθώς είναι η πρώτη φορά που θα μπορέσουν με τον μισθό τους να αυτοσυντηρηθούν και να μείνουν μόνοι τους».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_30/11/2013_530118
MENU
style>
#navcontainer {float:left;width:100%;background:#transpartent;line-height:normal;}
ul#navlist {margin:0;padding:0;list-style-type:none;white-space:nowrap;}
ul#navlist li {float:left;font:bold 13px Arial;margin:0;padding:5px 0 5px 0;background:#333;border-top:1px solid #FBBB22;border-bottom:1px solid #FBBB22;}
#navlist a, #navlist a:link {margin:0;padding:5px;color:#FFF;border-right: 1px solid #FBBB22;text-decoration:none;}
ul#navlist li#active {color:#FFFF00;background:#105105;}
#navlist a:hover {color:#FFFF00;background:#740777;}
Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013
ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ
Αλλάζει εντός του 2014 το σύστημα για την δήλωση και την άρση ακινησίας των αυτοκινήτων. Σύμφωνα με πληροφορίες του capital.gr το νέο σύστημα θα δίνει τη δυνατότητα στους φορολογούμενους να κυκλοφορούν το όχημά τους για λιγότερους από δώδεκα μήνες και να επιβαρύνονται μόνο για τους μήνες που απομένουν έως το τέλος του έτους.
Για παράδειγμα, ένας φορολογούμενος που έχει στην κατοχή του ένα αυτοκίνητο 3.200 κυβικών εκατοστών θα πρέπει με το σημερινό σύστημα να καταβάλει ετήσια τέλη κυκλοφορίας ύψους 1.000 ευρώ. Για να γλιτώσει το τέλος θα πρέπει έως το τέλος Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους να υποβάλει δήλωση ακινησίας του οχήματος στην εφορία και να καταθέσει τις πινακίδες κυκλοφορίας. Στην περίπτωση που εντός του επόμενου έτους θελήσει να θέσει και πάλι το όχημα σε κίνηση και να παραλάβει τις πινακίδες κυκλοφορίας, τότε υποχρεώνεται να καταβάλει το σύνολο των τελών κυκλοφορίας που αναλογούν στο έτος. Θα πρέπει δηλαδή, ακόμη και αν παραλάβει ο οδηγός τις πινακίδες το Δεκέμβριο, να πληρώσει το σύνολο του τέλους, δηλαδή 1.000 ευρώ.
Το σύστημα αυτό αλλάζει. Ο φορολογούμενος του παραπάνω παραδείγματος εφόσον παραλάβει τις πινακίδες τον Ιούνιο θα κληθεί να πληρώσει τέλος κυκλοφορίας για τους επτά μήνες που απομένουν έως το τέλος του έτους, δηλαδή τα 7/12 των 1.000 ευρώ (583,33 ευρώ). Αντίστοιχα αν παραλάβει τις πινακίδες κυκλοφορίας τον Ιούλιο θα κληθεί να πληρώσει 500 ευρώ και αν τις παραλάβει τον Οκτώβριο θα πληρώσει τέλος 300 ευρώ.
Το αίτημα εκπροσώπων του κλάδου αυτοκινήτου ήταν να δοθεί η δυνατότητα στους φορολογούμενους να πληρώνουν τέλος κυκλοφορίας μόνο για όσους μήνες επιθυμούν και όχι υποχρεωτικά έως το τέλος του έτους. Για παράδειγμα, το αίτημα ήταν να μπορούσε ο φορολογούμενος να παραλαμβάνει τις πινακίδες κυκλοφορίας το Μάιο και να τις καταθέτει και πάλι το Σεπτέμβριο, πληρώνοντας μόνο για πέντε μήνες και όχι για οκτώ όπως προβλέπει το τελικό σχέδιο του υπουργείου Οικονομικών.
Το αίτημα αυτό, ωστόσο, απορρίπτεται καθώς εκτιμήθηκε ότι θα μειώσει κατά πολύ τα έσοδα από τα τέλη κυκλοφορίας κυρίως των οχημάτων μεγάλης αξίας και κυβισμού. Με το νέο σύστημα θα ελαφρυνθούν όσοι επιθυμούν να κυκλοφορούν το ΙΧ τους μόνο για το μισό χρόνο, ενώ θα ομαλοποιηθεί και η πώληση νέων ΙΧ καθώς τους δυο τελευταίους μήνες του έτους ουσιαστικά οι πωλήσεις πάγωναν. Οι αγοραστές δεν ήθελαν να επιβαρυνθούν τα τέλη κυκλοφορίας όλου του έτους ενώ θα κυκλοφορούσαν μόνο για δυο μήνες.
Το εμπνευσμένο e-mail πανεπιστημιακού καθηγητή που δεν απεργεί- Συγκλόνισε, ξάφνιασε και έγινε παγκόσμιο viral
2.200 συγκλονιστικές λέξεις, γεμάτες τρυφερότητα, δύναμη, κουράγιο και αλήθειες: αυτό ήταν το mail που έστειλε...
στους φοιτητές του λέκτορας Μαθηματικών του Berkley με αφορμή τις απεργίες που σάρωσαν το πανεπιστήμιο. Το e mail του έγινε viral, έφτασε σε χιλιάδες φοιτητές και τελικά και στα μέσα ενημέρωσης.
Και δεν ήταν ένα εύκολο, απλό ολιγόλογο mail. Ο Αlexander Coward έγραψε 2.200 λέξεις για να δεχθεί αμέσως μετά τη αποστολή του σε 800 παραλήπτες μια καταιγίδα απαντήσεων, όχι μόνο από τους φοιτητές τους αλλά από φοιτητές από άλλα πανεπιστήμια, άλλες πολιτείες, ακόμη και από άλλες χώρες. Σε γενικές γραμμές εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους για αυτό το μέιλ που υπήρξε όχι μόνο διαφωτιστικό αλλά και οραματικό, οι περισσότεροι τον ευχαρίστησαν απλά και μόνο επειδή τους θύμισε την αξία της εκπαίδευσης. Δεν ήταν λίγοι οι φοιητές που αποφάσισαν να αφήσουν ακόμη και τις part time δουλειές τους για να επικεντρώσουν περισσότερο στις σπουδές τους.
Την ίδια ώρα το περίφημο e mail άρχισε να κυκλοφορεί παντού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργώντας ένα κύμα υπέρ της εκπαίδευσης και της αξίας της που έχει λησμονηθεί. Εκπληκτος ο ίδιος ο Coward λέει πως έγραψε το mail ως απάντηση στο άγχος που είχα πολλοί φοιτητές του για τη συνεχιζόμενη απεργία, χωρίς να έχει την παραμικρή πρόθεση να μιλήσει εναντίον των απεργών.
Ενα κείμενο αγάπης και αφοσίωσης
Στo mail του ξεκινά ενημερώνοντας πως δεν απεργεί και ότι θα δέχεται τους φοιτητές στο γραφείο του. Επισημαίνει πως χωρίς καμία έλλειψη σεβασμού στους απεργούς ο ίδιος δεν θα το κάνει «Οι κοινωνίες στις οποίες οι άνθρωποι υποστηρίζουν αυτό που πιστεύουν είναι καλύτερες από αυτές που δεν το κάνουν. Χωρίς να αποκλείω την πιθανότητα να κάνω λάθος, και έχοντας σίγουρα κάνει λάθος πολιτικές κρίσεις στο παρελθόν, αποφάσισα ότι θα εμφανιστώ κανονικά στο μάθημα και τη συζήτηση αύριο και σας περιμένω εκεί». Στη συνέχεια μιλάει για τις αρετές της εκπαίδευσης με ευθύ προσωπικό ύφος σα να μιλά σε κάθε φοιτητή ξεχωριστά:
«Ενα από τα πράγματα που μπορεί να ξεχάσεις όταν σπουδάζεις σε ένα σπουδαίο πανεπιστήμιο όπως το Berkeley είναι πόσο ξεχωρισμός ικαι υπέροχος είσαι. Είμαι ενθουσιασμένος κάθε φορά που μιλάω μαζί σας. Με τον τρόπο που κάνετε διεισδυτικές ερωτήσεις, τον τρόπο με τον οποίο βελτιωθήκατε από το πρώτο στο δεύτερο τρίμηνο, το τρόπο με τον οποίο με προκαλείτε να γίνω καλύτερος δάσκαλος. Με ξετρελαίνετε απλά. Είστε πραγματικά υπέροχοι, έχω διδάξει σε ολόκληρο τον κόσμο και δεν έχω δει ποτέ τόσο ταλαντούχους φοιτητές. Δεν απευθύνομαι σε κάποιους από εσάς, αλλά σε όλους σας. Είναι προνόμιο μου που είμαι καθηγητής σας. Δυστυχώς, ξέρω ότι πολλοί από εσάς δεν αισθάνονται έτσι. Η δυσκολία που αντιμετωπίζεται είναι ότι κοιτάζοντας γύρω σας μπορείτε να δείτε ανθρώπος που τα καταφέρνουν καλύτερα από εσάς ή ανθρώπους που απλά τοςυ αρέσει περισσότερο αυτό που κάνουν. Στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να μετρήσεις την πραγματική έκταση της γνώσης που μπορεί να αποκτήσει κάποιος. Μερικές φορές όμως οι αποτυχίες και οι αντιξοότητες μας προετοιμάζουν καλύτερα για μακροχρόνια επιτυχία, καλύτερα απ'οτι η πρόοδος που επιτυγχάνεται χωρίς προσπάθεια.
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;
Σας τα λέω διότι πρέπει να ξέρετε ότι δεν υπάρχει μια ίδια δεξαμενή υπέροχος ανθρώπων σε κάποιο άλλο μέρος που θα μπορέσουν να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο το είδος μας θα πλοηγηθεί στις επόμενες δεκαετίες. Η απλή αλήθεια – είτε μας αρέσει είτε όχι- ειναι ότι η τεχνολογία θα αλλάξει τον τρόπο της ζωής μας στο μέλλον και εσείς θα πρέπει να λύσετε μερικά σοβαρά προβλήματα, καθώς και να βρείτε πως θα χρησιμοποιήσετε την τεχνολογία για να πετύχετε κάτι καλό, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα ανθρώπινους κινδύνους που έχουν κυνηγήσει την ανθρωπότητα σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της.
Μέρος της δουλειάς που πρέπει να κάνει η γενιά σας, είναι να γίνετε «τεχνολογικοί» χρησιμοποιώντας επιστημονικές ιδέες για να υπηρετήσετε τα δίκαια και συμφέροντα της κονωνίας. Μέρος της δουλειάς σας είναι να παραμείνετε θεμελιωδώς ανθρώπινοι, ζωσμένοι με τις αξίες της ανθρωπότητας – ανθρώπινο συναίσθημα- που κυριαρχεί σε όλη την ιστορία μας. Αυτά τα πράγματα δεν είναι ξεχωριστά αλλά άρρηκτα δεμένα. Και εσείς μπορείτε να καταλάβετε αυτή τη σύνδεση καλύτερα από εμένα.
Δεν μπορώ να σας πω ποιος ακριβώς θα είναι ο ρόλος σας στις νέες πραγματικότητες του 21ου αιώνα. Είναι στο χέρι σας να αποφασίσετε αν θέλετε να επικεντρώσετε στη ζωή σας τεχνολογικά. Να επικεντρώσεται στις νέες καινοτομίες που θα οδηγήσουν μπροστά την κοινωνία ή ουσιαστικά ανθρώπινα να επικεντρώσετε στον παλιό αγώνα της προσπάθειες να δουλέψετε όλοι μαζί και να βρείτε ευτυχία. Μπορείτε όμως να επιλέξετε να συνδυάσετε αυτά τα δυο.»
Στη συνέχεια ο εμπνευσμένος λέκτωρ Μαθηματικών εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο η εκπαίδευση θα βοηθήσει τους νέους σε αυτή την καθοριστική εποχή:
« Προκειμένου να μπορέσετε να πλοηγηθείτε μέσα στην αυξανόμενη περιπλοκότητα του 21ου αώνα πρέπει να έχετε μια παγκόσμιας κλάσης εκπαίδευση. Τα καλα νέα είναι ότι πραγματικά έχετε αυτή την ευκαιρία και δε εννοώ μόνο την εκπαίδευση που λαμβάνετε μέσα στην τάξη. Εννοώ την εκπαίδευση που παίρνετε με οτιδήποτε κάνετε, μέσα από κάθε βιβλίο που διαβάζετε, κάθε συζήτηση που κάνετε, κάθε σας σκέψη.
Πρέπει να βελτιστοποιήστε τη ζωή σας προς τη γνώση
Πρέπει να να ζήσετε και να αναπνεύσετε την εκπαίδευσή σας
Πρέπει να νιώσετε εμμονή για την εκπαίδευσή σας
Μην πέσετε στην παγίδα να σκεφτείτε ότι επειδή γύρω σας υπάρχουν τόσοι ζαλιστικά έξυπνοι φοιτητές, εσείς δεν είστε. Τίποτα δεν απέχει περισσότερο από από αυτό. Και μην πέσετε ποτέ στην παγίδα να σκεφτείτε ότι η εκπαίδευση είναι ένα εγωιστικό πράγμα. Αντίθετα, είναι το πιο ευγενές πράγμα που μπορείτε να κάνετε.»
Πηγή: iefimerida.gr
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΣΑΚΗ ΣΑΚΚΙΩΤΗ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟ 2011
Αυτό που προσπαθεί να κάνει τώρα η διοίκηση Σακιώτη τους τα είχα προτείνει το 2011 δηλαδή 2 χρόνια πριν.
Επιγραμματικά η πρόταση για την Αίγινα:
Επιγραμματικά η πρόταση για την Αίγινα:
1. σύστημα οικιακής διαλογής στην πηγή
:επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες ανακυκλώσιμων και δοχεία
2. σύστημα διαλογής στην πηγή : ειδικοί κάδοι ανακυκλώσιμων
3. σύστημα συλλογής τηγανέλαιων από μαγαζιά εστίασης
4. σύστημα οικιακής κομποστοποίησης
5. ειδικοί ημι-βυθισμένοι κάδοι τύπου molok για πλατείες,
πάρκα, κεντρικά σημεία. Είδη κάδων Molok: συμβατικοί, ανακυκλώσιμων υλικών,
βιοαποδομήσιμων - κόμποστ για αστικό πράσινο
6. δημοτικές τράπεζες διαλογής στην πηγή και πολυμηχανήματα
ανταποδοτικής ανακύκλωσης :ειδικοί πολύ-κάδοι για ανακυκλώσιμα υλικά σε
κεντρικά σημεία του δήμου
7. πρόγραμμα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης : εξειδικευμένα
για δημότες, εμπορικό σύλλογο Χαλανδρίου για συμμετοχή των επιχειρήσεων στο
πρόγραμμα, διανομή μέρους του εξοπλισμού για οικιακή διαλογή στην πηγή και
κομποστοποίηση στους ενδιαφερόμενους δημότες, δράσεις για τους μαθητές στα
σχολεία
8. κινητός ΣΜΑ (Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων)
ΠΡΟΣΟΧΗ:
1) Τα έργα είναι μέχρι εξάντλησης των αποθεμάτων. Άρα αν
κάνουμε ένα μήνα να το προχωρήσουμε έχουμε χάσει τα λεφτά
2) Υπάρχει τεχνικό
δελτίο έτοιμο που ήδη έχω κατεβάσει σε άλλους 7 Δήμους. Για να γραφτεί το
τεχνικό δελτίο της ΑΙΓΙΝΑΣ χρειάζεται τουλάχιστον 3 βδομάδες μελέτης και
καθημερινής παρουσίας ανθρώπων. Η Αίγινα έχει πρόβλημα με τα σκουπίδια, είναι
τεράστια ευκαιρία για το νησί.
Με τα έντονα είναι αυτά που μου έλεγε ο φίλος μου και
εισηγητής της παραπάνω πρότασης.
Κάποιοι σύμβουλοι δεν ήθελαν να προχωρήσει το
έργο το γιατί είναι εύκολο δεν ήθελαν , να το πω λαϊκά, να πάρω πόντους.
Κάποιοι ξεκίνησαν τον πόλεμο λάσπης ότι πήγα να βγάλω
χρήματα. Απογοητεύτηκα και δεν ασχολήθηκα περαιτέρω. Το να δέχομαι πόλεμο από την αντιπολίτευση το καταλαβαίνω αλλά από δικούς μου δεν το δέχομαι.
Τώρα είναι σειρά μου να ρωτήσω εγώ πόσα λεφτά βγάλατε εσείς από αυτό
το έργο; Σας κρίνω όπως εσείς κρίνατε εμένα . Αν σας κρίνω με τα δικά μου
κριτήρια θα πω ότι δεν βγάλατε με τα δικά σας κριτήρια πόσα οικονομήσατε
ΚΥΡΙΟΙ;
Τώρα τρέξτε να προλάβετε να δείξετε έργο αλλά να μας πείτε πόσα οικονομήσατε κάποιοι; πάντα με τα κριτήρια σας όχι με τα δικά μου.
ΥΓ
Το έργο ήταν χρηματοδοτούμενο από το ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΑΜΕΙΟ 100% ο δήμος δεν πλήρωνε ούτε ένα ευρώ όπως τώρα με τους βυθιζόμενους κάδους.
ΥΓ
Το έργο ήταν χρηματοδοτούμενο από το ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΑΜΕΙΟ 100% ο δήμος δεν πλήρωνε ούτε ένα ευρώ όπως τώρα με τους βυθιζόμενους κάδους.
Του βυθιζόμενου κάδου το κιγκλίδωμα-βύθισμα
Του βυθιζόμενου κάδου το κιγκλίδωμα έγινε το τελευταίο διάστημα. Όλος αυτός ο χαμός και η φασαρία γιατί; Για να δείξει κάποιο έργο η παρούσα αρχή δημοτική αρχή. Ναι αυτή η δημοτική αρχή με την οποία εκλεκτικά και μετέπειτα ανεξαρτητοποιήθηκα, πάντως όχι γιατί φοβήθηκα τις ευθύνες.
