«Στρατοί καινοτομίας» στα πανεπιστήμια

Οσο αυξάνουν τα σύνολα δεδομένων, τόσο αυξάνεται και η εξειδίκευση που πρέπει να έχουν οι επαγγελματίες της πληροφορικής που θα τα χειριστούν

Ζούμε στην εποχή των «μεγάλων δεδομένων» (big data). Καθημερινά παράγουμε, διανέμουμε μέσω ψηφιακών συσκευών και καταναλώνουμε πληροφορίες από κάθε πλευρά της ιδιωτικής και δημόσιας ζωής. Οι πληροφορίες αυτές συλλέγονται από εταιρείες του Διαδικτύου και δημόσιες υπηρεσίες. Ο όγκος και η μορφή τους αποτελούν μια νέα πηγή για την ανάπτυξη υπηρεσιών που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε στο παρελθόν.

Πάρτε για παράδειγμα το marinetraffic.com, μια ιστοσελίδα που αναπτύχθηκε από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και παρακολουθεί την κίνηση όλων των εμπορικών και επιβατηγών πλοίων σε όλο τον κόσμο σε πραγματικό χρόνο. Στον κύκλο των οικονομικών υπηρεσιών, μπορεί πια κανείς να διεκπεραιώσει την πλειονότητα των δοσοληψιών του με τη διοίκηση μέσω Διαδικτύου, το web banking είναι διαδεδομένο, ενώ προσωπικά προγράμματα προϋπολογισμού βοηθούν κάποιον να έχει εποπτεία των οικονομικών του. Αντίστοιχα, μπορεί κάποιος να βλέπει τα κρατικά έξοδα σε διευθύνσεις όπως το publicspending.gr, και ο κλάδος διαρκώς διευρύνεται.

Απαιτήσεις εξειδίκευσης

Οσο αυξάνουν τα μεγάλα και ομοιογενή σύνολα δεδομένων, όμως, τόσο αυξάνει και η εξειδίκευση που πρέπει να έχουν οι επαγγελματίες που θα τα χειριστούν, είτε πρόκειται για καινοτόμες εξωστρεφείς επιχειρήσεις είτε για στελέχη της διοίκησης. Με δεδομένο αυτό, το Εθνικό Δίκτυο Ερευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ), σε συνεργασία με την ΕΛΛΑΚ (Εταιρεία Λογισμικού Ανοικτού Πηγαίου Κώδικα) οργάνωσε αθόρυβα εννέα Μονάδες Αριστείας σε ισάριθμα πανεπιστήμια.

«Φτιάχνουμε εξειδικευμένα στελέχη πληροφορικής που είτε θα ενταχθούν στον κρατικό μηχανισμό ή θα δημιουργήσουν καινοτόμες επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας λογισμικό ανοικτού πηγαίου κώδικα», λέει ο Θ. Καρούνος, πρόεδρος της ΕΛΛΑΚ. Ο λόγος για τον οποίο προτιμάται το λογισμικό ανοικτού κώδικα είναι το ότι δεν υπάγεται σε πνευματικά δικαιώματα, επομένως είναι ευέλικτο και επιτρέπει την ανάπτυξη νέας επιχειρηματικότητας σε μικρές χώρες όπως η Ελλάδα. «Ενας νεαρός προγραμματιστής δεν μπορεί παρά να επενδύσει την εργασία του στο λογισμικό ανοικτού πηγαίου κώδικα, αν θέλει να κάνει μια δική του επιχείρηση», εξηγεί ο ίδιος.

Οι Μονάδες Αριστείας είναι ομάδες που πραγματοποιούν τρεις κύκλους εκπαιδευτικών σεμιναρίων και τρία θερινά σχολεία. Στο πλαίσιο κάθε κύκλου θα εκπαιδευτούν συνολικά 1.350 προγραμματιστές ανοιχτού λογισμικού από τις εννέα μονάδες αριστείας. Από αυτόν τον μικρό «στρατό καινοτομίας», οι 135 καλύτεροι θα βραβευθούν με 1.000 ευρώ ο καθένας. Ολοι όμως θα αποκτήσουν μοναδικές δεξιότητες που θα τους κάνουν πολύτιμους στην αγορά.

Οι Μονάδες Αριστείας και οι κύριες θεματικές περιοχές που έχουν αναλάβει είναι:

1. Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Μεταφορές – Ναυτιλία. 2. Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Επιχειρηματικές Εφαρμογές/Υπηρεσίες για Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις. 3. Επιστημονικό και Τεχνολογικό Πάρκο Ηπείρου & Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Αγροτική Ανάπτυξη – Περιβάλλον. 4. Πανεπιστήμιο Πατρών, Βασικές Εφαρμογές ΕΛ/ΛΑΚ. 5. ΤΕΙ Αθήνας, Εκπαιδευτικό Λογισμικό. 6. Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Πολιτισμός. 7. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Δημόσια Διοίκηση και Τοπική Αυτοδιοίκηση. 8. Ερευνητικό Κέντρο «Αθηνά», Συστήματα Γεωγραφικών Πληροφοριών. 9. Πανεπιστήμιο Κρήτης, Τουρισμός.

Ανάπτυξη χαρτών

Στο ερευνητικό κέντρο «Αθηνά», η Μονάδα Αριστείας ασχολείται με γεωχωρικά δεδομένα για την ανάπτυξη χαρτών. Εχει ήδη κατασκευάσει το geodata.gov.gr, μια πύλη στην οποία βρίσκει κανείς γεωγραφικές πληροφορίες για όλη την Ελλάδα σε πολύ υψηλή ανάλυση. Εκτός από χάρτες και πρόσφατες αεροφωτογραφίες όλης της χώρας, μπορεί να βρει κανείς χάρτες των αιγιαλών, των δασών, των διοικητικών υπηρεσιών, καταχωρισμένα με τέτοιον τρόπο, ώστε μπορούν να συνδυαστούν με άλλα σύνολα πληροφοριών για την εξαγωγή συμπερασμάτων.

«Προφανώς δεν διαθέτουμε ευαίσθητα δεδομένα, όπως στρατιωτικές πληροφορίες, όμως συνήθως το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι άλλο. Πολλές υπηρεσίες δεν μας δίνουν χάρτες προκειμένου να τους πουλούν», λέει ο Θοδωρής Στρατηγέας, μηχανικός υπολογιστών και συνεργάτης του ερευνητικού κέντρου.

Οπως εξηγούν οι μηχανικοί που μετέχουν στις Μονάδες Αριστείας, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σχετίζονται είτε με τη γραφειοκρατία που δεν τους επιτρέπει να πάρουν δεδομένα και να αναπτύξουν υπηρεσίες είτε με τη γενικότερη δυσλειτουργία του Δημοσίου. Για παράδειγμα, το Εθνικό Κτηματολόγιο, που όχι μόνο δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά δεν επιτρέπει και τη χρησιμοποίηση των δεδομένων του, επικαλούμενο πνευματικά δικαιώματα.