Εναγωνίως θέλανε να δείξουν ένα έργο. Αυτό τους οδήγησε σε λάθος κινήσεις. Δεν σκέφτηκαν ότι πρώτα έπρεπε να κάνουν τις όποιες εργασίες και αφού ήταν όλα έτοιμα να έκοβε την κορδέλα ο δήμαρχος παρουσία των ΜΜΕ, Δεν θέλει πολύ μυαλό. Το θέμα είναι ποιός το έχει από αυτούς.
Ίσως γιατί ποτέ δεν έγιναν-γίναμε ομάδα. Όταν ο ένας αντιδήμαρχος κατηγορεί τον άλλον στα καφενεία και στον κόσμο, όταν ο φέρελπις νέος κοιτάει μόνο την προβολή του θα μπορούσε να γίνει κάτι σωστά;
Το θέμα είναι ότι οι βυθιζόμενοι κάδοι έγιναν περιπλανώμενοι κάδοι. Θα τοποθετηθούν σε μέρη που αποφάσισε η διοίκηση του δήμου και όχι το δημοτικό συμβούλιο . Πως να λέγετε άραγε μια τέτοια απόφαση; Η τοποθέτηση των βυθιζόμενων κάδων γίνεται σε σημείο όπου πριν λίγο καιρό είχε υπάρξει αρνητική απόφαση σε αίτημα εταιρείας σταθερής τηλεφωνίας για τοποθέτηση μεταλλικού δωματίου (άραγε να υπήρχαν οικονομικά συμφέροντα για αυτή την αρνητική απόφαση;) με την αιτιολογία ότι στην περιοχή του ΟΤΕ στο συγκεκριμένο σημείο θα γινόταν πλατεία.
Το βασικότερο από όλα είναι αυτό που σωστά έθεσε ως ερώτημα ο κος Κώστας Ντρής ποιός θα πληρώσει την λάθος επιλογή για την τοποθέτηση των βυθιζόμενων κάδων στην Παναγίτσα; Πάλι ο Αιγινίτης πολίτης είναι η απάντηση, Κώστα.
Διάλεξαν τα σημεία όπου θα γινόταν προβολή έργου από την μεριά της δημοτικής αρχής . Δηλαδή ήταν θέμα εφέ και όχι ουσίας η επιλογή των χώρων. Και τώρα χρεώνονται ότι δεν ξέρουν και ότι δεν σέβονται την Ιστορία. Μηδενίζεται έτσι η προσπάθεια που έκανε ο δήμαρχος Σάκης Σακιώτης για τον εορτασμό της άφιξης του Καποδίστρια που πράγματι ήταν έργο δικό του.
Τι να πώ τους λυπάμαι , αν και δεν είναι για λύπηση γιατί αν σε βρούν μπόσικο κάπου δεν σου χαρίζονται.
Όταν σκέφτεσαι κουτοπόνηρα αυτά παθαίνεις.
Ένα ερώτημα που έθεσαν είναι η επιλογή των ντόπιων εργολάβων πως γίνεται ; με δωρεές ;
Δεν απάντησα γιατί δεν ξέρω ή δεν θέλω να ξέρω αλλά δεν θα έπρεπε τι σόϊ δημοτικός σύμβουλος είμαι;
Μην μου πουν ότι κάνω κριτική και ότι μόνο λόγια είμαι γιατί η απάντηση μου είναι εδώ.
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013
24 Νοεμβρίου 1826, λήγει η μάχη της Αράχωβας
Σαν σήμερα, 24 Νοεμβρίου 1826, λήγει η μάχη της Αράχωβας με πανωλεθρία των Τούρκων, χάρις στο στρατηγικό σχέδιο και την δράση του Γεωργίου Καραϊσκάκη.
Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι Έλληνες άνεργοι νέοι
Χρήστος Α. Ιωάννου
christoaioannou.blogspot.com
Η δεύτερη Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής για την ανεργία των νέων που έλαβε χώρα στο Παρίσι προ ημερών, σε συνέχεια εκείνης που είχε φιλοξενηθεί αρχές Ιουλίου στο Βερολίνο, δεν θα μείνει στην ιστορία. Κι όχι αδικαιολόγητα. Ήταν θετικό ότι, ήδη από το καλοκαίρι, η ανεργία των νέων μπήκε στην ατζέντα της ευρωπαϊκής πολιτικής και της αφιερώθηκαν πόροι 6 δισ. ευρώ. Πέραν αυτού, ουδέν. Και δεν είναι παρήγορο ότι «ανακαλύπτουμε» το δικό μας πρόβλημα μέσω του ευρωπαϊκού, αγνοώντας πιθανότατα τις πραγματικές διαστάσεις του εγχωρίου.
Ας εξηγηθούμε. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανακάλυψαν την ανεργία των νέων (έως 25 ετών) καθώς η ανεργία γενικά είναι στο 11% (ΕΕ-28:11%, Ευρωζώνη:12,2%) και των νέων υπερέβη το 23% (ΕΕ: 23,5%, Ευρωζώνη: 24,1%). Η ανεργία των νέων ήταν επί σειρά ετών υψηλότερη του μέσου όρου, τώρα διπλασιάστηκε. Όμως κάθε χώρα της Ε.Ε. και κάθε Ευρωπαίος ηγέτης, από τους 24 που συνήλθαν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, έχει ένα διαφορετικού μεγέθους πρόβλημα.
Η Γερμανίδα καγκελάριος των μήνα των εκλογών της είχε στη χώρα της ανεργία 5,2% και ανεργία των νέων 7,7%-7,9%. Ο Γάλλος πρόεδρος αντιμετωπίζει ανεργία 11,1% και ανεργία των νέων στο 25%. Ο Ιταλός πρωθυπουργός ανεργία 12,5% και ανεργία των νέων περί το 40%. Ο Ισπανός πρωθυπουργός ανεργία 26,6% και ανεργία των νέων στο 55%. Της ίδιας τάξης/κλίμακας, λίγο μεγαλύτερα, μοιάζουν και τα προβλήματα του Ελληνα πρωθυπουργού -με ανεργία στο 27,3% και ανεργία των νέων στο 60,6% (στοιχεία Αυγούστου 2013).
Αν ο Γάλλος πρόεδρος μιλά για κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» με ανεργία των νέων στο 25%, τότε για τι θα έπρεπε να μιλούν οι Ιταλοί, οι Ισπανοί, οι Έλληνες; Ίσως, σε ό,τι μας αφορά ως Έλληνες, αντί «να μιλάμε», θα έπρεπε να σκεφτόμαστε περισσότερο τη «μεγάλη εικόνα», και να πράττουμε αναλόγως.
Η «μεγάλη εικόνα» δείχνει την μεγάλη απόκλιση στο εσωτερικό της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης: Ο Γερμανός νέος αντιμετωπίζει ανεργία σε ποσοστό 6% και η Ελληνίδα νέα σε ποσοστό 65% (μια και για τις νέες η ανεργία είναι υψηλότερη από τον μέσο όρο των δύο φύλων).
Αν ο Γάλλος πρόεδρος μιλά για τον κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» με το 25%, εμείς να μιλάμε για κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» στο υπερδιπλάσιο; Ας σκεφτούμε καλύτερα τη «μεγάλη εικόνα»: είναι χρήσιμη αλλά δεν είναι επαρκής. Ανεργία των νέων στο 60% σημαίνει ότι έξι στους δέκα νέους 15-24 ετών από όσους είναι στην αγορά εργασίας δεν βρίσκει δουλειά. Αυτό δείχνει απλά μεγάλα εμπόδια και σοβαρή δυσλειτουργία της αγοράς εργασίας για τους νέους. Το ζήτημά μας λοιπόν είναι κάτι σοβαρότερο από το μερίδιό μας (160,2 εκατ.) στα υπό διανομή κοινοτικά 6 δισ. ευρώ.
christoaioannou.blogspot.com
Η δεύτερη Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής για την ανεργία των νέων που έλαβε χώρα στο Παρίσι προ ημερών, σε συνέχεια εκείνης που είχε φιλοξενηθεί αρχές Ιουλίου στο Βερολίνο, δεν θα μείνει στην ιστορία. Κι όχι αδικαιολόγητα. Ήταν θετικό ότι, ήδη από το καλοκαίρι, η ανεργία των νέων μπήκε στην ατζέντα της ευρωπαϊκής πολιτικής και της αφιερώθηκαν πόροι 6 δισ. ευρώ. Πέραν αυτού, ουδέν. Και δεν είναι παρήγορο ότι «ανακαλύπτουμε» το δικό μας πρόβλημα μέσω του ευρωπαϊκού, αγνοώντας πιθανότατα τις πραγματικές διαστάσεις του εγχωρίου.
Ας εξηγηθούμε. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανακάλυψαν την ανεργία των νέων (έως 25 ετών) καθώς η ανεργία γενικά είναι στο 11% (ΕΕ-28:11%, Ευρωζώνη:12,2%) και των νέων υπερέβη το 23% (ΕΕ: 23,5%, Ευρωζώνη: 24,1%). Η ανεργία των νέων ήταν επί σειρά ετών υψηλότερη του μέσου όρου, τώρα διπλασιάστηκε. Όμως κάθε χώρα της Ε.Ε. και κάθε Ευρωπαίος ηγέτης, από τους 24 που συνήλθαν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, έχει ένα διαφορετικού μεγέθους πρόβλημα.
Η Γερμανίδα καγκελάριος των μήνα των εκλογών της είχε στη χώρα της ανεργία 5,2% και ανεργία των νέων 7,7%-7,9%. Ο Γάλλος πρόεδρος αντιμετωπίζει ανεργία 11,1% και ανεργία των νέων στο 25%. Ο Ιταλός πρωθυπουργός ανεργία 12,5% και ανεργία των νέων περί το 40%. Ο Ισπανός πρωθυπουργός ανεργία 26,6% και ανεργία των νέων στο 55%. Της ίδιας τάξης/κλίμακας, λίγο μεγαλύτερα, μοιάζουν και τα προβλήματα του Ελληνα πρωθυπουργού -με ανεργία στο 27,3% και ανεργία των νέων στο 60,6% (στοιχεία Αυγούστου 2013).
Αν ο Γάλλος πρόεδρος μιλά για κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» με ανεργία των νέων στο 25%, τότε για τι θα έπρεπε να μιλούν οι Ιταλοί, οι Ισπανοί, οι Έλληνες; Ίσως, σε ό,τι μας αφορά ως Έλληνες, αντί «να μιλάμε», θα έπρεπε να σκεφτόμαστε περισσότερο τη «μεγάλη εικόνα», και να πράττουμε αναλόγως.
Η «μεγάλη εικόνα» δείχνει την μεγάλη απόκλιση στο εσωτερικό της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης: Ο Γερμανός νέος αντιμετωπίζει ανεργία σε ποσοστό 6% και η Ελληνίδα νέα σε ποσοστό 65% (μια και για τις νέες η ανεργία είναι υψηλότερη από τον μέσο όρο των δύο φύλων).
Αν ο Γάλλος πρόεδρος μιλά για τον κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» με το 25%, εμείς να μιλάμε για κίνδυνο «να χαθεί μια γενιά» στο υπερδιπλάσιο; Ας σκεφτούμε καλύτερα τη «μεγάλη εικόνα»: είναι χρήσιμη αλλά δεν είναι επαρκής. Ανεργία των νέων στο 60% σημαίνει ότι έξι στους δέκα νέους 15-24 ετών από όσους είναι στην αγορά εργασίας δεν βρίσκει δουλειά. Αυτό δείχνει απλά μεγάλα εμπόδια και σοβαρή δυσλειτουργία της αγοράς εργασίας για τους νέους. Το ζήτημά μας λοιπόν είναι κάτι σοβαρότερο από το μερίδιό μας (160,2 εκατ.) στα υπό διανομή κοινοτικά 6 δισ. ευρώ.
Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013
Κάθε πολιτικός και μια γραμμή
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Απερίγραπτο αλαλούμ επικρατεί στην πολιτική ζωή της χώρας. Ολοι οι βουλευτές έχουν αντιληφθεί ότι το Μνημόνιο έχει κυριολεκτικά τινάξει στον αέρα το πολιτικό σκηνικό. Αλλοι συνειδητοποιούν και άλλοι ψυχανεμίζονται ότι τίποτα δεν θα μείνει όρθιο από τους παλιούς συσχετισμούς στις βουλευτικές εκλογές. Η κατάσταση αυτή αποσταθεροποιεί ακόμη περισσότερο το πολιτικό σκηνικό, καθώς ο κάθε βουλευτής συμπεριφέρεται περίπου σαν... αρχηγός κόμματος. Λέει δημόσια ό,τι του κατέβει στο κεφάλι! «Ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να αναλάβει μια πολιτική πρωτοβουλία καλώντας τον Φ. Κουβέλη σε μια συζήτηση για τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση» δήλωσε π.χ. η Ντόρα Μπακογιάννη, αιφνιδιάζοντας ίσως τον Αντώνη Σαμαρά.
Η Ντόρα προειδοποίησε: «Οταν ο αριθμός (σ.σ. των κυβερνητικών βουλευτών) είναι 153, ο κάθε συνάδελφος μπορεί να κάνει τον Ταρζάν. Δεν είναι η ώρα για τέτοια πράγματα» υπογράμμισε. Ταραχή στην κυβέρνηση: «Δεν έδιωξε κανείς τη ΔΗΜΑΡ, μόνη της έφυγε» δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, απορρίπτοντας την πρόταση. Οργή στο ΠΑΣΟΚ: «Να ψηφίσουμε εμείς όλα τα μέτρα και έπειτα να έρθουν αυτοί της ΔΗΜΑΡ να μπουν στην κυβέρνηση;» τόνιζαν έξω φρενών οι βουλευτές του.
Κατηγορηματική απόρριψη της πρότασης της Ντόρας από τον Φώτη Κουβέλη: «Με δεδομένη την ασκηθείσα πολιτική, με δεδομένη τη διαφωνία μας προς εκείνη την πολιτική, αλλά και την πολιτική που σήμερα ασκείται από την κυβέρνηση, δεν είναι δυνατόν, δεν έχει καμία λογική να επανέλθει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση» δήλωσε ο πρόεδρος του κόμματος αυτού σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στην Καβάλα. Αμέσως όμως εκφράστηκαν και πάλι δημοσίως οι τρεις γραμμές που συνυπάρχουν για την ώρα στους κόλπους της ΔΗΜΑΡ. «Οσοι νόμιζαν ότι η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ ήταν μια ευγενική συμμετοχή, έκαναν λάθος. Τώρα είναι αργά» δήλωσε ο Θόδωρος Μαργαρίτης, εκφράζοντας την επίσημη θέση του κόμματος.
Υπέρ της επιστροφής τάχθηκε όμως ο προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Βασίλης Οικονόμου: «Μπορεί να υπάρξει προγραμματική συμφωνία των τριών που θα οδηγήσει στην επιστροφή του κόμματος στην κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, αν υπάρξει σύγκλιση στις θέσεις» δήλωσε. «Η κ. Μπακογιάννη έχει απόλυτο δίκιο» υπερθεμάτισε ο επίσης βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γρ. Ψαριανός. Εντελώς αντίθετη η θέση του επίσης βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Γ. Πανούση: «Το μομέντουμ της Κεντροαριστεράς έχει τελειώσει. Πρέπει να ξεκινήσει τώρα η συζήτηση μεταξύ των κομμάτων της Αριστεράς. Κυβερνώσα Αριστερά χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ δεν υπάρχει» διακήρυξε.
Απειλή - βόμβα από τον Β. Οικονόμου: «Ολα δείχνουν πως η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται σε τόσο μεγάλη κρίση που δεν αποκλείεται να οδηγηθεί και στη διάσπασή της στο συνέδριο του κόμματος!» δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Χαμηλότερης ισχύος πολιτική βόμβα και από την πρώην υπουργό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ επί Γιώργου Παπανδρέου, Κατερίνα Μπατζελή. Εκανε λόγο για «διάσπαση» της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ και προέβλεψε ανακατατάξεις στο ΠΑΣΟΚ! Η Κ. Μπατζελή σήμερα δεν είναι ούτε βουλευτής! Ισως όμως να ξέρει κάτι.
Πολιτικός... βομβιστής της εβδομάδας πάντως ανακηρύσσεται πανηγυρικά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Τατσόπουλος. Δήλωσε ότι με τους Ανεξάρτητους Ελληνες «εγώ όχι μόνο δεν συνεργάζομαι, αλλά ούτε καλημέρα δεν λέω». Αυτό ήταν το λιγότερο. «Ακόμα και με την αριστερή πτέρυγα του Λαφαζάνη (σ.σ. η οποία ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν) δεν έχω τίποτα κοινό!» πρόσθεσε. Προβλέπεται σύντομα απόπλους!
Απερίγραπτο αλαλούμ επικρατεί στην πολιτική ζωή της χώρας. Ολοι οι βουλευτές έχουν αντιληφθεί ότι το Μνημόνιο έχει κυριολεκτικά τινάξει στον αέρα το πολιτικό σκηνικό. Αλλοι συνειδητοποιούν και άλλοι ψυχανεμίζονται ότι τίποτα δεν θα μείνει όρθιο από τους παλιούς συσχετισμούς στις βουλευτικές εκλογές. Η κατάσταση αυτή αποσταθεροποιεί ακόμη περισσότερο το πολιτικό σκηνικό, καθώς ο κάθε βουλευτής συμπεριφέρεται περίπου σαν... αρχηγός κόμματος. Λέει δημόσια ό,τι του κατέβει στο κεφάλι! «Ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να αναλάβει μια πολιτική πρωτοβουλία καλώντας τον Φ. Κουβέλη σε μια συζήτηση για τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση» δήλωσε π.χ. η Ντόρα Μπακογιάννη, αιφνιδιάζοντας ίσως τον Αντώνη Σαμαρά.