Έντυπη
http://www.kathimerini.gr/777708/article/epikairothta/ellada/stratoi-kainotomias-sta-panepisthmia

Σωστός δάσκαλος, καλός μαθητής

ΕΛΛΑΔΑ 03.08.2008

Του Αποστολου Λακασα
Μια μεγάλη έρευνα με την οποία σκιαγραφείται το ιδανικό προφίλ των εκπαιδευτικών (από την πλευρά των μαθητών) αλλά και το ιδανικό προφίλ των μαθητών (από την πλευρά των εκπαιδευτικών) και οι απαιτήσεις που έχουν οι μεν από τους δε, ίσως προσφέρεται για μια πιο... νηφάλια ανάγνωση, τώρα που και οι δύο πλευρές βρίσκονται σε διακοπές, αναμένοντας το «πρώτο κουδούνι» στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Ετσι λοιπόν, «αγάπη στους μαθητές του, γνώση του αντικειμένου του, μεράκι και όρεξη για δουλειά, υπομονή» είναι τα βασικά προσόντα που πρέπει να έχει ο εκπαιδευτικός σύμφωνα με τους Ελληνες μαθητές οι οποίοι δίνουν ιδιαίτερο βάρος στην προσωπικότητα του εκπαιδευτικού, ώστε να τους βοηθήσει να αγαπήσουν το σχολείο. Στα χέρια ενός αδιάφορου, μέτριου δασκάλου ακόμη και η καλύτερη μέθοδος και το καλύτερο σχολικό βιβλίο θα φαίνεται αδιάφορο, το σχολικό περιβάλλον απωθητικό...

Από την πλευρά τους, οι δάσκαλοι βάζουν τις δικές τους προδιαγραφές για τον καλό μαθητή. «Να είναι πειθαρχημένος, να κάνει με συνέπεια τις εργασίες του, να είναι ομαδικός, να μην μπλέκει σε καβγάδες». Το πρότυπο του ιδανικού δασκάλου - καθηγητή και του ιδανικού μαθητή προκύπτει από τις απαντήσεις 1.500 μαθητών από την Α' Δημοτικού έως και την Γ' Γυμνασίου και 1.000 εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, οι οποίοι συμμετείχαν σε πανελλαδική έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το 2004 έως το 2007. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον επίκουρο καθηγητή του τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Ευστράτιο Παπάνη, τον σχολικό σύμβουλο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κ. Παναγιώτη Γιαβρίμη και την κ. Αγνή Βίκη από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Εντύπωση προκαλεί ότι οι επτά στους δέκα εκπαιδευτικούς (ακριβές ποσοστό 68,2%) θεωρούν ως χαρακτηριστικό του καλού μαθητή να παρακολουθεί ιδιαίτερα μαθήματα. Δηλαδή, αμφισβητούν ουσιαστικά το έργο που γίνεται στο σχολείο, ενώ στέλνουν και το μήνυμα ότι οι εκπαιδευτικοί εκτός από το πρωινό τους ωράριο, έχουν και απογευματικό ωράριο διδασκαλίας εκτός σχολείου βέβαια.

Μαθητές με συνέπεια, πειθαρχία, ομαδικότητα

Να ακούτε τις οδηγίες των δασκάλων, να ολοκληρώνετε τις εργασίες μόνοι (χωρίς τη βοήθεια των γονέων σας), να είστε ομαδικοί, να μην ενοχλείτε τους συμμαθητές. Αυτές είναι οι βασικές από τις οδηγίες εκπαιδευτικών προς τους μαθητές, ώστε αυτοί να πληρούν τις «προδιαγραφές» του επιμελούς. Οι εκπαιδευτικοί σκιαγραφούν το προφίλ του καλού μαθητή με τα εξής χαρακτηριστικά:

- Ο μαθητής πρέπει να πραγματοποιεί έγκαιρα τις εργασίες και τις ασκήσεις που έχει. Η συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών -92%- θεωρεί ότι είναι το βασικό στοιχείο του καλού μαθητή.

- Είναι εντυπωσιακό ότι το 68,2% των εκπαιδευτικών που συμμετείχαν στην έρευνα, θεωρεί ως χαρακτηριστικό του καλού μαθητή... οι γονείς του να τον στέλνουν να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα.

- Η πειθαρχία στις οδηγίες του εκπαιδευτικού πρέπει να χαρακτηρίζει, επίσης, τον καλό μαθητή - αυτό υποστηρίζει το 84,1% των εκπαιδευτικών.

- Η ομαδικότητα είναι μεγάλο προσόν τόσο στο σχολείο όσο και στη ζωή. Το 77,7% λέει ότι η συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες είναι βασικό χαρακτηριστικό του καλού μαθητή.

- Ολοι γνωρίζουν ότι ένας μαθητής μαθαίνει μόνο όταν έχει απορίες. Οι δύο στους τρεις δασκάλους (67,6%) θεωρούν προτέρημα το να έχουν οι μαθητές απορίες.

- Ενα ακόμη προσόν του καλού μαθητή είναι να προσαρμόζεται εύκολα (το προτάσσει το 81,2% των εκπαιδευτικών) στη σχολική διαδικασία.

Από την άλλη, οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι στην εικόνα του μαθητή διαδραματίζει ρόλο και η παρουσία των γονέων του. Είναι ενδεικτικό ότι:

- Το 82,7% θεωρεί ότι οι γονείς πρέπει να ενδιαφέρονται ευρύτερα για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

- Οι γονείς πρέπει να επισκέπτονται συχνά το σχολείο για να συζητούν για την πορεία του παιδιού, τόνισε το 72,4% των δασκάλων.

- Τέλος, το 76,7% των εκπαιδευτικών ανέφερε ότι οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν τις παρέες των παιδιών τους.

Δασκαλοι με γνώσεις, και αγάπη

Να γνωρίζει καλά το αντικείμενο που διδάσκει, να έχει χιούμορ, να οργανώνει σωστά την τάξη και το χρόνο διδασκαλίας, να είναι δίκαιος, να μπορεί να εμπνεύσει στους μαθητές ενθουσιασμό για το μάθημα. Αυτά είναι τα κύρια προσόντα που ζητούν οι μαθητές να έχει ο δάσκαλός τους (ή καθηγητής τους) ώστε οι συνθήκες του μαθήματος να είναι ιδανικές. Τα παιδιά περιγράφουν το προφίλ του ιδανικού εκπαιδευτικού με τα εξής βασικά χαρακτηριστικά:

- Το 77,4% των μαθητών ζητεί ο δάσκαλος να οργανώνει το μάθημα με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι κατανοητό και να μην μένουν κενά.

- Το 71,3% θεωρεί ότι ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει να είναι απόμακρος, τυπικός ή αυστηρός, αλλά φιλικός με τους μαθητές του.

- Τα παιδιά (το 67,3%) θεωρoύν ότι πρέπει ο δάσκαλος να δείχνει ενδιαφέρον για τη δουλειά του.

- Ο δάσκαλος πρέπει -λέει το 65,5% των μαθητών- να είναι πρόθυμος και να ακούει τους μαθητές εάν κάτι τους απασχολεί.

- Το 65% τονίζει ότι ο δάσκαλος πρέπει να έχει υπομονή και να εξηγεί πολλές φορές μια δυσνόητη ενότητα του μαθήματος.

- Επίσης, το 65% δηλώνει ότι θέλει να είναι ο δάσκαλος δημοκρατικός.

- Ο δάσκαλος, όπως αναφέρει το 66% των μαθητών, πρέπει να επιβραβεύει την προσπάθεια, και όχι το αποτέλεσμα που ορισμένες φορές είναι λάθος.

- Το 62% ζητεί από τον δάσκαλό του να χρησιμοποιεί παραδείγματα για τη διευκρίνιση των δύσκολων σημείων του μαθήματος.

- Επίσης, οι έξι στους δέκα μαθητές -60,6%- αναφέρουν ότι ο καλός δάσκαλος πρέπει να δίνει οδηγίες για τις ασκήσεις και τις εργασίες.

- Οι έξι στους δέκα μαθητές αναφέρουν ότι ο δάσκαλος δεν πρέπει να είναι δύσπιστος, ώστε να κερδίσει τους μαθητές και να δομήσει μια αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης.

- Το 42,7% θεωρεί ότι ο δάσκαλος πρέπει να είναι λίγο αυστηρός (και όχι πολύ...) μέσα στην τάξη και όταν διορθώνει τις εργασίες. Το 27,8% πιστεύει ότι ο δάσκαλος χρειάζεται να μην είναι καθόλου αυστηρός, το 20,9% αρκετά και το 8,6% πολύ.

- Οι τρεις στους δέκα (32,8%) θεωρούν ότι ο δάσκαλος (ή καθηγητής) πρέπει σε λίγες περιπτώσεις να επιβάλει ποινές ή να ανταμείβει με μια ιδιαίτερη διάκριση τους μαθητές.

Έντυπη
http://www.kathimerini.gr/330408/article/epikairothta/ellada/swstos-daskalos-kalos-ma8hths

Η νέα οικονομία των ιδεών

on 08 Ιουνίου 2008.
Ο ψευδώνυμος «Πιτσιρίκος» είναι το success-story της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια ένα δικτυακό ημερολόγιο παρέχοντας δωρεάν τις χιουμοριστικές του ιστορίες. Το blog του έγινε γρήγορα δημοφιλές και ο ίδιος κατέληξε επαγγελματίας του χώρου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Σήμερα εξακολουθεί να παρέχει δωρεάν τις χιουμοριστικές του ιστορίες από το pitsirikos.blogspot.com, αλλά ζει από τις υπηρεσίες που προσφέρει στην παραδοσιακή αγορά των ΜΜΕ.
Η ιστορία του «πιτσιρίκου» είναι μία από τις πολλές απαντήσεις (ίσως να μην είναι και η πλέον χαρακτηριστική) στο κλασικό ερώτημα περί του ρόλου των δημιουργών σε ένα ψηφιακό περιβάλλον όπου οι παλιές ρυθμίσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας παύουν να ισχύουν. Πιο γλαφυρή ήταν η απάντηση που έδωσε ο γνωστός τραγουδιστής Brian Eno. Οταν τον ρώτησαν τι μέτρα παίρνει για τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπου υπάρχει μεγάλη πειρατεία, απάντησε αφοπλιστικά: «Πάω και δίνω συναυλίες». Eφ' όσον, εξήγησε, υπάρχει μεγάλη πειρατεία για τα τραγούδια μου τότε έχω εκεί και πολλούς θαυμαστές. Αρα αυτοί θα πλήρωναν πολλά για να με δουν live.

Αυτός μοιάζει να είναι ο τρίτος δρόμος στην οικονομία της πληροφορίας. Ο πρώτος είναι η δωρεάν παροχή των πάντων. Ακόμη και του χρόνου των δημιουργών. Ο δεύτερος είναι η εμπορικοποίηση των πάντων. Αυτό προωθούν οι εταιρείες media με τη συνεχή επέκταση των νομοθετημάτων περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Αυτή όμως είναι η λογική της βιομηχανικής εποχής και λειτούργησε πολύ καλά με τα υλικά πράγματα. Η ιδιοκτησία είναι ένας κοινωνικός θεσμός που απέτρεψε άσκοπες συγκρούσεις για την κατοχή ή χρήση μοναδικών πραγμάτων. Οι άνθρωποι αντί να σκοτώνονται π.χ. για τα κομμάτια γης, τα οριοθετούσαν.

Αυτό το μοντέλο όμως έχει μια δομική αδυναμία να μεταφερθεί αυτούσιο στην οικονομία της γνώσης. Κατ' αρχήν είναι ανόητο έστω και να συζητά κάποιος για ιδιοκτησία του πνεύματος. Κατά δεύτερον η πληροφορία είναι διαδικασία - δεν είναι ένα απλό στατικό πράγμα. Δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε ένα χωροταξικό σχέδιο, δεν μπορεί να περιγραφεί σε ένα συμβόλαιο. H αξία της είναι μοναδική σε κάθε συναλλαγή, ορίζεται πάντα από τον «αγοραστή της» (το σχέδιο κατασκευής της ατομικής βόμβας έχει τεράστια αξία για έναν πυρηνικό φυσικό και μηδαμινή για έναν αγρότη), και το κυριότερο: δεν μπορεί να υπάρξει ζήτηση πληροφορίας, πριν από την «κατανάλωσή» της. Πόσο να πληρώσω για μια πληροφορία, αν δεν ξέρω ποια είναι και δεν ξέρω τι θα μου αποφέρει; Tέλος η πληροφορία, ακόμη κι αν ανταλλαχθεί δεν έχει μοναδικό ιδιοκτήτη. Ενα χωράφι αν πουληθεί μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο από τον αγοραστή, μια ιδέα αν μοιραστεί μπορεί να εξελιχθεί και από τους δύο συναλλασσόμενους. Τέλος υπάρχει και η αποκαλούμενη πειρατεία. Αυτή δεν είναι κλοπή με την κλασική έννοια του όρου: όσοι την ασκούν μπορεί να παίρνουν κάτι, αλλά δεν το αφαιρούν από τον πρώτο κάτοχο.

Αυτή είναι η άποψη πολλών μοντέρνων στοχαστών που προβληματίζονται για το αποκαλούμενο πρόβλημα της πνευματικής ιδιοκτησίας. Yποστηρίζουν πως η διαδικασία αγοράς και πώλησης ενός πνευματικού προϊόντος είναι στην ψηφιακή εποχή υπόθεση χαμένη. Oι παραγωγοί όμως τέτοιων προϊόντων θα μπορούν στο μέλλον να κερδίζουν τα προς το ζην, ή και πολλά περισσότερα, πουλώντας υπηρεσίες πάνω στο προϊόν. Οι συναυλίες του Brian Eno είναι μια τέτοιου τύπου υπηρεσία. Ενας συγγραφέας, επιχειρηματολογούν πολλοί, θα μοιράζει δωρεάν το βιβλίο του στο Διαδίκτυο και θα μπορεί να πληρώνεται από τις διαλέξεις που κάνει γι' αυτό. Oι νόμοι της αγοράς βεβαίως ισχύουν, αλλά δημιουργείται μια «οικονομία της φήμης»: όσο μεγαλύτερο είναι το αναγνωστικό κοινό του συγγραφέα, τόσο περισσότερες οι προσκλήσεις για διαλέξεις, τόσο μεγαλύτερη η αμοιβή του. Tο ίδιο ήδη ισχύει για τις ηλεκτρονικές εκδόσεις εφημερίδων, περιοδικών κ.λπ. Διανέμουν το περιεχόμενό τους δωρεάν και ελπίζουν ότι κάποια στιγμή θα παίρνουν τα χρήματα από τους διαφημιζόμενους ή εξειδικευμένες υπηρεσίες που θα προσφέρουν στους αναγνώστες τους.

Είναι περίεργο, αλλά αυτή η παράπλευρη οικονομία των υπηρεσιών λειτούργησε -έστω αφανώς- από την πρώτη στιγμή της αγοράς λογισμικού. Εχει παρατηρηθεί ότι τα προγράμματα που έγιναν οι μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες ήταν αυτά που είχαν γίνει αντικείμενο εκτεταμένης πειρατείας. Οι χρήστες τα έβρισκαν πειρατικά, τα χρησιμοποιούσαν, τους γινόταν αναγκαία και κατόπιν τα αγόραζαν. Δεν αγόραζαν τα προγράμματα καθαυτά (αφού τα είχαν) αλλά τις υπηρεσίες που οι εταιρείες πρόσφεραν (εγχειρίδια χρήσης, υποστήριξη, σέρβις κ.λπ.) επί των προγραμμάτων. Αντιθέτως στην αγορά βούλιαξαν πάρα πολλά αξιόλογα προγράμματα, τα οποία όμως είχαν ισχυρό κλείδωμα.