Η Ντόρα προειδοποίησε: «Οταν ο αριθμός (σ.σ. των κυβερνητικών βουλευτών) είναι 153, ο κάθε συνάδελφος μπορεί να κάνει τον Ταρζάν. Δεν είναι η ώρα για τέτοια πράγματα» υπογράμμισε. Ταραχή στην κυβέρνηση: «Δεν έδιωξε κανείς τη ΔΗΜΑΡ, μόνη της έφυγε» δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, απορρίπτοντας την πρόταση. Οργή στο ΠΑΣΟΚ: «Να ψηφίσουμε εμείς όλα τα μέτρα και έπειτα να έρθουν αυτοί της ΔΗΜΑΡ να μπουν στην κυβέρνηση;» τόνιζαν έξω φρενών οι βουλευτές του.
Κατηγορηματική απόρριψη της πρότασης της Ντόρας από τον Φώτη Κουβέλη: «Με δεδομένη την ασκηθείσα πολιτική, με δεδομένη τη διαφωνία μας προς εκείνη την πολιτική, αλλά και την πολιτική που σήμερα ασκείται από την κυβέρνηση, δεν είναι δυνατόν, δεν έχει καμία λογική να επανέλθει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση» δήλωσε ο πρόεδρος του κόμματος αυτού σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στην Καβάλα. Αμέσως όμως εκφράστηκαν και πάλι δημοσίως οι τρεις γραμμές που συνυπάρχουν για την ώρα στους κόλπους της ΔΗΜΑΡ. «Οσοι νόμιζαν ότι η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ ήταν μια ευγενική συμμετοχή, έκαναν λάθος. Τώρα είναι αργά» δήλωσε ο Θόδωρος Μαργαρίτης, εκφράζοντας την επίσημη θέση του κόμματος.
Υπέρ της επιστροφής τάχθηκε όμως ο προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Βασίλης Οικονόμου: «Μπορεί να υπάρξει προγραμματική συμφωνία των τριών που θα οδηγήσει στην επιστροφή του κόμματος στην κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, αν υπάρξει σύγκλιση στις θέσεις» δήλωσε. «Η κ. Μπακογιάννη έχει απόλυτο δίκιο» υπερθεμάτισε ο επίσης βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γρ. Ψαριανός. Εντελώς αντίθετη η θέση του επίσης βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Γ. Πανούση: «Το μομέντουμ της Κεντροαριστεράς έχει τελειώσει. Πρέπει να ξεκινήσει τώρα η συζήτηση μεταξύ των κομμάτων της Αριστεράς. Κυβερνώσα Αριστερά χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ δεν υπάρχει» διακήρυξε.
Απειλή - βόμβα από τον Β. Οικονόμου: «Ολα δείχνουν πως η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται σε τόσο μεγάλη κρίση που δεν αποκλείεται να οδηγηθεί και στη διάσπασή της στο συνέδριο του κόμματος!» δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Χαμηλότερης ισχύος πολιτική βόμβα και από την πρώην υπουργό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ επί Γιώργου Παπανδρέου, Κατερίνα Μπατζελή. Εκανε λόγο για «διάσπαση» της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ και προέβλεψε ανακατατάξεις στο ΠΑΣΟΚ! Η Κ. Μπατζελή σήμερα δεν είναι ούτε βουλευτής! Ισως όμως να ξέρει κάτι.
Πολιτικός... βομβιστής της εβδομάδας πάντως ανακηρύσσεται πανηγυρικά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Τατσόπουλος. Δήλωσε ότι με τους Ανεξάρτητους Ελληνες «εγώ όχι μόνο δεν συνεργάζομαι, αλλά ούτε καλημέρα δεν λέω». Αυτό ήταν το λιγότερο. «Ακόμα και με την αριστερή πτέρυγα του Λαφαζάνη (σ.σ. η οποία ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν) δεν έχω τίποτα κοινό!» πρόσθεσε. Προβλέπεται σύντομα απόπλους!
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013
ΤΑ ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΙΓΙΝΑΣ
Προεκλογικά ο συνδυασμός ΑΙΓΙΝΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ έγραφε στις προεκλογικό του πρόγραμμα και είχε δεσμευτεί με τα παρακάτω :
"15. ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ – ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΩΝ
Είναι γεγονός ότι το μεγάλο ζήτημα της μη αξιοποίησης της Δημοτικής Περιουσίας και των κληροδοτημάτων του Δήμου, έχει προκαλέσει την αγανάκτηση των Αιγινητών.
Κι’ αυτό γιατί η Αξιοποίηση της Δημοτικής Περιουσίας, έπρεπε να αποτελεί ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ των Δημοτικών Αρχών.
Σήμερα που η Τοπ. Αυτ/ση, καλείται να δώσει λύσεις σε βασικές ανάγκες, να εξασφαλίσει ΠΟΡΟΥΣ για να ισχυροποιηθεί και να δημιουργήσει ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ, η αδράνεια και η
αδιαφορία, οδηγούν σε δικαιολογημένα ερωτήματα, για τους λόγους που έχουν οδηγήσει σ’ αυτήν την κατάσταση.
Υπενθυμίζουμε και επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την Νομοθεσία, ο,τιδήποτε ανήκει στον Δήμο – στην περιουσία του Δήμου και των Κληροδοτημάτων – οφείλουμε να το διαχειριζόμαστε με τρόπο επιμελή και ΑΠΟΔΟΤΙΚΟ.
Δεσμευόμαστε:
- Για την άμεση καταγραφή της ακίνητης περιουσίας του Δήμου, μέσα από την κατάρτιση ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ. Πρέπει να τονισθεί, ότι ποτέ μέχρι σήμερα δεν τηρήθηκε κτηματολόγιο, παρά την υποχρέωση που απορρέει, από τις διατάξεις της ισχύουσας Νομοθεσίας.
- Για σύνταξη ΜΕΛΕΤΗΣ αξιοποίησης της Δημοτικής περιουσίας. "
Αυτά που δεσμευτήκαμε προεκλογικά , μέρος από αυτά έπρεπε να τα έχουμε δρομολογήσει από την πρώτη στιγμή. Αυτά τα ανέφερα στο δημοτικό συμβούλιο της 13ης Νοεμβρίου του 2013.
Κάποιοι πρώην συναγωνιστές μου και μέλη της διοίκησης με λοιδόρησαν. Η απάντηση μου είναι τα πολιτικά λαμόγια , οι πολιτικοί απατεώνες και οι σύγχρονοι Μαυρογιαλούροι ξεχνάνε τι υπόσχονται και απλά προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους. Η νοοτροπία του άλλα λέω και άλλα πράττω πρέπει να αλλάξει. Τι είναι το κάτι το είναι αδιαπραγμάτευτο για εμένα :
Αυτά που υποσχέθηκες πρέπει να τα υλοποιήσεις ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις.
Στο δια ταύτα , στις 26 Αύγουστο του 2013 η ηλεκτρονική εφημερίδα ΑΙΓΙΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ γράφει ένα άρθρο με τίτλο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ (αν κάνετε κλικ στα γράμματα θα μπορέσετε να το διαβάσετε). Η αντίδραση από την μεριά της διοίκησης ή πιο σωστά της εντεταλμένης συμβούλου κας Τιτίνας Κανελά ήταν να φέρει θέμα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Σε αυτό που έγινε στα τέλη Αυγούστου δεν προλάβαινε λόγω προθεσμιών (τό άρθρο δημοσιεύτηκε στις 26 Αυγούστου το δημοτικό συμβούλιο έγινε στις 30 του μήνα). Πράγματι μπήκε ως θέμα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο αλλά αναβλήθηκε η συζήτηση επειδή ο χρόνος είχε περάσει. Ξανα μπήκε ως θέμα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο το οποίο όμως αναβλήθηκε λόγω έλλειψης απαρτίας. Τελικά στις 13 Νοεμβρίου του 2013 έγινε το συμβούλιο και συζητήθηκε το θέμα.
Εκεί πληροφορηθήκαμε από τον κύριο Θεοδωράκη ότι υπάρχει το Ε9 . Ο δήμος λοιπόν έχει περιουσιολόγιο από την εποχή που ήταν δήμαρχος ο Δημήτρης Μούρτζης . Τότε καταγράφηκαν 93 ακίνητα.
Στην εισήγηση της η κυρία Κανελά μας πληροφόρησε ότι ο Δήμος έχει 96 ακίνητα. Επίσης μας ενημέρωσε ότι οι κύριοι Σταμπουλής Ελευθέριος και Χαρτοφύλακας Ιωάννης είχαν κάνει την καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων και είχαν καταθέσει τις προτάσεις τους το 2007.Από την κυρία Κανελά έγινε ένας έλεγχος και διασταύρωση στοιχείων σύμφωνα με την μελέτη-εργασία των προαναφερθέντων κυρίων.
Η εισήγηση της κυριας Κανελά , για κάποιον που ξέρει τι λένε οι νομοί , είναι ότι λέει ο ΚΔΔ 3463/2006 στο Κεφάλαιο Ε' ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ άρθρα 178-198 . Εκεί έπρεπε να στηριχθεί και να βασιστεί η εισήγηση της.
Υπάρχει μια λεπτομέρεια που η κυρία Κανελά δεν την είπε στο δημοτικό συμβούλιο, παρότι της έκανα σχετική ερώτηση, ότι όλη η δουλειά που είχε κάνει με την συλλογή στοιχείων και εισήγηση ήταν έτοιμα από Μάϊο του 2011, ο δήμαρχος είχε ενημερωθεί .Η εισήγηση ήταν στο γραφείο του δημάρχου από το Μαϊο του 2011. Δεν γνωρίζω για ποιόν λόγο δεν το είπε αυτό ίσως να μην ήθελε να εκθέσει τον δήμαρχο.
Αν ενδιαφερόντουσαν όλοι πραγματικά όλες ενέργειες έπρεπε να έχουν γίνει από τό 2011 και από τότε να είχε έρθει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο , όχι τρία χρόνια μετά.
Επειδή όπως είπε η κυρία Κανελά όλα είναι θέμα ταϊμινγκ, δηλαδή να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή ,έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1ον έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο
2ον προηγήθηκε δημοσίευμα σε ηλεκτρονική εφημερίδα - ΑΙΓΙΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ -
Συνεπώς όλα έχουν μια εξήγηση μπορεί να κάνω και λάθος αλλά σίγουρα δεν το έχω σκεφτεί μόνο εγώ. Ο κόσμος πλέον δεν μασάει κουτόχορτο.
Τέλος το τι γίνεται με την καταγραφή της κινητής περιουσία του δήμου δεν γνωρίζουμε.
Άραγε, υπάρχει κατάσταση απογραφής κινητής περιουσίας; Αυτό το ερώτημα το έχω θέσει αρκετές φορές στο δημοτικό συμβούλιο, ορισμένες φορές δε έχω κάνει ερώτηση για συγκεκριμένα αντικείμενα αν γνωρίζει η διοίκηση που βρίσκονται.
Εν κατακλείδι η ακίνητη περιουσία είναι στην θέση της δεν φεύγει . Το μόνο που μένει είναι να την αξιοποιήσουμε. Καλό και σώφρον πλέον είναι να το κάνει η όποια επόμενη διοίκηση γιατί ο χρόνος που απομένει δεν φτάνει για να το υλοποιήσει η νυν διοίκηση. Το μόνο που θα κάνει είναι να σπαταλήσει χρήματα για μια μελέτη.
Για αυτό τον λόγο μίλησα για προεκλογικές υποσχέσεις.
Αυτό που θα αποδώσει άμεσα είναι να δούμε τι γίνεται με την κινητή περιουσία του δήμου γιατί από αυτή αιμορραγεί μόνιμα ό δήμος.
"15. ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ – ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΩΝ
Είναι γεγονός ότι το μεγάλο ζήτημα της μη αξιοποίησης της Δημοτικής Περιουσίας και των κληροδοτημάτων του Δήμου, έχει προκαλέσει την αγανάκτηση των Αιγινητών.
Κι’ αυτό γιατί η Αξιοποίηση της Δημοτικής Περιουσίας, έπρεπε να αποτελεί ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ των Δημοτικών Αρχών.
Σήμερα που η Τοπ. Αυτ/ση, καλείται να δώσει λύσεις σε βασικές ανάγκες, να εξασφαλίσει ΠΟΡΟΥΣ για να ισχυροποιηθεί και να δημιουργήσει ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ, η αδράνεια και η
αδιαφορία, οδηγούν σε δικαιολογημένα ερωτήματα, για τους λόγους που έχουν οδηγήσει σ’ αυτήν την κατάσταση.
Υπενθυμίζουμε και επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την Νομοθεσία, ο,τιδήποτε ανήκει στον Δήμο – στην περιουσία του Δήμου και των Κληροδοτημάτων – οφείλουμε να το διαχειριζόμαστε με τρόπο επιμελή και ΑΠΟΔΟΤΙΚΟ.
Δεσμευόμαστε:
- Για την άμεση καταγραφή της ακίνητης περιουσίας του Δήμου, μέσα από την κατάρτιση ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ. Πρέπει να τονισθεί, ότι ποτέ μέχρι σήμερα δεν τηρήθηκε κτηματολόγιο, παρά την υποχρέωση που απορρέει, από τις διατάξεις της ισχύουσας Νομοθεσίας.
- Για σύνταξη ΜΕΛΕΤΗΣ αξιοποίησης της Δημοτικής περιουσίας. "
Αυτά που δεσμευτήκαμε προεκλογικά , μέρος από αυτά έπρεπε να τα έχουμε δρομολογήσει από την πρώτη στιγμή. Αυτά τα ανέφερα στο δημοτικό συμβούλιο της 13ης Νοεμβρίου του 2013.
Κάποιοι πρώην συναγωνιστές μου και μέλη της διοίκησης με λοιδόρησαν. Η απάντηση μου είναι τα πολιτικά λαμόγια , οι πολιτικοί απατεώνες και οι σύγχρονοι Μαυρογιαλούροι ξεχνάνε τι υπόσχονται και απλά προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους. Η νοοτροπία του άλλα λέω και άλλα πράττω πρέπει να αλλάξει. Τι είναι το κάτι το είναι αδιαπραγμάτευτο για εμένα :
Αυτά που υποσχέθηκες πρέπει να τα υλοποιήσεις ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις.
Στο δια ταύτα , στις 26 Αύγουστο του 2013 η ηλεκτρονική εφημερίδα ΑΙΓΙΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ γράφει ένα άρθρο με τίτλο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ (αν κάνετε κλικ στα γράμματα θα μπορέσετε να το διαβάσετε). Η αντίδραση από την μεριά της διοίκησης ή πιο σωστά της εντεταλμένης συμβούλου κας Τιτίνας Κανελά ήταν να φέρει θέμα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Σε αυτό που έγινε στα τέλη Αυγούστου δεν προλάβαινε λόγω προθεσμιών (τό άρθρο δημοσιεύτηκε στις 26 Αυγούστου το δημοτικό συμβούλιο έγινε στις 30 του μήνα). Πράγματι μπήκε ως θέμα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο αλλά αναβλήθηκε η συζήτηση επειδή ο χρόνος είχε περάσει. Ξανα μπήκε ως θέμα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο το οποίο όμως αναβλήθηκε λόγω έλλειψης απαρτίας. Τελικά στις 13 Νοεμβρίου του 2013 έγινε το συμβούλιο και συζητήθηκε το θέμα.
Εκεί πληροφορηθήκαμε από τον κύριο Θεοδωράκη ότι υπάρχει το Ε9 . Ο δήμος λοιπόν έχει περιουσιολόγιο από την εποχή που ήταν δήμαρχος ο Δημήτρης Μούρτζης . Τότε καταγράφηκαν 93 ακίνητα.
Στην εισήγηση της η κυρία Κανελά μας πληροφόρησε ότι ο Δήμος έχει 96 ακίνητα. Επίσης μας ενημέρωσε ότι οι κύριοι Σταμπουλής Ελευθέριος και Χαρτοφύλακας Ιωάννης είχαν κάνει την καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων και είχαν καταθέσει τις προτάσεις τους το 2007.Από την κυρία Κανελά έγινε ένας έλεγχος και διασταύρωση στοιχείων σύμφωνα με την μελέτη-εργασία των προαναφερθέντων κυρίων.
Η εισήγηση της κυριας Κανελά , για κάποιον που ξέρει τι λένε οι νομοί , είναι ότι λέει ο ΚΔΔ 3463/2006 στο Κεφάλαιο Ε' ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ άρθρα 178-198 . Εκεί έπρεπε να στηριχθεί και να βασιστεί η εισήγηση της.
Υπάρχει μια λεπτομέρεια που η κυρία Κανελά δεν την είπε στο δημοτικό συμβούλιο, παρότι της έκανα σχετική ερώτηση, ότι όλη η δουλειά που είχε κάνει με την συλλογή στοιχείων και εισήγηση ήταν έτοιμα από Μάϊο του 2011, ο δήμαρχος είχε ενημερωθεί .Η εισήγηση ήταν στο γραφείο του δημάρχου από το Μαϊο του 2011. Δεν γνωρίζω για ποιόν λόγο δεν το είπε αυτό ίσως να μην ήθελε να εκθέσει τον δήμαρχο.
Αν ενδιαφερόντουσαν όλοι πραγματικά όλες ενέργειες έπρεπε να έχουν γίνει από τό 2011 και από τότε να είχε έρθει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο , όχι τρία χρόνια μετά.
Επειδή όπως είπε η κυρία Κανελά όλα είναι θέμα ταϊμινγκ, δηλαδή να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή ,έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1ον έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο
2ον προηγήθηκε δημοσίευμα σε ηλεκτρονική εφημερίδα - ΑΙΓΙΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ -
Συνεπώς όλα έχουν μια εξήγηση μπορεί να κάνω και λάθος αλλά σίγουρα δεν το έχω σκεφτεί μόνο εγώ. Ο κόσμος πλέον δεν μασάει κουτόχορτο.
Τέλος το τι γίνεται με την καταγραφή της κινητής περιουσία του δήμου δεν γνωρίζουμε.
Άραγε, υπάρχει κατάσταση απογραφής κινητής περιουσίας; Αυτό το ερώτημα το έχω θέσει αρκετές φορές στο δημοτικό συμβούλιο, ορισμένες φορές δε έχω κάνει ερώτηση για συγκεκριμένα αντικείμενα αν γνωρίζει η διοίκηση που βρίσκονται.
Εν κατακλείδι η ακίνητη περιουσία είναι στην θέση της δεν φεύγει . Το μόνο που μένει είναι να την αξιοποιήσουμε. Καλό και σώφρον πλέον είναι να το κάνει η όποια επόμενη διοίκηση γιατί ο χρόνος που απομένει δεν φτάνει για να το υλοποιήσει η νυν διοίκηση. Το μόνο που θα κάνει είναι να σπαταλήσει χρήματα για μια μελέτη.
Για αυτό τον λόγο μίλησα για προεκλογικές υποσχέσεις.
Αυτό που θα αποδώσει άμεσα είναι να δούμε τι γίνεται με την κινητή περιουσία του δήμου γιατί από αυτή αιμορραγεί μόνιμα ό δήμος.
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013
Γιατί γαύρος , και όχι "γάβρος"
Το στόμα του γάβρου, μιλάμε για το ψάρι, το μικρό ψάρι που το λένε γάβρο, φθάνει μέχρι και πίσω από τα μάτια του. Ασφαλώς αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο δεν είναι ο λόγος για να ονοματιστούν σα «γάβροι», μάλιστα περιφρονητικά, οι φίλοι της δημοφιλέστερης ομάδας. Ούτε, επίσης κοροϊδευτικά τους είπαν «γάβρους» επειδή το ψαράκι έχει μακρύ ρύγχος και το πάνω σαγώνι του προεξέχει
Δεν γνωρίζω πώς και γιατί βαπτίσθηκαν σα «γάβροι» οι ολυμπιακοί. Ούτε κανείς γνωρίζει. Και θα αμφισβητηθεί όποιος ισχυριστεί κάτι περί αυτού. Σημειώνω μόνον ότι ο φανατικός, ο ορκισμένος οπαδός του Ολυμπιακού, Πειραιώτης συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος, που έγραψε το μπεστσέλερ για τον Άρη Βελουχιώτη, υποστηρίζει το εξής:
Η λέξη «γάβρος» δεν έχει σχέση με το γνωστό ψάρι, αλλά έχει αριστοκρατική καταγωγή διότι αφορά το σιδερένιο αντικείμενο στην αυλόπορτα το οποίο χρησιμοποιείτο για να καλέσεις τον νοικοκύρη, πριν ακόμα ανακαλυφθεί ο ηλεκτρισμός. Απ’αυτό το γάβριον, το μεταλλικό πόμολο, προέρχεται το «γάβρος», κατά τον συγγραφέα του βιβλίου «Τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι».
Ο Γαύρος ή γάβρος είναι ψάρι, γνωστό ήδη από την αρχαιότητα. Είναι η «αφύη» των αρχαίων Ελλήνων
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82
Είσαι δηλαδή από αυτούς που....., ως «γαύροι», πρεσβεύουν πως «ούτε όλο το αλεύρι των μύλων Αγίου Γεωργίου δεν φτάνει για να μας τηγανίσουν οι "βαζέλες"», που έχουν όνειρο ζωής να προσκυνήσουν στη... Μέκκα των Ολυμπιακών (για τους αμύητους, πρόκειται για τη Γαυρολίμνη Αιτωλοακαρνανίας!) «είμαι Ολυμπιακός από τότε όπου βγήκα από την κοιλιά της μάνας μου. Λες και ο Θεός μού το είπε, και από τότε δεν έχω αλλάξει ομάδα». Διότι «όποιον Ολυμπιακό και αν ρωτήσεις θα σου πει ότι κόμμα, αρχές και σύζυγο αλλάζει. Τον "Θρύλο" ποτέ». Τάδε έφη έτερος «Γαύρος του μήνα»,....
Πηγή ΒΗΜΑ Μ.Μαργωμένου, 4-5-1997
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12427&m=A39&aa=1
Τώρα -τι μετράνε ένα άρθρο της Βικιπαίδειας και ένα άρθρο σοβαρής εφημερίδας
Πάμε λοιπόν
Από λεξικά:
Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης Επίτομον, εκ της δευτέρας εν Βιέννη εκδόσεως του Ανθιμου Γαζή Εκδ.Κ.Γκαρπολά, Αθήναι, 1839 Τόμος Πρώτος σελ 383 γαυριάω=καυχώμαι, επαίρομαι και επί ίππου καμαρωτού=επιθυμία συνουσιασμού
Εχουν θησαυρισθεί τα ουσιαστικά γαυριότης, γαυρίασμα, γαύραξ και το επίρρημα γαυρικώς [=υπερηφάνως] Το τελευταίο απαντά και στην Συναγωγή Νέων Λέξεων του Στέφανου Κουμανούδη
Λεξικό της καθ'ημας Ελληνικής Διαλέκτου Δ.Σκαρλάτου [19ος αιώνας!] γαυριάω-γαυριώ, συνηρημένον, μετεξέλιξις του ρήματος "καπριάω" παραπέμποντος στον κάπρον σημαίνον "βαρβατιάζω"!
Παρόμοια εις λεξικά Δημητράκου, Κριαρά
20ός αιώνας-αν και το αναφοράς μου στην παιδική ηλικία! Σύγχρονον Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσας Επιτροπής Φιλολόγων Επιμ Υλης Θ.Γούλα, Εκδόσεις Ατλας, Αθήνα, 1961 Στην σελίδα 507 γαυριάζω=οργώ προς συνουσίαν, είμαι όλο ζωτικότητα , γαυρος=Δημ μεγαλοπρεπής (επί βλαστήσεως) οργιώδης γαύρος=το ψάρι καρπίνος και ρήμα γαυριώ=επαίρομαι, κορδώνομαι
Στην γραμματεία
γαυρους όλβω (υπερήφανοι ένεκα της ευτυχίας τους) Ικέτιδες, Ευριπίδης
Ο λυρικός Αρχίλοχος γιά στρατηγό περηφανο γιά την κόμη του στρατηγόν βοστρύχοισι γαύρον
Γαύρος γαρ υπό του λόγου και μετέωρος ειμί Λουκιανού, Νιγρίνος,
"κτίρια γαύρα'-Σκιαί Αδου-Κώστας Κρυστάλλης
Γίνονται οι γέροι
γαύροι. Θα ορμήσει
ανδρών λουλούδι.
Βyron, Κώστας Καρυωτάκης
Λυπάμαι, για τυχόν Παναθηναϊκούς αναγνώστες, αλλά γιά την ορθή βιβλιογραφική παραπομπή θα πρέπει να παραθέσω τον πλήρη τίτλο του βιβλίου!
Κεντρωτή Γ. 45 Χρόνια βάζω Γκολ στους Βάζελους Εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα, 2003
Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013
Κλειστό Γυμναστήριο Αίγινας ένα όνειρο που θέλουμε να το ζήσουμε ξύπνιοι.
Κλειστό Γυμναστήριο Αίγινας ένα όνειρο που θέλουμε να το ζήσουμε ξύπνιοι. Θέλουμε όλοι το όραμα να γίνει πραγματικότητα. Σε αυτό συνέβαλαν όλες οι διοικήσεις που έχουν περάσει από το δήμο όλοι παρέδιδαν την σκυτάλη στον επόμενο για να συνεχίσει την υλοποίηση . Το πιο είναι οι νόνοι του έργου δεν υπάρχει κανείς όσοι έχουν ασχοληθεί τους αξίζουν τα εύσημα . Γιατί κακά τα ψέματα η γραφειοκρατία σκοτώνει τα όνειρα μας και απογοητεύει πολυ κόσμο. Σήμερα ήρθε μια παρόμοια πρόταση με αυτή την 95/2007 - διοίκηση Παναγιώτη Κουκούλη σε ένα χώρο που είχε υποδειχθεί επί εποχής κοινοτάρχη Δημητρίου Μούρτζη στην Κυψέλη. Έκανα τις παρατηρήσεις μου σύμφωνα με την ενημέρωση που είχα όμως μας αποσαφήνισε και μας εξήγησε αρκετα πράγματα ο Στάθης Νικολούζος. Η απόφαση σύμφωνα με τα όσα είπε ο δήμαρχος είναι ότι αρχικά πάμε για ένα μεταλλικό προπονητήριο και αν κάνουν δεκτή την εναλλακτική πρόταση μας θα πάμε σε ένα γυμναστήριο και όχι προπονητήριο. Το θέμα είναι να γίνονται αγώνες σε ένα κλειστό χώρο δεν με ενδιαφέρει αν λέγεται προπονητήριο ή γυμναστήριο. Μας χαρίζουν γάιδαρό ας μην το κοιτάμε στα δόντια.
Τέλος πρέπει να πω ότι για αυτή την απόφαση για κλειστό προπονητήριο μέσω ΣΔΙΤ έτρεξε ο βουλευτής Κώστας Κατσαφάδος ο Πρόεδρος του ΔΑΟΑ και η επιτροπή κλειστού γυμναστηρίου. Αν δεν είχε συνάντηση με τον Υπουργό Αθλητισμού ο Κώστας Κατσαφάδος και να του το ζητήσει επιτακτικά δεν εντασόταν στα ΣΔΙΤ. Σε κάποιους αυτό που γράφω μπορεί να μην είναι αρεστό όμως αυτή είναι η αλήθεια. Ναι είναι υποχρέωση του κράτους να φτιάξει κλειστό γυμναστήριο στην Αίγινα αλλά κάποιος πρέπει να το ζητήσει και να το διεκδικήσει τό έκανε ένα βουλευτής που ψηφίζει θέματα μνημονίου ε τι να κάνουμε έκανε κάτι καλό για το νησί ΕΦΟΣΟΝ υλοποιηθεί. Γιατί πάλι πανηγυρίζαμε το 2007 ότι φτιάχνεται κλειστό το ίδιο κάνουμε και τώρα , ας ελπίσουμε να μην ξανα πανυγηρίσουμε το 2019 .
Τέλος πρέπει να πω ότι για αυτή την απόφαση για κλειστό προπονητήριο μέσω ΣΔΙΤ έτρεξε ο βουλευτής Κώστας Κατσαφάδος ο Πρόεδρος του ΔΑΟΑ και η επιτροπή κλειστού γυμναστηρίου. Αν δεν είχε συνάντηση με τον Υπουργό Αθλητισμού ο Κώστας Κατσαφάδος και να του το ζητήσει επιτακτικά δεν εντασόταν στα ΣΔΙΤ. Σε κάποιους αυτό που γράφω μπορεί να μην είναι αρεστό όμως αυτή είναι η αλήθεια. Ναι είναι υποχρέωση του κράτους να φτιάξει κλειστό γυμναστήριο στην Αίγινα αλλά κάποιος πρέπει να το ζητήσει και να το διεκδικήσει τό έκανε ένα βουλευτής που ψηφίζει θέματα μνημονίου ε τι να κάνουμε έκανε κάτι καλό για το νησί ΕΦΟΣΟΝ υλοποιηθεί. Γιατί πάλι πανηγυρίζαμε το 2007 ότι φτιάχνεται κλειστό το ίδιο κάνουμε και τώρα , ας ελπίσουμε να μην ξανα πανυγηρίσουμε το 2019 .
Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013
Ενδιαφέρον Πείραμα
Ένας καθηγητής οικονομικών σε ένα κολλέγιο δήλωσε ότι δεν είχε αποτύχει ποτέ κάποιος σπουδαστής πριν, αλλά άφησε μεταξεταστέα πρόσφατα μια ολόκληρη τάξη.
Αυτή η τάξη επέμενε ότι ο σοσιαλισμός λειτουργεi και ότι αν κανένας δεν ήταν φτωχός και κανένας δεν ήταν πλούσιος, το σύστημα θα λειτουργούσε ως ένας μεγάλος εξισωτής. Ο καθηγητής έπειτα είπε «O.K., θα κάνουμε κι εμείς ένα πείραμα σε αυτήν την τάξη ». Όλοι οι βαθμοί στα γραπτά διαγωνίσματα θα υπολογίζονται κατά μέσο όρο και ο καθένας θα λάβει τον ίδιο βαθμό -έτσι κανένας δεν θα αποτύχει αλλά και κανένας δεν θα πάρει Α (άριστα)... Μετά από το πρώτο τέστ, οι βαθμοί υπολογίστηκαν κατά μέσο όρο και ο καθένας πήρε ένα Β (λίαν καλώς). Οι σπουδαστές που μελέτησαν σκληρά στενοχωρήθηκαν και οι σπουδαστές που μελέτησαν λίγο ήταν ευτυχείς. Καθώς το δεύτερο τέστ διεκπαιρεώθηκε, οι σπουδαστές που μελέτησαν ελάχιστα είχαν μελετήσει ακόμα λιγότερο και αυτοί που μελέτησαν σκληρά μελέτησαν λιγότερο. Ο δεύτερος μέσος όρος των διαγωνισμάτων ήταν ένα Γ (βάση)! Μετά το τρίτο τέστ, ο μέσος όρος ήταν ένα Δ (κάτω από τη βάση). Κανένας δεν ήταν ευτυχής.
Καθώς τα τέστ προχωρούσαν, τα αποτελέσματα δεν βελτιώνονταν. Ξεσπούσαν μικροκαυγάδες, οι μαθητές κατηγορούσαν ο ένας τον άλλο και όλο αυτό το κακό κλίμα οδήγησε στο να μην διαβάζει κανένας για το όφελος του άλλου.
Προς μεγάλη τους έκπληξή, ΟΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΜΕΤΕΞΕΤΑΣΤΕΟΙ και ο καθηγητής τους είπε ότι ο σοσιαλισμός αυτου του ειδους είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Όταν η ανταμοιβή είναι μεγάλη, η προσπάθεια των ανθρώπων να πετύχουν είναι μεγάλη, αλλά όταν η κυβέρνηση παίρνει όλη την ανταμοιβή, κανένας δεν θα προσπαθήσει ή θα θελήσει να πετύχει. Δεν θα μπορούσε να είναι πιό απλό από αυτό.
Αυτές είναι ενδεχομένως οι 5 καλύτερες προτάσεις που θα διαβάσετε και είναι εφαρμόσιμες στο παραπάνω πείραμα:
1. Δεν μπορείς να οδηγήσεις τους φτωχούς σε ευημερία με το να θέσεις εκτός ευημερίας τους πλούσιους.
2. Για να λάβει οτιδήποτε ένα άτομο που δεν εργάζεται, πρέπει κάποιο άλλο άτομο να εργάζεται χωρίς να λαμβάνει.
3. Για να δώσει κάτι η κυβέρνηση σε κάποιον, πρέπει πρώτα να το στερήσεις από κάποιον άλλο.
4. Δεν μπορείτε να πολλαπλασιάσετε τον πλούτο διαιρώντας τον!
5. Όταν οι μισοί νομίζουν ότι δεν χρειάζεται να δουλέψουν γιατί θα τους φροντίσουν οι άλλοι μισοί, και όταν οι μισοί που δουλεύουν καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να προσπαθούν γιατί τον κόπο τους τον μοιράζονται με τους άλλους μισούς, τότε πλησιάζει η αρχή του τέλους για οποιοδήποτε έθνος.
Όσο απλό είναι να περιπλέξεις τα πράγματα, τόσο περίπλοκο είναι να τα απλοποιήσε
Αυτή η τάξη επέμενε ότι ο σοσιαλισμός λειτουργεi και ότι αν κανένας δεν ήταν φτωχός και κανένας δεν ήταν πλούσιος, το σύστημα θα λειτουργούσε ως ένας μεγάλος εξισωτής. Ο καθηγητής έπειτα είπε «O.K., θα κάνουμε κι εμείς ένα πείραμα σε αυτήν την τάξη ». Όλοι οι βαθμοί στα γραπτά διαγωνίσματα θα υπολογίζονται κατά μέσο όρο και ο καθένας θα λάβει τον ίδιο βαθμό -έτσι κανένας δεν θα αποτύχει αλλά και κανένας δεν θα πάρει Α (άριστα)... Μετά από το πρώτο τέστ, οι βαθμοί υπολογίστηκαν κατά μέσο όρο και ο καθένας πήρε ένα Β (λίαν καλώς). Οι σπουδαστές που μελέτησαν σκληρά στενοχωρήθηκαν και οι σπουδαστές που μελέτησαν λίγο ήταν ευτυχείς. Καθώς το δεύτερο τέστ διεκπαιρεώθηκε, οι σπουδαστές που μελέτησαν ελάχιστα είχαν μελετήσει ακόμα λιγότερο και αυτοί που μελέτησαν σκληρά μελέτησαν λιγότερο. Ο δεύτερος μέσος όρος των διαγωνισμάτων ήταν ένα Γ (βάση)! Μετά το τρίτο τέστ, ο μέσος όρος ήταν ένα Δ (κάτω από τη βάση). Κανένας δεν ήταν ευτυχής.
Καθώς τα τέστ προχωρούσαν, τα αποτελέσματα δεν βελτιώνονταν. Ξεσπούσαν μικροκαυγάδες, οι μαθητές κατηγορούσαν ο ένας τον άλλο και όλο αυτό το κακό κλίμα οδήγησε στο να μην διαβάζει κανένας για το όφελος του άλλου.
Προς μεγάλη τους έκπληξή, ΟΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΜΕΤΕΞΕΤΑΣΤΕΟΙ και ο καθηγητής τους είπε ότι ο σοσιαλισμός αυτου του ειδους είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Όταν η ανταμοιβή είναι μεγάλη, η προσπάθεια των ανθρώπων να πετύχουν είναι μεγάλη, αλλά όταν η κυβέρνηση παίρνει όλη την ανταμοιβή, κανένας δεν θα προσπαθήσει ή θα θελήσει να πετύχει. Δεν θα μπορούσε να είναι πιό απλό από αυτό.
Αυτές είναι ενδεχομένως οι 5 καλύτερες προτάσεις που θα διαβάσετε και είναι εφαρμόσιμες στο παραπάνω πείραμα:
1. Δεν μπορείς να οδηγήσεις τους φτωχούς σε ευημερία με το να θέσεις εκτός ευημερίας τους πλούσιους.