Το ίδιο όμως συμβαίνει και σήμερα με τις εφαρμογές Ανοιχτού Κώδικα. Πολλοί μπορεί να μοιράζουν δωρεάν τα προγράμματα μέσω Διαδικτύου, πωλούν όμως υπηρεσίες, από βιβλία μέχρι τηλεφωνική υποστήριξη επ' αυτών.

Η νέα οικονομία των ιδεών θα είναι κοινοκτητική, αλλά με διαφορετικό πρόταγμα από τις ουτοπίες του παρελθόντος. Εδώ δεν υπάρχει το ηθικό κίνητρο για τη δημιουργία π.χ. μιας «δίκαιης κοινωνίας», αλλά η στέρεη και σαφής οικονομική πραγματικότητα. Σε μια αγορά πνευματικών προϊόντων κερδισμένος θα είναι ο «πωλών επί πιστώσει» και όχι ο «πωλών τοις μετρητοίς», όπως έδειχναν τα παλιά κάδρα στα μπακάλικα της δεκαετίας του '60. Σε ένα (κυβερνο)χώρο που πλημμυρίζει από δωρεάν πληροφορία, ουδείς μπορεί να κερδίσει βάζοντας φραγμούς (έστω της τιμής) στην πρόσβαση του δικού του έργου. Απλώς θα τον ξεράσει η αγορά, όπως ξέρασε τόσες και τόσες προσπάθειες να πουληθεί ηλεκτρονικώς το περιεχόμενο ακόμη και μεγάλων εφημερίδων (π.χ. New York Times). Ή, που θα ήταν ο «Πιτσιρίκος» αν αποφάσιζε να βάλει έστω ένα ευρώ συνδρομή για να διαβάσει κάποιος το blog του;

Αργά αλλά σταθερά βαδίζουμε προς μια νέα οικονομική οργάνωση της παραγωγής, τουλάχιστον των πνευματικών προϊόντων. Σ' αυτήν οι παραγωγικές δομές της κοινωνίας (ιδιοκτησία) έρχονται σε αντίθεση με τις παραγωγικές της δυνάμεις. Η νέα αυτή οικονομική οργάνωση δεν έρχεται με τον κρότο της επανάστασης, όπως προέβλεψαν ή ήλπισαν πολλοί μαρξιστές, αλλά με ένα λυγμό για τους ενδιάμεσους της πνευματικής παραγωγής. Είναι στη φύση του καπιταλισμού η απόρριψη του περιττού κόστους και με δεδομένη την πληροφορική τεχνολογία οι ενδιάμεσες εταιρείες media είναι περιττό κόστος. Σε μια δε κοινωνία της γνώσης, όπου η ταχύτερη και πλατύτερη διάχυση της πληροφορίας αποτελεί τελικώς συγκριτικό πλεονέκτημα, οι περιφράξεις με νομικά τερτίπια σαν αυτά της πνευματικής ιδιοκτησίας θα έχουν την τύχη των αλυσίδων με τις οποίες ο Ξέρξης προσπάθησε να δαμάσει τον Βόσπορο.

Ιnfo
-Lawrence Lessing, «The Future of Ideas», εκδ. Vintage (η ηλεκτρονική έκδοση δωρεάν από το www.lessig.org)
-Cass R. Sunstein, Infotopia: How Many Minds Produce Knowledge, εκδ. Oxford University Press
-Εστερ Ντάισον, «Κομπιούτερ 2001. Ενας σχεδιασμός για τη ζωή στην ψηφιακή εποχή», εκδ. Ψυχογιός

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 8.6.2008

Ανανέωση της κάρτας ανεργίας με ένα "κλικ" στον υπολογιστή

 Δημόσια Διοίκηση

Το μέτρο αφορά πάνω από 800.000 ανέργους, οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα και σήμερα είναι υποχρεωμένοι να «επισκέπτονται» τον Οργανισμό για την ανανέωση της κάρτας.
Με τροπολογία του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση θα ανοίξει ο δρόμος, ώστε οι άνεργοι να ανανεώνουν την κάρτα από τον προσωπικό τους υπολογιστή, χωρίς να χρειάζεται να πηγαίνουν τις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ.

Στην αιτιολογική έκθεση προβλέπεται πως με την αξιοποίηση του Διαδικτύου «δεν θα απαιτείται πλέον η αυτοπρόσωπη παρουσία των εγγεγραμμένων στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ για την ανανέωση της κάρτας ανεργίας, αλλά θα αρκεί η ψηφιακή και εξ αποστάσεως επιβεβαίωσή τους ότι εξακολουθούν να αναζητούν εργασία».
Αναφερόμενος στο θέμα ο υπουργός Εργασίας Γιάννη Βρούτσης τονίζει πως «δίνουμε λύση σε ένα ακόμα πρόβλημα της καθημερινότητας. Βάζουμε οριστικό τέλος στην ταλαιπωρία και τις ουρές στον ΟΑΕΔ. Η ανανέωση της κάρτας ανεργίας θα γίνεται πλέον ηλεκτρονικά, χωρίς να χρειάζεται καμία επίσκεψη στις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ».
Στα θετικά της πρωτοβουλίας είναι πως περίπου 1.000 υπάλληλοι του ΟΑΕΔ -που μέχρι τώρα απασχολούνταν με την ανανέωση της κάρτας ανεργίας- θα μπορούν να ασχοληθούν με δράσεις εξατομικευμένης προσέγγισης των ανέργων.
Ουσιαστικά θα κάνουν ατομικό σχέδιο δράσης για κάθε άνεργο και θα παρέχονται συμβουλευτικές υπηρεσίας με στόχο την ταχύτερη επανένταξη στην αγορά εργασίας.
Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται χαρακτηριστικά πως «η αποδέσμευση μεγάλου αριθμού στελεχών του ΟΑΕΔ από καθημερινές διοικητικές διαδικασίες και η επικέντρωσή τους στην κατάρτιση συγκροτημένων ατομικών σχεδίων δράσης για την ένταξη των ανέργων στην απασχόληση θα τονώσει την αποτελεσματική λειτουργία και τη στρατηγική παρέμβαση του ΟΑΕΔ στην αγορά εργασίας».
Υπολογίζεται πως με το νέο σύστημα θα καταγράφονται 4.250.000 λιγότερες «επισκέψεις» στον ΟΑΕΔ, με αποτέλεσμα να δοθεί λύση στις ουρές που μέχρι τώρα παρατηρούνται.
Ρόλο- κλειδί στην εφαρμογή του μέτρου διαδραματίζει το σύστημα «Εργάνη», το οποίο ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο για κάθε νέα θέση εργασίας που δημιουργείται.
Διαβάστε εδώ το άρθρο της κατερίνας Κοκκαλιάρη στο ethnos.gr

Λογική στο νερό

Του Μπαμπη Παπαδημητριου
ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ 03.08.2008
Κοντά στα 15 εκατομμύρια ευρώ πληρώνουμε οι φορολογούμενοι για να μεταφέρεται νερό στα νησιά που δεν έχουν αρκετό. Κόστος: 8Ÿ ανά κυβικό μέτρο. Αλήθεια, αν κάτοικοι, παραθεριστές και επιχειρήσεις πλήρωναν το πραγματικό κόστος του νερού, τι θα συνέβαινε στον τουρισμό και γενικότερα; Κανείς δεν ξέρει, γιατί κανείς δεν έχει μελετήσει το πρόβλημα.