2. Για να λάβει οτιδήποτε ένα άτομο που δεν εργάζεται, πρέπει κάποιο άλλο άτομο να εργάζεται χωρίς να λαμβάνει.
3. Για να δώσει κάτι η κυβέρνηση σε κάποιον, πρέπει πρώτα να το στερήσεις από κάποιον άλλο.
4. Δεν μπορείτε να πολλαπλασιάσετε τον πλούτο διαιρώντας τον!
5. Όταν οι μισοί νομίζουν ότι δεν χρειάζεται να δουλέψουν γιατί θα τους φροντίσουν οι άλλοι μισοί, και όταν οι μισοί που δουλεύουν καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να προσπαθούν γιατί τον κόπο τους τον μοιράζονται με τους άλλους μισούς, τότε πλησιάζει η αρχή του τέλους για οποιοδήποτε έθνος.
Όσο απλό είναι να περιπλέξεις τα πράγματα, τόσο περίπλοκο είναι να τα απλοποιήσε
Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013
Παρατηρείστε τις λεπτομέρειες σε αυτή την εικόνα
Παρατηρείστε τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διάφορα:
1ον O πατέρας φοραει γραβάτα στο τραπέζι (το σέβεται),
2ον H οικογένεια είναι πολύτεκνη(σήμερα τα τέκνα φορολογούνται),
3ον H γιαγιά είναι στο σπίτι και όχι πεταμένη σε κάποιο γηροκομείο,
4ον κανείς δεν έχει ξεκινήσει το φαγητό γιατί ακόμη η μητέρα
σερβίρει (θα ακολουθησει και προσευχή και μετά θα ξεκινήσουν να τρώνε, όσο κι
αν πεινούν),
5ον Tο
γεύμα περιλαμβάνει ψάρια κι όχι χάμπουργκερ!!!
Aυτή
ήταν η έννοια της οικογένειας τότε, αυτές τις αξίες περνούσαν τα βιβλία μας!!!
http://opaidagogos.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013
7 Ελληνικά Παραμύθια
του ΦΩΤΗ ΓΕΩΡΓΕΛΕ
1. Η τρόικα ζητάει νέα μέτρα.
Τίποτα δεν ζητάει η τρόικα. Η τρόικα μόνο μετράει. Θα ’χουμε έλλειμμα και το 2014; Τότε από κάπου πρέπει να καλυφθεί. Σ’ αυτό τον πεζό κόσμο έτσι γίνεται. Όταν ξοδεύεις παραπάνω από όσα εισπράττεις και κανείς δεν σου δανείζει, από κάπου κόβεις. Όταν έχεις 24 δις παραπάνω έξοδα από έσοδα και κανείς δεν σου δανείζει, επιβάλλεις λιτότητα. Εκτός αν είσαι ο Χάρι Πότερ και φέρνεις πετρέλαιο από τον Τσάβες και δανεικά από τη Ρωσία και την Κίνα. Αν έχουμε δίκιο και δεν υπάρχει έλλειμμα το 2014, τότε δεν θα χρειάζονται νέα μέτρα. Αν έχει δίκιο ο Στουρνάρας και έχουμε έλλειμμα μόνο 500 εκατομμύρια, τότε θα πάρουμε εύκολα μέτρα. Αν το έλλειμμα φτάσει τα 2,9 δις, τότε το πράγμα δυσκολεύει. Η συζήτηση για το αν θα πάρουμε μέτρα και όχι γιατί έχουμε ακόμα έλλειμμα, είναι άλλη μια παραπειστική συζήτηση από αυτές που συνηθίζουμε σ’ αυτή τη χώρα.
2. Γιατί θα ’χουμε πάλι έλλειμμα το 2014;
Γιατί ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού δεν γίνεται με βιώσιμο τρόπο. Γιατί δεν εφαρμόζουμε όσα συμφωνούμε και ψηφίζουμε. Δεν κλείνουμε τις χρεοκοπημένες κρατικές επιχειρήσεις, εφαρμόζουμε το ενιαίο μισθολόγιο μόνο στο μισό δημόσιο, υπολογίζουμε 630 εκ. από την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης αλλά εξοικονομούμε μόνο τα μισά γιατί στο μεταξύ έχουμε βγάλει 150.000 επιπλέον σε πρόωρη σύνταξη με 7-8 πλασματικά χρόνια. Γιατί ακόμα ψάχνουμε αυτούς που θα μετατεθούν από τη μία υπηρεσία στην άλλη και δεν τους βρίσκουμε. Γιατί έχουν απολύσει μόνο 230 «επίορκους», τι κομψή λέξη. Γιατί σε κάποιον που απουσίαζε 6 χρόνια από την υπηρεσία του τού επέβαλαν 3μηνη στέρηση αποδοχών. Γιατί δεν μειώνουμε πραγματικά το κόστος του δημοσίου αλλά προσπαθούμε να το καλύψουμε με υπερφορολόγηση, η οποία έχει πάψει να αποδίδει. Τα «μνημόνια» ήταν μια κλασική περίπτωση αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Αρνούνται να κάνουν ό,τι πρέπει και μετά λένε: Είδες που ήταν λάθος η συνταγή;
3. Ναι, αλλά και η Γερμανία πρέπει να καταλάβει ότι η λιτότητα είναι αδιέξοδη.
Και; Πού είναι η υπόλοιπη πρόταση; Τι θα γίνει αν το καταλάβει η Γερμανία; Δηλαδή, αν πούμε ότι η λιτότητα είναι αδιέξοδη και το πει και η Μέρκελ, μετά θα εξαφανιστούν τα ελλείμματα; Δηλαδή, αν έχουμε και το 2014 έλλειμμα και δεν θέλουμε άλλη λιτότητα, τι θα γίνει; Ποια είναι η πρόταση που λείπει; Αν έχεις προσέξει, όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι που κατακεραυνώνουν τη λιτότητα κάθε μέρα, σταματάνε εκεί. Δεν ασχολούνται με πεζά πράγματα, με αριθμούς. Η υπόλοιπη πρόταση που λείπει, είναι: δώστε μας κι άλλα λεφτά. Γιατί 5 χρόνια δεν καταφέραμε να ’χουμε ένα κράτος που ξοδεύει όσα εισπράττει. Γιατί εμείς τόσα γουστάρουμε να χαλάμε. Αυτοί που λένε τέρμα η λιτότητα χωρίς να λένε και πώς δεν θα δημιουργούνται νέα ελλείμματα, ζητάνε απλώς το κόστος να το πληρώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι και να το εξοφλήσουν τα παιδιά τους. Είναι, πραγματικά, μια πολύ προοδευτική προσέγγιση.
4. Η λιτότητα είναι άδικη και εξοντωτική.
Φυσικά. Καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος. Το θέμα είναι ότι όταν χρεοκοπείς και δεν σου δανείζουν, κόβεις. Όσοι μιλάνε για λιτότητα γενικά, κρύβουν ότι η λιτότητα είναι εξοντωτική γιατί δεν είναι δίκαιη. Γιατί το κράτος μετακύλισε το κόστος του στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί οι φοροφυγάδες συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν, και πληρώνουν περισσότερα αυτοί που πληρώνουν πάντα. Γιατί τα ευνοημένα στρώματα της μεταπολίτευσης διατήρησαν τα προνόμια επιβαρύνοντας τα ασθενέστερα, που έχασαν δουλειά, κοινωνική περίθαλψη, τα πάντα. Δεν γίνεται να είσαι καλός με όλους. Οι σοβαροί δημοσιογράφοι που κατηγορούν σε όλους τους τόνους τη «λιτότητα», θυμίζουν όλο και περισσότερο πολιτικούς. Δεν θέλουν να γίνουν αντιπαθείς σε κανέναν. Έχουν βρει τη λυδία λίθο. Όλα θα μείνουν όπως είναι και κάποιοι θα πληρώνουν. Πάντα οι άλλοι.
5. Χρειάζονται λεφτά για ανάπτυξη.
Άλλη μία εντελώς πρωτότυπη ανακάλυψη. Αλλά εμείς δεν χρειαζόμαστε τα λεφτά για την ανάπτυξη. Χρειαζόμαστε τα λεφτά για να κάνουν τα κόμματα τους επιχειρηματίες. Για να έχουμε κρατική «πολεμική», τρομάρα μας, βιομηχανία και δεκάδες άλλες χρεοκοπημένες κρατικές επιχειρήσεις. Σε δύο απ’ αυτές χτες μάθαμε ότι εξακολουθούν σήμερα να παίρνουν 15 μισθούς, ότι οι μισοί από τους εργαζόμενους βαφτίστηκαν διευθυντές, χωρίς να έχουν κάποιοι ούτε απολυτήριο λυκείου, ότι παίρνουν καταργημένα επιδόματα, ότι ο γενικός διευθυντής εισπράττει 7.063 μηνιαίως. Σε θυγατρική εταιρείας χρεοκοπημένης που η τρόικα θέλει να κλείσει και εμείς δίνουμε αγώνα να διατηρήσουμε. Μάθαμε ακόμα ότι από τις 10.000 offshore ελέγχθηκαν 34. Ότι σε ολόκληρα τμήματα του δημοσίου οι 20 ώρες υπερωρίες μάξιμουμ το μήνα δίνονται προκαταβολικά σε όλους, ανεξαρτήτως αν τις δούλεψαν ή όχι. Ότι μόνο το πρώτο εξάμηνο έδωσαν 500 εκ. για εφάπαξ σε όσους έβγαλαν πρόωρα στη σύνταξη. Ότι η task-force απηύδησε και μας έστειλαν αυτοί 100 ονόματα πιθανών φοροφυγάδων, μπας και φιλοτιμηθούμε. Έχουμε ελλείμματα όχι για να βοηθήσουμε την ανάπτυξη, αλλά για να διατηρήσουμε το ίδιο χρεοκοπημένο, ληστρικό, άδικο σύστημα. Όποιος λέει «όχι στη λιτότητα», μας κοροϊδεύει. Χρειάζεται και πολύ μεγάλη μάλιστα λιτότητα. Δίκαιη λιτότητα. Που θα την πληρώσουν οι βολεμένοι, ο ελληνικός παρασιτισμός.
6. Όλα αυτά είναι προσχηματικά, το θέμα δεν είναι μερικά δισεκατομμυριάκια, η Ευρώπη θέλει να μας έχει σε μνημόνια.
Ώπα, να και ο άρχοντας. Τα «δισεκατομμυριάκια» όταν τα πληρώνουμε εμείς είναι χαράτσια, ματώνει ο ελληνικός λαός, όταν τα πληρώνουν άλλοι είναι «-άκια». Η Ευρώπη δεν θέλει κανένα άλλο μνημόνιο. Γιατί αυτό σημαίνει κι άλλα δανεικά. Εμείς ζητάμε κι άλλα. Ήταν για 2 χρόνια, έγινε 4, πάμε για το πέμπτο και τελειωμό δεν έχει. Όλες οι υπόλοιπες χώρες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βγαίνουν από το πρόβλημα, εμείς κάνουμε ακόμα σημειωτόν. Κατηγορώντας τους Γερμανούς. Κι εκλιπαρώντας για τα λεφτά τους.
7. Δεν τους χρειαζόμαστε άλλο, θα βγούμε στις αγορές.
Συγγνώμη, αυτές δεν ήταν οι «τοκογλύφοι»; Δεν ήταν οι γύπες των αγορών που πίνουν το αίμα των λαών; Τώρα είναι νίκη να πέσουμε πάλι στα χέρια τους; Εγκλωβισμένο το πολιτικό σύστημα στον «αντιμνημονιακό» αγώνα, προτιμάει να δανειστεί με 8,5% παρά με 1% που δανείζεται τώρα. Προκειμένου να απαλλαγεί από τα «μνημόνια». Για να μπορούν όλοι να λένε ότι έδιωξαν τις τρόικες, όχι μονάχα ο Τσίπρας στα όνειρά του. Και να χρεώσουν με τόκους τα παιδιά τους. Για να χρεοκοπήσουμε ξανά σε λίγο και να ξαναζητάμε να μας ξανασώσουν. Στην πραγματικότητα, πιστεύουν ότι θα απαλλαγούν έτσι από την επιτήρηση. Ότι θα μπορέσουν δηλαδή να ξανακάνουν ό,τι έκαναν πάντα. Να μοιράζουν, να ξοδεύουν, να λεηλατούν, να δανείζονται και να στέλνουν το λογαριασμό στους επόμενους. Πέφτουν έξω. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Με ή χωρίς μνημόνια, με τρόικες ή χωρίς, το σύστημα δεν διασώζεται. Μόνο αλλάζει. Αλλιώς θα βρισκόμαστε στον ίδιο πάντα φαύλο κύκλο. Το παιχνίδι της παραπλάνησης συνεχίζεται.
* Ο Φώτης Γεωργελές είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κοινωνιολογία και Πολιτική Οικονομία στο Παρίσι
http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/457/edito-457
1. Η τρόικα ζητάει νέα μέτρα.
Τίποτα δεν ζητάει η τρόικα. Η τρόικα μόνο μετράει. Θα ’χουμε έλλειμμα και το 2014; Τότε από κάπου πρέπει να καλυφθεί. Σ’ αυτό τον πεζό κόσμο έτσι γίνεται. Όταν ξοδεύεις παραπάνω από όσα εισπράττεις και κανείς δεν σου δανείζει, από κάπου κόβεις. Όταν έχεις 24 δις παραπάνω έξοδα από έσοδα και κανείς δεν σου δανείζει, επιβάλλεις λιτότητα. Εκτός αν είσαι ο Χάρι Πότερ και φέρνεις πετρέλαιο από τον Τσάβες και δανεικά από τη Ρωσία και την Κίνα. Αν έχουμε δίκιο και δεν υπάρχει έλλειμμα το 2014, τότε δεν θα χρειάζονται νέα μέτρα. Αν έχει δίκιο ο Στουρνάρας και έχουμε έλλειμμα μόνο 500 εκατομμύρια, τότε θα πάρουμε εύκολα μέτρα. Αν το έλλειμμα φτάσει τα 2,9 δις, τότε το πράγμα δυσκολεύει. Η συζήτηση για το αν θα πάρουμε μέτρα και όχι γιατί έχουμε ακόμα έλλειμμα, είναι άλλη μια παραπειστική συζήτηση από αυτές που συνηθίζουμε σ’ αυτή τη χώρα.
2. Γιατί θα ’χουμε πάλι έλλειμμα το 2014;
Γιατί ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού δεν γίνεται με βιώσιμο τρόπο. Γιατί δεν εφαρμόζουμε όσα συμφωνούμε και ψηφίζουμε. Δεν κλείνουμε τις χρεοκοπημένες κρατικές επιχειρήσεις, εφαρμόζουμε το ενιαίο μισθολόγιο μόνο στο μισό δημόσιο, υπολογίζουμε 630 εκ. από την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης αλλά εξοικονομούμε μόνο τα μισά γιατί στο μεταξύ έχουμε βγάλει 150.000 επιπλέον σε πρόωρη σύνταξη με 7-8 πλασματικά χρόνια. Γιατί ακόμα ψάχνουμε αυτούς που θα μετατεθούν από τη μία υπηρεσία στην άλλη και δεν τους βρίσκουμε. Γιατί έχουν απολύσει μόνο 230 «επίορκους», τι κομψή λέξη. Γιατί σε κάποιον που απουσίαζε 6 χρόνια από την υπηρεσία του τού επέβαλαν 3μηνη στέρηση αποδοχών. Γιατί δεν μειώνουμε πραγματικά το κόστος του δημοσίου αλλά προσπαθούμε να το καλύψουμε με υπερφορολόγηση, η οποία έχει πάψει να αποδίδει. Τα «μνημόνια» ήταν μια κλασική περίπτωση αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Αρνούνται να κάνουν ό,τι πρέπει και μετά λένε: Είδες που ήταν λάθος η συνταγή;
3. Ναι, αλλά και η Γερμανία πρέπει να καταλάβει ότι η λιτότητα είναι αδιέξοδη.
Και; Πού είναι η υπόλοιπη πρόταση; Τι θα γίνει αν το καταλάβει η Γερμανία; Δηλαδή, αν πούμε ότι η λιτότητα είναι αδιέξοδη και το πει και η Μέρκελ, μετά θα εξαφανιστούν τα ελλείμματα; Δηλαδή, αν έχουμε και το 2014 έλλειμμα και δεν θέλουμε άλλη λιτότητα, τι θα γίνει; Ποια είναι η πρόταση που λείπει; Αν έχεις προσέξει, όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι που κατακεραυνώνουν τη λιτότητα κάθε μέρα, σταματάνε εκεί. Δεν ασχολούνται με πεζά πράγματα, με αριθμούς. Η υπόλοιπη πρόταση που λείπει, είναι: δώστε μας κι άλλα λεφτά. Γιατί 5 χρόνια δεν καταφέραμε να ’χουμε ένα κράτος που ξοδεύει όσα εισπράττει. Γιατί εμείς τόσα γουστάρουμε να χαλάμε. Αυτοί που λένε τέρμα η λιτότητα χωρίς να λένε και πώς δεν θα δημιουργούνται νέα ελλείμματα, ζητάνε απλώς το κόστος να το πληρώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι και να το εξοφλήσουν τα παιδιά τους. Είναι, πραγματικά, μια πολύ προοδευτική προσέγγιση.
4. Η λιτότητα είναι άδικη και εξοντωτική.