Από την άλλη, το κόστος για την απόκτηση πόσιμου νερού ύστερα από αφαλάτωση μπορεί να φτάσει στο 1,30Ÿ. Μια απλή σύγκριση ανάμεσα στα δύο αυτά ποσά θα έκανε κάθε κυβέρνηση που βιάζεται για την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών. Οταν μάλιστα υπάρχουν διαθέσιμοι κοινοτικοί πόροι για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, όπως επιβεβαιώνει ο αρμόδιος υφυπουργός Γιάννης Παπαθανασίου, τότε ο γρίφος της ακινησίας μας γίνεται εξοργιστικός.

Είχα κατά νου τον χαρακτηριστικό τρόπο με τον οποίο ο Στέφανος Μάνος είχε ρωτήσει τους Θεσσαλονικείς, σε μια από τις συζητήσεις για το Χωροταξικό που είχαν οργανώσει «Κ» και ΣΚΑΪ: «πόσο πληρώνετε το κυβικό;». Η απάντηση της τεχνοκρατικής αφρόκρεμας της όμορφης πόλης είχε επιβεβαιώσει ότι η αφαλάτωση συμφέρει ακόμη και τη βόρεια Ελλάδα. Ποια θα ήταν αλήθεια τα αποτελέσματα αν η συζήτηση γινόταν οργανωμένα στις περιοχές με τη μεγαλύτερη ανάγκη; Δεν αποτελεί αυτό θέμα άμεσης προτεραιότητας για το υπουργείο Εργων και «Περιβάλλοντος», που θα έπρεπε να τύχει της ίδιας επιμονής του κ. Σουφλιά με την εκτροπή του Αχελώου; Δεν ισχύει το ίδιο και για το υπουργείο «Νησιωτικής Πολιτικής», που δείχνει να έχει ξεχάσει παρόμοια θέματα;

Η επάρκεια και η ποιότητα του νερού συνδέονται άμεσα με τις εξελίξεις σε κρίσιμους τομείς: Νέες αγροτικές παραγωγές, υψηλής και ανταγωνιστικής ποιότητας, ικανές να δώσουν ανάλογο περιεχόμενο σε συγγενικούς τομείς αλλά και στις εξαγωγές. Επέκταση τουριστικού προϊόντος υψηλής ποιότητας και παράλληλη αξιοποίηση νέων περιοχών για την εξάπλωση της ευρωπαϊκής δευτερεύουσας κατοικίας. Επίλυση δύσκολων προβλημάτων διαχείρισης λυμάτων στην περιφέρεια. Αφορούν δηλαδή πολλαπλούς τομείς, διάσπαρτους σε υπουργικές, νομαρχιακές και δημοτικές αρμοδιότητες. Και γι' αυτό το λόγο έπρεπε να αποτελούν κεντρικά στοιχεία στον χωροταξικό σχεδιασμό, δίπλα στους δρόμους, την ενέργεια και τις ειδικές δραστηριότητες.

Η λύση απαιτεί εθνικό σχέδιο. Επειδή χρειάζεται φτηνή ενέργεια και καλής ποιότητας έργα, θα περάσει από τα χέρια των μεγάλων κατασκευαστικών και ενεργειακών εταιρειών. Οπως ήδη συμβαίνει παγκοσμίως. Η κυβέρνηση πρέπει να ξεκινήσει σύντομα μια σοβαρή μελέτη, να οργανώσει τις ομάδες των νησιών και περιοχών, να αντιμετωπίσει τα συμφέροντα των (ευτυχώς ολίγων) κυκλωμάτων του νερού, να ξεκινήσει ένα πιλοτικό έργο - όπως η εκμετάλλευση των υπολειμμάτων της Ψυτάλλειας, η τροφοδοσία της Αίγινας με υπόγειο αγωγό και η εγκατάσταση μικρών ενεργειακών πάρκων. Ας βάλουμε λίγη λογική στο νερό!

Έντυπη
http://www.kathimerini.gr/710343/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/logikh-sto-nero

Ανυδρα νησιά σε «ομηρία» νερουλάδων

ΕΛΛΑΔΑ 03.08.2008

Του Γιαννη Ελαφρου

Χρυσάφι κοστίζει το νερό που μεταφέρεται με υδροφόρες στα νησιά του Αιγαίου, αφού τα τελευταία χρόνια εκτοξεύθηκαν τα ποσά που το ελληνικό Δημόσιο καταβάλλει στους «νερουλάδες», οι οποίοι έχουν... σύμμαχό τους τη λειψυδρία. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα σε δέκα χρόνια, από το 1997 έως το 2007, το κόστος για την πλωτή υδροδότηση των νησιών υπερδεκαπλασιάστηκε! Από 1.244.881 ευρώ το 1997, απογειώθηκε στα 11.206.409 το 2007! Για τον έλεγχο της κατάστασης οι εταιρείες που μονοπωλιακά ελέγχουν τη διανομή νερού στα άνυδρα νησιά του αρχιπελάγους κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούν και μεθόδους εκβίασης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει έγγραφο του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Ναυτιλιακής Πολιτικής.

Αυξήθηκαν και οι ανάγκες

Οι ανάγκες των νησιών σε μεταφερόμενο νερό αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια. Η αύξηση της τουριστικής κίνησης, η αλόγιστη χρήση (και κατάχρηση) νερού, η μείωση των βροχοπτώσεων και η μη συγκράτηση του νερού είχαν ως αποτέλεσμα οι ποσότητες πόσιμου νερού που μετέφεραν οι πλωτές υδροφόρες να αυξηθούν σχεδόν 3,5 φορές μέσα σε δέκα μόλις χρόνια! Από τα 488.810 κυβικά μέτρα πόσιμου νερού που μεταφέρθηκαν το 1997 φτάσαμε το 2007 στα 1.798.745 κ.μ.

Υπάρχει και μια σημαντική «λεπτομέρεια» εδώ: καθώς το νερό των υδροφόρων το πληρώνει το υπουργείο (για τα «άνυδρα» νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων) οι περισσότεροι δήμαρχοι δεν κάνουν οικονομία. Τα νησιά που υδροδοτούνται με πλωτά μέσα είναι η Αμοργός, τα Κουφονήσια, η Κίμωλος, η Ηρακλειά, η Σχοινούσα, η Φολέγανδρος, η Τήνος, η Σίκινος, η Θηρασιά, η Δονούσα και η Μήλος, από τις Κυκλάδες. Τα νησιά αυτά τροφοδοτούνται από νερό που πουλά η ΕΥΔΑΠ και μεταφέρεται με πλωτά μέσα συνήθως από το Λαύριο. Στα Δωδεκάνησα οι υδροφόρες επισκέπτονται το Αγαθονήσι, τους Λειψούς, τη Μεγίστη, τη Νίσυρο, την Πάτμο, τη Σύμη, τη Χάλκη, την Παλιόνησο και την Ψέριμο. Το νερό προσφέρεται δωρεάν από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και προέρχεται από γεωτρήσεις της Ρόδου.

Πανάκριβη η μεταφορά

Βέβαια, δωρεάν είναι μόνο η προέλευση. Η μεταφορά κοστίζει πανάκριβα. Για τα νησιά της Δωδεκανήσου το υπουργείο πλήρωσε πέρυσι 4,91 ευρώ το κυβικό μέτρο, ενώ για τα νησιά των Κυκλάδων 8,32 ευρώ το κ.μ. Η απογείωση της δαπάνης για το μεταφερόμενο νερό δεν είναι αποτέλεσμα μόνο του πολλαπλασιασμού της κατανάλωσης, αλλά και των υψηλών τιμών που αποσπά η εταιρεία που μονοπωλεί την αγορά και μπορεί βάσιμα να απειλεί ότι θα διψάσουν κάτοικοι και τουρίστες εάν δεν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της. Ετσι, για παράδειγμα, το κόστος ανά κυβικό μέτρο αυξήθηκε από τα 2,55 ευρώ το κυβικό το 1997 (μέσος όρος Κυκλάδων - Δωδεκανήσου) στα 6,23! Ανάδοχος σήμερα για το έργο αυτό είναι η Εταιρεία «Κυκλάδες 1 Ν.Ε.», η οποία διαθέτει 14 πλοία για τη μεταφορά νερού.

Σοβαρότατα ερωτήματα προκύπτουν πάντως από ένα έγγραφο της Διεύθυνσης Γενικών Υποθέσεων της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, με ημερομηνία 14 Ιουλίου 2008: «Η ανάγκη για ένα υπέρτατο δημόσιο αγαθό, όπως το νερό, δεν μπορεί να αποτελεί μέσο εκβίασης καταστάσεων και πίεσης τόσο του κράτους όσο και των τοπικών κοινωνιών». Δεν πρόκειται προφανώς για ακαδημαϊκή τοποθέτηση, αλλά για έγγραφο το οποίο αποστέλλεται στην ανάδοχο εταιρεία και στην Εισαγγελία Πρωτοδικείου Μυτιλήνης...

«Μετά από επιστολές διαμαρτυρίας, καθώς και προφορικές καταγγελίες δημάρχων των άνυδρων νησιών» συνεχίζει το έγγραφο της Διεύθυνσης Γενικών Υποθέσεων «όπου μας ενημερώνουν για έλλειψη νερού από υπαιτιότητά σας, αφού αρνείστε την παροχή του και μας παρακαλούν για άμεση επέμβαση, σας καλούμε όπως, όσο βρίσκεται η εν λόγω σύμβαση εν ισχύ, εκπληρώνετε πιστά και χωρίς καθυστερήσεις τις υποχρεώσεις σας, που προκύπτουν από την ανωτέρα σύμβαση... Τούτο προς αποφυγή περαιτέρω διενέξεων και επιβολής κυρώσεων που προβλέπονται από τη μεταξύ μας σύμβαση και την εν γένει νομοθεσία».

Ανοιχτή πρόσκληση

Είναι φανερό λοιπόν ότι υπάρχουν προβλήματα, που δεν σχετίζονται μόνο με το μεγάλο κόστος μεταφοράς του νερού. Γι' αυτό είναι απαραίτητο τα νησιά να απεξαρτηθούν από τους «νερουλάδες». Υστερα από πολλά χρόνια αδράνειας και βλέποντας πια το κόστος να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής προχώρησε σε ανοικτή πρόσκληση υποβολής προτάσεων για μεθόδους κάλυψης υδατικών ελλειμμάτων των άνυδρων νησιών. Μάλιστα, για να προσελκύσει επενδυτές προχώρησε σε μια ρύθμιση κατά τα πρότυπα του ηλεκτρικού ρεύματος: εγγυημένη αγορά για τουλάχιστον δέκα χρόνια, με εξασφαλισμένη τιμή, η οποία όμως δεν θα ξεπερνά τα 2,5 ευρώ το κυβικό, με τις αναγκαίες αναπροσαρμογές. Η εξοικονόμηση κονδυλίων από τα σημερινά 6,23 ευρώ/κ.μ. είναι πολύ μεγάλη.

Μονάδες αφαλάτωσης

Η κύρια μέθοδος που προκρίνεται φαίνεται ότι θα είναι η αφαλάτωση. Είναι φανερό ότι μια τέτοια διέξοδος δεν αρέσει καθόλου σε όσους ελέγχουν σήμερα την αγορά πόσιμου νερού στο Αιγαίο. Ηδη πάντως προγραμματίζονται μονάδες αφαλάτωσης στην Ψέριμο, την Τέλενδο, τη Σύμη, τη Χάλκη, την Πάτμο, τη Μεγίστη, την Αντίπαρο, την Κύθνο, την Αμοργό, την Ηρακλειά, τη Δονούσα, την Κίμωλο, τη Φολέγανδρο, τη Σχοινούσα και τους Φούρνους.

Μια άλλη πρόταση του υπουργείου είναι να βοηθήσει η Νάξος, που διαθέτει αρκετό νερό, μερικά γειτονικά νησιά, και πιο συγκεκριμένα την Αμοργό, τη Δονούσα, το Κουφονήσι, τη Σχοινούσα, την Ηρακλειά, τη Θηρασιά και τη Σίκινο, διαθέτοντας περίπου 150.000 κ.μ. νερού το χρόνο.

Βεβαίως, καθώς καμιά λύση δεν είναι πανάκεια, η βασική κατεύθυνση -ειδικά για τα νησιά του Αιγαίου- πρέπει να είναι στην κατεύθυνση της εξοικονόμησης νερού με χρήση όλων των τεχνικών, τόσο των παραδοσιακών όσο και των πλέον σύγχρονων. Αλλιώς τα νησιά θα παραμείνουν όμηροι των νερουλάδων...

http://www.kathimerini.gr/330327/article/epikairothta/ellada/anydra-nhsia-se-omhria-neroyladwn

Το πρόβλημα με τα σκουπίδια

Του Στεφανου Μανου

ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ 08.06.2008

Η καθημερινή ζωή στις ελληνικές πόλεις κατατρύχεται από δύο προβλήματα. Τα σκουπίδια και τη στάθμευση/κυκλοφορία. Και τα δύο προβλήματα δεν είναι καινούργια. Η επίλυσή τους όμως, όσο περνάει ο χρόνος, γίνεται πιο δύσκολη. Τα σκουπίδια αυξάνονται και οι ανάγκες στάθμευσης αυξάνονται και αυτές. Μπορούμε με βεβαιότητα να προεξοφλήσουμε ότι το 2009 το πρόβλημα θα είναι μεγαλύτερο από το 2008.

Τι πρέπει να γίνει με τα σκουπίδια; Συνήθως η συζήτηση για το θέμα περιορίζεται στους τρόπους διαχείρισής τους. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να αρχίσουμε με οργανωτικά ζητήματα. Να αποφασίσουμε ότι κάθε δήμος είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τη διαχείριση των σκουπιδιών του στο πλαίσιο που θα έχει καθορίσει ο νόμος. Τούτο πρακτικά σημαίνει ότι, για παράδειγμα, ο Δήμος Κηφισιάς θα πρέπει να λύσει μόνος του το πρόβλημα των σκουπιδιών του και να μην εξαρτάται από αποφάσεις κάποιου υπουργού ή περιφερειάρχη. Ο δήμος θα πρέπει να επιλέξει τον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων του και να χρηματοδοτήσει τις επιλογές του τηρώντας απόλυτα τις σχετικές Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή τις αυστηρότερες που ενδεχομένως θα θεσπίσει το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Χρόνια τώρα μας ταλανίζει το πρόβλημα των σκουπιδιών. Ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο. Οι δημότες εξοργίζονται όταν πληροφορούνται ότι κάποιος στο ΥΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε να μετατρέψει τον δήμο τους σε υποδοχέα σκουπιδιών άλλων δήμων. Είναι ανάγκη να συγκεντρωθεί όλη η ευθύνη στον δήμο και στους δημότες που επιλέγουν τις δημοτικές αρχές. Στην ευθύνη συγκαταλέγεται και η μισθοδοσία των εργαζομένων στην καθαριότητα. Δεν θα εξαρτάται ο δήμος από υπουργικές αποφάσεις και το καθεστώς της ομοιομορφίας που στερεί από τις δημοτικές αρχές την απαραίτητη ευελιξία. Ο δήμος θα επιλέξει το σύστημα, θα επιλέξει αν θα κάνει μόνος τη δουλειά, ή αν θα την εκχωρήσει σε ιδιώτες. Θα έχει όμως ολοκληρωτικά την ευθύνη. Ετσι θα αναγκαστούν οι υποψήφιοι δήμαρχοι να εξηγήσουν τι θα κάνουν με τα σκουπίδια και να γνωρίζουν ότι θα υποστούν τις συνέπειες αν τα «θαλασσώσουν».