Φυσικά. Καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος. Το θέμα είναι ότι όταν χρεοκοπείς και δεν σου δανείζουν, κόβεις. Όσοι μιλάνε για λιτότητα γενικά, κρύβουν ότι η λιτότητα είναι εξοντωτική γιατί δεν είναι δίκαιη. Γιατί το κράτος μετακύλισε το κόστος του στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί οι φοροφυγάδες συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν, και πληρώνουν περισσότερα αυτοί που πληρώνουν πάντα. Γιατί τα ευνοημένα στρώματα της μεταπολίτευσης διατήρησαν τα προνόμια επιβαρύνοντας τα ασθενέστερα, που έχασαν δουλειά, κοινωνική περίθαλψη, τα πάντα. Δεν γίνεται να είσαι καλός με όλους. Οι σοβαροί δημοσιογράφοι που κατηγορούν σε όλους τους τόνους τη «λιτότητα», θυμίζουν όλο και περισσότερο πολιτικούς. Δεν θέλουν να γίνουν αντιπαθείς σε κανέναν. Έχουν βρει τη λυδία λίθο. Όλα θα μείνουν όπως είναι και κάποιοι θα πληρώνουν. Πάντα οι άλλοι.
5. Χρειάζονται λεφτά για ανάπτυξη.
Άλλη μία εντελώς πρωτότυπη ανακάλυψη. Αλλά εμείς δεν χρειαζόμαστε τα λεφτά για την ανάπτυξη. Χρειαζόμαστε τα λεφτά για να κάνουν τα κόμματα τους επιχειρηματίες. Για να έχουμε κρατική «πολεμική», τρομάρα μας, βιομηχανία και δεκάδες άλλες χρεοκοπημένες κρατικές επιχειρήσεις. Σε δύο απ’ αυτές χτες μάθαμε ότι εξακολουθούν σήμερα να παίρνουν 15 μισθούς, ότι οι μισοί από τους εργαζόμενους βαφτίστηκαν διευθυντές, χωρίς να έχουν κάποιοι ούτε απολυτήριο λυκείου, ότι παίρνουν καταργημένα επιδόματα, ότι ο γενικός διευθυντής εισπράττει 7.063 μηνιαίως. Σε θυγατρική εταιρείας χρεοκοπημένης που η τρόικα θέλει να κλείσει και εμείς δίνουμε αγώνα να διατηρήσουμε. Μάθαμε ακόμα ότι από τις 10.000 offshore ελέγχθηκαν 34. Ότι σε ολόκληρα τμήματα του δημοσίου οι 20 ώρες υπερωρίες μάξιμουμ το μήνα δίνονται προκαταβολικά σε όλους, ανεξαρτήτως αν τις δούλεψαν ή όχι. Ότι μόνο το πρώτο εξάμηνο έδωσαν 500 εκ. για εφάπαξ σε όσους έβγαλαν πρόωρα στη σύνταξη. Ότι η task-force απηύδησε και μας έστειλαν αυτοί 100 ονόματα πιθανών φοροφυγάδων, μπας και φιλοτιμηθούμε. Έχουμε ελλείμματα όχι για να βοηθήσουμε την ανάπτυξη, αλλά για να διατηρήσουμε το ίδιο χρεοκοπημένο, ληστρικό, άδικο σύστημα. Όποιος λέει «όχι στη λιτότητα», μας κοροϊδεύει. Χρειάζεται και πολύ μεγάλη μάλιστα λιτότητα. Δίκαιη λιτότητα. Που θα την πληρώσουν οι βολεμένοι, ο ελληνικός παρασιτισμός.
6. Όλα αυτά είναι προσχηματικά, το θέμα δεν είναι μερικά δισεκατομμυριάκια, η Ευρώπη θέλει να μας έχει σε μνημόνια.
Ώπα, να και ο άρχοντας. Τα «δισεκατομμυριάκια» όταν τα πληρώνουμε εμείς είναι χαράτσια, ματώνει ο ελληνικός λαός, όταν τα πληρώνουν άλλοι είναι «-άκια». Η Ευρώπη δεν θέλει κανένα άλλο μνημόνιο. Γιατί αυτό σημαίνει κι άλλα δανεικά. Εμείς ζητάμε κι άλλα. Ήταν για 2 χρόνια, έγινε 4, πάμε για το πέμπτο και τελειωμό δεν έχει. Όλες οι υπόλοιπες χώρες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βγαίνουν από το πρόβλημα, εμείς κάνουμε ακόμα σημειωτόν. Κατηγορώντας τους Γερμανούς. Κι εκλιπαρώντας για τα λεφτά τους.
7. Δεν τους χρειαζόμαστε άλλο, θα βγούμε στις αγορές.
Συγγνώμη, αυτές δεν ήταν οι «τοκογλύφοι»; Δεν ήταν οι γύπες των αγορών που πίνουν το αίμα των λαών; Τώρα είναι νίκη να πέσουμε πάλι στα χέρια τους; Εγκλωβισμένο το πολιτικό σύστημα στον «αντιμνημονιακό» αγώνα, προτιμάει να δανειστεί με 8,5% παρά με 1% που δανείζεται τώρα. Προκειμένου να απαλλαγεί από τα «μνημόνια». Για να μπορούν όλοι να λένε ότι έδιωξαν τις τρόικες, όχι μονάχα ο Τσίπρας στα όνειρά του. Και να χρεώσουν με τόκους τα παιδιά τους. Για να χρεοκοπήσουμε ξανά σε λίγο και να ξαναζητάμε να μας ξανασώσουν. Στην πραγματικότητα, πιστεύουν ότι θα απαλλαγούν έτσι από την επιτήρηση. Ότι θα μπορέσουν δηλαδή να ξανακάνουν ό,τι έκαναν πάντα. Να μοιράζουν, να ξοδεύουν, να λεηλατούν, να δανείζονται και να στέλνουν το λογαριασμό στους επόμενους. Πέφτουν έξω. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Με ή χωρίς μνημόνια, με τρόικες ή χωρίς, το σύστημα δεν διασώζεται. Μόνο αλλάζει. Αλλιώς θα βρισκόμαστε στον ίδιο πάντα φαύλο κύκλο. Το παιχνίδι της παραπλάνησης συνεχίζεται.
* Ο Φώτης Γεωργελές είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κοινωνιολογία και Πολιτική Οικονομία στο Παρίσι
http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/457/edito-457
Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΒΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ.
Τα αναφερόμενα κατωτέρω, πέραν των άλλων, επιβεβαιώνουν αυτό που λέγεται από τους αγγλόφωνους, "When there is a will , there is a way."
H πιτσιρίκα που πουλάει γλυκά στο δρομο της Δαμασκού και ταυτόχρονα γράφει τα μαθήματά της δεν άφηνε με τίποτε τον Wasim Kheir Beik να την φωτογραφήσει.
Τελικά, ο φωτογράφος του πρακτορείου SANA την φωτογραφησε από 30 μέτρα απόσταση (μαζί και το πρώτο βραβείο για το 2007 από την Ένωση Αραβικών Πρακτορείων Ειδήσεων), χαρίζοντας μας την θαυμάσια αυτή εικόνα
Αφιερωμένη σ' όσους γονείς ψάχνουν να αγοράσουν - ας πούμε - ρούχα ΑΡΜΑΝΙ στα παιδιά τους και σ' όσους βάζουν δάσκαλο για να τα βοηθήσει να μάθουν τα μαθήματα του...... Δημοτικού.
Αφιερωμένη, όμως, και σ' όσους μικρούς μαθητές δεν μπορούν να αποφασίσουν ποιό κινητό να διαλέξουν.
Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013
40 χρόνια σε 10 φράσεις
1973-2013: Σαράντα χρόνια ελληνικής ιστορίας, συμπυκνωμένα σε 10 φράσεις:
1.) Εδώ Πολυτεχνείο!
2.) Καραμανλής ή τανκς
3.) Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες
4.) Τσοβόλα δώστα όλα
5.) Κάθαρση
6.) Σε 10 χρόνια κανείς δε θα θυμάται το Μακεδονικό
7.) Να προλάβουμε το τρένο της Ευρώπης
8.) Σεμνά και ταπεινά
9.) Λεφτά υπάρχουν
10.) Δε θα παρθούν πρόσθετα μέτρα
Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013
«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού ;» - 1986 Γιάννης Μαρίνος ένα Προφητικό άρθρο
Προφητικό άρθρο του δημοσιογράφου κ. Μαρίνου το 1986.
Η προοδευτική κουλτούρα δεν επέτρεψε στην τότε Κυβέρνηση την λήψη καί εφαρμογή των προτεινόμενων αναγκαίων μέτρων.
Το παρόν μας δείχνει που μας οδήγησε ο προοδευτισμός Πολιτικών, καί Συνδικαληστών, ξέρετε αυτοί που στην συνέχεια έγιναν βολευτές καί υπουργοί μας.
Αφήσαμε το πλοίο "ΕΛΛΑΣ" να βουλιάξει αύτανδρο!!!
ΤΑ 'ΛΕΓΕ Ο ΜΑΡΙΝΟΣ... αλλά ποιός τον άκουγε τότε....!!!!
Γράφτηκε πριν από 26 χρόνια !!
Πριν από 20 χρόνια περίπου το αντιπαθές.... ΔΝΤ (παρόλο που δεν είχε επίσημη αρμοδιότητα τότε), είχε προειδοποιήσει συμβουλευτικά την ελληνική Κυβέρνηση, ότι η Οικονομία μας οδεύει προς την καταστροφή. Αυτό το μήνυμα δεν το έλαβαν μόνο οι αρμόδιοι, αλλά δημοσιεύτηκε και στον Τύπο.
Αν τα ανωτέρω δεν είναι γνωστά εκείνο, που ασφαλώς θα θυμούνται όλοι είναι, ότι όταν ο Κ. Σημίτης ως Πρωθυπουργός ζήτησε την βοήθεια 2 καθηγητών φίλων του (Σπράος και Γιαννίτσης) και εκείνοι του συνέστησαν δραστικά μέτρα περικοπών αυτός τελικά αγνόησε τις συμβουλές τους λόγω του πολιτικού κόστους.....
Και τώρα το άρθρο - καταπέλτης :
Για να μην ισχυρίζονται μερικοί, ότι ΔΕΝ ξέραμε τίποτα, παραθέτουμε το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ. Γιάννη Μαρίνου, στο τεύχος της 22ας Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο :
«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού ;»
Με αφορμή την έκθεση του τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Δημ. Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο κ. Γ. Μαρίνος έγραφε :....
«Και ιδού πού φθάσαμε:
Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.
Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν.
Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα.
Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα.
Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύουμε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνουμε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.
Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκουμε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.
Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με τη εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ' αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολουμένων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσουμε την παραγωγή και να ενισχύουμε την αυτοδυναμία τη οικονομίας μας, το 'χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο».
Αυτή είναι η πραγματικότητα της Ελληνικής Οικονομίας.
Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού.
Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται.....».
Τώρα πλέον είστε ελεύθεροι να πιστεύετε και να διαδίδετε, ότι για όλα φταίει μόνον η Τρόικα και η κακιά Μέρκελ !......
Η προοδευτική κουλτούρα δεν επέτρεψε στην τότε Κυβέρνηση την λήψη καί εφαρμογή των προτεινόμενων αναγκαίων μέτρων.
Το παρόν μας δείχνει που μας οδήγησε ο προοδευτισμός Πολιτικών, καί Συνδικαληστών, ξέρετε αυτοί που στην συνέχεια έγιναν βολευτές καί υπουργοί μας.
Αφήσαμε το πλοίο "ΕΛΛΑΣ" να βουλιάξει αύτανδρο!!!
ΤΑ 'ΛΕΓΕ Ο ΜΑΡΙΝΟΣ... αλλά ποιός τον άκουγε τότε....!!!!
Γράφτηκε πριν από 26 χρόνια !!
Πριν από 20 χρόνια περίπου το αντιπαθές.... ΔΝΤ (παρόλο που δεν είχε επίσημη αρμοδιότητα τότε), είχε προειδοποιήσει συμβουλευτικά την ελληνική Κυβέρνηση, ότι η Οικονομία μας οδεύει προς την καταστροφή. Αυτό το μήνυμα δεν το έλαβαν μόνο οι αρμόδιοι, αλλά δημοσιεύτηκε και στον Τύπο.
Αν τα ανωτέρω δεν είναι γνωστά εκείνο, που ασφαλώς θα θυμούνται όλοι είναι, ότι όταν ο Κ. Σημίτης ως Πρωθυπουργός ζήτησε την βοήθεια 2 καθηγητών φίλων του (Σπράος και Γιαννίτσης) και εκείνοι του συνέστησαν δραστικά μέτρα περικοπών αυτός τελικά αγνόησε τις συμβουλές τους λόγω του πολιτικού κόστους.....
Και τώρα το άρθρο - καταπέλτης :
Για να μην ισχυρίζονται μερικοί, ότι ΔΕΝ ξέραμε τίποτα, παραθέτουμε το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ. Γιάννη Μαρίνου, στο τεύχος της 22ας Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο :
«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού ;»
Με αφορμή την έκθεση του τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Δημ. Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο κ. Γ. Μαρίνος έγραφε :....
«Και ιδού πού φθάσαμε:
Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.
Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν.
Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα.
Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα.
Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύουμε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνουμε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.
Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκουμε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.
Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με τη εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ' αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολουμένων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσουμε την παραγωγή και να ενισχύουμε την αυτοδυναμία τη οικονομίας μας, το 'χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο».
Αυτή είναι η πραγματικότητα της Ελληνικής Οικονομίας.
Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού.
Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται.....».
Τώρα πλέον είστε ελεύθεροι να πιστεύετε και να διαδίδετε, ότι για όλα φταίει μόνον η Τρόικα και η κακιά Μέρκελ !......
ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ .....
της Μαρίνας Γιάννου
Οι γονείς μου είχαν επιχείρηση με φωτιστικά. "Ο μπαμπάς τα έφτιαχνε και η μαμά τα πουλούσε", όπως έλεγα μικρή. Δούλευαν πολλές ώρες, πάρα πολλές ώρες... Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 8.30π.μ. - 3.00μ.μ, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 8.30π.μ. - 2.30μ.μ. και 5.00μ.μ.-9.00μ.μ. Άνοιγαν και μία Κυριακή ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Τους γονείς μου δεν τους έβλεπα πολύ, ήταν όλη μέρα στο μαγαζί, κάθε μέρα, χωρίς αργίες, χωρίς ρεπό. Μόνο την Κυριακή είχαμε, που ξυπνούσα νωρίς και πήγαινα στο κρεβάτι τους και βλέπαμε όλοι μαζί παιδικά.
Διακοπές δεν πήγαμε ποτέ, πουθενά, γιατί δεν μπορούσαν να λείψουν πάνω από μια βδομάδα από το μαγαζί και αυτή τη βδομάδα της "άδειας" τους ήταν πολύ κουρασμένοι για να πάνε οπουδήποτε.
Δεν πήγαμε ποτέ για ψώνια, όσο ήμουν μικρή έδιναν λεφτά στη γιαγιά ή στη θεία Μαίρη να μου ψωνίσουν τα σχολικά μου, τα ρούχα μου ή τα παπούτσια μου. Όταν μεγάλωσα, μου έδιναν λεφτά να ψωνίζω μόνη μου ό,τι χρειαζόμουν και πολλές φορές μου ζητούσαν να ψωνίζω και για αυτούς γιατί δεν μπορούσαν να πηγαίνουν στα μαγαζιά.
Τους θυμάμαι να γυρίζουν κατάκοποι τα μεσημέρια, να τρώνε μια μπουκιά φαΐ και να φεύγουν για δουλειά ξανά.
Θυμάμαι πόσο ζήλευα τα άλλα παιδιά που οι γονείς τους τα πήγαιναν στις κούνιες, στο Λούνα Παρκ, στο σινεμά, στο πάρκο... Εμένα οι γονείς μου μια φορά με πήγαν στις κούνιες. Είχαμε πάει με τα ξαδέρφια στην έκθεση λουλουδιών στη Βάρκιζα και στον γυρισμό σταματήσαμε σε κάτι μεγάλες κούνιες και κάναμε πικ-νικ.
Ζήλευα και τους συμμαθητές μου, που οι γονείς τους έρχονταν στο σχολείο και ο δάσκαλος τα πρόσεχε περισσότερο αυτά τα παιδιά. Εμένα ο κος Βασίλης μου μίλαγε προσβλητικά - τον άκουσα να λέει μια φορά σε μια άλλη δασκάλα πως είμαι παρατημένο και θα με μαζεύουν από τους δρόμους. Δεν ήμουν παρατημένο, απλά οι γονείς μου είχαν μαγαζί και δεν έρχονταν ποτέ στο σχολείο. Δεν μπορούσαν... Με άφηναν το πρωί με το αυτοκίνητο και έφευγαν βιαστικά να ανοίξουν το μαγαζί. Το μεσημέρι γυρνούσα με τα γειτονόπουλα... Μια Κυριακή όμως πετύχαμε τον δάσκαλο στην πλατεία Υμηττού. Είχαμε πάει για καφέ - εγώ έτρωγα παγωτό. Και είδε ότι δεν ήμουν παρατημένο, είχα μια χαρά ωραιότατους γονείς που με αγαπούσαν και με φρόντιζαν, απλά είχαν μαγαζί... Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο είχα άλλο πρόβλημα - δεν μπορούσαν να έρθουν να μου δικαιολογήσουν τις απουσίες μου, οπότε δεν μπορούσα να αρρωστήσω ή να κάνω έστω μια κοπάνα...
Γενικά, ότι έκανα με τους γονείς μου το έκανα τις Κυριακές...
Και πολύ λυπάμαι τώρα όλα αυτά τα παιδιά που είναι σαν κι εμένα και δεν θα έχουν ούτε καν την Κυριακή για να γνωρίσουν τους γονείς τους...
* Η Μαρίνα Γιάννου είναι δασκάλα στην δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι γονείς μου είχαν επιχείρηση με φωτιστικά. "Ο μπαμπάς τα έφτιαχνε και η μαμά τα πουλούσε", όπως έλεγα μικρή. Δούλευαν πολλές ώρες, πάρα πολλές ώρες... Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 8.30π.μ. - 3.00μ.μ, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 8.30π.μ. - 2.30μ.μ. και 5.00μ.μ.-9.00μ.μ. Άνοιγαν και μία Κυριακή ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Τους γονείς μου δεν τους έβλεπα πολύ, ήταν όλη μέρα στο μαγαζί, κάθε μέρα, χωρίς αργίες, χωρίς ρεπό. Μόνο την Κυριακή είχαμε, που ξυπνούσα νωρίς και πήγαινα στο κρεβάτι τους και βλέπαμε όλοι μαζί παιδικά.
Διακοπές δεν πήγαμε ποτέ, πουθενά, γιατί δεν μπορούσαν να λείψουν πάνω από μια βδομάδα από το μαγαζί και αυτή τη βδομάδα της "άδειας" τους ήταν πολύ κουρασμένοι για να πάνε οπουδήποτε.
Δεν πήγαμε ποτέ για ψώνια, όσο ήμουν μικρή έδιναν λεφτά στη γιαγιά ή στη θεία Μαίρη να μου ψωνίσουν τα σχολικά μου, τα ρούχα μου ή τα παπούτσια μου. Όταν μεγάλωσα, μου έδιναν λεφτά να ψωνίζω μόνη μου ό,τι χρειαζόμουν και πολλές φορές μου ζητούσαν να ψωνίζω και για αυτούς γιατί δεν μπορούσαν να πηγαίνουν στα μαγαζιά.
Τους θυμάμαι να γυρίζουν κατάκοποι τα μεσημέρια, να τρώνε μια μπουκιά φαΐ και να φεύγουν για δουλειά ξανά.
Θυμάμαι πόσο ζήλευα τα άλλα παιδιά που οι γονείς τους τα πήγαιναν στις κούνιες, στο Λούνα Παρκ, στο σινεμά, στο πάρκο... Εμένα οι γονείς μου μια φορά με πήγαν στις κούνιες. Είχαμε πάει με τα ξαδέρφια στην έκθεση λουλουδιών στη Βάρκιζα και στον γυρισμό σταματήσαμε σε κάτι μεγάλες κούνιες και κάναμε πικ-νικ.
Ζήλευα και τους συμμαθητές μου, που οι γονείς τους έρχονταν στο σχολείο και ο δάσκαλος τα πρόσεχε περισσότερο αυτά τα παιδιά. Εμένα ο κος Βασίλης μου μίλαγε προσβλητικά - τον άκουσα να λέει μια φορά σε μια άλλη δασκάλα πως είμαι παρατημένο και θα με μαζεύουν από τους δρόμους. Δεν ήμουν παρατημένο, απλά οι γονείς μου είχαν μαγαζί και δεν έρχονταν ποτέ στο σχολείο. Δεν μπορούσαν... Με άφηναν το πρωί με το αυτοκίνητο και έφευγαν βιαστικά να ανοίξουν το μαγαζί. Το μεσημέρι γυρνούσα με τα γειτονόπουλα... Μια Κυριακή όμως πετύχαμε τον δάσκαλο στην πλατεία Υμηττού. Είχαμε πάει για καφέ - εγώ έτρωγα παγωτό. Και είδε ότι δεν ήμουν παρατημένο, είχα μια χαρά ωραιότατους γονείς που με αγαπούσαν και με φρόντιζαν, απλά είχαν μαγαζί... Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο είχα άλλο πρόβλημα - δεν μπορούσαν να έρθουν να μου δικαιολογήσουν τις απουσίες μου, οπότε δεν μπορούσα να αρρωστήσω ή να κάνω έστω μια κοπάνα...
Γενικά, ότι έκανα με τους γονείς μου το έκανα τις Κυριακές...
Και πολύ λυπάμαι τώρα όλα αυτά τα παιδιά που είναι σαν κι εμένα και δεν θα έχουν ούτε καν την Κυριακή για να γνωρίσουν τους γονείς τους...
* Η Μαρίνα Γιάννου είναι δασκάλα στην δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Έρχεται το Ηλεκτρονικό Κατασχετήριο
Συγκεκριμένα με κατασχέσεις καταθέσεων απειλούνται εκατοντάδες χιλιάδες που χρωστούν στο δημόσιο ακόμη κι αν προχωρήσουν στην ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών τους, σύμφωνα με τις νέες ρυθμίσεις που θέτει σε εφαρμογή το υπουργείο Οικονομικών . Σύμφωνα με την Ημερησία η Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων θα στέλνει ηλεκτρονικά την εντολή κατάσχεσης στις τράπεζες . Η σχετική υπουργική απόφαση αναμένεται να εκδοθεί εντός των ημερών και όπως διευκρινίζουν παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών το ηλεκτρονικό κατασχετήριο θα ενεργοποιηθεί από τον Δεκέμβριο. Το ηλεκτρονικό κατασχετήριο θεσπίστηκε ώστε να μην υπάρχουν καθυστερήσεις στις κατασχέσεις αφού σήμερα για ολοκληρωθεί μία κατάσχεση κάνει ακόμη και 3 μήνες. Με το νέο σύστημα, οι κατασχέσεις θα γίνονται για οφειλές πάνω από 300 ευρώ , αλλά χωρίς να καταργείται το ακατάσχετο των 1000 ευρώ για μισθούς συντάξεις και επιδόματα Η εφορία θα έχει πρόσβαση στο μητρώο όλων των καταθετών και θα πληροφορείται άμεσα τα τραπεζικά υπόλοιπα που διαθέτει ο οφειλέτης του Δημοσίου. Θα εκδίδει στη συνέχεια το κατασχετήριο σε ηλεκτρονική μορφή ενώ οι τράπεζες θα δεσμεύουν στη συνέχεια το τραπεζικό υπόλοιπο του λογαριασμού και θα τα αποδίδουν στον λογαριασμό του Δημοσίου. Έτσι υπολογίζεται ότι ο χρόνος από την έκδοση του ηλεκτρονικού κατασχετηρίου μέχρι την κατάσχεση του υπολοίπου του τραπεζικού λογαριασμού δεν θα ξεπερνά τις δέκα εργάσιμες ημέρες.
www.dikaiologitika.gr
Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.......
Τὸ ὄνομα της ἦταν Ἀγγελική. Δὲν τὸ ἔμαθε ποτὲ κανείς. Ὅπως φυσικὰ καὶ τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ της ποὺ κάηκε μαζί της στὸν δολοφονικὸ ἐμπρησμὸ της ΜΑΡΦΙΝ στις 5 Μαΐου 2010. Στὴν μνήμη της δὲν ἔγινε οὔτε ἕνα συλλαλητήριο. Κανεὶς δὲν ἔγραψε τραγοῦδι. Ο σύζυγος κι ἡ οἰκογένειά της δὲν διεκτραγῴδησαν τὸν πόνο τους στὴν ἐκπομπὴ κανενὸς Σταύρου Θεοδωράκη.
Κανένας Πρετεντέρης ἢ Τρέμη δὲν ἀπαίτησαν ἀπὸ τοὺς δικαστὲς τὴν ἄμεση προφυλάκιση τῶν δολοφόνων της. Κανένα Μέγκα, Ἀντένα, Σκάι, Στάρ, Ἄλφα δὲν ἔκανε ἀφιέρωμα στὴν στυγερὴ δολοφονία της.
Κανένας Σαμαρὰς δὲν ἔκανε δηλώσεις διεθνῶς ὅτι πατάξε τὸ τέρας τῆς ἀνεξέλεγκτης βίας ποὺ ὁδήγησε στὴ δολοφονία της.
Κανένας Δένδιας δὲν συνέλαβε τοὺς δολοφόνους της.
Κανένας εἰσαγγελέας δὲν βρῆκε μάρτυρες ποὺ νὰ ἀποκαλύψουν μέσα σὲ μία ἑβδομάδα τὴν....
ἐγκληματικὴ συμμορία ποὺ τὴν σκότωσε.
Βλέπετε κανεὶς δὲν ἐνδιαφερόταν νὰ τὴν κάνει τηλεοπτικὸ σόου ἢ νὰ τὴν ἐκμεταλλευθεῖ πολιτικά.
Γιατί ὅπως φώναζαν οἱ δολοφόνοι τῆς προτοῦ πετάξουν τὶς μολότοφ ποὺ τὴν σκοτώσουν: «Νὰ καεῖτε, νὰ καεῖτε, στὶς τράπεζες δουλεύετε”.
Κι ἐκείνη ἡ Ἀγγελικὴ λίγο προτοῦ ξεψυχισει. μιλώντας στὸ κινητό, στὸν τρομαγμένο σύζυγο τῆς τοῦ εἶπε: «Δὲν μπορῶ νὰ σοὺ μιλήσω ἄλλο. Πνίγομαι».
Καὶ μαζί της πνίγηκε τὸ ἀγέννητο παιδί της.
Θύματα τῆς διεστραμμένης λογικῆς κάποιων φανατικῶν περὶ δῆθεν «κοινωνικῶν ἀγώνων».
Καληνύχτα Ελλαδα....
Στή μνήμη των θυμάτων της MARFIN........
Τὸ ὄνομά της ἦταν Ἀγγελική…
ΥΓ
Το κείμενο μου το έστειλε ένα φίλος σε απάντηση ενος ερωτήματος που είχα κάνει στο Facebook. To δημοσίευσα γιατί πρέπει να θυμόμαστε όλα τα θύματα της βίας από όπου και εάν προέρχεται.
Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ;
του Νίκου Οικονόμου
Ο στυλοβάτης της οικονομικής ανάπτυξης , της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας , ήταν η Μεσαία τάξη.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όσο δυνάμωνε η μεσαία τάξη δυνάμωνε και η οικονομία είτε μιλάμε για Ευρώπη είτε για Ελλάδα.
Η δυναμική της μεσαίας τάξης κινεί την οικονομία και όχι αυτός που έχει τα λεφτά, ο λεφτάς. Ο φραγκάτος ,ο έχων το πολύ χρήμα, δεν τα σκορπάει εύκολα , για φέρτε στην μνήμη σας ανθρώπους που έχουν χρήμα πως το διαχειρίζονται . Πιστεύω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου.
Αυτός που κινεί το χρήμα είναι αυτός που ανήκει στην μεσαία τάξη . Ο μέσος εργαζόμενος και μέσα σε αυτόν βάζω και το επιχειρηματία που έχει δικό του μαγαζί και απασχολεί μερικούς υπαλλήλλους, εργαζόμενος είναι και αυτός .
Διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι υπάρχει ύφεση στην οικονομία. Λογικό είναι να έχουμε ύφεση όταν ο εργαζόμενος κοιτάει να καλύψει τα απαραίτητα. Τα λούσα που λέμε στην καθομιλουμένη έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Παλιά η ελληνική οικογένεια έκανε διακοπές στο χωριό με τους γονείς-παππούδες , εμείς οι σαραντάρηδες και άνω το έχω ζήσει αυτό. Μέ την άνθιση της οικονομίας αλλάξανε τα γούστα της μεσαίας τάξης. Έμαθε το χοοτέλ (hotel) , τις διακοπές στο εξωτερικό . Όταν δε ο Σημίτης έλεγε ότι έχουμε δυνατή οικονομία έμαθε και τα διακοποδάνεια. Όλα αυτά δείχνανε μια ευημερία και αυτό γιατί έδειχνε δυναμική η μεσαία τάξη.
Όμως ήρθε η κρίση και το παραμύθι τελείωσε, τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Ευρωπαίους. Η κρίση πρώτα κτύπησε τις ΗΠΑ το 2008 με την Lehman Brothers και μετά την Ευρώπη . Την πλήρωσαν οι ευάλωτες οικονομίες και μέσα σε αυτές ήταν και η Ελλάδα. Το μόνο παρήγορο για τον Έλληνα είναι πως η οικονομική κρίση δεν είναι ελληνική αλλά ευρωπαϊκή. Με το μεγάλο πρόβλημα να το έχει ο Ευρωπαϊκός Νότος.
Όπως προανέφερα η υπερδύναμη Αμερική έχει και αυτή τα δικά της οικονομικά προβλήματα δεν έχει συνέλθει ακόμα . Με μια διαφορά οι ΗΠΑ είναι οικονομική υπερδύναμη και ορίζει τους κανόνες της οικονομίας και πόσο έχει δικαίωμα να χρωστά ενώ οι μικρές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ελλάδα δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Το δίκαιο του ισχυρού βλέπεται.
Παρόλη την δύναμη που έχει δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα στην ανάκαμψη της οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο ώστε να ξεφύγουμε από την ύφεση.
Το απλοϊκό ερώτημα που πάει το χρήμα που βρίσκεται; Δυστυχώς επιβεβαιώνεται ο κανόνας που λέει το χρήμα πάει στο χρήμα. Επειδή παρακολουθώ , όποτε προλαβαίνω , τι κάνουν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχω ως παράδειγμα το τι γίνεται στην Ισπανία ενώ το 21% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ο αριθμός των εκατομμυριούχων αυξήθηκε κατά 13%. Τι σημαίνει αυτό ότι η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών ανοίγει. Οδηγούμαστε πλέον σε εποχές κοινωνικής ανισότητας. Επίσης η ανεργία στην Ισπανία είναι στο 26% ενώ 400.000 Ισπανοί έχουν χάσει ή θα χάσουν τα σπίτια τους από κατασχέσεις. Ο λόγος που παρακολουθώ την Ισπανία είναι γιατί την έχω ως οδηγό για το τι πρόκειται να γίνει μελλοντικά στην Ελλάδα.
Ένα άλλο πλήγμα που δέχεται η μεσαία τάξη είναι ότι χάνεται το κοινωνικό κράτος που είναι η ασφάλεια του πολίτη. Όταν ο πολίτης μένει ξεκρέμαστος από παντού πως θα οδηγηθούμε ξανά στην ευημερία και στην επανάκαμψη της οικονομίας;
Πήρε περίπου 60 χρόνια για να υπάρξει οικονομική ευημερία και από το 2008 , μέσα σε πέντε χρόνια, η μεσαία τάξη χάνει τα δικά της προνόμια που με τόσο κόπο απέκτησε.
ΥΓ
¨Οταν διαλύεται η μεσαία τάξη λογικό είναι να μιλάμε για την θεωρία των δύο άκρων. Η θεωρία των δύο άκρων έρχεται στην επιφάνεια λόγω ότι διαλύεται η μεσαία τάξη, αυτό κατά την ταπεινή μου άποψη.
Ο στυλοβάτης της οικονομικής ανάπτυξης , της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας , ήταν η Μεσαία τάξη.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όσο δυνάμωνε η μεσαία τάξη δυνάμωνε και η οικονομία είτε μιλάμε για Ευρώπη είτε για Ελλάδα.
Η δυναμική της μεσαίας τάξης κινεί την οικονομία και όχι αυτός που έχει τα λεφτά, ο λεφτάς. Ο φραγκάτος ,ο έχων το πολύ χρήμα, δεν τα σκορπάει εύκολα , για φέρτε στην μνήμη σας ανθρώπους που έχουν χρήμα πως το διαχειρίζονται . Πιστεύω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου.
Αυτός που κινεί το χρήμα είναι αυτός που ανήκει στην μεσαία τάξη . Ο μέσος εργαζόμενος και μέσα σε αυτόν βάζω και το επιχειρηματία που έχει δικό του μαγαζί και απασχολεί μερικούς υπαλλήλλους, εργαζόμενος είναι και αυτός .
Διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι υπάρχει ύφεση στην οικονομία. Λογικό είναι να έχουμε ύφεση όταν ο εργαζόμενος κοιτάει να καλύψει τα απαραίτητα. Τα λούσα που λέμε στην καθομιλουμένη έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Παλιά η ελληνική οικογένεια έκανε διακοπές στο χωριό με τους γονείς-παππούδες , εμείς οι σαραντάρηδες και άνω το έχω ζήσει αυτό. Μέ την άνθιση της οικονομίας αλλάξανε τα γούστα της μεσαίας τάξης. Έμαθε το χοοτέλ (hotel) , τις διακοπές στο εξωτερικό . Όταν δε ο Σημίτης έλεγε ότι έχουμε δυνατή οικονομία έμαθε και τα διακοποδάνεια. Όλα αυτά δείχνανε μια ευημερία και αυτό γιατί έδειχνε δυναμική η μεσαία τάξη.
Όμως ήρθε η κρίση και το παραμύθι τελείωσε, τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Ευρωπαίους. Η κρίση πρώτα κτύπησε τις ΗΠΑ το 2008 με την Lehman Brothers και μετά την Ευρώπη . Την πλήρωσαν οι ευάλωτες οικονομίες και μέσα σε αυτές ήταν και η Ελλάδα. Το μόνο παρήγορο για τον Έλληνα είναι πως η οικονομική κρίση δεν είναι ελληνική αλλά ευρωπαϊκή. Με το μεγάλο πρόβλημα να το έχει ο Ευρωπαϊκός Νότος.
Όπως προανέφερα η υπερδύναμη Αμερική έχει και αυτή τα δικά της οικονομικά προβλήματα δεν έχει συνέλθει ακόμα . Με μια διαφορά οι ΗΠΑ είναι οικονομική υπερδύναμη και ορίζει τους κανόνες της οικονομίας και πόσο έχει δικαίωμα να χρωστά ενώ οι μικρές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ελλάδα δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Το δίκαιο του ισχυρού βλέπεται.
Παρόλη την δύναμη που έχει δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα στην ανάκαμψη της οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο ώστε να ξεφύγουμε από την ύφεση.
Το απλοϊκό ερώτημα που πάει το χρήμα που βρίσκεται; Δυστυχώς επιβεβαιώνεται ο κανόνας που λέει το χρήμα πάει στο χρήμα. Επειδή παρακολουθώ , όποτε προλαβαίνω , τι κάνουν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχω ως παράδειγμα το τι γίνεται στην Ισπανία ενώ το 21% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ο αριθμός των εκατομμυριούχων αυξήθηκε κατά 13%. Τι σημαίνει αυτό ότι η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών ανοίγει. Οδηγούμαστε πλέον σε εποχές κοινωνικής ανισότητας. Επίσης η ανεργία στην Ισπανία είναι στο 26% ενώ 400.000 Ισπανοί έχουν χάσει ή θα χάσουν τα σπίτια τους από κατασχέσεις. Ο λόγος που παρακολουθώ την Ισπανία είναι γιατί την έχω ως οδηγό για το τι πρόκειται να γίνει μελλοντικά στην Ελλάδα.