Επειδή γίνεται συζήτηση για νέο Καποδίστρια και νέες συγχωνεύσεις δήμων, θα έθετα στους δήμους το ακόλουθο δίλημμα: Αν μπορείτε να διαχειριστείτε μόνοι σας το πρόβλημα των σκουπιδιών σας θα διατηρήσετε την αυτοτέλειά σας. Αν δεν μπορείτε, θα συγχωνευτείτε με όμορο δήμο, για να δημιουργηθεί δήμος ικανός να αναλάβει την αποκλειστική ευθύνη διαχείρισης των σκουπιδιών του. Το αξίωμα του δημάρχου πρέπει να συνοδεύεται από σαφείς ευθύνες και υποχρεώσεις.

Σε καμιά χώρα της Ε.Ε. δεν υπάρχει νομίζω σύστημα διαχείρισης των σκουπιδιών όπου ο δήμος συγκεντρώνει τα σκουπίδια και τα εναποθέτει σε χωματερές «υγειονομικές» ή «ανεξέλεγκτες» στα όρια άλλου δήμου που έχει επιλέξει κάποιος υπουργός.

Η υποχρέωση κάθε δήμου να διαχειριστεί μόνος του τα σκουπίδια του θα οδηγήσει και σε λύση του προβλήματος της σωστής διαχείρισης των απορριμμάτων. Είναι προφανές ότι η Κηφισιά δεν θα επιλέξει την υγειονομική ταφή των απορριμμάτων. Θα καταφύγει σε κάποια από τις σύγχρονες μεθόδους θερμικής επεξεργασίας των απορριμμάτων σε συνδυασμό με πολύ πιο δραστήρια ανακύκλωση. Στη Σουηδία, που δεν διακρίνεται για περιβαλλοντική αναισθησία, τουλάχιστον το 60% των απορριμμάτων υπόκεινται σε θερμική επεξεργασία (κάποια μορφή αποτέφρωσης με παράλληλη παραγωγή θερμότητας ή/και ηλεκτρισμού). Η θερμική επεξεργασία των απορριμμάτων για λόγους που μου φαίνονται περίεργοι (ύποπτοι ίσως) έχει αποκλειστεί στην Ελλάδα μολονότι είναι πολύ φιλικότερη προς το περιβάλλον σε σύγκριση με τις μεθόδους της «υγειονομικής» ή μη ταφής τους. Περί της καύσης των σκουπιδιών έγραψε αναλυτικά στις 3 Ιουνίου ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου κ. Δ. Τάσιος.

Το κόστος μιας απολύτως σύγχρονης μονάδας αποτέφρωσης είναι υψηλό, αλλά θα πρέπει να αναληφθεί διότι το μακροχρόνιο κόστος για το περιβάλλον και την υγεία της υγειονομικής και μη ταφής των απορριμμάτων είναι μεγαλύτερο.

Επαναλαμβάνω ότι, κατά τη γνώμη μου, το σημαντικό για το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι η ανάθεση ολόκληρης της ευθύνης σε ένα μόνο φορέα. Τον δήμο. Η «ποινή» για τον δήμο που δεν μπορεί ή δεν θέλει την ευθύνη θα πρέπει να είναι η συγχώνευσή του με όμορο δήμο που μπορεί και θέλει.

ΥΓ.: Θέλω να εξηγήσω τι εννοώ με ολόκληρη την ευθύνη:

Στις 26 Μαΐου γράφτηκε ότι ο δήμαρχος Πειραιά Παναγιώτης Φασούλας ανακοίνωσε το κλείσιμο του λιμανιού του Πειραιά στις 13 Ιουνίου σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ο δήμος.

Στην Ελλάδα ένας δήμος που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει εκβιάζει το κοινωνικό σύνολο και μεταθέτει τις υποχρεώσεις του.

Δύο μέρες πριν διάβασα ότι υπέβαλε αίτηση πτωχεύσεως η πόλη Vallejo της Καλιφόρνιας με 125.000 κατοίκους, επειδή δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Σε μας η πτώχευση θα είχε ως συνέπεια την προστασία του δήμου από τους πιστωτές και τον ορισμό νέας διοίκησης (σύνδικος).

Κατά τη γνώμη μου, οι δήμοι πρέπει να έχουν όλη την ευθύνη και τις συνέπειες της οικονομικής τους διαχείρισης. Αν ισχυριστεί ένας δήμαρχος ότι κληρονόμησε τα προβλήματα, η απάντηση πρέπει να είναι, για να θυμηθώ τον κ. Σημίτη: «Ας πρόσεχε πριν αποφασίσει να είναι υποψήφιος δήμαρχος».

Έντυπη
http://www.kathimerini.gr/709593/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/to-provlhma-me-ta-skoypidia

ΑΠΟ ΤΟ 2008 ΥΠΗΡΧΕ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΣΕΙΣΜΟ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ

Κάνοντας μια τακτοποίηση και ένα ξεσκαρτάρισμα στο αρχείο μου , ηλεκτρονικό και έντυπο , ανακάλυψα πολλά αξιόλογα στοιχεία, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ένα από αυτά σας το παραθέτω:

.

ΤΑ "ΚΑΦΕΝΕΙΑ" ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ (BLOG) ΔΙΧΑΖΟΥΝ

Από τον Κόσμο του ΕΠΕΝΔΥΤΉ Μάρτιος 2008
Τί είπαν τότε επτά επιστήμονες, επικοινωνιολόγοι, δημοσιογράφοι και bloggers

 

ΓΑΤΑΚΙΑ ΕΙΧΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ Η ΘΑΤΣΕΡ

Καθώς διάβαζα την εφημερίδα έπεσε στην αντίληψη μου ένα άρθρο που αναφερόταν στις ανήθικες πράξεις υπουργών της Θάτσερ. Αποκαλύφθηκε ότι η Μάργκαρετ Θάτσερ, όταν ήταν πρωθυπουργός στην Αγγλία έκανε το κορόιδο που κάποιος, κάποιοι υπουργοί της είχαν συλληφθεί σε πράξεις παιδεραστίας.Οι μυστικές υπηρεσίες είχαν τσακώσει τον υπουργό τάδε και τον υπουργό δείνα να πηγαίνουν με αγοράκια. Σαν πολίτες σίγουρα μας ενοχλεί αυτό το γεγονός. Την Θάτσερ παρ' ότι την είχαν ενημερώσει σχετικά, συνέχισε να κρατάει στην κυβέρνηση τους “άτακτους”. Γιατί αυτό την βόλευε. Αυτό θα έκαναν οι 9 στους 10 πρωθυπουργοί. Είναι σημαντικό εργαλείο για έναν πολιτικό να γνωρίζει το κουσούρι το αλλουνού. Πολιτικού, δικαστικού, δημοσιογράφου, του κάθε. Είτε είναι αντίπαλος, είτε του κόμματός σου. Για να τον έχεις του χεριού σου. Τα έχει αυτά η πολιτική Οι σεξουαλικές βρωμιές κάποιων υπουργών βγήκαν τώρα μετά έρευνα της εφημερίδας Mirror στα αρχεία της Σκώτλαντ Γυάρντ. Σιγά την αποκάλυψη! Η καλύτερή της της Θάτσερ. Τα πιο υπάκουα κανίς στην Θάτσερ ήταν οι υπουργοί που είχαν αδυναμία σε ανήλικα αγόρια, έναν τον είχαν πιάσει στα “πράσα”, να “ψωνίζει” στο σταθμό Βικτώρια. Διαφορετικά η “σιδηρά κυρία” θα τους ξεφώνιζε. Γατάκια τους είχε τους υπουργούς της η Θάτσερ.
Δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός της Σιδηρά Κυρία...