Ένα άλλο πλήγμα που δέχεται η μεσαία τάξη είναι ότι χάνεται το κοινωνικό κράτος που είναι η ασφάλεια του πολίτη. Όταν ο πολίτης μένει ξεκρέμαστος από παντού πως θα οδηγηθούμε ξανά στην ευημερία και στην επανάκαμψη της οικονομίας;
Πήρε περίπου 60 χρόνια για να υπάρξει οικονομική ευημερία και από το 2008 , μέσα σε πέντε χρόνια, η μεσαία τάξη χάνει τα δικά της προνόμια που με τόσο κόπο απέκτησε.
ΥΓ
¨Οταν διαλύεται η μεσαία τάξη λογικό είναι να μιλάμε για την θεωρία των δύο άκρων. Η θεωρία των δύο άκρων έρχεται στην επιφάνεια λόγω ότι διαλύεται η μεσαία τάξη, αυτό κατά την ταπεινή μου άποψη.
Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013
ΑΝΤΙΟ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗ - ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΟΥΝ ΟΙ ΠΡΩΪΝΕΣ ΧΕΙΡΗΛΑΣΙΕΣ
Πέθανε σήμερα ο Γιάννης Καλαμίτσης , ο Πειραιώτης δημοσιογράφος , σε ηλικία 74 ετών.
Το Γιάννη Καλαμίτση τον είχα παρέα από το 1991 μέχρι το 1995 όταν άκουγα την πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του (06:00 με 08:00) με τίτλο Πρωινές χειρηλασίες στο ραδιόκασετόφωνο του αυτοκινήτου μου καθώς πήγαινα για δουλειά από το Μαρούσι που έμενα στο εργοστάσιο που δούλευα στην Μάνδρα Αττικής . Τότε δεν υπήρχε αττική οδός και η διαδρομή ήταν πάνω από μία ώρα. Το ραδιόφωνο ήταν μόνιμα ρυθμισμένο στον ΑΝΤ1 . Μου άρεσε το χιούμορ που είχε , μα πάνω από όλα ήταν λεξηπλάστης ήταν ένα άτομο που έδινε εριθίσματα στον ακροατή και τον ξύπναγε. Μου άρεσε ότι στις εκπομπές του είχε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούριες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).
Τελευταία φορά που τον άκουσα ήταν πριν δύο χρόνια στον REAL FM. Επίσης είχε στήλη και στην εφημερίδα REALNEWS.
Εκτός από δημοσιογράφος ήταν συγγραφέας επιθεωρήσεων και έγραφε στίχους για τραγούδια .
Ο Γιάννης Καλαμίτσης έχει γράψει πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου (Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι, Θα σ' αγαπώ, Χώμα Ελληνικό κτλ). Κάποια εξ' αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης).Τελευταία φορά που τον άκουσα ήταν πριν δύο χρόνια στον REAL FM. Επίσης είχε στήλη και στην εφημερίδα REALNEWS.
Εκτός από δημοσιογράφος ήταν συγγραφέας επιθεωρήσεων και έγραφε στίχους για τραγούδια .
Εδώ, είναι το Τέλος της Ανατολής
Εδώ, που είναι η Αρχή της Δύσης
Eδώ, που σμίξαν Φράγκοι και Βυζαντινοί
Εδώ, και ο Χριστός και ο δερβίσης
Εδώ, απ’ τον Ηλιο κρύβονται οι Θεοί
Εδώ, ο Ερωτας Θεός κι Αλήτης
Εδώ, που σμίγει η Δύση και Ανατολή
Εδώ, ο Ηλιος είναι Ισοβίτης!
Εδώ, Είναι Ελλάδα! Κι Είναι Αλλιώς
Μεσ’ της Ευρώπης τον Χειμώνα
Εδώ ο Ηλιος μας Παλιός
Κι Είναι Μεγάλη η Σκιά του Παρθενώνα!
Εδώ, που έχει Φιλότιμο ο Καιρός
Εδώ, που αν θέλεις λες, «και δε βαριέσαι»,
Εδώ, που ο Φίλος Είναι κι Αδελφός
Εδώ, που δίχως Λόγο, Ξεπουλιέσαι
Εδώ, γεννήθηκαν Ολα τα Γιατί;
Εδώ, ο Ερωτας Θεός κι Αλήτης
Εδώ, που σμίγει Δύση και Ανατολή
Εδώ, ο Ηλιος είναι Ισοβίτης!
Εδώ, Είναι Ελλάδα! Κι Είναι Αλλιώς
Τι κι αν αλλάξαμε Αιώνα
Κι αν σε κουράζει το Γαλάζιο και το Φως!
Είναι Μεγάλη η Σκιά του Παρθενώνα!
Ορισμένες ατάκες του
Ο Γιάννης Καλαμίτσης είπε κάποτε πως πολιτισμός είναι να έχεις στο σπίτι σου τουαλέτα. Κουλτούρα όμως είναι να ξέρεις να τραβάς το καζανάκι.
Ο κόσμος θα σωθεί μόλις πάψει να ακούει αυτούς που του λένε ότι θα τον σώσουν
¨Έκανε αιμοκάθαρση και ζήτησε από δημοσιογράφο που του έπαιρνε συνέντευξη να το αναφέρει χωρίς να πρόκειται για παραβίαση ιατρικών δεδομένων διότι σε μία συνέντευξη που του είχε δώσει στην Ελευθεροτυπία, του ζήτησε ο ίδιος να το γράψει. «Να το δημοσιοποιήσεις για να παίρνουν θάρρος όσοι βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση» του είπε. «Σιγά το σπουδαίο άλλωστε, πηγαίνω στην κλινική τρεις ώρες το πρωί κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή, κάθομαι αραχτός και απολαμβάνω τη Μενεγάκη στην τηλεόραση και όλα τα άλλα πρωινάδικα». Ήταν πολύ καυστικός στο χιούμορ του ο πολυπράγμων Γιάννης Καλαμίτσης.
Aναλφάβητα 5χρονα παιδιά hackaran το Android
Άκουγα χρόνια τώρα από γονείς ότι πόσο έξυπνο είναι το παιδί τους που μόλις 5 χρονών και τα καταφέρνει με υπολογιστές , ότι έχει κλείσει στους υπολογιστές και διάφορα άλλα κολακευτικά σχόλια γονέων για τα παιδιά τους που είχαν ταλέντο στους υπολογιστές. Πραγματικά είχαν απορία γιατί πίστευα ότι οι υπολογιστές πρέπει να διδάσκονται στα παιδιά σε πιο μεγάλες ηλικίες. Ο λόγος που το πίστευα αυτό είναι ότι οι υπολογιστές αποχαυνώνουν τον άνθρωπο. Οι υπολογιστές είναι εργαλείο για να κάνουμε πιο εύκολα και γρήγορα την δουλειά μας.
Η κλασική παιδεία μας καλλιεργεί την σκέψη και δη τα αρχαία ελληνικά , αυτό πιστεύω παρότι είμαι καθηγητής πληροφορικής.
Το πείραμα που έγινε ήρθε να μου προσθέσει καινούργια γνώση και να με προβληματίσει.
Για αυτό τον λόγο τον μοιράζομαι μαζί σας.
Η One Laptop Per Child“ ανήκει στον ελληνικής καταγωγής καθηγητή του ΜΙΤ, Νicholas Negroponte και η αποστολή της είναι να ενδυναμώσει τα φτωχότερα παιδιά του κόσμου μέσα από την εκπαίδευση.
Στόχος της είναι να παρέχει σε κάθε παιδί ένα στιβαρό, χαμηλού κόστους, χαμηλής ισχύος, συνδεδεμένο laptop. Για το σκοπό αυτό, έχουν σχεδιάσει το υλικό, το περιεχόμενο και το λογισμικό για τη συνεργάσιμη, χαρούμενη, και αυτο-εξουσία μάθηση. Με την πρόσβαση σε αυτό το είδος του εργαλείου, τα παιδιά μπορούν να ασχολούνται με την εκπαίδευσή τους, να μάθουν, να μοιράζονται και να δημιουργούν από κοινού, χωρίς καν τη βοήθεια ή υπόδειξη κάποιου δασκάλου. Συνδέονται μεταξύ τους, για τον κόσμο αυτό και για ένα λαμπρότερο μέλλον.
Έτσι λοιπόν οι άνθρωποι της OLPC έκαναν ένα τρομερά ενδιαφέρον πείραμα το 2012:
Έψαξαν να βρουν τη χώρα με το μεγαλύτερο αναλφαβητισμό, (είναι δυστυχώς η Αιθιοπία) και έριξαν σε ένα απομακρυσμένο φτωχό χωριό 50 μίλια μακριά από την Αντίς Αμπέμπα δέκα κλειστά κουτιά χωρίς οδηγίες, που περιείχαν δέκα φορτισμένους φορητούς υπολογιστές (tablets). Τα κουτιά περιείχαν και δέκα ηλιακούς φορτιστές.
Υπάρχουν σημαντικές εκπαιδευτικές προκλήσεις στην Αιθιοπία. Αν και η Εκπαίδευση για Όλους (EFA) έχει προσπαθήσει να παγκοσμιοποιήσει την πρόσβαση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, τα σημερινα εθνικά στοιχεία δείχνουν ότι μόνο το 60% των παιδιών που φοιτούν, με ένα μαθητή-δασκάλου αναλογία 1 προς 72. Σήμερα η Αιθιοπία χρησιμοποιεί το μοντέλο διδασκαλίας, όπου η παπαγαλία και η υποταγή των φοιτητών έχουν προτεραιότητα. Η βελτίωση της ποιότητας στην εκπαίδευση είναι ένας σημαντικός στόχος που θα μπορούσε να εξαρτάται από την παιδαγωγική προσέγγιση και δομή του προγράμματος σπουδών.
Υπάρχει επίσης μια ευρεία έλλειψη πρόσβασης σε πόρους (συμπεριλαμβανομένων των εγχειριδίων και των εξωσχολικών εκπαιδευτικό υλικό).
Να σημειώσουμε εδώ ότι το συγκεκριμένο χωριό δεν έχει φυσικά ρεύμα, οι άνθρωποι δεν έχουν δει ποτέ τίποτε ηλεκτρονικό ή ηλεκτρικό κι ακόμα περισσότερο, τα παιδιά, ελλείψει σχολείου δεν γνωρίζουν καν την έννοια του γραπτού λόγου ή των γραμμάτων.
Οι συσκευές, διέθεταν ένα μικροτσίπ που κατέγραφε τον τρόπο χρήσης τους και οι ερευνητές συνέλεγαν τις πληροφορίες μία φορά την εβδομάδα χωρίς να επεμβαίνουν ή να αλληλεπιδρούν με τα παιδιά. Τα αποτελέσματα ήταν παραπάνω από εκπληκτικά. Ήταν εκθαμβωτικά.
Όπως λέει ο ίδιος ο κ. Νεγροπόντε, εφόσον τους έριξαν δέκα πακέτα χωρίς καμμιά οδηγία και καμμιά βοήθεια στο να κατανοήσουν τι είναι αυτά και σε τι χρησιμεύουν, στην αρχή πίστευαν ότι τα παιδιά θα έπαιζαν με τα κουτιά μόνο.
Όμως, η περιέργεια τα ώθησε να τα ανοίξουν και μέσα σε 4 λεπτά, ένας πιτσιρικάς είχε βρει το κουμπί on/off και έθεσε ένα σε λειτουργία χωρίς να έχει ξαναδεί ποτέ του τέτοιο κουμπί. Αμέσως το έδειξε και στους άλλους. Μέσα σε πέντε μέρες το κάθε παιδί από αυτά που δεν είχαν ποτέ τους ξανά επαφή με τίποτα ηλεκτρικό ή ηλεκτρονικό, χρησιμοποιούσε κοντά στις 50 εφαρμογές του Android!
Σε δύο εβδομάδες τα νήπια που δεν είχαν ξαναδεί γραπτή λέξη στη ζωή τους, τραγουδούσαν και αναγνώριζαν την αγγλική αλφάβητο και μάλιστα την δίδαξαν και σε κάποιους μεγάλους.
Οι εκπλήξεις δεν σταμάτησαν όμως εδώ: Μέσα σε 5 μήνες χρήσης των ταμπλετών, οι πιτσιρικάδες είχαν καταφέρει να χακάρουν το σύστημα Android!!!
Κάποιος νεαρός αντιλήφθηκε την ύπαρξη της κάμερας (την οποία είχαν απενεργοποιήσει από τα εργαστήρια γιατί δεν πίστευαν ότι θα χρησιμοποιηθεί ποτέ) και μέσα από το μενού και τις εικόνες προσπαθούσε να βρει τι ήταν αυτό και σε τι χρησίμευε. Στο τέλος, έσπασε τις κλειδωμένες ρυθμίσεις της επιφάνειας εργασίας, έθεσε σε λειτουργία την κάμερα και έδειξε και στους άλλους πως γίνεται.
Οταν οι ερευνητές πήγαν να συλλέξουν τις πληροφορίες ανακάλυψαν ότι το κάθε παιδί είχε ξεκλειδώσει τις ρυθμίσεις, είχε προσαρμόσει την επιφάνεια εργασίας στα μέτρα του και είχε βάλει πάνω τις εκπαιδευτικές εφαρμογές που το ενδιέφεραν περισσότερο! Στο μεταξύ, είχαν βρει τον τρόπο να φορτίζουν τις ταμπλέτες τους με τους ηλιακούς φορτιστές!
Ο Νίκολας Νεγρεπόντε και η OLPC φιλοδοξούν να εφοδιάσουν με ένα ηλιακό laptop κάθε παιδί του αναπτυσσόμενου κόσμου δίνοντάς τους πρόσβαση στη μάθηση. Το φιλόδοξο όραμα περιλαμβάνει πάνω από 100 εκατομμύρια υπολογιστές, έναν για κάθε παιδί που δεν έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση και τη γνώση.
Οι φορητοί αυτοί υπολογιστές κοστίζουν περίπου 100 ευρώ ο καθένας και περιέχουν όλες τις βασικές λειτουργίες ενός σύγχρονου υπολογιστή καθώς και τη δυνατότητα σύνδεσης στο ίντερνετ.
Το πρόγραμμα μετά από πολλά έτη δουλειάς και προώθησης, με τη βοήθεια επενδυτών, δωρητων αλλά και πολλών εθελοντών έχει πραγματοποιηθεί και αποφέρει καρπούς, σε αρκετές χώρες και πόλεις, όπως η Μαδαγασκάρη, η Αρμενία, η Ινδία, η Αργεντινή, η Κολομβία η Ουρουγουάη, η Παραγουάη, η Νικαράγουα, η Ρουάντα, η Αιθιοπία, η Γάζα κι η Ραμάλα, το Αφγανιστάν, το Νεπάλ, το Περού, η Κένυα και άλλες.
Κλείνουμε με δύο πολύ σημαντικές φράσεις από την ομιλία του πρωτοπόρου κ. Νεγροπόντε που αντικατοπτρίζουν την τεράστια σημασία της εκπαίδευσης:
“…Τεράστια εντύπωση μου προκαλούσε όταν συναντούσα αρχηγούς κρατών και τους ρωτούσα: “Ποιο είναι το πιο πολύτιμο αγαθό που έχει η χώρας σας; Η σημαντικότερη πηγή πλούτου;” και ΔΕΝ μου απαντούσαν “τα παιδιά”. Όταν τους το ανέφερα, βιάζονταν να συμφωνήσουν κατόπιν εορτής.
‘
‘Η πολυετής πείρα μου αλλά και η ιστορία, μου δίδαξε ότι όσο μεγάλα κι αν είναι τα προβλήματα μιας χώρας η επίλυσή τους πάντα περιλαμβάνει την εκπαίδευση. Μερικές φορές, αρκεί και μόνον αυτή. Και τέλος, η εκπαίδευση μέσω διδασκάλων είναι ένας, αλλά όχι ο μοναδικός τρόπος μάθησης…”
Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013
Ελλάς, λέγεται γ@μώ το κερατό μου, ΕΛΛΑΣ!!
Έχετε δίκαιο που με κατηγορείτε ότι όλα μου φταίνε, ότι τα βλέπω όλα στραβά, ότι πουλάω γνώση αχρείαστα κ ότι σκαλώνω με θέματα άνευ αξίας κ χρηστικότητας, αλλά μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται.....
Κύριοι δημοσιογράφοι, κύριοι του ΟΠΑΠ, κύριοι των στοιχηματικών ιστοσελίδων η ιστορική νεοφώτιστη ομάδα που φέτος εντυπωσιάζει στο Καμπιονάτο δεν λέγεται Βερόνα, αλλά Ελλάς Βερόνα! Η πόλη της Βερόνα έχει 2 γνωστές κ μεγάλες ομάδες την Ελλάς ( δημιουργία Ιταλών φιλελλήνων κ ελληνόφωνων της πόλης ) κ την Κιέβο. Το να γράφετε την μία Κιέβο κ την άλλη Βερόνα είναι λάθος! Γιατί η Κιέβο να είναι λιγότερο Βερόνα από την Ελλάς, στο πηγάδι κατούρησε? Ή λοιπόν θα γράφετε Ελλάς Βερόνα και Κιέβο Βερόνα ή Βερόνα κ τις 2 κ ας κόψουμε τον λαιμό μας ποια είναι ή Ελλάς κ Κιέβο σκέτα κ άστους να μαντέψουν την προέλευση.....Προτιμότερα αυτά κ πιστά σε μια συγκεκριμένη γραμμή κ λογική......Το να γράφεις την Ελλάς σκέτο Βερόνα κ την Κιέβο, Κιέβο σκέτο είναι σαν να γράφεις την ΑΕΚ, Αθήνα κ τον Ατρόμητο Αθηνών, Ατρόμητο!
Λίγο στοιχειώδη γνώση, λίγο νιονιό κ λίγο αγάπη γι αυτό που πρεσβεύεις ως επάγγελμα θέλει, όχι τίποτα σπουδαίο......Έλεος, με τα πρόχειρα!!
http://sti-fysouna.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)