Τo πιο ακριβό οικόπεδο παγκοσμίως...Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150 !

Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι,Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ.

Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την
ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.

Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.

Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί
υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!.

Εμείς ερωτάμε…. ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ;
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας
«Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεωντου ΙΓΜΕ. Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους….

Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες
επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300
εκατομμύρια τόνους μεσυμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο,λουτέσιο καιλανθάνιο, που έχουνε εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.

Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας.
Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ.
Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (το 1998)
ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!.

Βάσει των παραπάνω, με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα με υπολογισμούς απότα παραπάνω, εμπεριέχονται 48 εκατ.
Τόνοι ουρανίου προς 20δις δολάρια ο τόνος δηλ. συνολικά
$ 960.000.000.000.000.000 (τα μηδενικά είναι σωστά και είναι):
960τετράκις εκατομμύρια δολ.!!!!

ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ $ 96.000.000.000 Διαβάστε το δυνατά (96 δισεκ. δολ.!!!!
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΙΟ… ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ….
Να γιατί θέλουν λοιπόν τη Μακεδονία…..
ΠΠ

http://www.freepen.gr/2013/11/o_3447.html

Από την Αίγινα στην Αθήνα το 1968: Λεωφορεία, ΕΗΣ, φέρρυ μπωτ!

ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

Μετά από συνεννόηση με τη πολιτική ηγεσία των Υπουργείων Υγείας και Παιδείας και Θρησκευμάτων εγκρίθηκε η υλοποίηση δύο προγραμμάτων συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης για άνεργους νέους.

Ειδικότερα, το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει συνολικό προϋπολογισμό € 40 εκατ. και αφορά στην κατάρτιση 7.000 αποφοίτων ΙΕΚ. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της διαχειριστικής αρχής του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων η υλοποίηση του προγράμματος θα ξεκινήσει στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Αντιστοίχως το πρόγραμμα το πρόγραμμα του Υπουργείου Υγείας έχει συνολικό προϋπολογισμό € 14,4 εκατ. και αφορά στην κατάρτιση 1.200 νέων άνεργων επαγγελματιών υγείας τον τομέα της πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 200 ώρες θεωρητική κατάρτιση και πρακτική εξάσκηση διάρκειας 8 μηνών σε μονάδες και υπηρεσίες του ΠΕΔΥ πανελλαδικά. Περισσότερα για το συγκεκριμένο πρόγραμμα βρείτε εδώ.

Δείτε επίσης εδώ το Νέο πρόγραμμα για 50.000 ανέργους.

Μήνυμα αλληλεγγύης - ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

   Όλοι έχουμε βιώσει έντονα τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης τα τελευταία χρόνια. Έκδηλα είναι τα σημάδια της τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Η ανεργία ακολουθεί μια εκρηκτική ανοδική πορεία, το οικογενειακό εισόδημα συνεχώς μειώνεται και από κοινωνικής πλευράς η κρίση αποτυπώνεται στην εξέλιξη της σχετικής φτώχειας και της στέρησης βασικών αγαθών και υπηρεσιών. Οικονομολόγοι και χίλιοι δυο επιστήμονες παρουσιάζουν τις έρευνές τους και τα σχέδια «σωτηρίας» της χώρας μας. Όμως, τα αίτια αυτής της κρίσης είναι βαθύτερα και αν δεν απαλλαχθούμε από τη σαθρή νοοτροπία και συμπεριφορά μας που βασίζεται στη ιδιοτέλεια και την απραγία, τίποτα δεν θα αλλάξει.

   Ίσως είναι καλύτερο να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, ως απλοί πολίτες, ως άνθρωποι. Η παρούσα κατάσταση αποτελεί και μια ευκαιρία για κοινωνική αλλαγή. Είναι μια πρόκληση ανάδειξης μιας υγιούς συλλογικής συνείδησης, η οποία θα μας βοηθήσει να πάμε μπροστά και να αντιμετωπίσουμε από κοινού τις δυσκολίες. Μπορούμε να προχωρήσουμε στη διαμόρφωση άλλων νοοτροπιών οι οποίες θα μας βοηθήσουν στη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας.

   Θα έχετε ακούσει ή διαβάσει πως σε καιρούς κρίσης, η αλληλεγγύη είναι προϋπόθεση επιβίωσης όσων πληττόμαστε, η αντίσταση είναι μονόδρομος, η αυτοοργάνωση είναι το εφαλτήριο για την ενεργοποίηση. Αξίζει, λοιπόν, να ενισχύσουμε το μήνυμα της ανθρωπιάς και να σπεύσουμε να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε , για να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που πραγματικά στερούνται βασικά υλικά αγαθά. Και όπως γνωρίζουμε όλοι μας, δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα και έχουν ανάγκη από τη δική μας βοήθεια.

  Με πρωτοβουλία των μελών της Τράπεζας Τροφίμων – Ίδρυμα για την καταπολέμηση της πείνας, θα οργανωθεί συλλογή τροφίμων από Super Markets, το Σάββατο 26 Ιουλίου στην Αίγινα. Τα τρόφιμα θα καταμετρηθούν και θα μοιραστούν στα συσσίτια της Αίγινας. Η συνεισφορά του καθενός από εμάς σε αυτή την προσπάθεια είναι σημαντική. Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα στέλνουμε ένα μήνυμα αλληλεγγύης  και κοινωνικής προσφοράς. 

Βασιλική Χελιώτη, Φιλόλογος

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΙΕΚ ΑΙΓΙΝΑΣ ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΙΕΚ (ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΛΥΚΕΙΟΥ) ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2014 Β(Οκτώβριος 2014 - Φεβρουάριος 2015)

  1)ΒΟΗΘΟΣ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΩΝ
 2)  ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ & ΜΑΚΙΓΙΑΖ
 3) ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ - ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ
 4)ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΩΝ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΙΕΚ ΑΙΓΙΝΑΣ ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΙΕΚ (ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΛΥΚΕΙΟΥ) ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2014 Β(Οκτώβριος 2014 - Φεβρουάριος 2015)
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΕΚ(ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ) ΣΤΟ ΙΕΚ ΑΙΓΙΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ Σχ. Έτος 2014-2015 (Σεπτέμβριος 2014 – Ιούνιος 2015)
«ΤΕΧΝΙΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ»
Παρακαλούμε για την ανάρτηση της παρούσας ενημέρωσης, με τη δέσμευση-υποχρέωση να  σας ενημερώσουμε  εκ νέου, μόλις μας ανακοινωθούν οι τελικές εγκρίσεις από το Υπουργείο Παιδείας.
Το ΙΕΚ θα παραμείνει ανοιχτό καθημερινά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε πρωινό ωράριο, εκτός από : 1/8/2014-15/8/2014.
Για επικοινωνία : 2297022942 (τηλ. και fax)
mail : grammateia@iek-aigin.att.sch.gr
Ευχαριστούμε προκαταβολικά για το ενδιαφέρον και την ανταπόκρισή  σας.



ΑΙΓΙΝΑ 9/7/2014                                   Ο Δ/ΝΤΗΣ ΤΟΥ ΙΕΚ ΑΙΓΙΝΑΣ 
                                                                  Βάρτζελης Παναγιώτης